Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο Ύψιστος λέει:

قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ

وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ

«Να πεις: Επικαλεστείτε εκείνους που ισχυρίζεστε (για θεούς συνεταίρους) αντί του Αλλάχ. Δεν εξουσιάζουν ούτε το βάρος ενός ατόμου (σκόνης) στους ουρανούς κι ούτε στη γη, κι ούτε έχουν σ’ αυτά κανένα (μερίδιο) συμμετοχής ούτε στέκεται κανένας βοηθός για τον Αλλάχ. Και καμιά μεσολάβηση δεν ωφελεί κοντά Του, εκτός γι’ αυτόν που του έχει δώσει την άδεια» {Κοράνι 34:22-23}

Ο μεγάλος λόγιος, ο Ιμάμης Ίμπν ουλ Κάγιεμ, εξηγεί το χωρίο:

Ο πολυθεϊστής πολλές φορές θεοποιεί κάτι (αντικείμενο, πρόσωπο, είδωλο, κτλ) το οποίο πιστεύει ότι είναι σε θέση να τον ωφελήσει με τον έναν τρόπο η τον άλλον. Αλλά κανένας δεν μπορεί να ωφελήσει, εκτός απο αυτόν που κατέχει ένα από τα τέσσερα χαρακτηριστικά. Είναι τα εξής:

1) Να έχει στη κατοχή του και να είναι ιδιοκτήτης του πράγματος για το οποίο τον επικαλούνται

2) Σε περίπτωση που δεν το κατέχει, τότε πρέπει να είναι συνέταιρος με αυτόν που το κατέχει.

3) Εάν δεν είναι συνέταιρος με αυτόν, τότε τουλάχιστον πρέπει να έχει εξουσιοδότηση από τον ιδιοκτήτη ως βοηθός του

4) Εάν δεν έχει ούτε την εξουσιοδότηση, τότε πρέπει να βρίσκεται σε μια θέση οπου μπορεί να επηρεάζει με την μεσολάβηση τον ιδιοκτήτη.

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος αναίρεσε και τις τέσσερις κατηγορίες. Από την πρώτη μέχρι και την τελευταία.  Αναίρεσε την ιδιοκτησία, τον συνεταιρισμό, τον βοηθό και την μεσολάβηση για τον άπιστο (άδεια για μεσολάβηση θα λάβει μόνο ο μονοθεϊστής πιστός). Όλα αυτά λοιπόν που πιστεύει ο πολυθεϊστής, ότι μπορεί να βρει από το αντικείμενο η το πρόσωπο που λατρεύει, ο Δημιουργός τα αναιρεί.

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος με αυτόν τον τρόπο δείχνει ότι είναι ο Μόνος πραγματικός ιδιοκτήτης των πάντων και κάνεις δεν έχει μερίδιο στην ιδιοκτησία του. Κανείς δεν στέκεται συνέταιρος μαζί Του. Κανείς δεν είναι βοηθός Του. Και η μεσολάβηση είναι στα χέρια Του και την ορίζει Αυτός για όποιον επιθυμεί. Οι πολυθεϊστές δεν πρόκειται να ωφεληθούν από καμία μεσολάβηση για την σωτηρία τους.

Το χωρίο αυτό είναι υπέρ αρκετό από μόνο του για να οδηγήσει προς τον Μονοθεϊσμό (Ταουχίντ) που με την σειρά του οδηγεί προς την σωτηρία και την επιτυχία. Το Κοράνι είναι γεμάτο από τέτοια παραδείγματα και όμως οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν.

Πηγή: Μανταάριτζ ασ-Σαλικίν, τόμος 1, σελ.351

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: ΙΣΛΑΜ, ΚΟΡΑΝΙ

Tags: πολυθεϊσμός, Ισλάμ, Ιμπν ουλ Κάγιεμ, Κοράνι, Σίρκ, Ταουχίντ, θεμέλια, μονοθεϊσμός