Άχμαντ Μ. Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Μουσουλμάνος πρέπει να γνωρίζει ότι ποτέ δεν θα είναι σε θέση να δοξάσει τον Ύψιστο έτσι όπως του αρμόζει να δοξαστεί. Διαβάζουμε σε αυθεντικό χαντίθ τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم να λέει:
اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ
«Ω Αλλάχ! Πράγματι αναζητώ καταφύγιο στην ευχαρίστηση Σου από την οργή Σου, στην προστασία Σου από την τιμωρία Σου. Αναζητώ καταφύγιο σε Εσένα από Εσένα. Δεν μπορώ να σε δοξάσω όπως αξίζεις να δοξαστείς. Πράγματι, είσαι έτσι όπως έχεις δοξάσει τον Εαυτό Σου»
Η Ντουά (επίκληση) αυτή βρίσκεται στην συλλογή του Ιμάμ Μούσλιμ, νούμερο 986, με αναφορά από την Άισα, την γυναίκα του Προφήτη, που είπε: «Παρατήρησα μια νύχτα τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم να μην είναι στο κρεβάτι. Τον έψαξα στο σημείο που προσεύχεται και το χέρι μου ακούμπησε τα πόδια του καθώς προσκυνούσε λέγοντας – Ω Αλλάχ! Πράγματι αναζητώ καταφύγιο στην ευχαρίστηση Σου από την οργή Σου, στην προστασία Σου από την τιμωρία Σου. Αναζητώ καταφύγιο σε Εσένα από Εσένα. Δεν μπορώ να σε δοξάσω όπως αξίζεις να δοξαστείς. Πράγματι, είσαι έτσι όπως έχεις δοξάσει τον Εαυτό Σου –
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ(σ), Μουσουλμάνοι