Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Ύψιστος λέει:
«Και μην ανακατεύετε την Αλήθεια με τη ψευτιά, ούτε ν’ αποκρύπτετε την Αλήθεια ενώ τη γνωρίζετε» {Κοράνι 2:42}
Το κορανικό χωρίο αυτό στέκεται ως μια από τις πολλές αποδείξεις που δείχνει την υποχρέωση στο να παρουσιάζεται η αλήθεια και να ξεχωρίζεται από το ψέμα. Ας δούμε λίγο πιο λεπτομερειακά το χωρίο αυτό: Ο Αλλάχ προειδοποιεί τους πιστούς (συγκεκριμένα αυτούς που έχουν γνώση): α) να μην ανακατεύουν την αλήθεια και το ψέμα μαζί, β) και να μην κρύβουν την αλήθεια. Πρέπει να διαχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα και να την παρουσιάζουν στους συνανθρώπους τους. Αυτό είναι μια εξαιρετική ωφέλεια στα εξής άτομα: 1) Σε αυτούς που αναζητούν καθοδήγηση 2) Σε αυτούς που έπεσαν στην πλάνη, την αίρεση και τις κακοδοξίες, έτσι ώστε να επιστρέψουν στο ορθό μονοπάτι 3) Σε αυτούς που εχθρεύονται την αλήθεια με το να ακολουθούν τις επιθυμίες τους, τις απόψεις τους, και τα «θέλω» τους. Ο Αλλάχ αποκάλυψε τα εδάφια του, τις εντολές του, και έστειλε τον Απόστολο του, τον Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم έτσι ώστε το ψέμα να διαχωριστεί και να απομακρυνθεί εντελώς από την αλήθεια. Και πως γίνεται αυτό στην πράξη; Με το να διαχωρίζεται εντελώς η μεθοδολογία των πλανεμένων, αιρετικών και κακόδοξων από την μεθοδολογία των Ορθοδόξων Μουσουλμάνων (Άχλου Σούννα) και κατ’ επέκταση ο κάφιρ (ο μη πιστός) και ο μουμπντάνταα (αιρετικός – αυτός που επινοεί) να διαχωρίζεται από τον πιστό και τον Ορθόδοξο (Μουσουλμάνο) . Ο διαχωρισμός αυτός, που δέχεται έντονη πολεμική από ορισμένους αδαείς Μουσουλμάνους, ήταν ακριβώς και η ουσία του μηνύματος των Προφητών και των Απεσταλμένων. Να διαχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα και ως προς την πράξη να διαχωριστούν οι πλανεμένοι από αυτούς που επιθυμούν να καθοδηγηθούν. Σήμερα όμως, δυστυχώς, και κυρίως λόγω άγνοιας, υπάρχουν αυτοί που καλούν στην ενοποίηση του λάθους με την αλήθεια, της βρωμιάς με την καθαριότητα, του απαγορευμένου και του επιτρεπτού. Και πως είναι δυνατόν να δείξει ανεκτικότητα κάποιος όταν ο Δημιουργός τόνισε:
«Οι Πιστοί, άνδρες και γυναίκες υποστηρίζονται μεταξύ τους, επιτάσσουν ό,τι είναι δίκαιο, κι απαγορεύουν ό,τι είναι κακό, τηρούν τακτική προσευχή εφαρμόζουν τακτική ελεημοσύνη, κι υπακούουν στον ΑΛΛΑΧ και τον Απόστολο Του» [Κοράνι 9:71]
Επίσης:
«Κι ας ξεπηδήσει από σας ένας λαός που αναγγέλλει ποιο είναι το καλό, και να κελεύει ποιο είναι το σωστό, και να απαγορεύει το κακό. Αυτοί είναι εκείνοι που θα πετύχουν την ευτυχία» [Κοράνι 3:104]
Ο Προφήτης μας صلى الله عليه وسلم είπε: «Όποιος δει ένα κακό/λάθος οφείλει να το αλλάξει με τα χέρια του, εάν δεν μπορεί τότε με την γλώσσα του, εάν δεν μπορεί τότε με την καρδιά του και αυτό είναι αδύναμη πίστη» (Μούσλιμ νούμερο 49) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να είναι ενωμένοι μεταξύ τους όπως διατάζει ο Προφήτης μας صلى الله عليه وسلم . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα ενωθούμε με το λάθος η την αίρεση και τον οπαδό της. Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε: «Όποιος καινοτομεί/επινοεί (κάνει αίρεση) η όποιος βοήθα και προστατεύει τον αιρετικό, τότε η κατάρα του Αλλάχ, των αγγέλων του και όλης της ανθρωπότητας ας είναι πάνω του» [Μπουχάρι 12/41 και Μούσλιμ 9/140] Και όπως ανέφερε ο λόγιος των αχαντίθ, ο Σουφιάν αθ-Θαουρη για τον λύκο (σατανά) που περιμένει την αστοχία του ανθρώπου: «Η αίρεση είναι πιο αγαπητή στον Σατανά από ότι η αμαρτία διότι από την αμαρτία μπορείς να ζητήσεις συγχώρεση όχι όμως και από την αίρεση (διότι δεν αναγνωρίζεις την αίρεση όπως την αμαρτία για να μετανοήσεις)» [από τον αλ λα’αλικάη, νούμερο 238] Πριν βάλουμε την τελεία, ας αναφερθούμε και σε κάτι το οποίο είναι εξίσου σημαντικό. Την συμπεριφορά μας. Καλή συμπεριφορά σημαίνει: 1) Κάλεσμα προς το ορθό 2) Εμποδίζοντας το παράνομο 3) Προσφέροντας γνώση Να τονιστεί το σημείο ότι όλα αυτά που αναφέρουμε προϋποθέτουν γνώση και καλή συμπεριφορά στο κάλεσμα. Όμως ορισμένοι από τους αδαείς που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου δεν κατανοούν ότι το να εμποδιστεί το λάθος α) είναι στοιχείο της καλής συμπεριφοράς και β) ίσως, ορισμένες φορές, να χρειαστεί όχι ο «γλυκός» λόγος με το χαμόγελο αλλά ο απότομος, πάντα με στοιχεία και στις δυο περιστάσεις (και φυσικά αυτό ισχύει γιαυτόν που επιμένει στην αστοχία του και στην πλάνη του). Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή ήταν η μεθοδολογία του Προφήτη μας صلى الله عليه وسلم και γενικά των Προφητών μας. Η βάση είναι ο καλός/όμορφος λόγος, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι σε όλες τις περιστάσεις πρέπει να είναι έτσι. Διότι υπάρχουν στιγμές που ο καλός λόγος με το χαμόγελο και η υπομονή πρέπει να υπερτερήσουν, ενώ άλλες στιγμές η αυστηρότητα και η εγκατάλειψη είναι τα στοιχεία που θα ωφελήσουν τον παραβάτη. Υπάρχει καμία αμφιβολία, που το βλέπουμε ακόμα και ως εμπειρία, για την εγκυρότητα αυτού του μοντέλου που όχι απλά το βλέπουμε ως παιδαγωγική μέθοδο αλλά ακόμα μαρτυρείται από το Κοράνι και τα αυθεντικά αχαντίθ; Μην ξεχνάμε επίσης ότι ακόμα και αν υπάρχει το ευγενικό στοιχείο στην συμβουλή και στο κάλεσμα, οι αδαείς, το θεωρούν απαραίτητα αυστηρό μόνο και μόνο διότι περιέχεται διόρθωση και εμποδίζεται η παρανομία τους (δογματική, θεολογικά, μεθοδολογικά). Γιαυτό ακριβώς, παρατηρείται εγωισμός ο οποίος υπερισχύει της ταπεινότητας ρίχνοντας την κατηγορία της «αυστηρότητας».
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
* Το παρών άρθρο βασίστηκε στα ταφσίρ των λογίων Ιμάμ αλ Κούρτουμπι (τόμος 1, σελ 233) και Ιμάμ ας Σάαντι (τόμος 1, σελ 32-33). Επίσης από το άρθρο μου «ο Σατανάς στέκεται σαν λύκος για τον άνθρωπο»
Categories: «ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ», Μουσουλμάνοι