Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Πολλές φορές ο άνθρωπος εναποθέτει τις ελπίδες του και την εμπιστοσύνη του, σε απόλυτο βαθμό, σε άλλους ανθρώπους η ακόμα χειρότερα σε αντικείμενα. Έχει την εντύπωση ότι η λύση του προβλήματος έγκειται σε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, η σε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Το αποτέλεσμα είναι να μένει με τον φόβο και το άγχος για το αύριο και να απομακρύνεται η γαλήνη, η νηφαλιότητα και το αίσθημα της ασφάλειας.
Εφόσον ο Ύψιστος, ο Αλλάχ, είναι ο Δημιουργός των πάντων και ο συντηρητής της δημιουργίας του, δεν είναι και σε Αυτόν που πρέπει να εναποθέσουμε, σε απόλυτο βαθμό, την ελπίδα μας και την εμπιστοσύνη μας για το αύριο; Ο μεγάλος Ιμάμης του Ισλάμ, ο Ίμπν-ουλ Κάγιεμ λέει:
«…αν αρνηθείς να τον εμπιστευτείς και να εναποθέσεις όλες σου τις ελπίδες σε Αυτόν, με το να σχεδιάζεις και να προγραμματίζεις επίμονα παραβλέποντας το δικαίωμα Του, τότε θα σε αφήσει στην επιλογή σου και σε αυτό που επέλεξες. Οι σύντροφοι σου θα είναι το άγχος, η φοβία, η στενοχώρια και η μιζέρια. Η καρδιά σου θα χτυπά δυνατά και η ελπίδα σου όλο ένα θα χάνεται» {αλ Φαουάηντ, σελ. 189}
Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε:
لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَوَكَّلُونَ عَلَى اللَّهِ حَقَّ تَوَكُّلِهِ لَرُزِقْتُمْ كَمَا تُرْزَقُ الطَّيْرُ تَغْدُو خِمَاصًا وَتَرُوحُ بِطَانًا
«Εάν εμπιστευόσασταν τον Αλλάχ με την απαιτουμένη εμπιστοσύνη, τότε θα σας προμήθευε (με αγαθά) έτσι όπως προμηθεύεται (με αγαθά) το πτηνό. Πετά μακριά το πρωί (να ψάξει την τροφή του) και γυρίζει με γεμάτο στομάχι» {Τιρμιδί, νο. 2344}
Το χαντιθ αυτό αποδεικνύει ότι η εμπιστοσύνη προς τον Αλλάχ δεν σημαίνει ότι κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς να κάνεις τίποτα. Σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται οι προσπάθειες με τα ανάλογα έργα (πράξεις) για να κερδίσει κάποιος τον βιοπορισμό του με νόμιμα μέσα και τρόπους. Και αφού κάνεις την προσπάθεια που σου αναλογεί στη συνέχεια αφήνεις το αποτέλεσμα στον Ύψιστο. Αυτό είναι που κάνουν τα πτηνά. Αφήνουν τις φωλιές τους και ψάχνουν για φαγητό και επιστρέφουν με γεμάτο στομάχι, δεν κάθονται στις φωλιές τους περιμένοντας να πέσει το φαγητό από τον ουρανό.
Τι φοβάσαι λοιπόν; Εάν εμπιστεύεσαι τον Αλλάχ, πάντα με την απαιτούμενη εμπιστοσύνη, τότε ο Αλλάχ θα σε προμηθεύσει με αυτά που έχεις ανάγκη. Εάν φοβάσαι και αγχώνεσαι για το αύριο, και απευθύνεσαι συνεχώς σε άλλους με εμπιστοσύνη και ελπίδα σε αυτούς, σημαίνει ότι δεν τον εμπιστεύεσαι (τον Αλλάχ) με την απαιτουμένη εμπιστοσύνη. Το αποτέλεσμα είναι να είσαι συνεχώς σε μια κατάσταση έλλειψης βασικών αγαθών, άγχους και φόβου.
«Γιατί ο Προστάτης μου είναι ο Αλλάχ, που αποκάλυψε το Βιβλίο (Κοράνι) και που προστατεύει τους ενάρετους» {Κοράνι 7:196}
Η υποστήριξη και η προστασία του Αλλάχ του Υψίστου είναι αρκετή για τον πιστό. Είναι ο Προστάτης, ο Υποστηρικτής, ο μόνος πραγματικά Άξιος για να εναποθέσεις τις ελπίδες σου και την εμπιστοσύνη σου ολοκληρωτικά. {Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 4, σελ. 238}
«Εμείς είμαστε που μοιράζουμε, ανάμεσα τους, τα απαραίτητα για τη συντήρηση τους στη ζωή του κόσμου τούτου» {Κοράνι 43:32}
«Και όσο γι’ αυτόν που φοβάται τον Αλλάχ, (πάντοτε) του ετοιμάζει μια διέξοδο (από τις δυσκολίες του). Και προμηθεύει γι’ αυτόν (αγαθά από πηγές) που ποτέ δεν μπορούσε να τις φανταστεί. Και όποιος εναποθέτει την εμπιστοσύνη του στον Αλλάχ, είναι αρκετός γι’ αυτόν (ο Αλλάχ)» {Κοράνι 65: 2-3}
«Όποιος έχει τάκουα (θεοσέβεια – θεοφοβία) στον Αλλάχ σε αυτά που έχει διατάξει και αποφεύγει αυτά που έχει απαγορέψει, τότε ο Αλλάχ θα κάνει για αυτόν μια διέξοδο από κάθε δυσκολία του και θα φροντίσει γιαυτόν από πηγές που ποτέ δεν φαντάστηκε η περίμενε» {Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 10, σελ. 40}
Να υπενθυμίσουμε ότι η εναπόθεση της ελπίδας και της εμπιστοσύνης σε άλλους είναι πολυθεϊστική έκφραση και δεν αρμόζει ως συμπεριφορά στον μονοθεϊστή πιστό. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό που πρέπει να προσέχουμε.
Υπέρ-Αρκετός είναι ο Αλλάχ, ο Δημιουργός, ως Προστάτης των πιστών. Ο πιστός Μουσουλμάνος οφείλει να καταλάβει και να εμπεδώσει ότι κανένας άλλος δεν προστατεύει, πραγματικά, εκτός από τον Αλλάχ. Αυτή είναι μονοθεϊστική δήλωση για ένα πιστό και όποιος την παραβιάζει με το να ελπίζει, να φοβάται, και εναποθέτει την εμπιστοσύνη του στη δημιουργία (άνθρωπος, αντικείμενα κτλ) τότε είναι πολυθεϊστής και ο Ύψιστος θα τον αφήσει σε αυτό που επέλεξε.
Εάν θέλουμε να δούμε ένα σπουδαίο παράδειγμα εμπιστοσύνης προς τον Ύψιστο καλό είναι να διαβάσουμε την ιστορία της μητέρας του Προφήτη Μωυσή عليه سلام .
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: Μουσουλμάνοι