الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Ο Ύψιστος λέει στο Κοράνι:
وَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
«Μπορεί να μισείτε κάτι που είναι καλό για σας και μπορεί ν’ αγαπάτε κάτι που είναι κακό για σας. Ο Αλλάχ όμως γνωρίζει κι εσείς δεν γνωρίζετε» {Κοράνι 2:216}
Σε αυτό το Κορανικό εδάφιο υπάρχουν διάφορες ωφέλειες, κανονισμοί και νοήματα που ωφελούν τον πιστό. Εάν ο πιστός γνωρίζει ότι το δυστύχημα μπορεί να φέρει ένα επιθυμητό (καλό) αποτέλεσμα και ότι το επιθυμητό μπορεί να φέρει δυστύχημα, τότε δεν θα αισθανόταν ασφαλής από το κακό που μπορεί να φέρει αυτό που επιθυμεί, ούτε θα ήταν απαισιόδοξος από το καλό που μπορεί να φέρει ένα δυστύχημα. Πολύ απλά διότι δεν γνωρίζει το αποτέλεσμα των πραγμάτων και των καταστάσεων. Βάση αυτών των συμφραζομένων πρέπει να παρατηρηθούν τα εξής:
Δεν υπάρχει κάτι πιο ωφέλιμο για τον πιστό παρά μόνο να υποτάσσεται και να τηρεί την κρίση του Αλλάχ, ακόμα και αν αυτό είναι δύσκολο στην αρχή, διότι οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα αυτό θα είναι καλό (στο τέλος). Από την άλλη, τίποτα δεν είναι πιο επιζήμιο για τον πιστό από το να διαπράττει το απαγορευμένο, επειδή το αγαπά, μιας και το αποτέλεσμα θα είναι πόνος και στενοχώρια. Αξίζει κάποιος να θυσιάζει λίγα ευχάριστα πράγματα για μακροπρόθεσμα καλά αποτελέσματα. Αυτό άλλωστε το βιώνουμε και στην επίγεια ζωή μας.
Γιαυτο το λόγο βλέπουμε τους αδαείς να μην υπολογίζουν καθώς πρέπει τα πράγματα και οι στόχοι που έχουν στη ζωή τους να περιορίζονται στα επίγεια πάθη τους. Ενώ ο έξυπνος άνθρωπος πάντα είναι προσεκτικός με τις πράξεις που κάνει και κυρίως υπολογίζει τις συνέπειες τους.
Ο έξυπνος αντιλαμβάνεται τα απαγορευμένα πράγματα σαν ένα νόστιμο φαγητό το οποίο όμως περιέχει δηλητήριο. Κάθε φορά που ενδιαφέρεται να έρθει κοντά στην απαγορευμένη (αλλά νόστιμη) τροφή, ταυτόχρονα συνειδητοποιεί το δηλητήριο το οποιο κρύβεται μέσα και απομακρύνεται. Ενώ τις διαταγές του Αλλάχ μπορεί να τις αντιλαμβάνεται (κάποιες φορές) ως ένα πικρό φάρμακο, αλλά συνειδητοποιεί ότι θα τον γιατρέψει και θα τον ωφελήσει στην υγεία του.
Η αντίληψη και η συνειδητοποίηση αυτή χρειάζεται γνώση από μεριά του ανθρώπου έτσι να κατανοήσει τους πραγματικούς στόχους και αντίστοιχα τις ζημιές. Απαιτείται επίσης ισχυρή υπομονή, έτσι ώστε το άτομο να προσαρμοστεί και να αντέξει στις δυσκολίες και να πετύχει τους στόχους του. Εάν χάσει το κουράγιο του και την σταθερότητα του, τότε δύσκολα θα φτάσει στους στόχους του. Όταν όμως η σταθερότητα του είναι δυνατή και η υπομονή του ακλόνητη, τότε κάθε δυσκολία μετατρέπεται σε ευκολία για χάρη του μεγαλύτερου καλού και της επιτυχίας.
Έχουμε και άλλα εξίσου σπουδαία νοήματα από αυτό το Κορανικό εδάφιο: Ο πιστός καλείται να δείξει εμπιστοσύνη και να εναποθέσει τις ελπίδες του στον Αλλάχ τον Ύψιστο για το αποτέλεσμα κάθε κατάστασης και να είναι ευχαριστημένος με το οτιδήποτε του ορίσει ο Κύριος του.
Ο πιστός πρέπει να είναι προσεκτικός και να μην ζητάει από τον Ύψιστο πράγματα για τα οποία δεν έχει γνώση, διότι αν του δοθούν (όπως τα ζητά και τα επιθυμεί) ίσως να τον καταστρέψουν. Είναι υπέρ αρκετό να ζητάει το καλό, σε ότι του έχει ορίσει ο Ύψιστος, και να ζητά επίσης το ενάρετο αγαθό της υπομονής και της ευχαρίστησης για ότι έχει επιλεχτεί γιαυτόν.
Μια τέτοια νοοτροπία παράγει μια εξαιρετική νηφαλιότητα για τον πιστό, δίχως άγχος, προβληματισμούς και πανικούς για το αύριο.
Πηγή: αλ Φαουάιντ, του Ίμάμ Ίμπν ουλ Κάγιεμ
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Ιμάμης στο Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
Categories: Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.