Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Πολλοί είναι αυτοί που δίνουν βαρύτητα στο κομμάτι της εθνικής ασφάλειας και της εθνικής κυριαρχίας. Όμως, οι περισσότεροι αγνοούν τα μέσα έτσι ώστε να επιτευχθεί αυτή η ευλογία.Σε αυτό το άρθρο επιθυμώ να αναπτύξω την Ισλαμική θέση, η πιο σωστά την μεθοδολογική, ως προς το κομμάτι της επίτευξης αυτής της εθνικής ασφάλειας και κυριαρχίας. Και αυτό διότι πολλοί επικεντρώνονται στην ευλογία, αλλά αγνοούν τα μέσα και τους τρόπους για να την αποκτήσουν.
Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική προσέγγιση, η διπλωματία και η στρατιωτική δύναμη μιας χώρας, δεν παίζουν το πρωτεύοντα ρόλο για να επιτευχθεί η εθνική ασφάλεια/κυριαρχία. Σίγουρα είναι σημαντικά εργαλεία και απαραίτητα, αλλά όχι τα σημαντικότερα. Ο Μουσουλμάνος δυστυχώς ξεχνά ότι έχει μια θρησκεία που του προσφέρει λύσεις, όχι μόνο σε θέματα πίστεως, δόγματος και λατρευτικών πράξεων, αλλά επίσης σε θέματα κοινωνικής οργάνωσης, δικαίου, στρατού κτλ. Για να υλοποιηθούν όμως αυτά με επιτυχία, και για να έχουμε μια εύρυθμη λειτουργία στη κοινωνία, οφείλουμε να κοιτάξουμε το σημαντικότερο παράγοντα, ο οποίος στεγάζει τα προαναφερθέντα. Η στέγαση αυτή λέγεται «τάκουα», που σημαίνει θεοσέβεια και θεοφοβία, τηρώντας τις εντολές του Δημιουργού, του Υψίστου, και μένοντας μακριά από αυτό που απαγόρεψε. Δίχως αυτή την προστατευτική στέγαση, κάθε γεωπολιτική, γεωστρατηγική, διπλωματική και στρατιωτική προσέγγιση, είναι μάταιη άσκοπη και ανούσια. Είναι σαν το ανθρώπινο σώμα, δίχως το κεφάλι, δηλαδή νεκρό.
Ας περάσουμε να δούμε την τεκμηρίωση από τα Ισλαμικά κείμενα, το πώς η θεοσέβεια προσφέρει ασφάλεια και κυριαρχία
ο Ύψιστος παραθέτει την επίκληση του Αβραάμ (ειρήνη σε αυτόν), όταν είπε:
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ
«Όταν ο Αβραάμ είπε: «Κύριε μου, κάνε αυτήν την πόλη (Μέκκα) έναν τόπο ασφάλειας και θρέψε (συντήρησε) το λαό της με καρπούς, σ’ όποιον πίστεψε στον Αλλάχ και στην τελευταία μέρα (Ημέρα της Κρίσης)» {Κοράνι 2:126}
Οι Ουλεμά παρατηρούν σε αυτό το άγια (κορανικό εδάφιο), το πώς ο Αβραάμ επικαλέστηκε τον Ύψιστο για ασφάλεια και συντήρηση του τόπου, με την προϋπόθεση να υπάρχει, από τον λαό, πίστη στον Αλλάχ και στην Ημέρα της Κρίσης. Και η πίστη, όπως έχουμε μάθει, δεν αποτελείται μόνο από την πεποίθηση της καρδιάς, αλλα επίσης από ανάλογες πράξεις και λεκτική επιβεβαίωση της γλώσσας.
Η ασφάλεια και η συντήρηση είναι δυο σπουδαίες ευλογίες από τον Ύψιστο και αυτός που θα δείξει αγνωμοσύνη τότε δεν θα αργήσει να τον επισκεφτεί ο φόβος, που είναι αποτέλεσμα της έλλειψης εθνικής ασφάλειας.
Ο Ύψιστος λέει:
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
«Κι ο Αλλάχ έδωσε ένα παράδειγμα: Ένα χωριό χαιρόταν ασφάλεια κι ησυχία, και του δόθηκαν τα πιο άφθονα αγαθά, από κάθε τόπο και μεριά. Κι όμως έδειξε αγνωμοσύνη για τις χάρες του Αλλάχ. Γι’ αυτό κι ο Αλλάχ το έκανε να δοκιμάσει την σκληρή πείνα και το φόβο εξ αιτίας των πράξεων που έκαναν» {Κοράνι 16:112}
Δεν τους ωφέλησε η διπλωματική προσέγγιση, δεν τους δυνάμωσε η στρατιωτική τους δύναμη, δεν τους ασφάλισε η γεωπολιτική και γεωστρατηγική γνώση, και αυτό γιατί έδειξαν αχαριστία και έπραξαν το παράνομο ως προς την θρησκεία τους.
Η ασφάλεια και η συντήρηση ενός λαού (η τόπου) καθορίζεται από το πώς αυτός ο λαός θα συμπεριφερθεί στον Ύψιστο όσον αφορά την διαχείριση των ευλογιών. Ο πρώτος και ο χειρότερος τρόπος για να αρνηθείς τις χάρες του Ύψιστου είναι να διαπράξεις πολυθεΐα και ειδωλολατρία, με τον έναν τρόπο η τον άλλον. Άλλοι τρόποι αγνωμοσύνης και αχαριστίας στις χάρες και τις ευλογίες του Αλλάχ είναι η αμαρτία, η αίρεση, η απιστία και η ανυπακοή. Όταν λοιπόν πράττονται αυτά, η ασφάλεια και η ησυχία που μπορεί να απολαμβάνει μια κοινωνία η το άτομο μετατρέπονται σε φόβο και πείνα
Ο φόβος αυτός και η πείνα επισκέπτονται την κοινωνία με πολλούς και διάφορους τρόπους. Είτε με άδικες πολιτικές, είτε με δυσβάστακτες φορολογίες, είτε με τυραννικά καθεστώτα, είτε με το άγχος και τον πανικό για το μέλλον, είτε με την άνοδο των τιμών που κάνουν απλησίαστα ορισμένα βασικά προϊόντα πρώτης ανάγκης, είτε με τον εχθρό που σου αρπάζει την περιουσία και την γη σου, και άλλα πολλά παραδείγματα που πραγματικά μόνο ο Ύψιστος γνωρίζει.
Μια κοινωνία λοιπόν για να κρατήσει η να κτίσει ασφάλεια, γαληνή και συντήρηση προς τον λαό, είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει στις εντολές του Δημιουργού. Ξεκινώντας, κυρίως, από τις αρχές του Μονοθεϊσμού (Ταουχίντ). Οι σχεδιασμοί, τα πλάνα, η οργάνωση, η μελέτη και η πρόθεση για να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα, από μόνα τους, δεν φτάνουν.
Από την συλλογή του Ιμάμ Άμπου Νταούντ, στο βιβλίο «οι μεγάλες μάχες» με αρίθμηση 4297, διαβάζουμε:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدِّمَشْقِيُّ، حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ بَكْرٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ جَابِرٍ، حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ السَّلاَمِ، عَنْ ثَوْبَانَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم » يُوشِكُ الأُمَمُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمْ كَمَا تَدَاعَى الأَكَلَةُ إِلَى قَصْعَتِهَا » . فَقَالَ قَائِلٌ وَمِنْ قِلَّةٍ نَحْنُ يَوْمَئِذٍ قَالَ » بَلْ أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ وَلَكِنَّكُمْ غُثَاءٌ كَغُثَاءِ السَّيْلِ وَلَيَنْزِعَنَّ اللَّهُ مِنْ صُدُورِ عَدُوِّكُمُ الْمَهَابَةَ مِنْكُمْ وَلَيَقْذِفَنَّ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمُ الْوَهَنَ » . فَقَالَ قَائِلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَا الْوَهَنُ قَالَ » حُبُّ الدُّنْيَا وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ »
«Ο Θαουμπάν είπε ότι ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه وسلم είπε: «Σύντομα τα έθνη θα μαζευτούν γύρω σας (να σας επιτεθούν) σαν να πρόκειται να γευματίσουν γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι/πιάτο.» Κάποιος είπε «Μήπως θα είναι γιατί θα είμαστε λίγοι εκείνες τις ημέρες;» Είπε «Όχι, θα είστε πολλοί σαν τον αφρό του ποταμιού (η κάτι παρόμοιο) αλλά άχρηστοι και ο Αλλάχ θα πάρει τον φόβο από την καρδιά των εχθρών σας (που είχαν για εσάς) και θα ρίξει στην καρδιά σας «Ουάχν» (αδυναμία). Κάποιος του είπε «Και τι είναι το Ουάχν Απόστολε του Αλλάχ;» Είπε: «Η αγάπη για αυτόν τον κόσμο και αντιπάθεια για τον θάνατο» [Αυθεντικό χαντίθ: Σαχίχ απο τον λόγιο Μουχάντιθ αλ-Αλμπάνι]
Ένα εξαιρετικό χαντίθ του Προφήτη μας, που αποτυπώνει με ακρίβεια την πραγματικότητα μας σαν Μουσουλμάνοι. Είμαστε λίγοι; Όχι. Είμαστε αδύναμοι; Όχι. Είμαστε όμως ελαττωματικοί και προβληματικοί ως προς την τήρηση και την κατανόηση της πίστης μας. Η αριθμητική ανωτερότητα μας δεν μας ωφέλησε, τα γεωπολιτικά και τα γεωστρατηγικά επίσης δεν ωφέλησαν, η διπλωματική μας προσέγγιση επίσης δεν πρόσφερε κάτι. Γιατί; Διότι αγαπήσαμε τον επίγειο κόσμο περισσότερο από την μετά θάνατον ζωή. Γιαυτο και χάσαμε και όσο εξακολουθούμε να βαδίζουμε με αυτήν την νοοτροπία θα είμαστε χαμένοι.
Όσο ο Μουσουλμάνος δεν θα τηρεί την ονομασία του, δηλαδή το να είναι «Μούσλημ» (Μουσουλμάνος = υποταγμένος στον Κύριο τον Δημιουργό, τον Μόνο άξιο λατρείας) και όσο θα απομακρύνεται από το Ισλάμ (συγκεκριμένα από την Σούννα) τότε οι εχθροί της Ούμμα δεν θα αισθανθούν κανένα φόβο και κανέναν σεβασμό προς τους Μουσουλμάνους.
Ο εχθρός, ο κόσμος όλος, δεν πρόκειται να μας σεβαστεί εάν δεν επιστρέψουμε στο Ισλάμ, στο αυθεντικό Ισλάμ του Προφήτη και των Σαχάμπα, έτσι όπως το κατανόησαν οι ενάρετοι προκάτοχοι μας που έζησαν ένδοξες ημέρες και έγραψαν ιστορία. Όχι το «Ισλάμ» αυτό το οποίο απαρτίζεται από κακοδοξίες (μπαάτιλ), αιρέσεις (μπίντα’α), εξτρεμισμό (γουλού), μυστικισμό (σουφία), φιλοσοφίες (φαλσάφα), δυτικές έννοιες και ιδεολογίες. Ο Ύψιστος είναι ξεκάθαρος όταν λέει:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا ۚ وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
«Ο Αλλάχ υποσχέθηκε σ’ εκείνους από σας που έχουν πιστέψει, κι έκαναν καλές πράξεις, ότι θα τους χαρίσει κυριαρχία στη γη, όπως είχε δοθεί σεκείνους που (έζησαν) πριν απ’ αυτούς, και θα στερεώσει τη θρησκεία τους που την έχει διαλέξει γι’ αυτούς και θα αλλάξει (την κατάσταση τους) έπειτα από το φόβο που είχαν (επιδιώκοντας) ασφάλεια και ειρήνη. Αυτοί λατρεύουν Εμένα (μόνο) και δεν κάνουν άλλο πράγμα συνέταιρο Μου (στη λατρεία). Κι όποιος αρνηθεί – μετά απ’ αυτό -την Πίστη, αυτοί είναι οι παράνομοι» {Κοράνι 24:55}
Έτσι αποκτάς εθνική κυριαρχία. Αυτή είναι η μέθοδος για μια εγγυημένη εθνική ασφάλεια. Όταν όμως διοχετεύεις όλη σου την ενέργεια μόνο στο δευτερεύοντα ρόλο (διπλωματία, γεωστρατηγική, στρατός κτλ) και αγνοείς την σημαντικότερη πτυχή, που είναι η θεοσέβεια, η τήρηση των εντολών του Δημιουργού και η απομάκρυνση από αυτά που απαγόρεψε, τότε συνεχώς θα αποτυγχάνεις.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι όταν χάνεται η εθνική κυριαρχία και ασφάλεια, δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα της ανωτερότητας του εχθρού σου, είναι αποτέλεσμα της εγκατάλειψης που δέχτηκες από τον Δημιουργό σου. Όπως είπε και ο Ιμάμης, Ίμπν ουλ Κάγιεμ στο Αλ Φαουάιντ: «Ορκίζομαι στον Αλλάχ, δεν είναι ο εχθρός που παραβίασε τα όρια σου, αλλά ο Προστάτης σου (ο Αλλάχ) σε άφησε. Γιαυτο μην νομίζεις ότι ο σατανάς κυριάρχησε, αλλά ο Προστάτης σου σε εγκατέλειψε» {Αλ Φαουάιντ, σελ. 68}
Συνεπώς, η εθνική ασφάλεια και η εθνική κυριαρχία είναι σημαντικά, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι η γνώση για το πώς τα λαμβάνουμε. Και δεν πρόκειται να τα λάβουμε, παρά μόνο εάν επιστρέψουμε στη θρησκεία μας, το Ισλάμ, με ορθόδοξη κατανόηση και σωστή πρακτική, σύμφωνα με το Κοράνι, την Σούννα του Προφήτη μας صلى الله عليه وسلم και (κυρίως) σύμφωνα με την κατανόηση των Σαχάμπα και των Σάλαφ (Ενάρετων Μουσουλμάνων προκάτοχων) της Ούμμα.
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه
Categories: Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.