Άχμαντ Ελντίν
Σε μια ανταλλαγή άρθρων που είχα με την ομάδα «αγαζηλος» για την θέση της γυναίκας στο Ισλάμ απέδειξα ότι η Μουσουλμάνα γυναίκα δεν μειώνεται και δεν είναι κατώτερη(από την ιδία της την πίστη). Ταυτόχρονα και συμπληρωματικά έφερα μερικά χριστιανικά χωρία και γραπτά που υποστηρίζουν την κατωτερότητα της γυναίκας στον Χριστιανισμό. Παρέθεσα επίσης λεγόμενα του Ιωάννη του Χρυσοστόμου που υποστηρίζουν τα χωρία αυτά και παρουσιάζει την θέση της (χριστιανής) γυναίκας να είναι κατώτερη από αυτή του άντρα.
Σε ένα από τα άρθρα της ομάδας «αγαζηλος» και συγκεκριμένα σε σχόλιο ο κ Θεόδωρος Ρηγινιώτης(Θεολόγος) προσπάθησε να μου απαντήσει στις εξής παρατηρήσεις μου για τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο όπου είπα:
«34. Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες· επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ’ αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος.35. Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι· επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία. ( 1 Κορινθίους 14:34-35)
Πέρα που δόθηκε μια προσωπική ερμηνεία του Αγαζηλου, λανθασμένη. Εμείς θα δώσουμε την ερμηνεία του Ιωάννη του Χρυσοστόμου, μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της ορθοδοξίας όπου λέει:
«πρέπει να κλείνουν τα στόματα τους, να κρατάνε σιωπή με φόβο, όπως μια δούλα πρέπει να φοβάται, διότι η γυναίκα είναι αδύναμη και εύκολα μπορεί να παρασυρθεί, καθώς είναι και άμυαλη, και πρέπει να μπαίνουν στην ντροπή»
Αυτά και άλλα πολλά «ωραία πραγματάκια λέει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τις γυναίκες στο βιβλίο «Saint Chrysostom’s Homilies on the Epistles of Paul to the Corinthians: Nicene and Post-Nicene Fathers of the Christian Church, Part 12, [ Kessinger Publishing 2004 ], p. 222»
Η απάντηση του κ Ριγινιώτη στα παραπάνω λεγόμενα μου έχει ως εξής:
«Σχετικά με το παράδειγμα, που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα σε ιδεολογική επίθεση κατά του χριστιανισμού στο διαδίκτυο. Παρατέθηκε κάποια αόριστη παραπομπή στον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, όπου υποτίθεται ότι ο άγιος λέει για τις γυναίκες: «πρέπει να κλείνουν τα στόματα τους, να κρατάνε σιωπή με φόβο, όπως μια δούλα πρέπει να φοβάται, διότι η γυναίκα είναι αδύναμη και εύκολα μπορεί να παρασυρθεί, καθώς είναι και άμυαλη, και πρέπει να μπαίνουν στην ντροπή». Ο μη χριστιανός αδελφός μας, που παρέθεσε το χωρίο (μάλλον αλιευμένο από κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο), σχολιάζει επιθετικά: «Αυτά και άλλα πολλά “ωραία πραγματάκια” λέει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τις γυναίκες στο βιβλίο “Saint Chrysostomʼs Homilies on the Epistles of Paul to the Corinthians: Nicene and Post-Nicene Fathers of the Christian Church, Part 12, [ Kessinger Publishing 2004 ], p. 222”».
H πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Πρόκειται για το έργο του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία ΛΖ΄ (στο Α΄ Κορινθ. 14, 34-40), Αι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν. Ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν, αλλ’ υποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει. Εκεί, ο άγιος, αφού παραθέτει το χωρίο Α΄ Κορινθ. 14, 34, γράφει: «Είδες Παύλου σοφίαν, ηλίκην παρήγαγε μαρτυρίαν, ου σιγάν αυτοίς κελεύουσαν μόνον, αλλά και μετά φόβου σιγάν, και μετά φόβου τοσούτου, μεθ’ όσου την δούλην ησυχάζειν χρη; Διό και αυτός ειπών, ότι Ουκ επιτρέπεται αυταίς λαλείν, ουκ επήγανεν, Αλλά σιγάν, αλλα το πλέον αντί του σιγάν τέθεικε, το υποτάττεσθαι. Ει δε επί ανδρών τούτο, πολλώ μάλλον επί των διδασκάλων και πατέρων και του κοινού της εκκλησίας συλλόγου. Και ει μηδέ φθέγξονται, φησί, μηδέ ερωτήσουσι, τίνος ένεκεν και παρέσονται; Ίνα ακούωσι μεν α χρη, τα δε αμφιβαλλόμενα παρά των ανδρών οίκοι μανθανέτωσαν. […]. Και τι δήποτε εν τοσαύτη κατέστησεν αυταίς υποταγή; Ότι ασθενέστερον πώς εστίν η γυνή και ευρίπιστον και κούφον. Διά δη τούτο τους άνδρας αυταίς κατέστησε διδασκάλους, αμφοτέρους ωφελών. Εκείνας τε γαρ κοσμίας κατεσκεύασε, τούτους τε εναγωνίους εποίησεν, άτε μέλλοντας μετά πολλής της ακριβείας άπερ ήκουσαν ταις γυναιξί παρατίθεσθαι. Είτα, επειδή καλλωπίζεσθαι εντεύθεν ενόμιζον εκ του φθέγγεσθαι δημοσία, πάλιν εις τον εναντίον περιάγει τον λόγον, λέγων Αισχρόν γαρ εστί γυναικί εν εκκλησία λαλείν» (P.G. 61, 315).
Απόδοση στα νέα ελληνικά: Είδες τη σοφία του Παύλου, τι είδους μαρτυρία παρέθεσε [εννοεί τη φράση «Καθώς και ο νόμος λέγει», που ο άγιος τη θεωρεί υπαινιγμό του «Προς τον άνδρα σου η αποστροφή σου», Γέν. 3, 16], δίνοντας εντολή όχι μόνο να σιγούν, αλλά να σιγούν με φόβο, και μάλιστα τέτοιο, με όσο πρέπει να ησυχάζει η δούλη; [Σχόλια: α) βλέπετε ότι δεν χαρακτηρίζει τη γυναίκα δούλη του άνδρα, β) όλοι οι στοιχειωδώς καταρτισμένοι χριστιανοί γνωρίζουμε ότι η λέξη «φόβος» στον Παύλο και στους Πατέρες εννοεί συστολή]. Γι’ αυτό και λέγοντας ότι «δεν επιτρέπεται να μιλούν» δεν πρόσθεσε «αλλά να σιγούν», αλλά έθεσε το ισχυρότερο «να υποτάσσονται». Αν αυτό ισχύει ως προς τους άντρες τους, πολύ περισσότερο ως προς τους διδασκάλους και πατέρες και στο σύνολο της εκκλησίας. Θα πει κάποιος όμως: αν δεν μιλήσουν ούτε κάνουν ερώτηση, γιατί να παρευρίσκονται; Για να ακούνε αυτά που πρέπει και, για όσα υπάρχουν αμφιβολίες, να τους ερμηνεύονται από τους άντρες τους στο σπίτι. […] Και γιατί τις έθεσε σε τέτοια υποταγή; Διότι η γυναίκα είναι κάπως ασθενέστερη και ευρίπιστη και κούφη [*ευρίπιστη: εκείνη που ριπίζεται (τρικυμίζει) εύκολα – κούφη: επιφανειακή, χωρίς βάθος, ίσως επιπόλαιη ή ματαιόδοξη]. Γι’ αυτό όρισε διδασκάλους τους τούς άντρες, ωφελώντας και τους δύο: εκείνες τις κατέστησε κόσμιες και εκείνους τους έθεσε σε επιφυλακή, επειδή θα έπρεπε με μεγάλη ακρίβεια να παρουσιάσουν στις γυναίκες αυτά που άκουσαν. Έπειτα, επειδή [οι γυναίκες] θεωρούσαν ότι έπρεπε να καλλωπίζονται, γιατί θα μιλούσαν σε δημόσια συνάθροιση, φέρνει το αντίθετο επιχείρημα, λέγοντας ότι «είναι αισχρό στη γυναίκα να μιλάει στην εκκλησία» [όχι δηλαδή επειδή είναι γυναίκα, αλλά επειδή, με τη σκέψη ότι πρόκειται να «κάνει δημόσια εμφάνιση», υποκύπτει στον πειρασμό να μεριμνά για τον καλλωπισμό της αντί για να αξιοποιήσει την παρουσία της στην ιερή τελετή για να αυξήσει τη μετοχή της στη θεία χάρη].
Στη συνέχεια ο άγιος Ιωάννης αναφέρεται στην ανάγκη ευταξίας στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, μιλώντας για την αταξία των χαρισματούχων, που στηλιτεύει ο Παύλος στο Α΄ Κορινθ. 12, και καταλήγει στο Πάντα δε ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω, Α΄ Κορινθ. 14, 40. Αυτά τα γράφει ο Παύλος, προσθέτει ο άγιος Ιωάννης, «πάλιν πλήττων τους εική βουλομένους ασχημονείν, και μανίας δόξαν λαμβάνειν, και την οικείαν μη φυλάττοντας τάξιν» (P.G. 61, 318, δηλ. εδώ ο Παύλος πάλι στηλιτεύει εκείνους που θέλουν να συμπεριφέρονται άσχημα, που έχουν μανία αυτοπροβολής και δεν διαφυλάσσουν την πρέπουσα ευταξία). Εδώ λοιπόν και σε ολόκληρη την ομιλία του, εκτός από το αρχικό απόσπασμα, ο άγιος Ιωάννης αναφέρεται στην αταξία που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά και γενικώς τη ζωή των ανδρών, και έτσι δικαιολογεί τη φράση του, ότι ο Παύλος επιθυμεί να καταστήσει τους άντρες «εναγωνίους» αναθέτοντάς τους την επεξήγηση των εκκλησιαστικών λόγων στις γυναίκες.
Από όλο το απόσπασμα, «επίμαχο» σημείο είναι μόνο το «ότι ασθενέστερον πώς εστίν η γυνή και ευρίπιστον και κούφον». Και εδώ ακόμη, ο άγιος λέει «πώς» (=κάπως), κάνοντας σαφές ότι δεν υποτιμά το γυναικείο φύλο, αλλά επισημαίνει κάποιες αδυναμίες του (πουθενά δεν μετριάζει έτσι το τόνο του, όταν υπογραμμίζει με περισσή ευθύτητα τα ελαττώματα των ανδρών, όπως π.χ. αμέσως παρακάτω, σε όλη την υπόλοιπη ομιλία του).
Τέτοια πράγματα προκαλούν δυσφορία σε γυναίκες ή σε «φίλους γυναικών» (με ή χωρίς εισαγωγικά), που κινούνται αυτόματα να πετάξουν πέτρα αναθέματος κατά του αγίου Ιωάννη. Δε λαμβάνουν υπόψιν ως ελαφρυντικό σ’ αυτή την απότομη και ερήμην καταδίκη του, ούτε το κολοσσιαίο φιλανθρωπικό έργο που επιτέλεσε, ακόμη και όταν ήταν εξόριστος στα βάθη της Μικράς Ασίας. Ωστόσο, νομίζω ότι ένας άγιος που υπερασπίστηκε με σθένος την αξιοπρέπεια της γυναίκας, τη διακήρυξε ευθέως «ελεύθερη και ισότιμη» δίπλα στον άντρα της, αναγνώρισε ότι μετέχει ισότιμα με το χριστιανό άντρα στη σοφία και τη χάρη του Θεού και την κάλεσε να διδάξει τους μη χριστιανούς άντρες, έπλεξε εγκώμια σε πλήθος γυναικείων προσωπικοτήτων (όπως οι αγίες Ταβιθά, Μαρία Μαγδαληνή, Πρίσκιλα, Σολομονή, Θέκλα, Δροσίδα, Πελαγία, Προσδόκη, Βερνίκη, Δομνίνα κ.π.ά., και φυσικά η Θεοτόκος), είχε ο ίδιος ολόκληρη ομάδα σπουδαίων (και αγίων) συνεργατισσών, με τις οποίες αντάλλαξε και επιστολές… νομίζω λοιπόν ότι αυτός ο άνθρωπος, ο φίλος των γυναικών, δικαιούται να πει μια τέτοια κουβέντα κατά τη διάρκεια ενός προφορικού κηρύγματός του, κουβέντα μάλιστα που ευθύς αμέσως γυρίζει «σε βάρος» των αντρών.
[Δύο διευκρινιστικές παρατηρήσεις: α) Οι γυναίκες μιλούσαν στην Εκκλησία, ως χαρισματούχες κινούμενες από το Άγιο Πνεύμα («πάσα γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα…», Α΄ Κορινθ. 11, 5»). Επομένως ο άγιος απόστολος Παύλος δεν αναφέρεται στην ομιλία γενικώς, αλλά σε «άσχετες» ομιλίες, που προφανώς διακόπτουν την ιερές τελετές. Γι’ αυτό και ο Χρυσόστομος μιλάει ουσιαστικά για τη γυναικεία συνήθεια της φλυαρίας. Η συνήθεια αυτή υπάρχει και στους άντρες, αλλά την εποχή εκείνη (ενίοτε και σήμερα) οι γυναίκες συνήθιζαν να μιλούν στην εκκλησία, επειδή η δραστηριότητά τους ήταν περιορισμένη και η εκκλησιαστική συνάθροιση ήταν μία από τις κυριότερες φορές που συναντούσαν τις φίλες, συγγενείς και γνωστές τους.β) Ούτε οι άντρες επιτρέπεται να μιλούν στην εκκλησία, παρά μόνον ο λειτουργός, ο ψάλτης ή ο αναγνώστης, δηλ. εκείνος που έχει έργο να επιτελέσει].»
Απαντώντας στον κ Ρηγινιώτη:
Δυστυχώς ο κ Ρηγινιώτης πέφτει στο λάθος να ανακατεύει την ερμηνεία του και την προσωπική του άποψη με αυτή του Χρυσοστόμου και ακόμα χειρότερα με τα λεγόμενα της Κ.Δ. Εάν πάρουμε τα λόγια του Χρυσοστόμου και της Κ.Δ και τα απομονώσουμε θα δούμε ξεκάθαρα ότι μια γυναίκα έχει ελαττώματα και θεωρείτε κατώτερη από τον άνδρα. Πως μπορεί ο κ Ρηγινιώτης να μην δίνει σημασία σε φράσεις του τύπου « να υποτάσσονται» όταν ξεκάθαρα τονίζει και δηλώνει την κατωτερότητα της γυναίκας έναντι του άνδρα; ( με την υποταγή). Για ποιο λόγο αυτές οι αδυναμίες όπως υποστηρίζει ο κ Ρηγινιώτης και μας εξηγεί να είναι γυναικείες και όχι ανδρικές;
Επίσης βλέπουμε και μια αποτυχημένη εξήγηση από μεριά του κ Ρηγινιώτη στο θέμα ότι οι άνδρες διδάσκουν τις γυναίκες, ενώ το αντίθετο δεν επιτρέπεται. Γιατί είναι αυστηρά απαγορευμένο για τις γυναίκες να διδάσκουν άνδρες; Πως αυτά δείχνουν ισότητα; Έτσι λοιπόν τα αρχικά μου λόγια που στην ουσία τόνισα τα λόγια του Χρυσοστόμου που είναι ««πρέπει να κλείνουν τα στόματα τους, να κρατάνε σιωπή με φόβο, όπως μια δούλα πρέπει να φοβάται, διότι η γυναίκα είναι αδύναμη και εύκολα μπορεί να παρασυρθεί, καθώς είναι και άμυαλη, και πρέπει να μπαίνουν στην ντροπή» είναι πέρα για πέρα πραγματικότητα γιατί απλά παραθέτω τα συμφραζόμενα και όχι εξηγήσεις ανακατωμένες με προσωπικές ερμηνείες όπως κάνει άστοχα ο κ Ρηγινιώτης, που θέλουν τον κάθε χριστιανό πιστό να αποδέχεται, έτσι ώστε να βγει από το πρόβλημα της «ισότητας». Όμως ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα απαντώντας αναλυτικά στον κ Ρηγηνιώτη.
Ρίχνοντας μια ματιά στον στίχο βλέπουμε πως ο κ Ρηγινιώτης απαντιέται:
«34. Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες· επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ’ αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος.35. Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι· επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία. ( 1 Κορινθίους 14:34-35)
Το χωρίο είναι ξεκάθαρο. Οι γυναίκες δεν πρέπει να μιλούν στις εκκλησιές και πρέπει να υποτάσσονται ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ. Τι λέει ο ΝΟΜΟΣ στην Γένεση; Και εδώ βλέπουμε πως αναιρείτε ολόκληρη εξήγηση του κ Ρηγινιώτη:
Και στη γυναίκα είπε: Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει. ( γένεση 3:16)
Όταν ο άντρας εξουσιάζει την γυναίκα όπως μας λέει παραπάνω η αγία γραφή, αυτό τι είναι; Ισότητα όπως μάταια προσπαθεί να μας εξηγήσει ο κ Ρηγινιώτης; Η κατωτερότητα όπως κάνει μια δούλη στο αφεντικό της, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Χρυσόστομος;
Έτσι λοιπόν κάνοντας μια απλή αντικειμενική κίνηση, δηλαδή βγάζοντας της αγκύλες όπου εξηγεί ο κ Ρηγινιώτης ( τα ανεξήγητα και δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα) και παρατηρήσουμε το πρωτότυπο στην αγνή του μορφή(έτσι όπως το παραθέτει), το λιγότερο που βλέπουμε είναι ότι η γυναίκα δεν μοιράζεται το ίδιο status με τον άνδρα.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ο στίχος από την επιστολή προς Κορινθίους η της Γένεσης. Το πρόβλημα βρίσκεται και σε άλλα χωρία της Κ.Δ που δείχνουν ότι η γυναίκα είναι κατώτερη από τον άνδρα και όλα αυτά στο σύνολο τους υποστηρίζουν ότι η θέση της γυναίκας μόνο ισότιμη δεν είναι. Επίσης βλέπουμε ότι άλλα χωρία συμπληρώνουν και ερμηνεύουν τα λεγόμενα του Παύλου περί κατωτερότητας της γυναίκας. Μερικά από αυτά τα παρέθεσα ( ο κ Ρηγινιώτης δεν απάντησε) και μερικά όχι, καθώς και άλλες εξηγήσεις του Ιωάννη του Χρυσοστόμου που τονίζουν την θέση της γυναίκας. Για παράδειγμα διαβάζουμε:
7. Επειδή, ο άνδρας μεν δεν έχει χρέος να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή είναι εικόνα και δόξα τού Θεού· ενώ η γυναίκα είναι δόξα τού άνδρα.8. Για τον λόγο ότι, ο άνδρας δεν προέρχεται από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα·9. επειδή, δεν κτίστηκε ο άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άνδρα. ( 1 Κορινθίους 11: 7-9)
Η ανωτερότητα του άνδρα σε αυτούς τους στίχους είναι κάτι παραπάνω από ολοφάνερη και ξεκάθαρη. Και αυτό διευκρινίζεται και από τον ίδιο τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο στις ομιλίες του( πηγή: Saint Chrysostom’s Homilies on the Epistles of Paul to the Corinthians: Nicene and Post–Nicene Fathers of the Christian Church, Μέρος 12, [ Kessinger Publishing 2004 ], σελ. 153
Ας ρίξουμε όμως μια ματιά σε ένα χωρίο από την Κ.Δ που υποστηρίζει τα λεγόμενα μου και αναιρεί περεταίρω τα λεγόμενα του κ Ρηγινιώτη στο θέμα της ισότητας των γυναικών και στην οπτική γωνία επί του θέματος που έχει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομο:
11. Η γυναίκα ας μαθαίνει μέσα σε ησυχία με κάθε υποταγή·12. σε γυναίκα, όμως, δεν επιτρέπω να διδάσκει ούτε να αυθεντεύει επάνω στον άνδρα, αλλά να ησυχάζει.13. Επειδή, ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα.14. Και ο Αδάμ δεν απατήθηκε· αλλά, η γυναίκα, αφού εξαπατήθηκε, διέπραξε παράβαση· ( 1 Τιμόθεος 2: 11-14)
Πόσο πιο ξεκάθαρα δηλαδή πρέπει να ειπωθεί από τα κείμενα ότι η γυναίκα σε καμία περίπτωση δεν έχει το ίδιο επίπεδο ισότητας με τον άνδρα της; Πως είναι δυνατόν να βλέπει ισότητα ο κ Ρηγινιώτης όταν έχουμε απαγόρευση της γυναίκας να διδάσκει στον άνδρα, να μαθαίνει όχι απλά για ενημερωτικούς σκοπούς, αλλά να μαθαίνει σε υποταγή; Να ησυχάζει στον άνδρα. Και ο λόγος; Γιατί η Γυναίκα πλάστηκε δεύτερη τονίζοντας έτσι και την κατώτερη θέση σαν δεύτερη κτίση, καθώς επίσης γιατί η γυναίκα στην ουσία εξαπατήθηκε και όχι ο άνδρας. Ο Χρυσόστομος τονίζει για αυτούς τους στίχους:
Ότι η γυναίκα δεν επιτρέπεται να μιλά καθόλου στην εκκλησία συνδέοντας το με την εντολή του Παύλου από το χωρίο που βρίσκεται στην προς Κορινθίους( 1 Κορινθίους 14:34-35). Επίσης ο Χρυσόστομος κάνει λόγο ότι η γυναίκα δεν πρέπει να ανοίγει το στόμα της όχι μόνο για τα επίγεια θέματα αλλά και επίσης για τα πνευματικά μέσα στην Εκκλησία! Πως είναι δυνατόν; Τα πνευματικά δεν είναι αυτά που διδάσκονται; . Ο Χρυσόστομος τονίζει συνεχώς την ανωτερότητα του άνδρα και το πώς ο Θεός την καταδίκασε σε υποταγή ιδιαίτερα στο να μην έχει το δικαίωμα να ανοίξει το στόμα της όχι για συζητήσεις και κουβεντούλες όπως μάταια προσπάθησε να μας εξηγήσει ο κ Ρηγινιώτης αλλά ακόμα και σε θέματα με πνευματικό και θεολογικό περιεχόμενο! Εδώ βλέπουμε πως ο Χρυσόστομος αναιρεί τον κ Ρηγινιώτη. (πηγή: Saint Chrysostom’s Homilies on Galatians, Ephesians, Philippians, Colossians, Thessalonians, Timothy, Titus and Philemon : Nicene and Post – Nicene Fathers of the Christian Church, Μερος 13, σελ. 435-436 [ Kessinger Publishing , January 2004 ]
Πως λοιπόν υπό το φως τέτοιων στοιχείων ο κ Ρηγινιώτης είναι υπέρ του Ιωάννη Χρυσοστόμου όταν ξεκάθαρα ο Άγιος τονίζει την κατωτερότητα της γυναίκας; Πιο σημαντικό επίσης είναι το ερώτημα πως ερμηνεύει τα χωρία της Κ.Δ ο κ Ρηγινιώτης ως προς την ισότητα της γυναίκας όταν τα ίδια τα χωρία λειτουργούν εναντίων του με αποτέλεσμα να αντιφάσκουν με τις θέσεις του;
Κλείνοντας το άρθρο και την απάντηση μου θέλω να παραθέσω άλλο ένα χωρίο το οποίο για άλλη μια φορά ξεκαθαρίζει ότι η γυναίκα πρέπει να είναι υποταγμένη στον άνδρα της:
22. Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο·23. επειδή, ο άνδρας είναι η κεφαλή τής γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή τής εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας τού σώματος.24. Αλλά, όπως η εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, έτσι και οι γυναίκες να υποτάσσονται στους άνδρες τους, σε όλα.( Εφεσίους 5:22-24)
Για ποια λοιπόν ισότητα μιλάμε;
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΒΙΒΛΟΣ