Η απόδειξη για την λέξη «Ταουχίντ» – الدليل على كلمة التوحيد

Άχμαντ Μ.Ελντίν

بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد 

Το Ταουχίντ, ο Μονοθεϊσμός, είναι ο πυρήνας του Ισλαμικού δόγματος όπως έχουμε αναφέρει και επεξηγήσει αρκετές φορές [1]. Το Ταουχίντ είναι η βασική αρχή της πίστης του Ισλάμ και καταγράφεται με επαναλαμβανόμενο τρόπο σαν έννοια και σαν διδασκαλεία. Όμως, έχουμε αναφορά του Ταουχίντ ως λέξη;

Ο Τζάμπιρ αφηγείται ότι ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه وسلم είπε:

يُعَذَّبُ نَاسٌ مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ فِي النَّارِ حَتَّى يَكُونُوا فِيهَا حُمَمًا ثُمَّ تُدْرِكُهُمُ الرَّحْمَةُ فَيُخْرَجُونَ وَيُطْرَحُونَ عَلَى أَبْوَابِ الْجَنَّةِ ‏.‏ قَالَ فَيَرُشُّ عَلَيْهِمْ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْمَاءَ فَيَنْبُتُونَ كَمَا يَنْبُتُ الْغُثَاءُ فِي حِمَالَةِ السَّيْلِ ثُمَّ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ

«Ορισμένοι από τους οπαδούς του Ταουχίντ θα τιμωρηθούν στην Κόλαση μέχρι να γίνουν κάρβουνα. Έπειτα το Έλεος του Αλλάχ θα τους φτάσει, θα τους βγάλουν από την Κόλαση και θα τους εκτινάξουν στις πόρτες του Παραδείσου». Πρόσθεσε: «Οι κάτοικοι του Παραδείσου θα τους ρίξουν νερό και θα βλαστήσουν όπως οι σπόροι, έπειτα θα εισέρθουν στον Παράδεισο» {Τιρμιδί, νο.2597 – αυθεντικό}

Από το χαντίθ προκύπτει ξεκάθαρα η λέξη Ταουχίντ التَّوْحِيدِ (Μονοθεϊσμός), όπως επίσης επαληθεύεται η Ισλαμική ορθόδοξη δογματική διδασκαλεία που αναφέρει ότι ο αμαρτωλός Μουσουλμάνος μονοθεϊστής, στο τέλος θα εισέρθει στο Παράδεισο, ακόμα και αν είχε διαπράξει αμαρτίες στην επίγεια ζωή του. Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να κάνει τον πιστό να επαναπαύεται, διότι ακόμα και ένα κλάσμα του δευτερολέπτου (επίγειος υπολογισμός) μέσα στην Κόλαση είναι ότι χειρότερο μπορεί να βιώσει το άτομο, πόσο μάλλον ο παραβάτης να καρβουνιαστεί από την φωτιά της Κόλασης, ο Αλλάχ να μας φυλάει. Η αμαρτία δεν πρέπει να υποτιμάται ούτε να υποβιβάζεται με την αξία του Ταουχίντ.

Σε μια άλλη ρήση, που την αφηγείται η Άισα και ο Άμπου Χουράιρα διαβάζουμε:

عَنْ عَائِشَةَ، وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ كَانَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُضَحِّيَ اشْتَرَى كَبْشَيْنِ عَظِيمَيْنِ سَمِينَيْنِ أَقْرَنَيْنِ أَمْلَحَيْنِ مَوْجُوءَيْنِ فَذَبَحَ أَحَدَهُمَا عَنْ أُمَّتِهِ لِمَنْ شَهِدَ لِلَّهِ بِالتَّوْحِيدِ وَشَهِدَ لَهُ بِالْبَلاَغِ وَذَبَحَ الآخَرَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَعَنْ آلِ مُحَمَّدٍ ـ صلى الله عليه وسلم ـ

«Όταν ο Απόστολος του Αλλάχ ήθελε να προσφέρει θυσία, έφερνε δυο μεγάλα, παχουλά, ασπρόμαυρα, ευνουχισμένα, με κέρατα, κριάρια. Πρόσφερε την θυσία εκ μέρους της Ούμμα (Μουσουλμανικού έθνους), γιαυτούς που ομολογούσουν τον Αλλάχ με Ταουχίντ, και ότι ο Προφήτης παρέδωσε το μήνυμα του Αλλάχ, και πρόσφερε την άλλη θυσία εκ μέρους του Μουχάμαντ (για τον εαυτό του) και της οικογενείας του Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم» {Ίμπν Μάτζα, νο.3122 – αυθεντικό}

Είδαμε λοιπόν, ότι πέρα από το νόημα και την διδασκαλεία της λέξης, η λέξη Ταουχίντ, αυτή καθεαυτή, καταγράφεται στα αχαντίθ του Προφήτη μας صلى الله عليه وسلم

وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد



Categories: ΙΣΛΑΜ

Tags: , , , ,

Discover more from Το Ορθόδοξο Ισλάμ με Ορθόδοξη Κατανόηση

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading