Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Τι είναι αίρεση σύμφωνα με την Ισλαμική Ορθοδοξία; Αίρεση είναι οτιδήποτε εισάγεται, επινοείται και παρουσιάζεται στην Ισλαμική δογματική μη έχοντας καμία βάση και απόδειξη από τα ιερά κείμενα του Ισλάμ (Κοράνι και Σούννα/Προφητική παράδοση). Αυτό αλλιώς το λέμε και «Μπίντ’α» που σημαίνει την καινοτομία η την επινόηση στην Ισλαμική δογματική διδασκαλία.
Οτιδήποτε καινούριο επινοείται και εισάγεται στη θεολογία με σκοπό την λατρεία η τον σκοπό να έρθουμε «πιο κοντά» στον ΑΛΛΑΧ είναι «Μπίντ’α». Αυτό σημαίνει οτιδήποτε που δεν αναφέρεται στο Κοράνι και την Σούννα, και δεν ήταν γνωστό στην εποχή του Προφήτη(ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και των μαθητών/φίλων του (Σαχάμπα). Αυτός ο ορισμός που καταδικάζει την καινοτομία δεν αφορά κοσμικές καινοτομίες όπως τεχνολογίες, εφευρέσεις και άλλα παρόμοια. Αφορά την θεολογία/δογματική. [1]
Ο Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε: «Ο καλύτερος λόγος είναι το βιβλίο του ΑΛΛΑΧ και η καλύτερη καθοδήγηση είναι η καθοδήγηση του Μουχάμαντ. Τα χειρότερα πράγματα είναι αυτά που επινοούνται/καινοτομίες και κάθε καινοτομία οδηγεί στην πλάνη» [2]
Επίσης είπε: «όποιος καινοτομεί στα θέματα μας δεν αποτελεί κομμάτι μας και δεν θα γίνει αποδεκτό (αυτό που επινόησε)» [3]
Ο Απόστολος (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) επίσης τόνισε: «Φυλαχτείτε από τις επινοήσεις/καινοτομίες» [4]
Όταν κάποιος καινοτομεί και προσθέτει στην θρησκεία/πίστη κάτι που δεν αποτελεί μέρος της, τότε υπονοεί αρκετά αρνητικά πράγματα. Για παράδειγμα, πιστεύει ηθελημένα η άθελα του ότι το Ισλάμ υστερεί, ότι ο ΑΛΛΑΧ δεν το τελειοποίησε και ότι υπάρχει χώρος για βελτίωση. Μια τέτοια σκέψη και αντίληψη έρχεται σε σύγκρουση με το Κοράνι στο οποίο ξεκάθαρα λέει ο Ύψιστος «Σήμερα τελειοποίησα για σας τη Θρησκεία σας, συμπλήρωσα και διάλεξα για Θρησκεία σας το Ισλάμ» (Κοράνι 5:3)
Ανοίγοντας την πόρτα στην επινόηση και στην καινοτομία σε δογματικά θέματα αυτόματα οδηγούμαστε σε μια αλλοίωση και διαστρέβλωση της πίστης μας. Δίνουμε χώρο σε προσωπικές εκτιμήσεις, ερμηνείες και γνώμες πάνω σε δογματικά θέματα που στον έντονο βαθμό μπορεί να βγάλουν κάποιον εκτός Ισλάμ (αποστασία). [5]
Το κύριο χαρακτηριστικό των αιρετικών ομάδων είναι η δογματική/θεολογική επινόηση και καινοτομία. Δεν έχουμε να κάνουμε, όπως λένε ορισμένοι «Ισλαμολόγοι», με απλές θρησκευτικές ομάδες που ξεπήδησαν από Ισλαμικούς θρησκευτικούς κλάδους, αλλά με αιρετικούς που διαμόρφωσαν δικιές τους ομάδες [6].
Ο Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) προφήτεψε αυτές τις αιρετικές ομάδες: …η Ούμμα μου θα χωριστεί σε 73 αιρέσεις/ομάδες..[7]
Ένας από τους «Ισλαμολόγους» άστοχα αναφέρει, χωρίς καμία έγκυρη πηγή, ότι το χαντίθ αυτό είναι «μια φανταστική παράδοση» για να δικαιολογήσει έτσι την δήθεν μη ύπαρξη αιρέσεων στο Ισλάμ (για πολυπολιτισμικούς λόγους μπορούμε να φανταστούμε). [8]
Όμως το χαντίθ αυτό του Αποστόλου καταγράφεται από τον Άμπου Νταούντ, μια συλλογή η οποία είναι ανάμεσα στις 6 κανονικές και πιο γνωστές στην επιστήμη των αχαντίθ. Η ρήση χαρακτηρίζεται από καλή ως αυθεντική και καταγράφεται ακόμα και από τον μεγάλο Ιμάμη, τον Άχμαντ Ιμπν Χάνμπαλ στο Μούσναντ [9]
Η ρήση του Προφήτη για τις αιρέσεις είναι επίσης αποδεκτή με ομοφωνία από τους λόγιους του Ισλάμ. [10]
Επίσης, η ρήση για τις αιρέσεις αποδεικνύεται και μέσα από άλλες αυθεντικές αναφορές. Στην συλλογή του Ιμάμη αλ Μπουχάρη διαβάζουμε: Μια ομάδα από την Ούμμα μου θα παραμείνει σταθερή πάνω στην αλήθεια, νικηφόρα και σώα από αυτούς που την εχθρεύονται, μέχρι την Ημέρα της Κρίσης [11]
Συνεπώς, δεν υπάρχει χώρος για αμφισβήτηση. Ο σχολιαστής της συλλογής του Άμπου Νταούντ αναφέρει μετά το χαντιθ που προφητεύει τις αιρέσεις «Αυτές οι εβδομήντα μια-δυο αιρέσεις είναι αιρετικές διότι οι οπαδοί τους καινοτομούσαν και επινοούσαν [12]
Αυτό αναιρεί ολοκληρωτικά την οποιαδήποτε θέση που θέλει την ανυπαρξία αυτών των πλανεμένων/αιρέσεων καθώς επίσης συνδέει άμεσα την αίρεση με την καινοτομία (οπου και αυτός είναι ο ορισμός).
——————————————————————————————-
Υποσημειώσεις:
[1] Ματζμούα αλ Φάτουα, Ίμπν Ταημία, τόμος 35 σελ 414
[2] Σαχίχ Μούσλιμ, χαντίθ νούμερο 867
[3] Μπουχάρι και Φάτχ αλ Μπάρι, Ιμπν Χάτζαρ αλ Ασκαλάνι, νούμερο 2697
[4] Από την συλλογή του Ιμάμ Άχμαντ Ιμπν Χάνμπαλ στο Μούσναντ, τόμος 4 σελ 125.
[5] Να μην γίνει σύγχυση με το «Ιτζτιχάντ» (η προσωπική έρευνα του λογίου για ένα νομολογικό θέμα) στο οποίο υπάρχει χώρος για γνώμη, εκτίμηση του λογίου αφού – σημαντική προϋπόθεση – έχει συμβουλευτεί τα κείμενα του Κορανίου, αυτά της προφητικής παράδοσης και την συναίνεση των λογίων. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει στην δογματική. Πολλοί δυτικοί «Ισλαμολόγοι» νομίζουν ότι το Ισλάμ είναι μόνο Νόμος και η θεολογία του είναι αυτή του Νόμου. Μέγα λάθος (λόγω μη πρόσβασης σε Ισλαμικές πηγές). Το Ισλάμ έχει πλούσια δογματική και δεν αποτελείται μόνο από Νόμους.
[6] Δες το «Ισλάμ στην Οικουμένη», του Α. Καριώτογλου, σελ 107
[7] Άμπου Νταούντ, χαντίθ νούμερο 4597
[8] το «Ισλάμ στην Οικουμένη, του Α. Καριώτογλου, σελ 107
[9] Ιμάμ Άχμαντ, Μούσναντ, τόμος 4, σελ 102.
[10] Της Ισλαμικής επιτροπής για Ισλαμικές ετυμηγορίες (αλ ιφτα – Σ. Αραβία) και «Φατάουα Ισλαμία», τόμος 1, σελ 20
[11] Μπουχάρι, χαντίθ νούμερο 71, 3641 και Μούσλιμ, χαντίθ νούμερο 1920
[12] σχολιασμός για το χαντίθ στη συλλογή του Άμπου Νταούντ με νούμερο 4597, τόμος 5 σελ 156
Categories: ΙΣΛΑΜ