Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είπε:
مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ وَالْجَهْلَ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ
«Όποιος από εσάς δεν εγκαταλείψει τις ψευδείς δηλώσεις (ψέματα, χυδαιολογία, κουτσομπολιό, άσχημα λόγια,) τις κακές πράξεις (αμαρτίες κτλ) και τα άσχημα λόγια (λεκτική ανηθικότητα και ότι παρόμοιο) προς άλλους, τότε ο Αλλάχ δεν χρειάζεται την νηστεία του (συγκεκριμένου) ατόμου – να αφήνει το φαγητό του και το νερό του {Μπουχάρι, νο. 6057}
Σε άλλη αυθεντική ρήση διαβάζουμε:
رُبَّ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلاَّ الْجُوعُ وَرُبَّ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلاَّ السَّهَرُ
Μπορεί να υπάρχει ένας που νηστεύει αλλά δεν κερδίζει τίποτα από την νηστεία του (ανταμοιβές) παρά μόνο πείνα (και διψά). Και αυτοί που προσεύχονται (την νύχτα) και δεν κερδίζουν τίποτα παρά μόνο αϋπνία {Μούσναντ του Ιμάμ Άχμαντ, νο. 8856 και Ίμπν Μάτζα, νο. 1690}
Ο σέηχ ουλ Ισλάμ, Ίμπν ουλ Κάγιεμ, παρατηρεί τα εξής:
Η αληθινή, πραγματική και πάνω από όλα έγκυρη νηστεία ενός πιστού είναι κυρίως με πράξεις, δηλαδή απομάκρυνση της αμαρτίας. Τι ουσία έχει η νηστεία όταν ταυτόχρονα γίνονται αμαρτίες (μικρές η μεγάλες) και δείχνουμε ανυπακοή προς τον Ύψιστο; Η νηστεία δεν είναι μόνο άδειο στομάχι και διψασμένη γλώσσα. Και έτσι όπως διακόπτουμε την νηστεία μας όταν τρώμε και πίνουμε, με τον ίδιο τρόπο διακόπτονται τα φρούτα της ανταμοιβής της νηστείας με τις αμαρτίες και την ανυπακοή. Και ποιο το αποτέλεσμα; Είναι στην ουσία σαν να μην νηστεύουμε.
Πηγή: {Ίμπν ουλ Κάγιεμ, Ουάμπιλ ας Σάγιμπ σελ. 47-48}
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: Μουσουλμάνοι