Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο πιστός Μουσουλμάνος ποτέ δεν καυχιέται ότι έχει κερδίσει την σωτηρία του εαυτού του. Όποιο και αν είναι το επίπεδο του δεν πρέπει να νιώθει καμία ασφάλεια ούτε βέβαια και καμία απελπισία. Δεν σιγουρεύει τίποτα, σκύβει το κεφάλι ταπεινά και προσπαθεί συνεχώς για το καλύτερο έχοντας ελπίδα και φόβο στον Ύψιστο.
Καθημερινά ο πιστός στην προσευχή του ικετεύει τον Ύψιστο λέγοντας «Καθοδήγησε μας στο ορθό μονοπάτι». Και αυτό γιατί ο πιστός οφείλει να φοβάται ότι μπορεί να λοξοδρομήσει. Όπως εξηγήσαμε σε παλαιότερο άρθρο το «καθοδήγησε μας στο ορθό μονοπάτι» σημαίνει ότι:
«Ικετεύουμε τον Ύψιστο να μας οδηγήσει, να μας κατευθύνει και να μας διευκολύνει προς το ορθό μονοπάτι. Ένα μονοπάτι το οποίο είναι ξεκάθαρο και ολοκάθαρο (μακριά από αιρέσεις, κακοδοξίες και απιστίες) το οποίο οδηγεί σε Αυτόν και τον παράδεισο του. Είναι η ικεσία για να αναγνωριστεί η αλήθεια και να απομακρυνθούμε από την πλάνη (και τους πλανεμένους). Επίσης, είναι η ικεσία να μείνουμε σταθεροί πάνω σε αυτό χωρίς λοξοδρομήσεις. Δεν φτάνει μόνο να αναγνωρίσουμε το ορθό μονοπάτι και την αλήθεια, πρέπει ταυτόχρονα να έχουμε το κουράγιο και την δύναμη να πράξουμε σύμφωνα με τις επιταγές της αλήθειας αυτής» {εξήγηση του κεφ. Αλ Φάτιχα}
Όποιο και αν είναι το επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει ο πιστός, του απαγορεύεται να σιγουρευτεί και να επαναπαυτεί. Ο Αλλάχ ο Ύψιστος, ο ίδιος, περιγράφει την ικεσία των πιστών:
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
(Λένε): «Κύριε μας, μην αφήσεις τις καρδιές μας να παραστρατήσουν από το δρόμο που μας καθοδήγησες, χάρισε μας από Εσένα έλεος, γιατί Εσύ είσαι Αυτός που δίνει» {Κοράνι 3:8}
Ο φίλος του Αλλάχ, ο Αβραάμ (ειρήνη σε αυτόν) ζήτησε προστασία από τον Κύριο για τον εαυτό του και τα παιδιά του:
وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ
«και φύλαξε εμένα και τα παιδιά μου από το να λατρεύουμε τα είδωλα» {Κοράνι 14:35}
Διαβάζουμε σε αυθεντική ρήση:
قُلْتُ لأُمِّ سَلَمَةَ يَا أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ مَا كَانَ أَكْثَرُ دُعَاءِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ عِنْدَكِ قَالَتْ كَانَ أَكْثَرُ دُعَائِهِ ” يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ ” . قَالَتْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا لأَكْثَرِ دُعَائِكَ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ قَالَ ” يَا أُمَّ سَلَمَةَ إِنَّهُ لَيْسَ آدَمِيٌّ إِلاَّ وَقَلْبُهُ بَيْنَ أُصْبُعَيْنِ مِنْ أَصَابِعِ اللَّهِ فَمَنْ شَاءَ أَقَامَ وَمَنْ شَاءَ أَزَاغَ ” . فَتَلاَ مُعَاذٌ : ( ربَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا ) قَالَ وَفِي الْبَابِ عَنْ عَائِشَةَ وَالنَّوَّاسِ بْنِ سَمْعَانَ وَأَنَسٍ وَجَابِرٍ وَعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو وَنُعَيْمِ بْنِ هَمَّارٍ . قَالَ وَهَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ .
“Ειπώθηκε στην Ούμ Σάλαμα: «Ποια ήταν η επίκληση που συνήθιζε να αναφέρει συχνά ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه وسلم ; Είπε, «Η επίκληση που έλεγε συχνά ήταν: Ω Εσύ που αλλάζεις τις καρδιές (ως προς την καθοδήγηση), κάνε την καρδιά μου σταθερή στην Θρησκεία σου – Γιαά Μουκάλιμπ-αλ Κουλούμπ, Θάμπιτ κάλμπι άλα ντίνικ -. Η Ούμ Σάλαμα είπε: Και τον ρώτησα τον Απόστολο γιατί την ανέφερε συχνά αυτήν την επίκληση και μου απάντησε: «Πράγματι, η καρδιά του ανθρώπου βρίσκεται στα δυο δάχτυλα του Αλλάχ, σε όποιον θέλει κάνει την καρδιά του σταθερή (πάνω στη θρησκεία) και σε όποιον θέλει τον αφήνει να πλανηθεί»”. {Τιρμιδί, νο. 3522 – αυθεντικό}
Ο Ιμπν Καθίρ λέει: «Στον Αλλάχ ανήκουν τα κλειδιά της καρδιάς. Καθοδηγεί αυτόν που αξίζει και αφήνει στην πλάνη αυτόν που αξίζει. Και ο Κύριος είναι ο απόλυτα Δίκαιος» {Ταφσίρ Ιμπν Καθίρ, τόμος 7 σελ. 424}
Γιαυτό λοιπόν ας γεννηθεί το ερώτημα, το οποίο θα μας κρατά σε επαγρύπνηση: Εάν ο φίλος του Αλλάχ φοβόταν για το χειρότερο αμάρτημα (ειδωλολατρία, πολυθεϊσμός), γιαυτόν και τα παιδιά του, ένας Προφήτης του Αλλάχ, και αν ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم έκανε επίκληση για σταθερότητα, τότε τι στάση – συμπεριφορά πρέπει να κρατήσουμε εμείς;
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος να μας προστατεύει από την επανάπαυση και την καυχησιολογία. «Κύριε μας, μην αφήσεις τις καρδιές μας να παραστρατήσουν από το δρόμο που μας καθοδήγησες, χάρισε μας από Εσένα έλεος, γιατί Εσύ είσαι Αυτός που δίνει» {Κοράνι 3:8}
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: Μουσουλμάνοι