Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Ο Αλλάχ ο Παντοδύναμος λέει στο Βιβλίο Του:
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
«Πράγματι, αυτοί που φοβούνται (είναι θεοσεβείς) τον Κύριο τους στα κρυφά (όταν είναι μόνοι τους), αυτοί θα δεχτούν συγχώρεση και θα έχουν μια σπουδαία ανταμοιβή» {Κοράνι 67:12}
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος ενημερώνει τον άνθρωπο για την κατάσταση του ατόμου που έχει θεοφοβία όταν είναι μόνος του, στα κρυφά, μακριά από τα βλέμματα των άλλων. Απομακρύνεται από την ανυπακοή και πράττει ενάρετα έργα (όπως ορίζονται στο Κοράνι και την Σούννα) όταν είναι μόνος του και ο Αλλάχ, μόνο, τον κοιτά. Ο Αλλάχ τονίζει ότι αυτό το άτομο θα δεχτεί συγχώρεση για τα λάθη του και τις αμαρτίες του καθώς και μια εξαιρετική ανταμοιβή. {Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ}
Το να είσαι θεοσεβής στα κρυφά είναι επίσης και ένας τρόπος να διορθώσεις γενικά την συμπεριφορά σου προς τον Ύψιστο. Διότι όταν είσαι συνεπής στα κρυφά τότε θα είσαι και στα φανερά. Είναι εύκολο να είσαι καθώς πρέπει στα φανερά, όταν τα μάτια και τα αυτιά των πολλών σε κοιτάνε και σε ακούνε, το δύσκολο είναι να είσαι συνεπής όταν βρίσκεσαι μόνος σου και ο μόνος που σε βλέπει είναι ο Δημιουργός, Αυτός που βλέπει και ακούει τα πάντα. Εφόσον λοιπόν το άτομο καταφέρει να είναι εντάξει στα κρυφά, τότε εύκολα θα είναι και στα φανερά. Και σίγουρα είναι ένας εύστοχος τρόπος για να διορθωθούμε και να τεστάρουμε την συνέπεια μας απέναντι στον Κύριο μας.
Υπάρχει μια αμαρτία η οποία είναι πολύ σοβαρή και πολύ επικίνδυνη. Συνδέεται άρρηκτα με την ειλικρινά του πιστού διότι η συγκεκριμένη αμαρτία έχει να κάνει με την ανυπακοή προς τον Αλλάχ, όταν ο πιστός μένει μόνος του, όταν δεν τον κοιτάζει κανείς, παρά μόνο ο Δημιουργός του.
Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε:
لأَعْلَمَنَّ أَقْوَامًا مِنْ أُمَّتِي يَأْتُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِحَسَنَاتٍ أَمْثَالِ جِبَالِ تِهَامَةَ بِيضًا فَيَجْعَلُهَا اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ هَبَاءً مَنْثُورًا ” . قَالَ ثَوْبَانُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ صِفْهُمْ لَنَا جَلِّهِمْ لَنَا أَنْ لاَ نَكُونَ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لاَ نَعْلَمُ . قَالَ : ” أَمَا إِنَّهُمْ إِخْوَانُكُمْ وَمِنْ جِلْدَتِكُمْ وَيَأْخُذُونَ مِنَ اللَّيْلِ كَمَا تَأْخُذُونَ وَلَكِنَّهُمْ أَقْوَامٌ إِذَا خَلَوْا بِمَحَارِمِ اللَّهِ انْتَهَكُوهَا ”
«Γνωρίζω άτομα από την Ούμμα μου που θα έρθουν την Ημέρα της Κρίσης με καλές και ενάρετες πράξεις σε μέγεθος βουνών, όμως ο Αλλάχ θα τα σκορπίσει σε σκόνη (δεν θα τα κάνει αποδεκτά)» Ο Θαουμπάν είπε: «Απόστολε του Αλλάχ, περιέγραψε μας αυτά τα άτομα και πες περισσότερα γιαυτούς (τα χαρακτηριστικά τους) έτσι ώστε να μην γίνουμε σαν και αυτούς χωρίς να το καταλάβουμε» Είπε: «Είναι από τα αδέλφια σας και από την φυλή σας, που λατρεύουν τον Αλλάχ την νύχτα (προσεύχονται την νύχτα) σαν και εσάς, όμως θα είναι άτομα που όταν βρίσκονται μόνοι τους με τις απαγορεύσεις του Αλλάχ θα καταπιάνονται με αυτές ξεπερνώντας τα όρια του Αλλάχ {Ίμπν Μάτζα, νο. 4245, αυθεντικό}
Να προσέξουμε την φράση: «…που όταν βρίσκονται μόνοι τους με τις απαγορεύσεις του Αλλάχ θα καταπιάνονται με αυτές ξεπερνώντας τα όρια του Αλλάχ…»
Η ρήση αυτή χρίζει ιδιαίτερης προσοχής. Άτομα θα είναι γεμάτα από καλές και ενάρετες πράξεις παρολαυτα ο Κύριος δεν θα τις κάνει αποδεκτές. Για ποιο λόγο; Διότι απουσίαζε το στοιχείο της θεοσέβειας προς τον Ύψιστο και ταυτόχρονα γινόντουσαν δημόσια, αλλά στα κρυφά, όταν το άτομο ήταν απομονωμένο με διάφορες απαγορεύσεις, καταπιανόταν με αυτές τις αμαρτίες. Το αποτέλεσμα είναι οι ενάρετες πράξεις του να ακυρωθούν και να μην γίνουν αποδεκτές. Είθε ο Ύψιστος να μας ευσπλαχνιστεί.
Είναι επίσης σημάδι υποκρισίας το να διαπράττεις ενάρετες πράξεις στα φανερά ενώ στα κρυφά να αμαρτάνεις δίχως κανέναν δισταγμό. Μια τέτοια συμπεριφορά καταστρέφει την καλή πράξη.
Ο Ιμάμης Ίμπν-ουλ Κάγιεμ είπε:
«Την ώρα που διαπράττεις την αμαρτία και ντρέπεσαι τους γύρω σου (η φοβάσαι να μην σε δουν), είναι χειρότερο από την ίδια την αμαρτία. Ντρέπεσαι τους γύρω σου και δεν ντρέπεσαι τον Κύριο σου;»
Όπως είπε και ο ποιητής:
Εάν ο Κύριος μου με ρωτήσει: «Αισθάνεσαι καμία ντροπή όταν με παρακούς. Κρύβεις τις αμαρτίες σου από την δημιουργία μου (τον κόσμο) και με αμαρτίες έρχεσαι σε Εμένα»
Ο πιστός οφείλει να αναπτύξει το στοιχείο της ντροπής. Να ντραπεί τον Κύριο του έτσι όπως ντρέπεται (και περισσότερο) τους γύρω του. Καταγράφεται σε αυθεντικό χαντίθ (ρήση), ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم να συμβουλεύει τον Σαίντ ίμπν Γιαζίντ, λέγοντας του:
أُوصِيكَ أَنْ تَسْتَحِيَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ كَمَا تَسْتَحِي مِنَ الرَّجُلِ الصَّالِحِ مِنْ قَوْمِكَ
«Σε συμβουλεύω να ντρέπεσαι τον Αλλάχ τον Ύψιστο, έτσι όπως θα ντρεπόσουν έναν ενάρετο άνδρα από τους ανθρώπους σου» {Ας Σαχίχα νο.74 και Σαχίχ αλ Τζααμιί νο.2541}
Σχολιάζει ο Ίμπν Τζαρίρ ότι πρόκειται για μια συμβουλή συνοπτική, με βάθος και σαφήνεια. Ο αμαρτωλός θα ντραπεί να διαπράξει αμαρτία μπροστά σε έναν ενάρετο άνθρωπο της πίστης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναλογιζόμαστε και να θυμόμαστε ότι ο Αλλάχ βλέπει και ακούει τα πάντα. Όταν ο άνθρωπος θα είναι ντροπαλός μπροστά στον Δημιουργό του, έτσι όπως ντρέπεται μπροστά στους ενάρετους η σε αυτούς που έχουν κύρος, τότε θα καταφέρει να μείνει μακριά από τις αμαρτίες, φανερές η μυστικές, δημοσιές η κρυμμένες. Μια σπουδαία συμβουλή, περιεκτική και επί της ουσίας. {Φάιντ αλ Καντίρ, τόμος 3, σελ.74}
Είθε Αλλάχ ο Ύψιστος να μας προστατεύει από κάθε ειδους υποκρισία.
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه
Categories: Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.