Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Έλαβα το εξής ερώτημα από έναν Χριστιανό αναγνώστη:
Ενώ το ισλάμ φαίνεται εξωτερικά γοητευτικό,αλλά από την άλλη προβληματίζει από τα διάφορα στοιχεία του .Δεν έχει αγίους , πράγμα σημαντικό σε μια θρησκεία .Η έλλειψη αγίων επιδεικνύει την απουσία του Θεού και της χάρις Του . Η παρουσία αγίων είναι οδοδείκτης προς σωτηρία ανθρώπων ,αλλιώς δεν έχει νόημα να ανήκει κανείς σε μία θρησκεία . Με προβληματίζει , όχι μόνο τον ίδιον αλλά και πολλούς από εμάς , ότι έχουμε ενημερωθεί από έναν μεγάλο Στάρετς ότι αξιώθηκε να βλέπει την κόλαση και μέσα στην οποία είδε στα αριστερά του αρχηγού των δαιμόνων τον Μωάμεθ με πράσινο τουρμπάνι . Τρομερό !! Έχουμε ακούσει και απο άλλους αγίους μας το ίδιο πράγμα . Είναι γεγονός και αληθές ότι οι Άγιοι δεν λένε ποτέ ψέματα , και αποκαλύπτουν από τον Θεό τις αλήθειες . Τί έχουν να μας πουν οι συνάνθρωποί μας οι μουσουλμάνοι ?? Λένε ότι είναι προφήτης ο Μωάμεθ , αν όμως δεν είναι ???
Απάντηση:
Το Ισλάμ έχει ενάρετους πιστούς με υψηλό πνευματικό επίπεδο και τους αποκαλούμε Αουλιά (οι φίλοι του Αλλάχ – οι κοντινοί του Αλλάχ). Και ο κάθε πιστός μπορεί να γίνει φίλος/κοντινός του Αλλάχ, με την προϋπόθεση να τηρεί τον Λόγο Του και να ακολουθεί το παράδειγμα και την παράδοση του Προφήτη Του. Ο Ύψιστος λέει:
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ
«Πράγματι, οι Φίλοι του Αλλάχ, δεν υπάρχει γι’ αυτούς ούτε φόβος κι αυτοί ούτε θα λυπηθούν, Είναι εκείνοι που πίστεψαν και έχουν τάκουα (θεοσέβεια-θεοφοβία)» {Κοράνι 10: 62-63}
Η έννοια της αγιολογίας στην οποία αναφέρεσαι, προφανώς σαν Χριστιανός, στο Ισλάμ είναι μορφή ειδωλολατρίας και παγανιστική αντίληψη. Και αυτό διότι ο ενάρετος άνθρωπος και φίλος του Θεού στον Χριστιανισμό πολλές φορές γίνεται αντικείμενο λατρείας και εξισώνεται με τον Δημιουργό τον ίδιο. Του απευθύνουν προσευχές, επικλήσεις, δηλαδή λατρεία, ο τάφος του γίνεται χώρος λατρείας, τα λείψανα του, η ενδυμασία του, αντιμετωπίζονται ως ιερά αντικείμενα με τα οποία κάποιος επιδιώκει ευλογίες και θαύματα. Αυτές οι πρακτικές στο Ισλάμ θεωρούνται πολυθεϊστικές, παγανιστικές και ειδωλολατρικές. Ο ενάρετος άνθρωπος και ο φίλος του Θεού, όποιο και αν είναι το πνευματικό επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει, δεν του αρμόζει η λατρεία, ούτε του αρμόζει να εξυψώνεται στην ίδια θέση με τον Δημιουργό.
Κατάλοιπα αυτής της προβληματικής αγιολογίας εντοπίζονται και στον τρόπο που έχεις τοποθετηθεί όταν λες για παράδειγμα: «Η παρουσία αγίων είναι οδοδείκτης προς σωτηρία ανθρώπων». Οδοδείκτης είναι η αποκάλυψη και η προφητική μεθοδολογία/παράδοση. Η σωτηρία του ανθρώπου αποκαλύπτεται μόνο από τον Δημιουργό και επεξηγείται με διδασκαλία από τους Προφήτες και τους Αποστόλους Του. Οι ενάρετοι άνθρωποι και οι φίλοι του Θεού είναι ακόλουθοι αυτής της προφητικής μεθοδολογίας και δεν επινοούν. Δεν είναι σε θέση ούτε έχουν δικαίωμα να προσθαφαιρούν στον Λόγο Του Υψίστου και στην προφητική διδασκαλία.
Συνεπώς, στο Ισλάμ έχουμε τους φίλους του Αλλάχ, τους Αουλιά. Ο πιστός μπορεί να γίνει ένας από αυτούς, με την προϋπόθεση να τηρεί τον Λόγο του Υψίστου, την Προφητική παράδοση (Σούννα), καθώς επίσης να έχει τάκουα (θεοσέβεια – θεοφοβία). Επιπλέον, οι Αουλιά στο Ισλάμ δεν λατρεύονται όπως οι άγιοι στον Χριστιανισμό. Η λατρεία προορίζεται μόνο για τον Δημιουργό και κάνεις δεν μπορεί να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο μαζί Του. Πολλοί δυστυχώς, ανάμεσα τους και οι Χριστιανοί (όπως και οι πλανεμένοι Σούφι), θεοποιούν τους ενάρετους, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα έρθουν πιο κοντά στην πίστη και στην αρετή. Ο Κύριος όμως λέει στο Κοράνι:
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
«Κι εκείνοι που πήραν άλλους προστάτες (Αουλιά) αντί τον Αλλάχ λένε: «Δεν τους λατρεύουμε παρά μόνο για να μας φέρουν κοντά στον Αλλάχ». Ο Αλλάχ βέβαια θα δικάσει μεταξύ τους για τις διαφορές τους. Και ο Αλλάχ δεν καθοδηγεί τον ψεύτη και τον επιβεβαιωμένο (που επιμένει) άπιστο.» {Κοράνι 39:3}
Οι πολυθεϊστές δικαιολογούνται και λένε ότι δεν τους επικαλούνται και ούτε στρέφονται στις εικόνες και τους αγίους, παρά μόνο για να έρθουν πιο κοντά στον Αλλάχ, για να μεσολαβήσουν στον Αλλάχ υπέρ εμάς. Αυτή η προσέγγιση αναιρείται όπως διαβάσαμε στο εδάφιο.
Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι δεν λατρεύουν τις εικόνες και τους αγίους, παρά μόνο εκδηλώνουν τιμητική προσκύνηση. Η επίκληση όμως είναι λατρεία και απευθύνεται αποκλειστικά στον Δημιουργό τον Ύψιστο. ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε: «Η επίκληση είναι (η ουσία της) λατρεία» {Άμπου Νταούντ 1479, Ατ Τιρμιδί 3372}
Αγαπάμε τους ενάρετους και αγαπάμε αυτούς που ο Αλλάχ αγαπά, τους τιμάμε και τους σεβόμαστε αλλά δεν είναι πρέπον ούτε επιτρέπεται να τους εξυψώνουμε πέρα από την πραγματική τους αξία. Δεν είναι επιτρεπτό να τους δίνουμε τα δικαιώματα του Δημιουργού. Η κτίση, όσο καλή και ενάρετη αν είναι, ποτέ δεν θα φτάσει στο επίπεδο του Δημιουργού καθώς δεν είναι άξια λατρείας. Σεβόμαστε, αγαπάμε, τιμάμε τους ενάρετους, αλλά δεν τους θεοποιούμε, διότι ο Θεός είναι Ένας και Μοναδικός, ο Αλλάχ, ο μόνος άξιος λατρείας. Οι ίδιοι οι ενάρετοι που επικαλούνται και λατρεύουν ποτέ δεν θα δεχόντουσαν λατρείες και επικλήσεις εις το όνομα τους.
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا
«Αυτοί οι ίδιοι (από τους αγγέλους και τους ανθρώπους) που σ’ αυτούς, απευθύνονται οι επικλήσεις, επιθυμούν (για τον εαυτό τους) το μέσο να πλησιάσουν το Κύριο τους – εύχονται για την Ευσπλαχνία Του και φοβούνται απ’ την Οργή Του» {Κοράνι 17:57}
Όσον αφορά τον Στάρετς, τότε ο συγκεκριμένος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ένας δαίμονας εμπνευσμένος από τον σατανά να ψεύδεται. Και αυτό διότι περιγράφει το αόρατο πεδίο (Κόλαση), το όποιο ανήκει στην αποκλειστική γνώση του Υψίστου και εφόσον το επιθυμεί την αποκαλύπτει μόνο στους Προφήτες Του. Πιο συγκεκριμένα έχουμε να κάνουμε με έναν Ταγούτ (όπως τον τοποθετεί και η Ορθόδοξη Ισλαμική δογματική). Ταγούτ είναι ο οποιοσδήποτε που οι άνθρωποι ξεπερνούν τα όρια μαζί του, είτε είναι κάποιος που λατρεύεται, αφιερώνεται υπακοή σε αυτόν, η ακολουθείται (άδικα).
Όποιος υποστηρίζει ότι κατέχει το αόρατο πεδίο (αλ γάιμπ), το μέλλον και άλλα παρόμοια, είναι Ταγούτ. Αλ γάιμπ είναι το αόρατο πεδίο, αυτό για το οποίο ο άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση, όπως το μέλλον. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τι πραγματικά θα συμβεί μελλοντικά και εφόσον το επιθυμεί το αποκαλύπτει σε Προφήτη/Απόστολο, ο οποίος με την σειρά του το γνωστοποιεί στον άνθρωπο με εντολή του Κυρίου. Όποιος λοιπόν λέει ότι γνωρίζει τι θα του συμβεί στο μέλλον, η γνωρίζει τι θα συμβεί στους ανθρώπους μελλοντικά με την έννοια της μαντείας, μελλοντολογίας και άλλα παρόμοια, τότε είναι άπιστος.
قُل لَّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ
«Να πεις: «Κανείς στους ουρανούς και στη γη δεν γνωρίζει το αόρατο πεδίο, παρά μόνο ο Αλλάχ» {Κοράνι 27:65}
Ο Αλλάχ αποκαλύπτει ότι κανείς στους ουρανούς και στην γη δεν γνωρίζει το αόρατο πεδίο. Και όταν κάποιος υποστηρίζει ότι γνωρίζει, τότε είναι άπιστος. Ο ίδιος ο Προφήτης (που είναι ανώτερος από τον οποιονδήποτε) δεν γνώριζε το μέλλον και τα μελλοντικά, παρά μόνο εάν αυτά του είχαν γνωστοποιηθεί σε μορφή αποκάλυψης;
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا
إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا
«Εκείνος (μόνο) γνωρίζει το Αόρατο, που τα μυστήρια του δεν τα φανερώνει σε κανένα, εκτός σε όποιον διαλέξει σαν απόστολο για τα μηνύματα Του» {Τζίν, 72:26-27}
Και όταν ο Αλλάχ διέταξε τον Προφήτη του να πει στους πιστούς:
قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ
«Πες: «Δεν σας λέω πως κατέχω το θησαυροφυλάκιο (της συντήρησης προς τους ανθρώπους) του Αλλάχ, ούτε πως ξέρω το άγνωστο, ούτε σας λέω πως είμαι άγγελος. Δεν ακολουθώ παρά μόνο ό,τι μου αποκαλύπτεται» {αλ Αναάμ 6:50}
Συνεπώς, ο συγκεκριμένος όχι απλά είναι ένας ψεύτης, αλλά ένας δαίμονας που δεν διαφέρει από τους απατεώνες μελλοντολόγους κι αστρολόγους. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ο Προφήτης صلى الله عليه و سلمδεν καταγράφεται σε αυθεντικές ρήσεις ότι φορούσε «πράσινο τουρμπάνι». Και γεννιέται το εύλογο ερώτημα για τον «άγιο». Πως μιλάει για την Κόλαση και τους κατοίκους της, ένα μελλοντικό συμβάν, όταν δεν γνωρίζει το πραγματικό συμβάν (την ενδυμασία του Προφήτη), το οποίο μάλιστα καταγράφεται ξεκάθαρα στις ιστορικές πηγές;
Και τέλος, όσον αφορά το προφητικό αξίωμα του Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم, τότε αυτό είναι εύκολο να εξακριβωθεί, έτσι όπως μπορούμε να εξακριβώσουμε τα προφητικά αξιώματα των προφητών και των απόστολων πριν από αυτόν (Μωυσής, Αβραάμ, Νώε, κτλ). Και οποιαδήποτε αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του, ισοδυναμεί με την αμφισβήτηση όλων των προφητών και των αποστόλων πριν από αυτόν. Δες περισσότερα για τον Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم εδώ.
Το Ισλάμ σε γοητεύει εξωτερικά λόγω του Μονοθεϊστικού στοιχείου που κατέχει. Και αυτό ακριβώς είναι που σε αγγίζει. Είναι φυσιολογικό διότι γεννήθηκες, όπως όλοι μας, σε μια φυσιολογική κατάσταση πίστεως, όπως λέει και ο Προφήτης μας, στην οποία έμφυτα αναγνωρίζεις ότι ο Δημιουργός είναι Ένας και Μοναδικός, ο Μόνος άξιος λατρείας, δεν γέννησε, δεν γεννήθηκε και κανείς δεν είναι όμοιος Του. Αυτή η φυσιολογική κατάσταση πίστεως, η λεγομένη φίτρα, η θρησκεία των προφητών, διαβάλλεται είτε από τους γονείς είτε από τα κοινωνικά ερεθίσματα. Σε προσκαλώ λοιπόν να επιστρέψεις στην θρησκεία αυτή, την φυσιολογική, με την οποία γεννήθηκες. Είθε ο Αλλάχ να σε καθοδηγήσει.
Ακούστε επίσης το κήρυγμα της Παρασκευής: Οι Αουλιά του Αλλάχ και οι Αουλιά του σατανά
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه
Categories: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΙΣΛΑΜ, ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ(σ), Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.