αναδημοσίευση λόγω των ημερών
Άχμαντ Μ. Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ
«Και προκήρυξε προσκαλώντας τους ανθρώπους για το Χάτζ, το Προσκύνημα. Θα σου φτάσουν πεζοί ή πάνω σε κάθε ισχνό ζώο (καμήλα) από το μεγάλο ταξίδι -από κάθε βαθύ κι απομακρυσμένο δρόμο» [Κοράνι 22:27]
Τα ταξίδια που πραγματοποιεί ο άνθρωπος στη ζωή του χωρίζονται σε δυο κύριες κατηγορίες. Είναι τα ταξίδια που γίνονται για λόγους τουρισμού και τα «αναγκαστικά» ταξίδια για λόγους επιβίωσης (μετανάστευσης). Σε αυτές τις δύο μορφές ταξιδιών, ο άνθρωπος αφήνει πίσω το σπίτι του και ξοδεύει τα χρήματα του για να εκπληρώσει διάφορες προσωπικές επίγειες ανάγκες και επιθυμίες. Είναι ταξίδια που με τον έναν η τον άλλον τρόπο περιορίζονται στην ικανοποίηση της σάρκας και όχι του πνεύματος.
Το ταξίδι για το ετήσιο προσκύνημα (Χάτζ) στην ευλογημένη Μέκκα είναι εντελώς διαφορετικό. Σε αυτό το ταξίδι ο άνθρωπος δεν έχει σκοπό να εκπληρώσει επίγειες επιθυμίες η ανάγκες αλλά το πραγματοποιεί αποκλειστικά για χάρη του Δημιουργού του. Το άτομο αυτό πουν δεν αγαπά πραγματικά τον Δημιουργό του δεν μπορεί να προετοιμαστεί γιαυτό το ταξίδι. Ως εκ τούτου, αυτός που ταξιδεύει για το Χάτζ, αφήνοντας την οικογένεια του, τους συγγενείς του, τις δουλείες του, ξοδεύει χρήματα για την πράξη αυτή, έχοντας υπομονή στις δυσκολίες του ταξιδίου, κάνοντας το σαν υποχρέωση, τηρώντας την εντολή του Ύψιστου, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία για την αγάπη που φωλιάζει στην καρδιά του για τον Κύριο, τον Ύψιστο.
Οι εξωτερικές μορφές λατρείας στο Ισλάμ χωρίζονται σε δυο κύριες κατηγορίες. Η πρώτη είναι αυτή που ενεργοποιούνται τα μέρη του ανθρώπινου σώματος (σωματική), όπως η προσευχή και η νηστεία. Η δεύτερη, είναι η χρηματική όπως η Ζακαά (υποχρεωτική ελεημοσύνη) και γενικά η εθελοντική φιλανθρωπία. Και οι δυο κατηγορίες στηρίζονται στην πίστη και στη πνευματική καλλιέργεια του πιστού και είναι άκυρες σε περίπτωση που γίνονται με «ρομποτικές» κινήσεις. Η υπεροχή του Χάτζ σαν λατρεία είναι ότι συνδυάζει και τις δυο κατηγορίες, σωματική και χρηματική.
Τα τελετουργικά του Χάτζ όπως ο γύρος της Κάαμπα, το περπάτημα μεταξύ Σαφαά και Μάρουα, η διαδρομή προς τις περιοχές Μίνα, στο βουνό Άραφα και στη περιοχή Μουζντάλιφα, αναπτύσσουν την υπομονή, τον αυτοέλεγχο, την ταπεινότητα και την υπακοή προς τον Ύψιστο, όπως ακριβώς γίνεται και με την προσευχή. Επίσης, ο προσκυνητής ξοδεύει από τα χρήματα του για χάρη του Ύψιστου έτσι ώστε να θυσιάσει (το ζώο) καθώς επίσης για τις ανάγκες που μπορεί να προκύψουν κατά την διάρκεια του προσκυνήματος. Έτσι λοιπόν, όπως ξοδεύει για λόγους ελεημοσύνης έτσι ακριβώς ξοδεύει στο προσκύνημα για χάρη του Δημιουργού.
Ο προσκυνητής, κατά την διάρκεια του Χάτζ, απολαμβάνει το προνόμιο να προσεύχεται στο σπουδαίο Τζαμί, στην Μέκκα (Απαράβατο Τέμενος), στο οποίο κάθε Μουσουλμάνος, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, στρέφεται σαν κατεύθυνση για να προσευχηθεί. Οι προσευχές στο Απαράβατο αυτό Τέμενος είναι κατά πολύ ανώτερες με σχέση τις προσευχές που γίνονται σε οποιοδήποτε άλλο Τζαμί. Ο Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ανέφερε ότι μια μόνο προσευχή στο Απαράβατο Τέμενος ισοδυναμεί με 100.000 προσευχές που γίνονται σε άλλο μέρος η χώρο λατρείας (Μισκατ αλ Μασαμπιχ τόμος 1, σελ. 140)
Ο πραγματικός στόχος του προσκυνητή είναι να καταφέρει να κερδίσει τα δυο ουσιαστικά δώρα που προφέρει ο Ύψιστος μέσα από αυτό το προσκύνημα: 1) Κάθαρση από τις αμαρτίες και 2) Αιώνια διαμονή στον Παράδεισο. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε «Αυτός που κάνει το προσκύνημα, χωρίς να διαπράξει απρέπεια η παρακοή, θα επιστρέψει σπίτι του αγνός/καθαρός (από αμαρτίες) έτσι όπως ήταν την ημέρα που τον γέννησε η μητέρα του» (Μπουχάρι 596). Επίσης, ανέφερε: «Η ανταμοιβή για ένα Χάτζ που είναι αποδεκτό από τον Αλλάχ είναι ο Παράδεισος» (Ριάντ-ους-Σαλαχίν, νούμερο 615)
Το αποτέλεσμα ενός Χάτζ, που έχει γίνει αποδεκτό από τον Ύψιστο, έχει μόνιμα αποτελέσματα στον πιστό προσκυνητή. Δέχεται μια πνευματική τόνωση και ο αμαρτωλός μια ριζική αλλαγή στον τρόπο ζωής του. Εάν δεν υπάρξει η αλλαγή ως προς τον τρόπο ζωής, με πίστη και έργα, τότε το Χάτζ απλά πραγματοποιήθηκε με ρομποτικές κινήσεις χωρίς πνεύμα με αποτέλεσμα να μην έχει γίνει αποδεκτό. Σε αυτήν την περίπτωση η ζημιά είναι μεγάλη από κάθε άποψη.
Η ετήσια αυτή μάζωξη περίπου τριών εκατομμυρίων Μουσουλμάνων από όλες τις γωνίες του πλανήτη, από κάθε φυλή και χώρα, υπενθυμίζει σε μερικούς και διδάσκει σε άλλους, ότι οι διαφορές μας ως προς το χρώμα του δέρματος, της φυλής, της χώρας, και των βιολογικών χαρακτηριστικών μας, δεν έχει καμία απολύτως σημασία και σπουδαιότητα. Όλοι ανήκουμε σε μια φυλή, την ανθρώπινη. Υπάρχει Ένας Θεός που δημιούργησε Μια φυλή/έθνος και διάλεξε για αυτούς Έναν τρόπο ζωής.
Το Χάτζ διδάσκει στον Μουσουλμάνο ότι οι πολιτικές διαιρέσεις στον κόσμο σήμερα, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των εθνών-κρατών, γεμάτο με εθνικές σημαίες και ύμνους, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερισχύσουν του Ισλαμικού έθνους, την Ούμμα. Τα εθνικιστικά συναισθήματα που οδηγούν στον έντονο ανταγωνισμό και στο μίσος μεταξύ Μουσουλμάνων καταδικάζονται και δεν έχουν κανέναν χώρο στο Ισλάμ καθώς επίσης εναντιώνονται ολοκληρωτικά στο πνεύμα του Χάτζ. Βεβαίως, δεν υπάρχει αμφιβολία, και είναι φυσικό, να αγαπά κάποιος την πατρίδα του, το μέρος που γεννήθηκε, αυτό όμως δεν πρέπει να τον οδηγήσει σε κανέναν εξτρεμισμό με το να υποστηρίζει την οικογένεια του, την φυλή του, την χωρά του, αδικώντας τους άλλους. Όπως είπε και ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) « Αυτός που πεθαίνει για την σημαία/λάβαρο του φυλετισμού η καλώντας στον φυλετισμό έχει πεθάνει σε κατάσταση Τζαχιλία (προΙσλαμικής άγνοιας) {Μούσλιμ, νούμερο 1850}.
Ο ύψιστος να μας ευλογήσει, τουλάχιστον για μια φορά στην ζωή μας, να πραγματοποιήσουμε το αποδεκτό Χάτζ με πίστη και πράξεις.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: ΙΣΛΑΜ