Άχμαντ Μ.Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Αλλάμα Σάλιχ αλ Φαουζάν παραθέτει τα λόγια του Σέηχ ουλ Ισλάμ Μουχάμαντ Ίμπν Άμπντουλ Ουαχάμπ:
«Να γνωρίζεις, είθε ο Αλλάχ να σε ελεήσει, ότι το πνεύμα της προσευχής έχει να κάνει με την σύνδεση της καρδιάς (του πιστού) με τον Αλλάχ»
Ο Αλλάμα αλ Φαουζάν σχολιάζει:
Αυτή είναι η ουσία και ο στόχος της προσευχής. Ο στόχος δεν είναι απλά να στέκεσαι, να σκύβεις, να προσκυνάς και η καρδιά να είναι απρόσεκτη (να χαζεύει). Είναι απλά μια σωματική προσευχή η οποία δεν ωφελεί τον πιστό.
Η προσευχή είναι η σύνδεση μεταξύ του δούλου (πιστού) και του Κυρίου του. Ο δούλος συνδέεται με τον Κύριο του με μια καρδιά συγκεντρωμένη που κάνει επίκληση και συλλογίζεται το Κοράνι που διαβάζεται. Καταυτόν τον τρόπο τον ωφέλει η προσευχή του.
Όσο γιαυτόν που απλά βρίσκεται στην προσευχή μόνο με το σώμα του, σκύβει, προσκυνά και στέκεται, δίχως η καρδιά του να είναι συγκεντρωμένη, τότε αυτή είναι μια προσευχή εξωτερική (των μελών του σώματος μόνο) και όχι εσωτερική (της καρδιάς). Και μπορεί να μην χρειάζεται να την επαναλάβει (απο νομολογικής άποψης), αλλά σίγουρα μια τέτοια προσευχή δεν θα τον ωφελήσει με τον Αλλάχ τον Ύψιστο
Λέει ο Ύψιστος για την προσευχή:
وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ
الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
«Είναι πραγματικά δύσκολο, εκτός γι’ αυτούς που είναι ταπεινοί. Και που έχουν στο νου τη βεβαιότητα ότι θα συναντήσουν τον Κύριο τους κι ότι θα ξαναγυρίσουν σ’ Αυτόν» {Κοράνι 2:45-46}
Και ο Αλλάχ προειδοποίησε αυτούς που είναι απρόσεκτοι όταν προσεύχονται:
فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ
«Αλίμονο σε αυτούς που προσεύχονται» {Κοράνι 107:4}
Ο Αλλάχ τους περιγράφει ως άτομα που προσεύχονται (εξωτερικά) αλλά είναι απρόσεκτοι στην προσευχή τους (εσωτερικά). Είναι απρόσεκτοι στην συγκέντρωση τους, απρόσεκτοι στο να προσεύχονται τις καθορισμένες ώρες και απρόσεκτοι με τις καρδιές τους (ξεχνιούνται).
Ο Αλλάχ προειδοποιεί με την λέξη وَيْل (αλίμονο), μια μορφή σκληρής τιμωρίας (μετά θάνατον), παρόλο που προσεύχονται. Προσεύχονται αλλά δεν καθιερώνουν προσευχή καθώς πρέπει, διότι η ουσία είναι να καθιερώσεις (καθώς πρέπει) την προσευχή με όλες τις υποχρεώσεις που την συνοδεύουν.
Και αν αυτή είναι η κατάσταση με αυτούς που προσεύχονται με απροσεξία, τότε τι ισχύει (ως τιμωρία και προειδοποίηση) γιαυτους που δεν προσεύχονται καθόλου! Ο Αλλάχ να μας φυλάει.
Αυτοί που δεν προσεύχονται δεν είναι Μουσουλμάνοι και η αιώνια κατοικία τους (μετά θάνατον) θα είναι η φωτιά της Κόλασης, διότι όποιος δεν προσεύχεται είναι κάφιρ (μη Μουσουλμάνος – άπιστος). Ενώ όποιος προσεύχεται με απροσεξία, χωρίς να τελειοποιεί τις κινήσεις (ρουκού, σουτζούντ, κιγιάμ), τότε απλά και μόνο έχει προσευχηθεί εξωτερικά (χωρίς ουσία και νόημα). Το ίδιο ισχύει και γιαυτον που δεν προσεύχεται στις καθορισμένες ώρες.
Μια τέτοια προσευχή (απρόσεκτη) δεν πρόκειται να τον ωφελήσει με τον Αλλάχ, γιαυτο και ο Μουσουλμάνος πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός σε αυτό το κομμάτι στην προσευχή του.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
حضور القلب في الصلاة – شيخ صالح الفوزان
Categories: Μουσουλμάνοι