Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Είχα αναφερθεί παλιότερα σε μια συγκεκριμένη κριτική που ασκούν ορισμένοι πολέμιοι κατά του Ισλάμ και κατά του Προφήτη μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Αυτή η κριτική είναι και η πιο γνωστή που θέλει τον Προφήτη μας να είναι ένας βίαιος και πολεμοχαρής άνθρωπος.
Αντικρούσαμε αυτήν την κριτική με αρκετούς τρόπους. Πρώτον, τονίσαμε και αποδείξαμε ότι ο Απόστολος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος και πολεμούσε όταν χρειαζόταν, όχι αθώους ανθρώπους. Σίγουρα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένας άνθρωπος που διψά για αίμα. Υπάρχουν αρκετά άρθρα στην ιστοσελίδα μας που μπορείτε να διαβάσετε όπως το «Τζιχάντ» και επίσης το «Προωθεί το Κοράνι την βία» για περισσότερες πληροφορίες.
Αναφέραμε επίσης κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να τονιστεί άλλη μια φορά. Αν ο Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είναι κακός, βίαιος και δεν γίνεται αποδεκτός ως Απόστολος του Θεού επειδή πολέμησε τους εχθρούς του, τότε οι Χριστιανοί και οι Ιουδαίοι είναι αναγκασμένοι, με βάση αυτήν την λογική, να απορρίψουν και τους δικούς τους αποστόλους και προφήτες μιας και πολέμησαν τους εχθρούς τους, και μάλιστα έχουμε αναφορά σε γενοκτονίες που διέπραξαν (δείτε κυρίως μετά την «Έξοδο» Παλαιά Διαθήκη).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) χρησιμοποίησε (κατά πολύ) πολύ λιγότερη βία με σύγκριση τον Μωυσή, τον Ιησού του Ναυή, τον Δαυίδ, τον Σαούλ, τον Σαμψών και άλλους πολλούς. Λιγότερη βία ακόμα και από τον Ιησού τον Μεσσία, τον υιό της Μαρίας, ο οποίος στον δεύτερο ερχομό του υπόσχεται πολύ αίμα στους εχθρούς του – ειρήνη και ευλογία σε όλους τους Προφήτες και Απεσταλμένους -.
Σε αυτό το σημείο ο Χριστιανός απολογητής θα βιαστεί να μας ενημερώσει ότι αυτά (Μωσαϊκός Νομός και η βία) ανήκουν στην Παλαιά Διαθήκη και δεν χρειάζεται να τα θυμόμαστε διότι δεν ισχύουν πια. Πρώτον, ακόμα και αν πιστέψουμε ότι αυτά καταργήθηκαν όπως λένε από την Καινή Διαθήκη, αυτό δεν ακυρώνει ότι υπήρξε ένα σημείο της ιστορίας, που ο Θεός (της αγάπης;) χρησιμοποίησε ο ίδιος βία και διέταξε βία προς τους εχθρούς Του. Δεύτερον, ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης είναι σε ισχύ σύμφωνα πάντα με την Καινή Διαθήκη όταν υποτίθεται ότι ο Ιησούς λέει «ΔΕΝ ήρθα να καταργήσω τους Προφήτες και τον Νόμο (Ματθαίος 5:17)». Αυτός που δεν τηρεί τον Νόμο, σύμφωνα με το ευαγγέλιο που αποδίδεται στον «Ματθαίο», θα είναι από τους τελευταίους στην βασιλεία των ουρανών.
Ας αφήσουμε όμως την Παλαιά Διαθήκη και τον Μωσαϊκό Νόμο και να δούμε τι μας λένε οι Χριστιανοί και η Καινή Διαθήκη (δήθεν ο Ιησούς) για την αντιμετώπιση των εχθρών.
Οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι μας λένε ότι ο Ιησούς (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) διδάσκει την ειρήνη, την αγάπη, την αγάπη προς τους εχθρούς, δεν ήρθε να πολεμήσει ούτε να χύσει αίμα και άλλα παρόμοια πασιφιστικά. Ας κρατήσουμε αυτό το «αγάπη προς τους εχθρούς». Αυτό είναι που θα συζητηθεί στις παρακάτω γραμμές και θα δούμε κατά πόσο πραγματικά ισχύει.
Προτού παραθέσουμε τα χριστιανικά καινοδιαθηκικά χωρία να πούμε λίγα πράγματα για την φύση του Μεσσία. Ρίχνοντας μια ματιά στην ιουδαιοχριστιανική αντιπαράθεση που υπάρχει μεταξύ Ιουδαίων και Χριστιανών, για το αν ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας η όχι, θα δούμε μια χριστιανική επιχειρηματολογία που δεν θα την βρούμε (επίτηδες) σε Ισλαμο-Χριστιανικούς διαλόγους από μεριά των Χριστιανών.
Οι Ιουδαίοι λένε στους Χριστιανούς ότι ο Ιησούς δεν μπορεί να είναι ο Μεσσίας πολύ απλά γιατί δεν απελευθέρωσε τους Ιουδαίους από τους εχθρούς του. Ο Μεσσίας έχει αυτό το χαρακτηριστικό, λένε, θα είναι μια σπουδαία ηγετική μορφή, ο υιός του Δαυίδ, οπου θα πολεμήσει τους εχθρούς του Ισραήλ. Αντί γιαυτό όμως ο Ιησούς όχι μόνο δεν νίκησε αλλά νικήθηκε με το να τον σταυρώσουν και να τον σκοτώσουν (πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα τους).
Το ενδιαφέρον εδώ δεν είναι η επιχειρηματολογία των Ιουδαίων αλλά η αντίδραση των Χριστιανών που δεν κάνουν λόγο πια για αγάπη σε εχθρούς αλλά ότι αυτό πράγματι θα πραγματοποιηθεί στο δεύτερο ερχομό του Μεσσία (στη δευτέρα παρουσία που δεν πρέπει να την μπερδεύουμε με την Ημέρα της Κρίσης). Στο δεύτερο ερχομό του Ιησού η διδασκαλία «αγάπα τον εχθρό σου» απουσιάζει και τον λόγο θα πάρει το ξίφος προς τον εχθρό.
Οι χριστιανοί πολέμιοι του Ισλάμ, σε θεολογικές κουβέντες που έχουν με τους Μουσουλμάνους, ούτε που τολμούν να αναφέρουν το τι θα κάνει πραγματικά ο Μεσσίας στο δεύτερο ερχομό του. Απλά μένουν στον πρώτο ερχομό του Μεσσία που δίδαξε αγάπη και προσευχή προς τους εχθρούς (αν τα δίδαξε).
Το ειρωνικό εδώ είναι ότι κατηγορούν τον Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ότι όταν ήταν στην Μέκκα, αδύναμος και περικυκλωμένος από τους εχθρούς του, μίλαγε για ειρήνη και ανεκτικότητα, ενώ όταν πήγε στην Μεδίνα και έγινε ηγέτης πολέμησε, βεβαίως αγνοούν αρκετές ιστορικές λεπτομέρειες, αλλά προς έκπληξη μας ακριβώς αυτό φαίνεται να συμβαίνει με τον Ιησού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Στο πρώτο ερχομό του είναι πασιφιστής, στον δεύτερο που θα έρθει ως Βασιλιάς θα βάλει «κάτω από τα πόδια του τους εχθρούς του» (Α προς Κορινθίους).
Οι Χριστιανοί επίσης, αναφέρουν πολλές «προφητείες» για τον ερχομό του Μεσσία, μια από αυτές είναι από το «βιβλίο του Ζαχαρία»
«Και θα εξολοθρεύσω την άμαξα από τον Εφραϊμ, και το άλογο από την Ιερουσαλήμ, και θα εξολοθρευτεί το πολεμικό τόξο· κι αυτός θα μιλήσει ειρήνη προς τα έθνη· και η εξουσία του θα είναι από τη μία θάλασσα μέχρι την άλλη θάλασσα, και από τον ποταμό μέχρι τα πέρατα της γης}. {Ζαχαρίας 9:10}
Μετά την καταστροφή των εχθρών θα έχουμε ειρήνη. Πολύ λογικό. Αφού διαλυθούν οι εχθροί (αυτοί που υποτίθεται ότι πρέπει να αγαπάμε και να προσευχόμαστε) δεν θα υπάρξει κάτι άλλο εκτός από ειρήνη μιας και κανένας δεν θα φέρει αντίσταση.
Ο δεύτερος ερχομός αναφέρεται αναλυτικά στην Αποκάλυψη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Στο κεφ. 19, εδάφια 11-21, διαβάζουμε:
Και είδα τον ουρανό ανοιγμένον, και ξάφνου, ένα λευκό άλογο, κι αυτός που καθόταν επάνω σ’ αυτό ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη.
12. Και τα μάτια του ήσαν σαν φλόγα φωτιάς, κι επάνω στο κεφάλι του ήσαν πολλά διαδήματα· και είχε ένα όνομα γραμμένο, που κανένας δεν το γνωρίζει παρά μονάχα αυτός.
13. Και ήταν ντυμένος με ιμάτιο βαμμένο σε αίμα· και το όνομά του αποκαλείται: Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
14. Και τα στρατεύματα, που ήσαν στον ουρανό τον ακολουθούσαν επάνω σε λευκά άλογα, ντυμένοι με εκλεκτής ποιότητας λινό λευκό και καθαρό.
15. Και από το στόμα του βγαίνει μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει μ’ αυτή τα έθνη· κι αυτός θα «τους ποιμάνει με σιδερένια ράβδο»· κι αυτός πατάει τον ληνό τού κρασιού τού θυμού και της οργής τού Θεού, του Παντοκράτορα.
16. Κι επάνω στο ιμάτιο κι επάνω στον μηρό του έχει γραμμένο το όνομα, ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.
17. Και είδα έναν άγγελο να στέκεται μέσα στον ήλιο· και έκραξε με δυνατή φωνή, λέγοντας προς όλα τα όρνεα που πετούν στο μέσον τού ουρανού: Ελάτε, και συγκεντρώνεστε στο δείπνο τού μεγάλου Θεού,
18. για να φάτε σάρκες βασιλιάδων, και σάρκες χιλιάρχων, και σάρκες ισχυρών, και σάρκες αλόγων, και εκείνων που κάθονται επάνω σ’ αυτά, και σάρκες όλων των ελεύθερων και των δούλων, και μικρών και μεγάλων.
19. Και είδα το θηρίο και τους βασιλιάδες τής γης, και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένα, για να κάνουν πόλεμο μ’ αυτόν που είναι επάνω στο άλογο, και με το στράτευμά του.
20. Και το θηρίο πιάστηκε, και μαζί μ’ αυτό ο ψευδοπροφήτης, ο οποίος έκανε τα σημεία μπροστά του, με τα οποία πλάνησε αυτούς που πήραν το χάραγμα του θηρίου, κι αυτούς που προσκυνούσαν την εικόνα του· και οι δύο ρίχτηκαν ζωντανοί στη λίμνη τής φωτιάς, που καίει με το θειάφι.
21. Και οι υπόλοιποι φονεύθηκαν με τη ρομφαία τού καθήμενου επάνω στο άλογο, η οποία έβγαινε από το στόμα του· και όλα τα όρνεα χόρτασαν από τις σάρκες τους.
Με μια στρατιωτική ορολογία περιγράφεται ο δεύτερος ερχομός του Ιησού που αναφέραμε παραπάνω. Θα κατασφάξει οτιδήποτε στέκεται εναντίον του. Διαβάζουμε ακόμα και στην Α προς Κορινθίους, κεφ. 15 και εδαφ. 24-25:
«ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη. Επειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του·»
Που είναι η αγάπη και η ανοχή για τους εχθρούς;
Κατηγορούν τον Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ότι στο πρώτο στάδιο στην Μέκκα ήταν ειρηνικός ενώ μόλις ανέλαβε την εξουσία στην Μεδίνα διέταξε τον πόλεμο (που δεν είναι ακριβώς έτσι). Αυτό όμως με το όποιο κατηγορούν τον τελευταίο Προφήτη του Θεού το περιγράφουν επακριβώς ως στάση του Μεσσία με τον πρώτο και τον δεύτερο ερχομό του. Για παράδειγμα μια από τις προφητείες για τον Μεσσία που παραθέτουν οι Χριστιανοί είναι από τον Ησαΐα κεφ. 61, εδαφ. 1-2:
«ΠΝΕΥΜΑ Κυρίου τού Θεού είναι επάνω μου· επειδή, ο Κύριος με έχρισε για να ευαγγελίζομαι στους φτωχούς· με απέστειλε για να γιατρέψω τους συντριμμένους στην καρδιά, να κηρύξω ελευθερία στους αιχμαλώτους, και άνοιγμα δεσμωτηρίου στους δεσμίους· για να κηρύξω χρόνον ευπρόσδεκτο στον Κύριο, και ημέρα εκδίκησης του Θεού μας· για να παρηγορήσω όλους αυτούς που πενθούν·»
Ο πρώτος ερχομός είναι το ειρηνικό πρόσωπο του Μεσσία, ο δεύτερος ερχομός είναι ο βίαιος που ποτέ δεν θα ακούσουμε τους Χριστιανούς να μας λένε, ιδιαίτερα όταν μιλούν με Μουσουλμάνους. Άλλα παραδείγματα είναι από το Ησαΐας 35:4 και Μιχαίας 15:5 (και πολλά αλλα)
Σε μια παραβολή επίσης που οι Χριστιανοί κλείνουν τα μάτια είναι σε αυτή που υποτίθεται ότι ο Ιησούς λέει:
«Πλην, εκείνους τους εχθρούς μου, που δεν με θέλησαν να βασιλεύσω επάνω τους, φέρτε τους εδώ, και κατασφάξτε τους μπροστά μου.» {Λουκάς 19.27}
Και εδώ έχουμε ξεκάθαρη αναφορά όχι για τον πρώτο ερχομό αλλά για τον δεύτερο. Σαν απολογητική τακτική οι Χριστιανοί λένε ότι έχουμε να κάνουμε με παραβολή, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι μέσω παραβολής ο Ιησούς περνούσε το μήνυμα του. Ο βασιλιάς της παραβολής είναι ο ίδιος ο Ιησούς οπου μιλά για τον δεύτερο ερχομό του.
Σαν Μουσουλμάνος δεν έχω κανένα θεολογικό πρόβλημα με ένα Προφήτη η Απεσταλμένο του Θεού που πολεμά για το δίκαιο και το καλό. Το άρθρο αυτό αποτελεί απάντηση σε ορισμένους πολέμιους του Ισλάμ που με μια θεολογική ασυνέπεια ασκούν κριτική σε κάτι που στην τελική το ενστερνίζονται οι ίδιοι ως βασική δογματική διδασκαλία. Με το άρθρο μου αυτό σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να προσβάλω τους συμπολίτες μου τους Χριστιανούς. Αυτό που επιθυμούσα ήταν απλά να απαντήσω στα δυο μέτρα και σταθμά ορισμένων που προσπαθούν απελπισμένα να λασπολογήσουν τον Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) μόνο και μόνο γιατί πολέμησε τους εχθρούς του.
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ