Ακολουθεί η ιστορία της Λένιας για το πως ασπάστηκε το Ισλάμ
“Ασσαλάμ αλέηκουμ
Ονομάζομαι Λένια και ασπάστηκα το Ισλάμ ακριβώς πριν από 3 χρόνια αλχαμντουλλιλαχ και έτσι κέρδισα τη ζωή μου ιν σαα Αλλάχ .
Απο πολύ μικρή είχα πνευματικές αναζητήσεις και πάντα με ενδιέφερε το διαφορετικό από αυτό που είναι το δεδομένο στο μυαλό μου .Πάντα μου άρεσε να πηγαίνω κόντρα στο κατεστημένο γιατί πίστευα οτι εκεί κρύβεται η αλήθεια την οποία αναζητούσα διακαώς.
Ετσι λοιπόν αναζητώντας την αλήθεια μελέτησα διαφορες θεωρίες ,φλοσοφίες και θρησκείες και πορευόμουν με όλα αυτά για πολλά χρόνια , μπαίνοντας όμως , όλο και πιο βαθειά στην πλάνη και τελικά στην άγνοια .Τίποτα όμως δεν με γέμιζε πραγματικά και δεν μου έδινε την πολυπόθητη πληρώτητα κι έτσι πολύ γρηγορα πήγαινα στην επόμενη θεωρία και στο επόμενο νόημα της ζωής νομίζοντας οτι η εκάστοτε θεωρία ή φιλοσοφία που είχα βρει ήταν το κλειδι που ανοίγει όλες τις πόρτες σε αυτή τη ζωή !Έψαχνα να βρω ένα σύστημα που να εξηγεί πως πρέπει να ζήσεις και τι να κάνεις και μετέπειτα κατάλαβα οτι αυτό που έψαχα δεν ήταν η Σούνα του Προφήτη μας , αλλά ακόμα δεν ήξερα τίποτα.
Κυνηγώντας λοιπόν κάθε φιλοσοφικό μάθημα και θεωρία ζωής εντός και εκτός Ελλάδος ,γνώρισα τον άντρα μου ο οποιος ήταν τελικά το κλειδί που έψαχνα ώστε να μου ανοιχτεί η πόρτα της Αλήθειας . Σε αυτό το σημείο για να προλάβω τα πονηρά μυαλά , δεν ασπάστηκα το Ισλάμ επειδη ο άντρας μου είναι μουσουλμάνος , αλλά επειδη ο άντρας μου είναι μουσουλμάνος μπήκε το Κοράνι στο σπίτι μου κι άρχισα να το μελετάω και κυριολεκτικά με κατέκτησε.
Όντας Μουσουλμάνος λοιπόν κι εγώ ακόμα χριστιανή το αγαπημένο μας θεμα συζήτησης δεν ήταν τιπότε άλλο παρα μόνο η ανάλυση των δύο θρησκείών . Στην αρχή με όλες αυτές τι θεωρίες που είχα μπλέξει δεν πιστευα καν Θεό αλλά στο σύμπαν και στην ενέργεια , οπότε σιγά σιγά άρχισα να ξεδιαλύνω το τοπίο και να καταλαβαίνω οτι ακόμα και το σύμπαν που πίστευα ειναι δημιούργημα του Θεού κι οτι είναι αδύνατον να πιστεύω στην δημιουργία περισσότερο απο τον Δημιουργό .Φυσικά ακόμα ούτε που περνούσε απο το μυαλό να γίνω μουσουλμάνα αφού στο μυαλό μου τους μουσουλμάνους τους είχα για κάτι….. πάντως όχι για ανθρώπους του Θεου
Το πρώτο σοκ το έπαθα όταν έμαθα απο τον άντρα μου οτι στο Ισλάμ πιστεύουν στον Ιησού και στην μητέρα του τη Μαρία ,
– Aποκλείεται αναφώνησα αφου εσείς πιστεύετε στον Αλλάχ του είπα
Κι ετσι έμαθα οτι εκτός απο τον Ιησου και την Μαρία πίστευαν σε όλους τους αποσταλμένους του Θεού που πιστεύαμε κι εμείς στον ορθόδοξο χριστιανισμό π.χ Αδαμ , Λωτ , Αβρααμ ,Ισσακ ,ΙακώΒ, Ιωσηφ , Μωυσή και παει λέγοντας . Έχω αρχίσει να κλονίζομαι όλο και περισσότερο, θέλω να μάθω τι είναι αυτή η θρησκεία για την οποια δεν είχα την παραμικρή ιδεα. Ωστόσο ουτε καν σκεφτόμουν να ασπαστώ το Ισλάμ , εγώ χριστιαννη γεννηθηκα και χριστιαννη θα πεθάνω έλεγα , αλλά σουκρουλλάχ ο Θεός -δηλαδη ο Αλλάχ όπως τον αποκαλόυν στα αραβικά- είχε άλλα σχέδια για μένα .
Το πρώτο κάλεσμα το ένιωσα στην Κωνσταντινούπολη , όταν άκουσα το Αντάν , τον ιμάμη να καλεί τους πιστούς για προσευχή με το γνωστό σε όλους μας Αλλάχου Ακμπαρ εκτός απο την καρδιά μου , ένιωσα ότι άνοιξαν οι ουρανοί…. Εκεί στην Κωνσταντινούπολη που έτρεχα και περίμενα ατελείωτες ουρές για να μπω στην Αγιά Σοφιά και να βρίσω τους Τούρκους που την είχαν κάνει τζαμί και να αποδείξω στον άντρα μου πόσο ανώτερη είναι η χριστιανική θρησκεία , εκεί ένιωσα την απόλυτη ηρεμία και ανυπομονούσα να ακούσω το επόμενο κάλεσμα για προσευχή με μια ανεξήγητη λιγούρα .Εκεί κοιτούσα ψηλά στον ουρανό και ένιωθα οτι ο Θεός είναι Μεγάλος και μάλιστα οτι ο Θεός είναι κοντά μου! Αλλά ακόμα το κεφάλι μου μπετόν αρμέ καμια σύνδεση δεν έκανε με όλα αυτα που ένιωθα και αντιλαμβανόμουν με το Ισλαμ και την αλήθεια που τόσο αναζητούσα.
Επιστρέφοντας λοιπόν στην Αθήνα ευτυχώς μου ξύπνησε η θρησκευτική αναζήτηση αλλά ξεκίνησε απο μια βάση χριστιανική , έτσι λοιπόν ξεκινησα να διαβάζω τη βίβλο , βιογραφίες αγίων , νηστείες , ήρθε και το Πάσχα , ακολούθησα κανονικά οτι προέβλεπε η θρησκεία , ομως γαλήνη δεν έβρισκα πουθενά και μάλιστα υπήρχαν φορές που ένιωθα τον έξω απο εδώ μεσα στην εκκλησία , περίεργα πράγματα σκεφτόμουν , κάτι δεν πάει καλά έλεγα. Το μεγάλο Σάββατο των Χριστιανών δεν πήγα στην εκκλησία , έκατσα σπίτι μου με τον άντρα μου και το μωράκι μας , και στην τηλεόραση είχε την γνωστή σε όλους μας σειρά ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ , ήταν η πρώτη φορά που είδα με άλλο μάτι αυτή τη σειρά , την ώρα που στο σίριαλ ήταν η στιγμή του γολγοθά κι εβλεπα αυτη την εικόνα των χριστιανών για τον Ιησού , έλεγα αποκλείεται , δεν είναι δυνατόν ο Θεός είναι πολύ καλός για να αφήσει τον Ιησού να περάσει όλο αυτό το μαρτύριο , κι ένω όλα τα βεγγαλικά είχαν ξεκινησει στον Αττικό ουράνο και ήμασταν στον μπαλκόνι για να τα δούμε , μετα την συνειδητοποίηση που είχα κάνει , ήθελα να βάλω τα κλάματα χωρίς να ξέρω το γιατί αλλα μάλλον για το ψέμα που ένιωθα οτι μας λένε εδω και χρόνια , όλοι ήταν χαρούμενοι εκείνο το βράδυ , εγώ όμως δεν μπορούσα να ξεχάσω αυτό που είχα καταλάβει. Όλο το βράδυ τριβέλιζε το μυαλό μου.
Πέρασε ο καιρός αρχισα να διαβάζω κάποια πράγματα για το ισλάμ και να μελετάω το Κοράνι αλλα μόνο ως πληροφορίες , δεν ειχα καμια πρόθεση να αφήσω τη χριστιανική θρησκεία και τη καταγωγή μου .Ήρθε λοιπόν η ώρα να πάω στο Μαρόκο να γνωρίσω την οικογένεια του άντρα μου κι αυτοί εμένα , Πρώτη φορά θα γνώριζα και θα ζούσα μέσα σε μια μουσουλμανική χώρα και κοινότητα , άρχισα να παρατηρω πως ζουσαν και τι έκαναν αυτοι οι ανθρωποι . Πλενόντουσαν πριν πάνε για προσευχή , με εντυπωσίασε , εμείς πότε δεν πλενόμασταν για να πάμε στην εκκλήσια ή για να προσευχηθούμε , πριν το φαγητό ελέγαν πάντα εις το όνομα του Θεού και ευχαριστουσαν το Θεό πάντα στο τέλος , καταστάσεις που έχουμε αφήσει χρόνια πίσω , σε κάθε προσευχη έβλεπες τους περισσότερους να κατευθύνονται στο τζαμί σε καθημερινη βάση και μάλιστα 5 φορές την ημέρα .Έβλεπα μια δύναμη και μια αξεπέραστη πίστη να ξεχειλιζέται μέσα απο αυτούς τους ανθρώπους , έβλεπα μια ηρεμία και μια γλύκα, ανεξήγητη για την τότε αντιληψη μου , προσπαθούσα να καταλάβω τι έχουν αυτοι οι άνθρωποι κι ολη μέρα γελάνε και ειναι χαρούμενοι χωρίς να νοιωθουν ίχνος μιζέριας κι ας μην ζούσαν πλουσιόπαροχα , όλη μέρα ευχαριστούσαν τον Αλλάχ γι αυτά που έχουν και γι αυτα που δεν έχουν , προσπαθούσα να καταλάβω ποια εκπαίδευση και ποια κουλτούρα τους είχε μάθει να σου άνοιγαν το σπίτι τους και να σου χαρίζουν οτι πιο πολύτιμο είχαν ενω οι ιδιοι μπορεί να ήταν φτωχοί , σκεφτόμουν οτι στην Ελλάδα κάτι δεν έχουμε καταλάβει σωστά.
Ξεκίνησα πάλι να νιώθω αυτη το συναίσθημα οταν γινόταν το κάλεσμα για προσεύχη και ακόμα πιο έντονο αυτη τη φορά …αυτη τη φορά σε κάθε κάλεσμα για προσευχή ένιωθα την καρδιά μου να θέλει να ξεριζωθεί απο τη θέση της για να τρέξει να χωθεί μέσα στο τζαμί και να μείνει εκει για πάντα , μια αίσθηση ανίκητη . Δεν πέρασαν πολλές μέρες και άρχισα να νιώθω την ακαταμάχητη ανάγκη μου να ασπαστώ το Ισλαμ , έτσι απο μόνη μου , χωρίς κανένας να με προσυλιτίσει και χωρίς κανενας να με πιέσει , όλα αυτά που ειχα ζήσει τόσο καιρό κι αυτά που είχα αντιληφθεί ήταν αρκετά. Άρχισα μαλιστα να το δηλώνω μόνη μου στο μυαλό μου , νομιζα ότι κάπως έτσι γίνεσαι μουσουλμάνα, νόμιζα οτι αρκεί να πω απο σήμερα είσαι μουσουλμάνα αυτό φτάνει . Όταν λοιπον το εξωτερίκευσα στον περίγυρό μου , μου είπαν τον σωστό τρόπο που πρέπει να ακολουθήσω κι έτσι έκανα το πρώτο γουσλ (το πλύσιμο πριν την προσευχή) και την Παρασκευή 5/8 μετά την μεσημεριανή προσευχή πήγα στο τζαμί και ομολόγησα τη νέα μου πίστη Αλχαμντουλλίλαχ
Τον πρώτο χρόνο δυστυχώς το έκρυβα και φορούσα ένα σκουφάκι αντί για hijab -τη λεγόμενη μαντίλα – , μετά απο λίγο καιρό όμως λόγω διάφορων συγκυριών επιτέλους απελευθερώθηκα αλχαμντουλλιλαχ , και όσο κι αν φαίνεται στα μάτια των πολλών περιορισμός το hijab και τα ρούχα μιας μουσουλμάνας γυναίκας τόσο μεγάλη είναι η απελευθέρωση που νιωθει η ίδια και η καρδιά της είναι γεμάτη γλύκα όταν σκεφτεται τον Ύψιστο στον οποίο έχει αφιερώσει τη ζωή της. Και μόνο η ενθύμηση Του σου παίρνει μακριά κάθε πόνο και κάθε απογοήτευση και κάθε πάθος για το μάταιο τούτο κόσμο. Ήμουν από τους «τυχερούς» ανθρώπους στη ζωή μου αλχάμντουλλιλαχ
Φυσικά εκτός απο τον άνδρα μου, ο οποίος με στήριξε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου και ήταν πάντα δίπλά μου σε όλες τις χαρές μου και με βοήθησε να ξεκαθαρίσω το τοπιο και να καταλάβω οτι το Ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία του σατανά οπως νόμιζα στην αρχή ,
ευχαριστώ πολύ και το islamforgreeks το οποίο με την δουλειά και τον κόπο τόσων χρόνων εχει δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη στην ελληνική γλώσσα για κάθε νέο και μη μουσουλμάνο ωστε να μελέταει και να μαθαινει το Ισλάμ στην γλώσσα του . Επίσης αυτή η βιβλιοθήκη πραγματικά ειναι η καταλληλότερη και η πιο ασφαλης σε γνώση για όποιον Ελληνα συμπολίτη μας ή ελληνόφωνο θέλει να μάθει τι είναι το Ισλάμ μέσα απο τις ίδιες του τις πηγές -εφόσον ακολουθει και διδάσκει την Σούνα του Προφήτη μας Μοχάμεντ (είρηνη και ευλογία σε αυτόν )-
Έτσι λοιπόν κατέληξε αυτή η γλυκιά αναζήτηση της αλήθειας μέσα στην αγκαλια του Ισλάμ σαν ένα ποτάμι χωρις επιστροφή το οποίο με ορμή καταλήγει στη θάλασσα , μια θάλασσα ατελείωτων πληροφοριών και αποκαλύψεων όπως είναι το Ισλάμ συγκεντρωμένα όλα μέσα σε ένα βιβλίο το Κοράνι. Η τελευταία Διαθήκη του Δημιουργού για το τι συνέβη πραγματικά και το τι θα μας συμβεί στο μέλλον .Ένας πραγματικός οδηγός επιβίωσης» για το πως θα βγεις κερδισμένος στην επίγεια και την μέλλουσα ζωή .
Είθε ο Αλλάχ ο Ύψιστος να ανοίξει τα μάτια , τα αυτιά , το μυαλό ,και την καρδιά του κάθε αναγνώστη ,για το Ισλάμ και να τους καθοδηγήσει στον Μοναδικό δρόμο της Αλήθειας που είναι μόνο ο δρόμος του Ισλάμ ιχντίνα σεράτα αλ μοστακιμ .
Μπαρακαλλαχουφικουμ“
Για περισσότερες ιστορίες Ελλήνων/ιδων που ασπάστηκαν το Ισλάμ μπορείτε να βρείτε εδώ
Categories: ΔΙΑΦΟΡΑ