Άχμαντ Ελντίν
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν μόνο στα εύκολα και στις χαρές, ενώ όταν τα δύσκολα και οι στενοχώριες παρουσιαστούν τους βλέπεις να εγκαταλείπουν την πίστη τους η να αμφισβητούν για αυτήν.
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος έχει περιγράψει αυτά τα άτομα στο εξής εδάφιο:
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ
«Κι από τους ανθρώπους υπάρχει εκείνος που λατρεύει τον Αλλάχ σε στενό περιθώριο (πίστη αναμειγμένη με αμφιβολία). Αν του συμβεί κανένα καλό, είναι ικανοποιημένος απ’ αυτό. Αν όμως του συμβεί κανένα κακό (ως δοκιμασία) γυρνά αλλού το πρόσωπο του (εγκαταλείπει την πίστη). Με αυτόν τον τρόπο, έχασε τη ζωή του επίγειου κόσμου και του άλλου κόσμου (μεταθάνατον). Αυτή είναι μια φανερή απώλεια» {Κοράνι 22:11}
Στην πραγματικότητα η πίστη ποτέ δεν στέριωσε σε αυτά τα άτομα διότι ακολουθούν το Ισλάμ σε στενά περιθώρια, σα να βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού, χωρίς καμία σταθερότητα και δυναμικότητα. Εάν όλα πάνε καλά στη ζωή τους είναι ευχαριστημένοι, νομίζοντας ότι αυτό λειτουργεί επαληθευτικά για το τι πιστεύουν, εάν όχι τότε ρίχνουν το φταίξιμο στη πίστη τους. Με αυτόν τον τρόπο καταλήγουν να απιστούν.
Από την άλλη, ο πιστός που έχει θεμέλια, και τα θεμέλια κτίζονται με γνώση και ανάλογες πράξεις, είναι σταθερός και ακλόνητος σα βράχος. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Στα εύκολα και στις χαρές ευχαριστεί και είναι ευγνώμων προς τον Κύριο του, στα δύσκολα και στις συμφορές είναι υπομονετικός.
Θαρρείς ότι ο Παράδεισος είναι εύκολος; Ότι θα σου δοθεί η είσοδος επειδή απλά ξεστομίζεις ότι πιστεύεις; Έχεις την εντύπωση ότι δεν θα δοκιμαστείς με συμφορές, τραγωδίες και προβλήματα; Ο Ύψιστος λέει:
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ
«Μήπως νομίζουν οι άνθρωποι ότι θα μείνουν ήσυχοι όταν λένε: «πιστεύουμε», κι ότι δεν θα δοκιμαστούν (για την πίστη τους);» {Κοράνι 29:2}
Ο κάθε ένας θα δοκιμαστεί και θα υποφέρει ανάλογα με την δυναμικότητα του χαρακτήρα του. Η ομάδα ανθρώπων που λάμβανε τις πιο σκληρές δοκιμασίες ήταν οι ίδιοι οι Προφήτες και οι Απόστολοι του Υψίστου. Είναι δυνατόν; Τα αγαπημένα πρόσωπα του Αλλάχ να δέχονται τραγωδίες και συμφορές; Ναι, διότι αυτοί είναι το παράδειγμα μας, οι διδάσκαλοι της υπομονής.
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ
«Ή μήπως έχετε την αντίληψη ότι θα μπείτε στον Παράδεισο χωρίς να γίνει γνωστό (δοκιμασία) από τον Αλλάχ εκείνοι που αγωνίστηκαν σκληρά για το έργο Του, και παρέμειναν σταθεροί;» {Κοράνι 3:142}
Πως είναι δυνατόν να έχουμε την απαίτηση να πιστεύουμε σε κάτι μόνο όταν όλα γύρω μας είναι ρόδινα, χαρούμενα και βολικά; Με αυτόν τον τρόπο όλοι πιστεύουν, ηθικοί και ανήθικοι, διεφθαρμένοι και ενάρετοι. Ποια είναι η ουσία;
Δεν είναι άραγε γνωστό ότι για να πετύχεις κάτι στη ζωή σου, τον στόχο σου, χρειάζεσαι να κάνεις θυσίες σε πολλά επίπεδα; Και αν αυτό ισχύει για τα τιποτένια κέρδη της επίγειας ζωής μας, τότε τι ισχύει για το έπαθλο του Παραδείσου;
Τα προβλήματα, οι συμφορές και οι τραγωδίες εκπαιδεύουν τον άνθρωπο στο κομμάτι της υπομονής. Καταυτόν τον τρόπο η πίστη του τελειοποιείται και «αδειάζει» από τυχόν λάθη και αστοχίες.
Ο Ιμάμης Ίμπν Αλ Τζάουζι, ανέφερε:
«Βλέπεις πολλούς να απελπίζονται όταν χάνουν ένα αγαπητό πρόσωπο. Τους βλέπεις να απελπίζονται και να αμφιβάλλουν. Πράγματι, είδα με τα μάτια μου έναν ηλικιωμένο άνθρωπο ο οποιος συνήθιζε να προσφέρει τακτικά τις προσευχές στο Τζαμί στη συνάθροιση. Κάποια μέρα ο γιος του πέθανε και είπε: «δεν υπάρχει κανένας λόγος να επικαλούμαι στις προσευχές μου τον Αλλάχ μιας και δεν θα μου απαντήσει». Έπειτα είπε: «Ο Αλλάχ μας εγκατέλειψε». Ο Ίμπν αλ Τζάουζι συλλογίστηκε: «Συνειδητοποίησα ότι οι προσευχές του και οι ενάρετες πράξεις του ήταν απλώς μηχανικές κινήσεις, δεν ήταν βασισμένες στην πίστη (ιμαάν) και στη γνώση (ίλμ). Αυτοί είναι που λατρεύουν τον Αλλάχ σε στενά περιθώρια όπως λέει το εδάφιο του Αλλάχ» {Αθαμπαάτ Ίνταλ Μαμαάτ, σελ.11}
Αδέλφια μου και αδελφές μου στο Ισλάμ, ας είμαστε από αυτούς που λατρεύουν τον Αλλάχ στα δύσκολα και στα εύκολα, στα πολλά και στα λίγα. Ποτέ να μην χάνουμε το κουράγιο μας, όποιο και αν είναι το πρόβλημα, ποτέ να μην απελπιζόμαστε. Η πίστη στα εύκολα είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το καταφέρει. Η πίστη και η σταθερότητα όμως στα δύσκολα είναι αυτή που διαχωρίζει τον ποιοτικό πιστό από τον υποκριτή και τον ανισόρροπο.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Διαβάστε επίσης:
- Η έννοια της υπομονής στο Ισλάμ
- Παράδεισος χωρίς δοκιμασίες;
- Οι δοκιμασίες στο Ισλάμ και η συμπεριφορά του πιστού
Categories: Μουσουλμάνοι