Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Ύψιστος λέει:
{Και βιαστείτε (πορευτείτε) για την συγχώρηση απ’ τον Κύριο σας, και για τον παράδεισο, που είναι πλατύς, όσο και οι ουρανοί κι η γη, και που προετοιμάστηκε για τους Μουτακούν (θεοσεβείς).
που ξοδεύουν ελεύθερα, είτε όταν ευημερούν, είτε όταν ατυχούν, και που
περιορίζουν το θυμό τους, και συγχωρούν τους ανθρώπους, γιατί ο Αλλάχ αγαπά τους αγαθοεργούς (αλ Μουχσινούν),
και που κάνοντας κάτι Φαάχισα (σεξουαλική παρανομία) της ντροπής ή αδίκησαν τον εαυτό τους (κάνοντας αμαρτία) κι έφεραν τον Αλλάχ στη σκέψη τους ζητώντας συγχώρεση για τα σφάλματα τους, γιατί κανένας άλλος δεν συγχωρεί αμαρτίες εκτός απ’ τον ΑΛΛΑΧ – και που ποτέ δεν επιμένουν με πονηριά σ’ ό,τι κακό έκαναν, και το αναγνωρίζουν}
γι’ αυτούς, η αμοιβή είναι η συγχώρεση απ’ τον Κύριο τους, και οι Παράδεισοι που κάτω τους τρέχουν ποτάμια κι όπου θα είναι η παντοτινή παραμονή. Πόσο υπέροχη είναι η αμοιβή για όσους ευεργετούν (κι αγωνίζονται)! [Κοράνι 3:133-136]
Επεξήγηση:
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος αναφέρει τον επίγειο αγώνα που πρέπει να δώσει ο άνθρωπος. Τον αληθινό αγώνα, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια για να κερδίσουμε την ευχαρίστηση του Δημιουργού μας. Είναι ένας αγώνας που έχει να κάνει με τον σκοπό και την ουσία της ζωής μας. Κερδίζοντας την ευχαρίστηση του Αλλάχ, και πέρα που το κάνουμε η προσπαθούμε να το επιτύχουμε γιατί είναι ο Μόνος Άξιος λατρείας, έχει ως αποτέλεσμα τον Παράδεισο. Γιαυτό ο Ύψιστος λέει να βιαστούμε προς την πορεία της συγχώρεσης του, εκεί ακριβώς βρίσκεται η ασφάλεια.
Η συγχώρεση απο τον Ύψιστο φέρνει τον παράδεισο ο οποίος περιγράφεται ως πλατύς (ευρύχωρος), ένας παράδεισος που ετοιμάστηκε για αυτούς που τηρούν την πίστη τους με θεωρία και πράξεις. Με πράξεις και πίστη που περιέχουν «Τάκουα», όπως έχουμε αναφέρει Τάκουα είναι η θεοσέβεια – θεοφοβία, κάνοντας μια πράξη γιατί την επιτρέπει ο Αλλάχ και ελπίζεις στην ευχαρίστηση του και την ανταμοιβή και αποφεύγοντας μια απαγορευμένη πράξη διότι φοβάσαι την τιμωρία του. Αυτό συνοψίζεται σε μια λέξη στο Ισλάμ, την Τάκουα.
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος αναφέρει μερικά χαρακτηριστικά αυτών που έχουν την Τάκουα, αυτών που θα κερδίσουν τον παράδεισο. Είναι αυτοί που ξοδεύουν για χάρη του Αλλάχ. Ξοδεύουν όταν έχουν και όταν δεν έχουν (ανάλογα με την δυνατότητα τους). Ξοδεύουν για τον φτωχό, αυτόν που έχει ανάγκη, για Ντάουα, γενικά για χάρη του Αλλάχ και για το Ισλάμ.
Είναι αυτοί επίσης που συγκρατούν την οργή τους. Αυτοί που όταν δέχονται κακομεταχείριση, είτε σωματική είτε λεκτική, έχοντας μετά διάθεση για εκδίκηση, προτιμούν να συγχωρέσουν αντί να εκδικηθούν. Και συγχωρούν όχι για χάρη του συνανθρώπου τους αλλά για χάρη του Αλλάχ ο οποίος τους υπόσχεται ανταμοιβή όταν κάνουν υπομονή στην κακομεταχείριση («Όποιος συγχωρεί και συμβιβάζεται, η αμοιβή του βρίσκεται στον ΑΛΛΑΧ», Κοράνι 42:40)
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Ποιος είναι αυτός που θα σταθεί με συγχωρητική τάση απέναντι σε αυτόν που του έκανε κακό; Όλοι μας οργιζόμαστε και θέλουμε το δικαίωμα μας, που βεβαίως μπορούμε να το πάρουμε, πάντα νόμιμα, αλλά η συγχώρεση είναι η καλύτερη οδός και υπάρχει ανταμοιβή κάνοντας αυτήν την κίνηση. Διάφορες λοιπόν άσχημες συμπεριφορές προς το πρόσωπο μας, μικρές η μεγάλες που μπορεί να είχαμε υποστεί, ας θυμόμαστε ότι σε αυτές τις αδικίες που δεχόμαστε, έχουμε εξαιρετικές ευκαιρίες ανταμοιβής, ακόμα και συγχώρεσης για προηγούμενα λάθη μας.
Ο Ύψιστος, στη συνεχεία, αναφέρει άλλη μια αρετή που πρέπει να έχει ο πιστός. Αυτή είναι η αρετή του «Ιχσάν» που με πολύ προχειρότητα μεταφράζεται ως «αγαθοεργία». Έχει πολύ πιο σημαντικό και βαθύτερο νόημα στην Ισλαμική θεολογία το οποίο χωρίζεται σε δυο κατηγορίες: 1) το ιχσάν όσον αφορά τον Αλλάχ τον Ύψιστο, που σημαίνει αφοσίωση στον Αλλάχ με ορθή πίστη και πράξεις και 2) ιχσάν οσον αφορά στην υπόλοιπη δημιουργία. Πιο συγκεκριμένα:
1) Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έχει επεξηγήσει, όπως έχουμε δει και στο δεύτερο χαντίθ από τα 40 χαντίθ του Ιμάμη Νάουαουι, ότι Ιχσάν με σχέση τον Αλλάχ είναι να τον λατρεύεις και να τηρείς τις εντολές του σαν να τον βλέπεις, από την στιγμή όμως που δεν μπορείς να τον δεις τότε να θυμάσαι ότι αυτός σε βλέπει (Μπουχάρι 50). Ιχσάν λοιπόν με σχέση τον Αλλάχ είναι το χαρακτηριστικό της ειλικρινείας που πρέπει να έχει ο πιστός απέναντι στον Δημιουργό του, σκεπτόμενος ότι ο Κύριος του τον βλέπει συνεχώς και γνωρίζει τα πάντα.
2) Ιχσάν στην υπόλοιπη δημιουργία, συγκεκριμένα προς τους συνανθρώπους μας, είναι το να προωθούμε το καλό και να απαγορεύουμε το κακό. Είτε στο πνευματικό πεδίο είτε στο φυσικό. Είναι μια πολύ μεγάλη κατηγορία που έχει να κάνει με την αλήθεια που πρέπει να λέμε, να είμαστε προσκολλημένοι στο Βιβλίο του Αλλάχ (Κοράνι) και στις Προφητικές διδασκαλίες (Σούννα), να τα προωθούμε αυτά στην κοινωνία μας και να απαγορεύουμε (σύμφωνα με την δυνατότητα μας) την ασχήμια, το παράνομο και την αμαρτία. Επίσης, σε αυτήν την κατηγορία μπορούμε να βάλουμε την ελεημοσύνη και την βοήθεια σε αυτόν που έχει ανάγκη.
Έπειτα, περιγράφεται η συγχώρεση που πρέπει να ζητά ο πιστός. Ο Ύψιστος λέει: «και που κάνοντας κάτι Φαάχισα (σεξουαλική παρανομία) της ντροπής ή αδίκησαν τον εαυτό τους (κάνοντας αμαρτία) κι έφεραν τον ΑΛΛΑΧ στη σκέψη τους ζητώντας συγχώρεση για τα σφάλματα τους»
Οτιδήποτε κάνει ο πιστός πέφτοντας στο λάθος, είτε είναι μικρό είτε μεγάλο, οφείλει να βιαστεί να ζητήσει συγχώρεση από τον Κύριο του, νιώθοντας άσχημα και με το συναίσθημα της μετάνοιας. Ο πιστός οφείλει να γνωρίζει τις προϋποθέσεις για μια έγκυρη μετάνοια οι οποίες είναι:
1) Ειλικρίνεια προς τον ΑΛΛΑΧ. Οφείλει να είναι ειλικρινείς και η μετάνοια να μην γίνεται για λόγους επίδειξης η κοσμικό όφελος(λεφτά, κοινωνική θέση κτλ)
2) Να λυπηθεί και να μετανιώσει για το λάθος και την αμαρτία που έπραξε, διότι η λύπη και οι τύψεις για το λάθος και την αμαρτία είναι από τις ενδείξεις για μια αληθινή και ειλικρινής μετάνοια.
3) Να τερματιστεί η αμαρτία άμεσα, αν από την αμαρτία αδικήθηκε ο συνάνθρωπος τότε πρέπει να δοθούν τα δικαιώματα του.
4) Να δεσμευτεί και να υποσχεθεί να μην επιστρέψει στην αμαρτία μελλοντικά.
5) Να ζητήσει συγχώρεση πριν φύγει από αυτήν την ζωή
Γιαυτούς λοιπόν που συγκεντρώνουν αυτά τα ενάρετα χαρακτηριστικά ο Ύψιστος υπόσχεται: «γι’ αυτούς η αμοιβή είναι η συγχώρεση απ’ τον Κύριο τους, και οι Παράδεισοι που κάτω τους τρέχουν ποτάμια κι όπου θα είναι η παντοτινή παραμονή. Πόσο υπέροχη είναι η αμοιβή για όσους ευεργετούν»
Συνοψίζοντας:
Αυτά λοιπόν που πρέπει να κρατήσουμε και να μάθουμε είναι τα εξής:
Ο πιστός πρέπει να έχει «τάκουα» και τάκουα όπως προαναφέραμε είναι η νοοτροπία ότι πιστεύεις και πράττεις ανάλογα με τις εντολές του Αλλάχ και την διδασκαλία του Προφήτη. Το κάνεις γιατί ο Ύψιστος είναι ο Μόνος άξιος λατρείας, ο Μόνος Θεός. Επιθυμείς και έχεις ελπίδα για την ανταμοιβή του καθώς επίσης έχεις φόβο για την τιμωρία του.
Ξοδεύεις για χάρη του Αλλάχ, είτε λίγο είτε πολύ, ανάλογα με τις δυνατότητες σου.
Σε κάθε αστοχία ζητάς συγχώρεση (γενικά ζητάμε συγχώρεση) με ειλικρίνεια και αίσθημα μετάνοιας, έχοντας πρόθεση ότι δεν θα επιστρέψεις στην ανομία.
Αυτός ο χαρακτήρας, που είναι ένας δύσκολος καθημερινός αγώνας για να τον κρατήσεις και που παρακαλάς τον Ύψιστο να σε κρατά σταθερό με υπομονή, είναι άξιος για να κερδίσει τον παράδεισο.
Ο Ύψιστος να μας ευλογήσει κάνοντας μας από αυτούς που έχουν τάκουα, ξοδεύουν για χάρη του και τον επικαλούνται για συγχώρεση.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Το άρθρο βασίστηκε από το Ταφσίρ του μεγάλου λόγιου Ας Σάαντι, τόμος 1, σελ, 286-287
Categories: ΚΟΡΑΝΙ