Άχμαντ Ελντίν
Ο κ Δημήτρης Αθανασίου, ορθόδοξος Θεολόγος, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Μια συγκριτική του Ισλάμ και του γνησίου Χριστιανισμού (Ορθοδοξίας), στο θέμα της ελευθερίας του ανθρώπου». Παρακαλούμε διαβάστε το άρθρο του και έπειτα διαβάστε την παρούσα απάντηση έτσι ώστε να υπάρχει μια ολοκληρωμένη άποψη και των δυο θέσεων. Το άρθρο του μπορείτε να το βρείτε εδώ. Πάμε να δούμε βήμα βήμα τα λεγόμενα του κ. Αθανασίου και να διορθώσουμε, με την άδεια του ΑΛΛΑΧ, τις αστοχίες του που απορρέουν κυρίως από άγνοια της Ισλαμικής(αυθεντικής) Δογματικής.
Λέει:
Στη συγκριτική μελέτη ( Χριστιανισμού-Ισλάμ ) υπάρχει πλήθος θεμάτων που μπορούν να γίνουν αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Ένα από αυτά είναι και το θέμα της ελευθερίας του ανθρώπου. Όπως είχα προαναφέρει σε ένα παλαιότερό μου άρθρο ότι, τα «θεμέλια της πίστεως του Ισλάμ» είναι κατά βάση έξι, βλέπε: http://islamforgreeks.org/islam/. Έκτο θεμέλιο είναι: ”Η πίστη στο θείο διάταγμα”, στα αραβικά ”القضاء والقدر = Al qada ou al qadar”, το οποίο αναφερέται χαρακτηριστικά στο ίδιο το Κοράνιο, στο κεφάλαιο [Ο Σίδηρος 57,22] «Καμιά συμφωρά δεν είναι δυνατό να συμβεί στη γη ή στις ψυχές σας, αν δεν είναι γνωστή για μας και – γραμμένη από πριν – σ’ ένα βιβλίο. Τούτο είναι πολύ εύκολο για τον Αλλάχ[1]».
Απάντηση:
Στην εισαγωγή του κ. Αθανασίου βλέπουμε το σύνδεσμο της ιστοσελίδας μας (http://islamforgreeks.org/islam/). Αυτό σημαίνει ότι διάβασε το βιβλιαράκι με τίτλο «τι είναι το Ισλάμ» σωστά; Λάθος!. Ο κ. Αθανασίου είτε δεν διάβασε όλο το βιβλιαράκι, με άλλα λόγια δεν μελέτησε σωστά την πηγή του, είτε επίτηδες αγνοεί την συνέχεια και τα συμφραζόμενα διότι αναιρούν πλήρως όλο του το άρθρο όπως θα δούμε αναλυτικά παρακάτω.
Λέει:
Στην ισλαμική σκέψη το συγκεκριμένο θεμέλιο έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό και κάποιες φορές επικρατεί μια έντονη αντιπαράθεση, π.χ. ορισμένοι θεολόγοι (ulama) ή πνευματικοί (Shikh) αποκαλούν το άρθρο ως ένα αποκεκαλλυμένο μυστήριο, αφήνοντάς το ανερμήνευτο. Σημειωτέον ότι, οι θεολόγοι του Ισλάμ κατηγορούν τη χριστιανική θεολογία ως ”αστήρικτη” επειδή αναφέρεται στα αποκεκαλυμένα μυστήρια, π.χ μυστήριο της Αγίας Τριάδος κ.α.
Απάντηση:
Ο έντονος προβληματισμός δημιουργήθηκε από μια ομάδα αιρετικών Μουσουλμάνων και όχι μεταξύ των «Σαχάμπα» (φίλοι και μαθητές του Προφήτη Μουχάμμαντ ειρήνη σε αυτόν). Υπάρχει συναίνεση μεταξύ των Μουσουλμάνων λογίων ότι το Qadar (το θειο διάταγμα) έχει επεξηγηθεί και αναλυθεί με σχολαστικότητα με βάση τις πηγές του Ισλάμ. Ο ίδιος ο Προφήτης Μουχάμαντ(ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ανέφερε το Qadar ως ένα από τα άρθρα της πίστης του Ισλάμ( Muslim,τόμος 1, νούμερο 1).
Το Κοράνι είναι γεμάτο από δηλώσεις που φανερώνουν το Qadar όπως το αναλύει η Μουσουλμανική συναίνεση επί του θέματος (Κοράνι 54:49, επίσης 33:38). Οι αιρετικοί που προκάλεσαν διάφορες αντιπαραθέσεις στο θέμα του Qadar χάθηκαν μέσα στην ιστορία μαζί με τις πλάνες τους. Οι δυο κύριες αιρέσεις που παρουσιάστηκαν για το Qadar (Al Qadariyah και Al Jabariyah) ήταν περισσότερο εναντίον μεταξύ τους παρά εναντίον των Ορθοδόξων Μουσουλμάνων(Ahlul Sunnah wal Jamaah).
Η ομάδα με το όνομα Al Qadariyah πίστευε ότι ο ΑΛΛΑΧ δεν γνωρίζει τις πράξεις του ανθρώπου παρά μόνο όταν αυτές πάρουν μέρος. Από την άλλη πλευρά η ομάδα με το όνομα Al Jabariyah ακυρώνει κάθε πρωτοβουλία η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου να πράξει το σωστό η το λάθος ( Sharh al Aqeedat Wasitiyah σελ. 182, 189)
Παρακάτω θα δούμε πως ο κ. Αθανασίου, εν αγνοία του, περιγράφει την ομάδα Al Jabariyah οπου νομίζει ότι είναι η επίσημη ορθόδοξη θέση του Ισλάμ και των Μουσουλμάνων στο θέμα του Qadar.
Η δήλωση ότι «οι θεολόγοι του Ισλάμ κατηγορούν τη χριστιανική θεολογία ως αστήρικτη επειδή αναφέρεται στα αποκεκαλυμμένα μυστήρια» δεν έχει καμία απολύτως βάση. Η Χριστιανική θεολογία δεν έχει καμία βάση για άλλους λόγους (όπως η αναξιοπιστία των πηγών της, οι αντιφάσεις στο πρόσωπο του Ιησού, περι σωτηρίας, τριάδα κτλ). Σε περίπτωση που αναγνώστης θέλει να μάθει γιατί οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν στην τριαδικότητα του Θεού μπορούν να διαβάσουν το άρθρο Ερώτηση: Γιατί οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν στην Τριάδα;
Λέει:
Δίνοντας μια συνοπτική ερμηνεία της ισλαμικής θεολογίας επί του άρθρου, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ο θεός απλά γνωρίζει ό,τι πρόκειται να συμβεί στον άνθρωπο και ότι τίποτε δεν μπορεί να συμβεί στη δημιουργία πέρα από τη δύναμη και την επιθυμία του.
Τουναντίον, στη χριστιανική-πατερική σκέψη ο προορισμός του ανθρώπου δεν μπορεί να ερμηνευτεί με αυτό τον τρόπο, διότι κατά τους Πατέρες ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελέυθερος στην επιλογή του και κατ’ επέκταση και στον προορισμό του[2]. Δεν μπορώ να αρνηθώ, βέβαια, την προβληματική της θεωρίας ή κατ’ άλλους του δόγματος του ”απόλυτου προορισμού” που εκφράστηκε αρχικά από τον ιερό Αυγουστίνο Ιππώνος (354-430), αν και απορρίφθηκε στην Σύνοδο της Οράγγης το 529 και στη συνέχεια έγινε αποδεκτή από τον Ιωάννη Καλβίνο (1509-1564), διαμορφωτή της καλβινικής θεολογίας[3].
Απάντηση:
Ας δούμε την αστοχία του κ. Αθανασίου. Στην πρώτη παράγραφο μας λέει: «ο θεός απλά γνωρίζει ό,τι πρόκειται να συμβεί στον άνθρωπο και ότι τίποτε δεν μπορεί να συμβεί στη δημιουργία πέρα από τη δύναμη και την επιθυμία του.» Έπειτα το παρουσιάζει ως αντίφαση με σύγκριση τον Χριστιανισμό λέγοντας «Τουναντίον, στη χριστιανική-πατερική σκέψη ο προορισμός του ανθρώπου δεν μπορεί να ερμηνευτεί με αυτό τον τρόπο, διότι κατά τους Πατέρες ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελέυθερος στην επιλογή του»
Απαντάμε στον κ. Αθανασίου, οτι επειδή ο ΑΛΛΑΧ γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί στον άνθρωπο και τίποτα δεν μπορεί να συμβεί στην δημιουργία περά απο την δύναμη και την επιθυμία του ΑΛΛΑΧ, αυτό δεν σημαίνει οτι ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος να πράξει αυτό που θέλει. Το ένα δεν ακυρώνει το άλλο. Το ένα είναι στο Θεϊκό πεδίο και το άλλο στο ανθρώπινο πεδίο οπου ο άνθρωπος δεν έχει γνώση του θεϊκού και αοράτου πεδίου ενώ ο ΑΛΛΑΧ έχει απόλυτη γνώση. Ο άνθρωπος κατά το Ισλάμ είναι ελεύθερος στην επιλογή του. Το Κοράνι λέει:
«Και πες: ” Η Αλήθεια πηγάζει απ’ τον Κύριο σας”. Κι αφήστε όποιον θέλει, ας πιστέψει, κι όποιον θέλει ας (την) αρνηθεί» (Κοράνι 18:29)
Διαβάζουμε αλλού:
«Βέβαια, αυτό το Κοράνι είναι ένα Μήνυμα για (όλο) το ανθρώπινο γένος. Για όποιον θέλει από σας να βαδίσει ίσια».(Κοράνι 82:27-28)
Επίσης:
«Ο ΑΛΛΑΧ δεν αναθέτει σε καμιά ψυχή φορτίο μεγαλύτερο, απ’ τις δυνάμεις της» (Κοράνι 2:286)
Ο άνθρωπος λοιπόν κατά το Κοράνι είναι ελεύθερος να πράξει αυτό που επιθυμεί. Η ανθρώπινη επιθυμία, θέληση, ελευθερία, επιλογή, πράξεις κτλ, είναι υπό τον έλεγχο, την γνώση, την δύναμη και το διάταγμα του ΑΛΛΑΧ, χωρίς αυτό να ακυρώνει την ανθρωπινή ελευθερία βούλησης. Αν ο κ. Αθανασίου διαφωνεί, τότε δημιουργεί ένα μεγάλο πρόβλημα για την Χριστιανική θεολογία. Δημιουργείται το πρόβλημα ότι ο Θεός δεν είναι Παντοδύναμος και γίνονται πράξεις πέρα από την δύναμη και τον έλεγχο Του. Μας γεννιέται λοιπόν ένα λογικό ερώτημα. Ελέγχει η όχι τα πάντα ο Θεός; Ναι λέει το Ισλάμ, όχι ο Χριστιανισμός(με βάσει τα λεγόμενα του κ. Αθανασίου). Τι είδους θεός είναι αυτός που υπάρχει κάτι πέρα από τον έλεγχο του;
Ο κ. Αθανασίου, όπως υπογραμμίσαμε αρχικώς, δεν μελέτησε καλά την πηγή του. Από την πηγή που παραθέτει το Qadar, δηλαδή από την ιστοσελίδα μας, ξέχασε(;) να διαβάσει, η σκόπιμα αγνόησε την ακριβώς επόμενη παράγραφο που τονίζει και ξεκαθαρίζει την ελεύθερη βούληση της ανθρώπινης ύπαρξης. Λέει συγκεκριμένα η παράγραφος στην οποια «έκλεισε» τα μάτια ο κ. Αθανασίου:
«Μία σημαντική άποψη του Ισλάμ είναι ότι κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει ελεύθερη βούληση να επιλέξει το σωστό ή το λάθος. Ο Θεός έχει τιμήσει την ανθρωπότητα με αυτό το Θείο δώρο.
Η ανθρώπινη ελεύθερη βούληση, σε καμία περίπτωση δεν έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει τα πάντα που θα συμβούν στη Δημιουργία Του και ότι ο Θεός γνωρίζει τι πρέπει να γίνει. Το γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει τι κάποιος πρόκειται να κάνει αύριο δεν σημαίνει ότι Αυτός παρακινεί το χέρι του.
Κάποιος μπορεί να ρωτήσει: Εάν ο Θεός γνωρίζει ότι εγώ, για παράδειγμα, αύριο πρόκειται να επιπέσω σε αμαρτία, τότε είναι αναπόφευκτο ότι πράγματι θα γίνει έτσι, επειδή η γνώση του Θεού είναι αλάνθαστη, και ότι ο Θεός γνωρίζει, πρέπει να γίνει. Ως εκ τούτου, πως μπορώ να έχω ελεύθερη βούληση; Η ελεύθερη βούληση μου δεν είναι φανταστική;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: Η προοπτική του Θεού είναι τελείως διαφορετική από αυτή της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Θεός είναι αιώνιος και η Θεία Γνώση του είναι επίσης αιώνια. Οι γνώσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος έχουν έννοια μόνο για μια ύπαρξη που υπάρχει μέσα στο χρόνο. Ο Θεός γνωρίζει, στην Αιωνιότητά Του, κάθε απόφαση που ένα πρόσωπο παίρνει με ελεύθερη βούληση κάθε στιγμή της ζωής του.
Κάθε μία από τις αποφάσεις ενός προσώπου δεν υπονοεί ότι αναγκάζεται να λάβει αυτή την απόφαση. Η ανθρώπινη ελεύθερη βούληση δεν έρχεται σε αντίθεση σε καμία περίπτωση με το γεγονός ότι ο Θεός έχει την απόλυτη κυριαρχία σε καθετί που δημιούργησε. Ούτε έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι τίποτα δεν συμβαίνει στον κόσμο παρά μόνο ότι ο Θεός επιθυμεί. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο την ικανότητα να διατυπώσει μια επιθυμία. Ο Θεός θέλει, όπως οι άνθρωποι είναι ικανοί, να επιλέγουν. Όταν κάποιος κάνει μια επιλογή, ο Θεός, χάρη στην Θεία Βούληση Του, δημιουργεί τις καταστάσεις που επιτρέπουν να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του ανθρώπου.
Είναι η Βούληση του Θεού που η ανθρώπινη ύπαρξη έχει ελεύθερη βούληση. Ο Θεός θέλει τους ανθρώπους να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους, έστω κι αν αυτές είναι σωστές ή λανθασμένες. Ο Θεός δεν είναι πάντα ευχαριστημένος με τις αποφάσεις που κάποιος άνθρωπος λαμβάνει, αλλά θέλει να είναι ικανός να τις παίρνει μόνος του.
Ασκώντας ελεύθερη βούληση, ένα άτομο μπορεί να φτάσει σε υψηλότερο επίπεδο από εκείνο των Αγγέλων. Κι αυτό γιατί ένα άτομο που αποφασίζει να λατρέψει τον Θεό, το κάνει επειδή αυτός το επιθυμεί. Αυτό κάνει την ανθρώπινη αφοσίωση μεγαλύτερη και πιο πολύτιμη από εκείνη των Αγγέλων, επειδή οι Άγγελοι δεν έχουν επιλογή. Είναι η φύση τους να λατρεύουν τον Θεό και να Τον υπακούουν σε όλα τα πράγματα.» (πηγή: http://islamforgreeks.org/islam/)
Εάν ο κ. Αθανασίου είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει ακριβώς την επόμενη παράγραφο που ακολουθούσε τότε θα απέφευγε να έγραφε αυτές τις αστοχίες για το αυθεντικό Ισλαμικό δόγμα περί θεϊκού διατάγματος.
Λέει:
Όμως στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να αναφέρω ότι οι Πατέρες της Ανατολής διαφοροποιήθηκαν ρυζικά από την αντίστοιχη δυτική σκέψη στο ζήτημα του προορισμού του ανθρώπου από τον θέο, ανατρέποντας έτσι όλες τις εσφαλμένες αντιλήψεις πέρι ελευθερίας με την λέξη «αυτεξούσιο»[4], που εκφράζει-δηλώνει την πλήρη ελευθερία που διακατέχει την ανθρώπινη υπόσταση. Έτσι κατά τη γνήσια χριστιανική παράδοση, η ελευθερία του ανθρώπου δεν προορίζεται από τον ίδιο τον Θεό (ασχέτως αν προγνωρίζει τα μέλλοντα ο Θεός), αλλά προορίζεται εξ΄ολοκλήρου από τον ίδιο τον άνθρωπο που αποφασίζει απόλυτα ο ίδιος για την πορεία του.
Και καταλήγει στο συμπέρασμα:
Συμπερασματικώς, μπορούμε να πούμε, ότι στο Χριστιανισμό δεν υπάρχει η έννοια της σχετικής ελευθερίας όπως διδάσκεται στο κλασικό Ισλάμ με την πίστη στο θείο διάταγμα, ούτε η έννοια του απόλυτου προορισμού που διαμορφώθηκε στη δυτική θεολογία, ούτε ακόμα πολύ περισσότερο δεν υπάρχει η έννοια της τύχης, στο Χριστιανισμό δεν υπάρχει τύχη! Αυτό που στην αρχαία ελληνική μυθολογία εκφράζεται ως ειμαρμένη-μοίρα είναι ξένο προς τον αυθεντικό Χριστιανισμό και αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε μέσα από τις ίδιες τις πηγές μας, με την ίδια τη στάση Του Θεού απέναντι στο λαό της Νινευή, όπου τελικά άλλαξε γνώμη ή στάση απέναντι στον αμαρτωλό λαό της Πόλεως Νινευή.[5]
Απάντηση:
Εκφράζει το «αυτεξούσιο» πλήρη ελευθερία; Όχι κατά τα λεγόμενα του Ιωάννη Δαμάσκηνου. Διαβάζουμε:
«Μπορεί δηλαδή πολλές φορές ο άνθρωπος να επιλέξει αυτεξούσια να κάνει κάτι, εντούτοις όµως αυτό να εμποδιστεί για λόγους που εξαρτώνται από τη θεία πρόνοια» (Η έννοια του αυτεξούσιου στον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό σελ 102-107)
Επίσης:
«όσο ισχυρό εφόδιο κι αν είναι το αυτεξούσιο, τόσο περιορισμένο και αδύναµο παραµένει εξαιτίας της φθαρτότητας και της θνητότητας του ανθρώπου, αλλά και εξαιτίας των αµαρτητικών του ροπών. (Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως 40 , PG 94, 957D-960Β: «Περὶ τῶν γινομένων»)
Ακόμα:
«Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να µην απολυτοποιείται το αυτεξούσιο, αφού η ανθρώπινη ελευθερία δεν συνιστά θεϊκή παντοδυναμία. Αντιθέτως οι επιλογές του ανθρώπου είναι πάντοτε περιορισµένες και υφίστανται στα όρια του να πράξει κανείςτο καλό ή το κακό. Το αυτεξούσιο του ανθρώπου λοιπόν είναι άρρηκτα συνδεδεµένο µε τα όρια της κτιστής δηµιουργίας και της ανθρώπινης φύσης, τα οποία ο άνθρωπος δεν να µπορεί να ξεπεράσει» (Η έννοια του αυτεξούσιου στον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό σελ 107)
Βλέπουμε ξεκάθαρα λοιπόν οτι έχουμε να κάνουμε με σχετική ελευθερία στον Χριστιανισμό και όχι πλήρη ελευθερία όπως λανθασμένα μας πληροφορεί ο κ. Αθανασίου.
Να κλείσουμε την απάντηση μας κάνοντας αναφορά στον «απόλυτο προορισμό» και κατα πόσο διδάσκεται από τις πηγές του Χριστιανισμού η όχι. Διαβάζουμε:
«πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» δηλαδή «Επειδή, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί» (Ματθαίος 22:14)
Το παραπάνω χωρίο προέρχεται από το ευαγγέλιο του Ματθαίου οπου ο Ιησούς μιλά με παραβολή για την Βασιλεία των Ουρανών. Λέει ότι πολλοί είναι οι καλεσμένοι αλλα λίγοι οι εκλεκτοί. Ο μη εκλεκτός με άλλα λόγια είναι προορισμένος στην κόλαση.
Διαβάζουμε αλλού:
«προ του με πλασαι σε εν κοιλια επισταμαι σε και προ του σε εξελθειν εκ μητρας ηγιακα σε προφητην εις εθνη τεθεικα σε» δηλαδή «Πριν σε μορφώσω στην κοιλιά, σε γνώρισα· και πριν βγεις από τη μήτρα σε αγίασα· σε κατέστησα προφήτη στα έθνη» (Ιερεμίας 1:5)
Ο Ιερεμίας είναι απόλυτα προορισμένος πριν ακόμα γεννηθεί και σχηματιστεί στην μήτρα. Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα απόλυτου προορισμού και θεϊκού διατάγματος.
Διαβάζουμε επίσης:
«Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ, 4 καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ 5 προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,» Δηλαδη «Άξιος ευλογίας [είναι] ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτός που μας ευλόγησε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια διαμέσου τού Χριστού· 4 καθώς μάς έκλεξε διαμέσου αυτού πριν από τη δημιουργία τού κόσμου, για να είμαστε άγιοι και χωρίς ψεγάδι μπροστά του με αγάπη· 5 αφού μας προόρισε σε υιοθεσία διαμέσου τού Ιησού Χριστού στον εαυτό του, σύμφωνα με την ευδοκία τού θελήματός του,» (προς εφεσιους 1:3-5)
Επί λέξη η Κ.Δ μας περιγράφει τον απόλυτο προορισμό. Προορίσας. Διαβάστε επίσης από Προς Ρωμαίους 8:28-30 και Α προς Κορίνθιους 2:7 οπου και σε αυτά τα εδάφια έχουμε την λέξη «προορισμός»
Συμπέρασμα:
Ο κ. Αθανασίου απέτυχε να μας δείξει ότι ο άνθρωπος στο Ισλάμ δεν έχει ελεύθερη επιλογή. Για την ακρίβεια, οι θέσεις που επικαλείται ως «Ισλαμικές» είναι προϊόν της αιρετικής ομάδας που περιγράψαμε παραπάνω με το όνομα «Al Jabariyah» οπου πιστεύει ότι ο άνθρωπος δεν έχει ελευθερία στις πράξεις του. Τέτοιες ιδέες δεν συμμερίζονται από το αυθεντικό Ισλάμ(Ahlul Sunnah)
Η επίσημη και αυθεντική θέση του Ισλάμ είναι ότι ο άνθρωπος έχει ελευθερία βούλησης να πράξει αυτό που θέλει. Ο κλασσικός λόγιος Shaykh ul-Islâm ibn Taymiyyah συνοψίζει με σχολαστικότητα αυτο το πιστεύω περιγράφοντας την θέση του Κορανίου, της Σούννα, και της συναίνεσης των λογιών του Ισλάμ (Sharh al Aqeedat Wasitiyah σελ. 180-189)
Και για να σβήσουμε κάθε είδους αμφιβολίας, το Κοράνι περιγράφει μια μερίδα ατόμων που επικαλούνται το Qadar ως δικαιολογία για τις αμαρτίες τους. Το Κοράνι λέει:
«Εκείνοι που συνεταιρίζουν άλλους θεούς με τον ΑΛΛΑΧ θα πουν: “Αν ο ΑΛΛΑΧ ήθελε, δεν θα Τον συνταιριάζαμε με άλλους, ούτε εμείς, ούτε οι γονείς μας, κι ούτε θα είχαμε καμιά απαγόρευση”. Με τον ίδιο τρόπο οι πρόγονοι διέψευσαν μέχρις ότου δοκίμασαν την οργή μας. Πες τους: “Αν είστε βέβαιοι για κάτι, τότε αποδείξετε το σε μας. Δεν ακολουθείτε παρά μόνο εικασίες, και τίποτε δεν κάνετε, παρά να ψεύδεστε“.» (Κοράνι 6:148)
Ο κ. Αθανασίου στην προσπάθεια του να μας δείξει την πλήρη ελευθερία του ανθρώπου στον Χριστιανισμό, κατέληξε να αναιρεθεί με βάση τις δίκες του πηγές! Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το θέμα του «αυτεξούσιου» και του «απόλυτου προορισμού» όπως ξεκάθαρα είδαμε από την Καινή Διαθήκη και την ιερά παράδοση.
Και όλη η δόξα ανήκει στον ΑΛΛΑΧ και η ειρήνη και η ευλογία Του να συνοδεύει τον τελευταίο του Προφήτη, τον Μουχάμαντ.
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ