Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Όταν διαβάζουμε τις ιστορίες των Προφητών στο Κοράνι συχνά επικεντρωνόμαστε στους ίδιους τους Προφήτες. Φυσικά, αυτό είναι λογικό μιας και αυτοί είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές. Όμως πολλές φορές ξεχνάμε, στις ιστορίες αυτές, να συμπεριλάβουμε και τα άλλα πρόσωπα της αφήγησης που έχουν σπουδαίο ρόλο και λειτουργούν ως παραδείγματα προς μίμηση. Ένα τέτοιο σπουδαίο πρόσωπο, που συνήθως ξεφεύγει της προσοχής μας κατά την Κορανική μας μελέτη, είναι η μητέρα του Προφήτη Μωυσή (عليه السلام)
Όπως είναι γνωστό ο Προφήτης Μωυσής عليه السلام γεννήθηκε στην Αίγυπτο σε εποχές διωγμού κατά των Ισραηλινών από τους Αιγυπτίους. Συγκεκριμένα, ο Φαραώ είχε βγάλει απόφαση, φοβούμενος την Εβραϊκή πληθυσμιακή επέκταση στη χώρα, να θανατώνονται τα νεογέννητα αγοράκια των Εβραίων.
Όταν η μητέρα του Μωυσή έμεινε έγκυος προσπάθησε να κρύψει τα σημάδια της εγκυμοσύνης της έτσι ώστε να μην γίνει αντιληπτό στους Αιγυπτίους. Το κατάφερε σε αρκετό βαθμό όπως επίσης κατάφερε να γεννήσει με απόλυτη μυστικότητα. Παρολαυτα ήταν πολύ αγχωμένη, φοβισμένη και προβληματισμένη. Δεν γνώριζε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει με τον μικρό Μωυσή عليه السلام .
Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση την οποία βρισκόταν, αγχωμένη και φοβισμένη, ο Ύψιστος την εμπνέει στην καρδιά και στο μυαλό την λύση:
«Και εμπνεύσαμε στην μητέρα του Μωυσή (το εξής): «Θήλαζε το (αγόρι σου), αλλά αν φοβηθείς γι’ αυτόν (μην το σκοτώσουν) τότε ρίξε τον στο ποτάμι, και μην φοβηθείς ούτε να λυπηθείς. Πράγματι, Εμείς θα τον επαναφέρουμε σ’ εσένα και θα τον κάνουμε έναν από τους αποστόλους.» {Κοράνι 28:7}
Το σπίτι της μητέρας του Μωυσή βρισκόταν στις όχθες του ποταμού Νείλου. Για την φροντίδα και την προστασία του μωρού κατασκεύασε ένα μικρό κουτί, σε σχήμα κούνιας, έτσι ώστε να μπορεί να επιπλέει στο νερό. Κάθε φορά που δεχόταν επισκέψεις η φοβόταν από κάποιον άγνωστο, έβαζε το μωρό μέσα στο κουτί και το άφηνε στο ποτάμι δένοντας το γερά με ένα σχοινί, όταν κίνδυνος περνούσε τον έπαιρνε πάλι.
Μια ημέρα όμως την επισκέφτηκε κάποιος τον οποίο φοβόταν. Όπως συνήθιζε, πήγε και άφησε το μωρό μέσα στο κουτί και έπειτα στο ποτάμι. Από τον υπερβολικό της φόβο ξέχασε να δέσει το κουτί με αποτέλεσμα τα νερά του ποταμού να παρασύρουν τον μικρό Μωυσή عليه السلام.
Το κουτί με το μωρό συνέχιζε την πορεία του μέχρι που έφτασε στην κατοικία του Φαραώ. Οι υπηρέτριες του σπιτιού πήρανε το κουτί, μη γνωρίζοντας ότι μέσα υπήρχε το μωρό και το παρέδωσαν στην σύζυγο του Φαραώ. Όταν άνοιξαν το κουτί και η σύζυγος του Φαραώ είδε το παιδί, η καρδιά της γέμισε από ευσπλαχνία και αγάπη προς αυτό. Είπε στον άνδρα της:
«…μια χαρά του ματιού, για μένα και για σένα. Μην το σκοτώσεις…» {Κοράνι 28:9}
Ο Φαραώ ήθελε να σκοτώσει το μωρό διότι υποψιαζόταν ότι ήταν παιδί Εβραίων. Η Άσια όμως, η γυναίκα του Φαραώ, υπερασπίστηκε το μωρό λέγοντας:
«Ίσως μας φανεί χρήσιμος, ή ας τον υιοθετήσουμε”. Κι όμως δεν είχαν καταλάβει»{Κοράνι 28:9}.
Και πράγματι, μελλοντικά ο Μωυσής φάνηκε χρήσιμος για την Άσια αφού καθοδηγήθηκε στην αλήθεια και πίστεψε στο Ύψιστο. Παρολαυτα όμως δεν γνώριζαν το σχέδιο του Αλλάχ. Ο ένας καθοδηγήθηκε (Άσια) και ο άλλος (Φαραώ) πλανήθηκε και καταστράφηκε.
Τι συνέβαινε όμως με την μητέρα του Μωυσή; Ο Ύψιστος λέει:
«Και άδειασε η καρδιά της μητέρας του Μωυσή. Ακόμα λίγο και θα αποκάλυπτε (την περίπτωση) του αν δεν δυναμώναμε την καρδιά της για να παραμείνει με (την τάξη) των πιστών» {Κοράνι 28:10}
Όπως είναι λογικό, η μητέρα του Μωυσή, από τότε που έχασε το μωρό στα νερά του ποταμού, δεν σκεπτόταν τίποτα άλλο παρά μόνο το παιδί της, γεμάτη φόβο και άγχος. Αυτό ακριβώς σημαίνει η Κορανική πρόταση «άδειασε η καρδιά της» όπως εξηγούν και οι Σάλαφ. Λίγο ακόμα και θα αποκάλυπτε την όλη κατάσταση, δηλαδή θα έλεγε δημόσια ότι έχασε το παιδί της. Κρατήθηκε όμως με την άδεια και την βοήθεια του Υψίστου που της έδωσε υπομονή.
«Και είπε στην αδελφή (του Μωυσή): “Ακολούθησε τον”. Κι εκείνη τον επιτηρούσε (από μακριά ακολουθώντας) σαν μια ξένη, ενώ αυτοί δεν καταλάβαιναν (ότι είναι η αδελφή του)» {Κοράνι 28:11}
Η μητέρα του Μωυσή είπε στην αδελφή του να ψάξει τον μικρό αδελφό της. Να βρει ίχνη του και να δει που κατέληξε. Τελικά τον βρήκε στην κατοικία του Φαραώ. Η γυναίκα του Φαραώ, η Άσια, έψαχνε απεγνωσμένα παραμάνες για να θηλάσουν τον Μωυσή. Όμως το μωρό δεν δεχόταν το γάλα καμιάς ξένης.
«Και του απαγορεύτηκε ο θηλασμός (από ξένες γυναίκες)…» {Κοράνι 28:12}
Ο Ύψιστος έκανε το μωρό να μην θέλει ξένο γάλα και αυτό για να ορίσει την επανασύνδεση του μωρού με την μητέρα του που τόσο πολύ φοβήθηκε και στεναχωρήθηκε και ως ανταμοιβή για την υπομονή και την εμπιστοσύνη που έδειξε στον Ύψιστο. Και εδώ υπάρχει ένα πολύ σπουδαίο μάθημα για εμάς όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Η αδελφή του Μωυσή από την στιγμή που βρήκε τον αδελφό της και αφού πληροφορήθηκε ότι στην οικία του Φαραώ ψάχνουν παραμάνα για θηλασμό, σκέφτηκε έξυπνα και πρότεινε το εξής:
«Μήπως θέλετε να σας υποδείξω μια οικογένεια ενός σπιτιού που θα αναλάβει την ανατροφή του, για λογαριασμό σας, και θα τον προσέχει με τον καλύτερο τρόπο;» {Κοράνι: 28:12}
Όπως καταγράφει και ο Ιμπν Αμπαάς, στην αρχή δεν την πίστεψαν και την υποπτεύτηκαν λέγοντας της: «και πως ξέρεις εσύ ότι αυτό το σπίτι θα τον προσέχει και θα τον νοιάζεται;» Η αδελφή του απάντησε «το γνωρίζω διότι θέλουν τον Βασιλιά και την γυναίκα του χαρούμενους και ικανοποιημένους καθώς επίσης επιθυμούν ανταμοιβή (χρήματα) γιαυτην την υπηρεσία». Με αυτόν τον τρόπο οι υποψίες τους διαλυθήκαν.
Έπειτα, κατευθύνθηκαν στο σπίτι της μητέρας του Μωυσή. Το μωρό δέχτηκε το στήθος της μητέρας του, όπως είχε ορίσει ο Ύψιστος, και όλοι τους ήταν χαρούμενοι. Η Άσια, η γυναίκα του Φαραώ, ήταν τόσο χαρούμενη που κάλεσε στο παλάτι την μητέρα του Μωυσή. Δεν γνώριζε ότι ήταν η πραγματική του μητέρα. Τις συμπεριφέρθηκε με καλοσύνη και τρυφερότητα, για χάρη του Μωυσή, και της πρότεινε να μείνει μαζί της στο παλάτι. Η μητέρα του Μωυσή αρνήθηκε να αφήσει την οικογένεια της και το σπιτικό της λέγοντας της ότι με ευχαρίστηση θα τον θηλάζει και θα τον προσέχει, με τον όρο όμως να βρίσκεται στο σπίτι της. Η Άσια συμφώνησε και της πρόσφερε συνεχόμενο μισθό καθώς επίσης την γέμισε με δώρα, ρούχα και άλλες διάφορες παροχές.
Η μητέρα του Μωυσή γύρισε στο φτωχικό της σπίτι με το μωρό της στην αγκαλιά γεμάτη από χαρά και ανακούφιση. Όχι μόνο ξαναβρήκε το παιδί της αλλά αυτήν την φορά γυρνά ασφαλής, με αγαθά και πλούτο που ποτέ δεν φαντάστηκε ότι θα έχει.
«Έτσι τον επαναφέραμε στη μητέρα του, για να παρηγορηθούν (να χαρούν) τα μάτια της και να μη στεναχωριέται, και για να μάθει ότι η υπόσχεση του Αλλάχ είναι αληθινή. Κι όμως οι πιο πολλοί απ’ αυτούς δεν (το) ξέρουν (δεν καταλαβαίνουν)» {Κοράνι 28:13}
Πράγματι, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν. Διότι μπορεί κάτι να συμβεί και να μην μας αρέσει, όμως τα αποτελέσματα να είναι θετικά και καλά. Όπως λέει ο Ύψιστος:
«…μπορεί όμως ν’ αποστρέφεστε κάτι που είναι καλό για σας, και μπορεί ν’ αγαπάτε κάτι, που είναι κακό για σας. Ο Αλλάχ όμως γνωρίζει κι εσείς δεν γνωρίζετε» {Κοράνι 2:216}
Είδαμε λοιπόν μια εξαιρετική ιστορία η οποία δυστυχώς προσπερνιέται από πολλούς. Και δεν είναι μόνο η ομορφιά της ιστορίας αλλά και το μάθημα το οποίο απορρέει. Το μάθημα είναι η εμπιστοσύνη που πρέπει να δείχνουμε στον Ύψιστο. Εμπιστοσύνη σε κάθε στιγμή, στα εύκολα και στα δύσκολα. Και τα δύσκολα, να θυμόμαστε, είναι περαστικά. Δεν πρόκειται να μείνουν εκεί αιώνια. Αυτός που έχει θεοφοβία στον Ύψιστο, τότε αργά η γρήγορα θα έρθει η ανακούφιση και η έξοδος από το πρόβλημα. Αυτό είναι υπόσχεση από τον Δημιουργό μας:
«Και όσο γι’ αυτόν που φοβάται τον Αλλάχ, (πάντοτε) του ετοιμάζει μια διέξοδο (από τις δυσκολίες του). Και προμηθεύει γι’ αυτόν (αγαθά από πηγές) που ποτέ δεν μπορούσε να τις φανταστεί. Και όποιος εναποθέτει την εμπιστοσύνη του στον Αλλάχ, είναι αρκετός γι’ αυτόν (ο Αλλάχ)» {Κοράνι 65: 2-3}.
Δηλαδή, «Όποιος έχει τάκουα στον Αλλάχ σε αυτά που έχει διατάξει και αποφεύγει αυτά που έχει απαγορέψει, τότε ο Αλλάχ θα κάνει για αυτόν μια διέξοδο από κάθε δυσκολία του και θα φροντίσει γιαυτόν από πηγές που ποτέ δεν φαντάστηκε η περίμενε» {Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 10, σελ 40}
Η μητέρα του Μωυσή ήταν μια σπουδαία γυναίκα και ένα παράδειγμα πίστης και υπομονής προς μίμηση για όλους μας.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: ΚΟΡΑΝΙ