Ibrahim Khalil – Πρώην Κόπτης ιερέας από την Αίγυπτο –
(Πηγή: The Islamic Bulletin, San Francisco, CA 94141-0186).
«Ο Αλ-Χατζ Ιμπραήμ Χαλίλ Άχμεντ, στο παρελθόν Ibrahim Khalil Philobus, ήταν Αιγύπτιος Κόπτης ιερέας που μελέτησε τη θεολογία και πήρε έναν υψηλό βαθμό από το Πανεπιστήμιο του Princeton. Μελέτησε το Ισλάμ για να βρει χάσματα και να επιτεθεί σ’ αυτό, ωστόσο ασπάστηκε το Ισλάμ με τέσσερα παιδιά του, ένα από τα οποία είναι τώρα λαμπρός καθηγητής στο πανεπιστήμιο Sorbonne, στο Παρίσι, Γαλλία. Με έναν ενδιαφέροντα τρόπο, αποκαλύπτεται λέγοντας: “Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια στις 13 Ιανουαρίου του 1919 και παρακολούθησα αμερικανικά ιεραποστολικά σχολεία έως ότου έφθασα στο πτυχίο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής μου εκεί. Το 1942 πήρα το δίπλωμά μου από το πανεπιστήμιο του Asyut και έπειτα ειδικεύτηκα στις θρησκευτικές μελέτες ως προοίμιο για να προσχωρήσω στη σχολή θεολογίας. Δεν ήταν εύκολος στόχος, δεδομένου ότι κανένας υποψήφιος δεν μπορούσε να τα καταφέρει εκτός αν είχε και μια πρόσθετη σύσταση από την εκκλησία και επίσης, αφότου έπρεπε να περάσει διάφορους δύσκολους διαγωνισμούς. Πήρα μια σύσταση από την εκκλησία Al-Attareen στην Αλεξάνδρεια και άλλη μια από τη συνέλευση εκκλησιών της Κάτω Αιγύπτου περνώντας ύστερα από πολλές δοκιμασίες για να ξέρω τα προσόντα μου στο να γίνω άτομο της θρησκείας. Κατόπιν πήρα μια τρίτη σύσταση από τη συνέλευση εκκλησιών που περιέλάμβανε ιερείς από το Σουδάν και την Αίγυπτο.
Η σύνοδος αυτή ενέκρινε την είσοδό μου στη σχολή της θεολογίας το 1944 ως επιβεβαιωμένου σπουδαστή. Εκεί μελέτησα στα χέρια των Αμερικανών και Αιγύπτιων δασκάλων μέχρι τη βαθμολόγησή μου το 1948.
Επρόκειτο να διοριστώ στην Ιερουσαλήμ εάν δεν ξεσπούσε τον ίδιο χρόνο ο πόλεμος στην Παλαιστίνη, έτσι στάλθηκα στην Asna στην Άνω Αίγυπτο. Εκείνον τον ίδιο χρόνο έγινα δεκτός για μια διατριβή στο αμερικανικό πανεπιστήμιο στο Κάιρο. Ήταν για τις ιεραποστολικές δραστηριότητες μεταξύ μουσουλμάνων. Η εξοικείωσή μου με το Ισλάμ άρχισε στην ικανότητα της θεολογίας όπου μελέτησα το Ισλάμ και όλες τις μεθόδους μέσω των οποίων θα μπορούσαμε να τινάξουμε την πίστη μουσουλμάνων και να αυξήσουμε τις παρερμηνείες στην κατανόηση θρησκείας τους (και να τους εκχριστιανίσουμε).
Το 1952 πήρα το Μάστερ μου από το Πανεπιστήμιο του Princeton στις ΗΠΑ και διορίστηκα ως δάσκαλος της θεολογίας στο Asyut. Αρμοδιότητα μου ήταν να διδάσκω το Ισλάμ καθώς επίσης και τις παρερμηνείες που διαδόθηκαν από τους εχθρούς του Ισλάμ και τους ιεραποστόλους ενάντια σ’ αυτό. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου αποφάσισα να διευρύνω τη μελέτη μου στο Ισλάμ, έτσι ώστε να μη διαβάσω τα βιβλία ιεραποστόλων μόνο (αλλά και άλλα βιβλία που γράφτηκαν από μουσουλμάνους). Είχα τόσο πολλή πίστη σε ό,τι είχα διδαχτεί, ώστε δε με πείραζε να διαβάσω την άλλη άποψη. Κατά συνέπεια άρχισα να διαβάζω βιβλία που γράφτηκαν από τους μουσουλμάνους συγγραφείς. Αποφάσισα επίσης να διαβάσω το Κοράνι και να καταλάβω τις έννοιές Του. Αυτό υποκινήθηκε από την αγάπη μου προς τη γνώση και κινήθηκε από την επιθυμία μου να προσθέσω περισσότερες αποδείξεις ενάντια στο Ισλάμ. Το αποτέλεσμα ήταν, εντούτοις, ακριβώς το αντίθετο. Η θέση μου άρχισε να τινάζει και άρχισα να αισθάνομαι μια εσωτερική ισχυρή προσπάθεια και ανακάλυψα την αναλήθεια όλων όσων είχα μελετήσει και είχα κηρύξει στους ανθρώπους. Αλλά δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω θαρραλέα και προσπάθησα αντ’ αυτού να υπερνικήσω αυτήν την εσωτερική κρίση και να συνεχίσω την εργασία μου”.
Το 1954, ο κ. Khalil πρόσθεσε, “στάλθηκα στο Aswan ως Γενικός Γραμματέας της γερμανικής ελβετικής αποστολής. Αυτή ήταν μόνο η προφανής θέση μου γιατί η πραγματική αποστολή μου ήταν να κηρύξω ενάντια στο Ισλάμ στην Άνω Αίγυπτο ειδικά μεταξύ των μουσουλμάνων. Μια ιεραποστολική διάσκεψη έγινε εκείνη τη στιγμή στο ξενοδοχείο καταρρακτών στο Aswan και μου δόθηκε ο λόγος για να μιλήσω. Εκείνη την ημέρα μίλησα πάρα πολύ, επαναλαμβάνοντας όλες τις επαναλαμβανόμενες παρερμηνείες ενάντια στο Ισλάμ και στο τέλος της ομιλίας μου, η εσωτερική κρίση ήρθε πάλι και άρχισα να αναθεωρώ τη θέση μου”.
Συνεχιζόμενος τη συζήτησή του για την εν λόγω κρίση, ο κ. Khalil είπε,
“άρχισα να αμαρωτιέμαι: Γιατί θα έπρεπε να πω όλα αυτά τα πράγματα που ξέρω ότι στα σίγουρα είναι ψέματα και δεν είναι η αλήθεια; Πήρα την άδειά μου πριν από το τέλος της διάσκεψης και βγήκα πηγαίνοντας προς το σπίτι μου. Τινάχτηκα εντελώς. Καθώς περπάτησα μέσω του δημόσιου κήπου Firyal, άκουσα έναν στίχο του Κορανίου στο ραδιόφωνο:
“Πες: Μου έχει δωθεί η έμπνευση ότι μια ομάδα από τα Πνεύματα άκουσαν και είπαν <Έχουμε πράγματι ακούσει ένα θαυμάσιο Ανάγνωσμα (Κοράνι).
Οδηγεί προς τον Ίσιο Δρόμο και έχουμε πιστέψει σ’ αυτό. Δεν θα ενώσουμε καμία θεότητα με τον Κύριο μας>” (Κοράνι, 72:1-2) ……
Αισθάνθηκα μια βαθιά άνεση εκείνη νύχτα και όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, πέρασα ολόκληρη τη νύχτα στη βιβλιοθήκη μου διαβάζοντας το Κοράνι….. Σταμάτησα στον στίχο “Αν στέλναμε κάτω αυτό το Ανάγνωσμα (Κοράνι) πάνω σε ένα βουνό, θα το έβλεπες να σκύβει ταπεινά τον εαυτό του και να σχίζεται από φόβο για τον ΑΛΛΑΧ και τέτοιες είναι οι παρομοιώσεις που Προβάλουμε στους ανθρώπους, ώστε να σκέπτονται” (Κοράνι, 59:21)………………………..
Ο κύριος Khalil έκανε έπειτα μια τρίτη αναφορά στο Ιερό Κοράνι στο εδάφιο: ”Αυτοί που ακολουθούν τον αγγελιοφόρο, τον αναλφάβητο προφήτη τον οποίο βρίσκουν να αναφέρεται στις δικές τους Γραφές, στον Νόμο και στο Ευαγγέλιο προστάζοντας τους να κάνουν το δίκαιο και να αποφεύγουν το άδικο, προτρέποντας τους ‘ο,τι είναι καλό και απαγορεύοντας τους ό,τι είναι κακό, που τους απελευθερώνει από τα βαριά φορτία και από τα δεσμά που είχαν πάνω τους. Έτσι εκείνοι που πίστεψαν σ’ αυτόν, τον τίμησαν και τον βοήθησαν και ακολούθησαν το Φως (Κοράνι) που στάλθηκε μαζί του, είναι αυτοί που θα ευημερήσουν” (Κοράνι, 7:157).
Την ίδια νύχτα, ο κ.Khalil είπε εντυπωσιακά: “Πήρα την τελική απόφασή μου. Το πρωί μίλησα με τη σύζυγό μου από την οποία έχω τρεις γιους και μια κόρη. Αλλά κατάλαβε ότι έτεινα να ασπαστώ το Ισλάμ και φώναξε και ζήτησε βοήθεια από τον αρχηγό της ιεραποστολής. Το όνομά του ήταν Monsieur Shavits από την Ελβετία….. Όταν με ρώτησε για την αληθινή τοποθέτησή μου, του είπα ειλικρινά τι θέλησα πραγματικά και έπειτα είπε: “……άδεια από την εργασία σας έως ότου ανακαλύψουμε τι σας έχει συμβεί”. Κατόπιν είπα: “Αυτή είναι η παραίτησή μου από την εργασία μου”. Προσπάθησε να με πείσει για να αναβάλει την απόφαση μου αλλά επέμεινα. Έτσι διέδωσε τη φήμη μεταξύ των ανθρώπων ότι έγινα τρελλός. Κατά συνέπεια υπέστην μια πολύ επίπονη δοκιμή έως ότου άφησα το Aswan οριστικά και επέστρεψα στο Κάιρο”.
Όταν ρωτήθηκε για τις περιστάσεις στη μετατροπή του απάντησε: “Στο Κάιρο ένας αξιοσέβαστος καθηγητής που με βοήθησαν να υπερνικήσω τη δοκιμή μου ήταν ο Δρ. Muhammad Abdul-Munim Al-Jamal ο τότε υφυπουργός του Υπουργείου Οικονομικών. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τις ισλαμικές μελέτες και θέλησε να κάνει μια μετάφραση του Ιερού Κορανίου που δημοσιεύεται στην Αμερική. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω επειδή ήμουν ευφραδής στα αγγλικά δεδομένου ότι είχα πάρει το M.A. μου από ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο. Επίσης ήξερε ότι προετοίμαζα μια συγκριτική μελέτη του Κορανίου, του Torah και της Βίβλου.
Συνεργαστήκαμε σε αυτήν την συγκριτική μελέτη και στη μετάφραση του Κορανίου.
Όταν ο Δρ. Jamal έμαθε ότι είχα παραιτηθεί από την εργασία μου στο Aswan και ότι ήμουν έπειτα άνεργος, με βοήθησε με μια εργασία στην εταιρία Standard Stationery Company στο Κάιρο…………………………..”.
Κατόπιν ο κ. Khalil συνεχίζει, “ το 1955 ολοκλήρωσα τη μελέτη μου και το υλικό μου ….. Παραιτήθηκα από την επιχείρηση και ίδρυσα ένα γραφείο κατάρτισης για την εισαγωγή των άρθρων χαρτικών και σχολείων. Ήταν μια επιτυχής επιχείρηση από την οποία κέρδισα πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που χρειαζόμουνα. Κατά συνέπεια αποφάσισα να δηλώσω επίσημα τη μεταστροφή μου στο Ισλάμ. Στις 25 Δεκεμβρίου 1959, έστειλα ένα τηλεγράφημα στον Δρ. Thompson, προϊστάμενο της αμερικανικής ιεραποστολής στην Αίγυπτο που τον ενημέρωνα ότι είχα ασπαστεί το Ισλάμ. Όταν είπα την αληθινή ιστορία μου στον Δρ. Jamal έμεινε εντελώς έκπληκτος. Όταν δήλωσα τη μεταστροφή μου στο Ισλάμ, νέα προβλήματα άρχισαν. Επτά από τους προηγούμενους συναδέλφους μου στην αποστολή είχαν δοκιμάσει το καλύτερό τους για να με πείσουν να ακυρώσω τη δήλωσή μου αλλά αρνήθηκα. Απείλησαν να με χωρίσουν από τη σύζυγό μου και είπα: <Είναι ελεύθερη να κάνει όπως επιθυμεί>. Απείλησαν να με σκοτώσουν.
Αλλά όταν με βρήκαν να είμαι επίμονος, με άφησαν μόνο και μου έστειλαν έναν παλαιό φίλο που ήταν επίσης συνάδελφος στην αποστολή. Έκλαψε πάρα πολύ μπροστά μου. Έτσι εξέθεσα ενώπιον του τους ακόλουθους στίχους από το Κοράνι: “Και όταν ακούνε την αποκάλυψη που παραλαμβάνεται από τον αγγελιοφόρο, βλέπεις τα μάτια τους να δακρύζουν, γιατί αναγνωρίζουν την αλήθεια. Λένε: «Ο Κύριος μας! Πιστεύουμε και γράψε μας μεταξύ αυτών που μαρτυρούν. Ποια αιτία θα μας κάνει να μην πιστέψουμε στον ΑΛΛΑΧ και στην αλήθεια που έχει έρθει σε μας και να επιθυμούμε να μας επιτρέψει ο Κύριος μας να εισέλθουμε (στον Παράδεισο) με τον λαό των;” (Κοράνι, 5:83-84) και είπα σε αυτόν, «πρέπει να κλάψετε από ταπείνωση στον Θεό και στην ακοή του Κορανίου και να πιστέψετε στην αλήθεια που ξέρετε αλλά αρνείστε…… Η επίσημη μετατροπή μου στο Ισλάμ ήταν Ιανουαρίου 1960”.
Ο κ. Khalil ρωτήθηκε έπειτα για την τοποθέτηση της συζύγου και των παιδιών του και απάντησε: “Η σύζυγός μου με άφησε εκείνη τη στιγμή και πήρε όλα τα έπιπλα του σπιτιού μας. Αλλά όλα τα παιδιά μου αγκάλιασαν το Ισλάμ. Ο πιο ενθουσιώδης μεταξύ τους ήταν ο μεγαλύτερος γιος μου ο Isaac που άλλαξε το όνομά του σε Οθμάν, κατόπιν ο δεύτερος γιος μου ο Joseph και ο γιος μου ο Samuel του οποίου το όνομα είναι Jamal και η κόρη μου η Majida που λέγεται τώρα Najwa. Ο Οθμάν είναι τώρα καθηγητής της φιλοσοφίας που εργάζεται ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο Sorbonne στο Παρίσι και διδάσκει τις ασιατικές μελέτες και την ψυχολογία. Γράφει επίσης στο περιοδικό << Le Monde >>. Όπως είπα, η σύζυγός μου άφησε το σπίτι για έξι έτη και συμφώνησε να επιστρέψει το 1966 υπό τον όρο ότι θα κρατήσει τη θρησκεία της. Δέχτηκα επειδή στο Ισλάμ δεν υπάρχει κανένας εξαναγκασμός στη θρησκεία και της είπα: «Δεν θέλω να γίνεις μουσουλμάνα για χάρη μου αλλά μόνο αφού πεισθείς από μόνη σου». Τώρα πιστεύει στο Ισλάμ αλλά δεν μπορεί να το δηλώσει αυτό από φόβο για την οικογένειά της αλλά της συμπεριφερόμαστε ως μια μουσουλμάνα γυναίκα και νηστεύει στον μήνα Ramadan επειδή όλα τα παιδιά μου προσεύχονται και γρήγορα. Η κόρη μου Najwa είναι σπουδαστής στη σχολή του εμπορίου, ο Joseph είναι γιατρός και ο Jamal είναι μηχανικός.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου από το 1961 μέχρι το παρόν ήμουν σε θέση να δημοσιεύσω διάφορα βιβλία σχετικά με το Ισλάμ και τις μεθόδους των ιεραποστόλων ενάντια σε αυτό. Προετοιμάζω τώρα μια συγκριτική μελέτη για τις γυναίκες στις τρεις θείες θρησκείες με αντικείμενο να δώσω έμφαση στη θέση των γυναικών στο Ισλάμ. Το 1973 έκανα το Χατζ (προσκύνημα στη Μέκκα) και κάνω τις δραστηριότητες που κηρύσσει το Ισλάμ. Πραγματοποιώ σεμινάρια στα πανεπιστήμια και στις φιλανθρωπικές κοινότητες. Έλαβα μια πρόσκληση από το Σουδάν το 1974 όπου πραγματοποίησα πολλά σεμινάρια. Ο χρόνος μου χρησιμοποιείται πλήρως στην υπηρεσία του Ισλάμ”.
Τελικά ο κ. Το Khalil ρωτήθηκε για τα εμφανή χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ισλάμ που έχουν προσελκύσει την προσοχή του πιο πολύ. Και απάντησε: “Η πίστη μου στο Ισλάμ έχει επέλθει μέσω της ανάγνωσης του Ιερού Κορανίου και της βιογραφίας του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ). Δεν πιστεύω πλέον στα ψέματα που λέγονται ενάντια στο Ισλάμ και προσελκύομαι ειδικά από την έννοια της Ενότητας και της Μοναδικότητας του Θεού, η οποία είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ισλάμ. Ο Θεός είναι μόνο Ένας. Τίποτα δεν είναι όπως Αυτός. Αυτή η πεποίθηση με κάνει πιστό στον Θεό μόνο και σε κανέναν άλλο. Η πίστη στη Μοναδικότητα του Θεού ελευθερώνει το άτομο από τη δουλεία σε οποιοδήποτε άνθρωπο και αυτή είναι αληθινή ελευθερία……»
Categories: ΔΙΑΦΟΡΑ, Μουσουλμάνοι