Άχμαντ Μ. Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Αρκετοί επικριτές του Ισλάμ όπως και διάφοροι εξτρεμιστές που δηλώνουν Μουσουλμάνοι, επικαλούνται, με διαστρεβλωμένο τρόπο, ορισμένα Κορανικά εδάφια που αναφέρουν την απαγόρευση της φιλίας μεταξύ Μουσουλμάνου και Χριστιανού – Ιουδαίου (και άλλων θρησκειών).
Ο Ύψιστος λέει:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μη κάνετε τους Εβραίους και τους Χριστιανούς φίλους…» {Κοράνι 5:51}
Υπάρχουν παρόμοια εδάφια στο Κοράνι που απαγορεύουν ξεκάθαρα στον πιστό να έχει στενές φιλίες με Χριστιανούς και Ιουδαίους (καθώς και από άλλες θρησκείες). Η φιλία είναι πολύ λογικό να πάρει μέρος ανάμεσα σε δυο η περισσότερα άτομα τα οποία μοιράζονται κοινές αντιλήψεις, ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες. Ο Μουσουλμάνος δεν μπορεί να έχει στενές φιλίες και συμπάθειες με ένα άτομο το οποίο δεν πιστεύει στον Αλλάχ και τον Απόστολο Του, ακόμα και αν είναι μέλος της οικογενείας του.
Ο Ύψιστος λέει:
لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ
«Δεν θα βρεις κανέναν, που να πιστεύει στον Αλλάχ και στην Έσχατη Ημέρα, να αγαπά αυτούς που εναντιωθήκαν στον Αλλάχ και τον Απόστολο Του, ακόμα και αν είναι από τους πατεράδες τους, τα παιδιά τους, τα αδέλφια τους και τα μέλη της οικογενείας τους.» {Κοράνι 58:22}
Η αγάπη και η στενή φιλία προορίζεται μόνο γιαυτον που πιστεύει στον Ύψιστο και στον τελευταίο του Προφήτη. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό και ανθρώπινο και δεν το συναντάμε μόνο στο Ισλάμ άλλα και σε άλλες πεποιθήσεις. Έχει να κάνει με την ίδια την φύση του ανθρώπου. Από την άλλη όμως, δεν αναιρεί την αρμονική συνύπαρξη, την καλή συμπεριφορά και την δικαιοσύνη που οφείλουμε να δείχνουμε σαν Μουσουλμάνοι προς τους μη Μουσουλμάνους. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Διάφοροι επικριτές και εξτρεμιστές προσπαθούν να περάσουν την εντύπωση ότι επειδή το Κοράνι απαγορεύει τα φιλικά συναισθήματα προς αυτούς που δεν πιστεύουν στον Ύψιστο και στον Προφήτη του, τότε αυτό απαραίτητα προϋποθέτει βιαιοπραγία, υποκρισία και ένα μεγάλο εμπόδιο στις σχέσεις μεταξύ Μουσουλμάνων και μη Μουσουλμάνων σε μια κοινωνία. Πρόκειται για ένα λογικό σφάλμα το οποιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Έχουμε να κάνουμε με ένα ψευδώνυμο συλλογισμό οπου το συμπέρασμα δεν σχετίζεται με τις προτάσεις.
Ο Ύψιστος λέει:
لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δικαιοσύνη μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» (Κοράνι 60:8)
Ο Μουσουλμάνος λόγιος, Μουχάμαντ Νάσιρ Ελντίν Αλ Αλμπάνι σχολίασε το εδάφιο λέγοντας:
«Το εδάφιο αυτό είναι μια ξεκάθαρη διαταγή για να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη προς τους μη Μουσουλμάνους που έχουν ειρήνη μαζί μας και ζούμε (ως συνέπεια) αρμόνικα». {Σιλσιλατουλ Αχαντίθ ας Σαχίχα, τόμος 2, σελ.318}
Ένα άλλο στοιχείο που αποδεικνύει την αρμονική συνύπαρξη είναι τα δικαιώματα που έχει ένας μη Μουσουλμάνος γείτονας από τον Μουσουλμάνο γείτονα του. Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είπε:
مازال جبريل يوصيني بالجار حتى طننت أنه سيورثه
«Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ δεν σταμάταγε να μου τονίζει τα δικαιώματα του γείτονα μου, μέχρι να φτάσω σε σημείο να σκέπτομαι ότι θα με κληρονομούσε» (αυθεντική ρήση με συναίνεση)
Ο Μουσουλμάνος λόγιος, ο Αλλάμα Ίμπν Μπαάζ σχολίασε το χαντίθ λέγοντας:
«…και αν ο γείτονας μας είναι μη Μουσουλμάνος τότε έχει και αυτός δικαιώματα από εμάς…Και είναι νομοθετημένο να του δώσουμε ελεημοσύνη (εφόσον την έχει ανάγκη)….» διότι ο Αλλάχ λέει:
لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» (Κοράνι 60:8)
{Μάτζμού’ου Φατάουα Ίμπν Μπαάζ, τόμος 6}
Ο λόγιος και μαθητής των Σαχάμπα (πρώτοι οπαδοί και μαθητές του Προφήτη), ο ‘Αταα, σχολίασε για το Κορανικό εδάφιο που λέει:
وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا
«Και μίλα με καλοσυνάτο τρόπο στους ανθρώπους;» {Κοράνι 2:83}
«Δηλαδή, να μιλάς με καλούς τρόπους σε όλους, είτε Μουσουλμάνους είτε πολυθεϊστές, είτε ατόμων από άλλα θρησκεύματα» {Ταφσίρ ατ Τάμπαρι, τόμος 1, σελ. 311}
Ο μαθητής και οπαδός του Προφήτη, ο Ίμπν Αμπάς, είπε:
«Ακόμα και αν ο ίδιος ο Φαραώ μου μιλούσε με καλοσύνη, τότε θα ανταπέδιδα με ευγένεια και καλοσυνάτο τρόπο» {Αλ Χαντάικ του Ίμπν ουλ Τζάουζι, τόμος 3, σελ. 102}
Και στην συλλογή του Άνταμπ αλ Μούφραντ του Μπουχάρι (χαντίθ νο. 1113) ο Ιμπν Αμπάς καταγράφεται να λέει:
لو قال لي فرعون بارك الله فيك ، لقلت وفيك
«Αν ο Φαραώ μου έλεγε – είθε ο Αλλάχ να σε ευλογεί – σίγουρα θα απαντούσα- και εσένα το ίδιο- »
Ο λόγιος και Ιμάμης αλ Κούρτουμπι παραθέτει το Κορανικό χωρίο που ο Ύψιστος συμβουλεύει τον Μωυσή και τον Ααρών λέγοντας τους σχετικά με τον Φαραώ:
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ
«Και μιλήστε του με ευγενικό και καλοσυνάτο τρόπο, ίσως (με αυτόν τον τρόπο) να θυμηθεί και να αποκτήσει θεοσέβεια» {Κοράνι 20:44}
Ο αλ Κούρτουμπι στην συνέχεια εύστοχα παρατηρεί:
«Σήμερα λοιπόν αυτός που μιλά και απευθύνεται στους ανθρώπους δεν είναι καλύτερος από τον Μωυσή και τον Ααρών. Επίσης, το άτομο που απευθυνόμαστε, δεν μπορεί να είναι χειρότερος από τον Φαραώ. Παρολαυτα όμως, ο Ύψιστος, διατάζει ευγένεια και καλοσύνη» {Τζαάμι’ι λι Αχκαάμ ιλ Κουρ’αν, τόμος 2, σελ. 16}
Ο σαχάμπι Άμπντάλλαχ Ίμπν Άμρ όταν έσφαξε ένα πρόβατο ρώτησε τον υπηρέτη του:
عن عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما، أَنَّهُ ذُبِحَت لَهُ شاةٌ فَجَعَلَ يَقُولُ لِغُلَامِهِ أَهْدَيْتَ لِجَارِنَا الْيَهُودِيِّ؟ أَهْدَيْتَ لِجَارِنَا الْيَهُودِيِّ؟ سَمِعْتُ رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: (مَا زَالَ جِبْرِيلُ يُوصينى بِالْجَارِ حَتى ظَنَنتُ أنه سَيَورِثُه)
«Έστειλες λίγο κρέας στον Εβραίο γείτονα μας; Άκουσα τον Προφήτη να λέει ότι «ο Γαβριήλ δεν σταμάταγε να μου τονίζει τα δικαιώματα του γείτονα μου, μέχρι να φτάσω σε σημείο να σκέπτομαι ότι θα με κληρονομούσε» {Αλ Ιρουά, νο. 891}
Έχουμε επίσης αρκετές καταγεγραμμένες περιπτώσεις οπου ο Προφήτης δεχόταν δώρα από μη Μουσουλμάνους και αυτός με την σειρά του έκανε δώρα σε αυτούς. Ο Ιμάμης αλ Μπουχάρι στη συλλογή του έχει ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο με τίτλο «Η αποδοχή δώρων από παγανιστές» και καταγράφει το εξής χαντίθ
«Ένας παγανιστής βασιλιάς έστειλε ένα άσπρο μουλάρι ως δώρο στον Προφήτη και ο Προφήτης του έστειλε ως δώρο μια ενδυμασία…» {Μπουχάρι, νο. 2615}
Όλα αυτά και άλλα πολλά, που καταγράφονται στις Ισλαμικές πηγές, αποδεικνύουν ότι ο Μουσουλμάνος είναι υποχρεωμένος να ζει αρμόνικα με αυτούς που ζουν ειρηνικά μαζί του, να είναι καλοσυνάτος, ευγενικός και πάνω από όλα δίκαιος. Η καλοσύνη, η αρμονική συνύπαρξη και η καλή συμπεριφορά προς τους μη Μουσουλμάνος δεν αναιρεί την απαγόρευση της φιλίας. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα και δεν πρέπει να συγχέονται.
Αυτή η Ισλαμική συμπεριφορά είναι που κέρδιζε και κερδίζει ακόμα πολλούς μη Μουσουλμάνους. Όσο και να προσπαθούν οι λασπολόγοι συκοφάντες και οι εξτρεμιστές να ακυρώσουν αυτήν την πραγματικότητα δεν θα καταφέρουν τίποτα. Τα κείμενα και η Ισλαμική ορθόδοξη παράδοση είναι αυτά που τους αναιρούν. Και θα είμαστε εδώ, με την άδεια του Αλλάχ, να τα αναδεικνύουμε.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Δείτε επίσης:
Ο Μουσουλμάνος σε μη Ισλαμική χώρα
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, Μουσουλμάνοι