Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο αθεϊσμός είναι μια μοντέρνα θρησκεία η οποία δογματίζει την ανυπαρξία του δημιουργού. Ένα στοιχείο της που εντυπωσιάζει είναι η ικανότητα των οπαδών της να συνοδεύουν το θρήσκευμα τους με δήθεν επιστημονικά ευρήματα, οπου στην πραγματικότητα πρόκειται για σοφίσματα και αμπελοφιλοσοφίες.

Ένα σημαντικό πρόβλημα των άθεων και των σκεπτικιστών που προκύπτει, κάθε φορά που προσεγγίζουν την ανυπαρξία του δημιουργού μέσω των «επιστημονικών δεδομένων», είναι η άγνοια τους για τον βασικό ρόλο που έχει η επιστήμη. Η επιστήμη δεν είναι σε θέση να ακυρώσει την ύπαρξη του Δημιουργού, πολύ απλά διότι τα εργαλεία της δεν έχουν την δυνατότητα να τον προσεγγίσουν. Τουναντίον όμως, μέσω των επιστημονικών δεδομένων, της ανθρώπινης εμπειρίας και της λογικής, η ύπαρξη ενός Δημιουργού είναι εξαιρετικά εύλογη και ικανοποιητική για την ανθρώπινη κοινή λογική. Επεξηγεί την δημιουργία του σύμπαντος, του ανθρώπου, όπως επίσης δίνει το αντικειμενικό νόημα της ηθικής και του σκοπού του.

Η επιστήμη είναι ένα σπουδαίο εργαλείο αλλά η εξήγηση της για το σύμπαν και τον άνθρωπο περιορίζεται στο πώς και όχι στο γιατί, εξετάζει τους μηχανισμούς και τους νόμους που διέπουν την φύση και όχι τον σκοπό τους η το ποιος τα εφάρμοσε και τα έθεσε σε λειτουργία.    

Οι άθεοι γνωρίζουν πολύ καλά τον παραλογισμό τους όταν προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν για μια κτίση δίχως Δημιουργό, για ένα σύμπαν που ήρθε τυχαία, μόνο του, δίχως σκοπό και δίχως καμία εξωτερική παρέμβαση. Η βασική τους θέση αναιρείται εύκολα μέσω λογικής, ανθρώπινης εμπειρίας, φυσικής παρατήρησης και μέσω της φυσικής κατάστασης πίστεως στην οποία γεννηθήκαμε. Ρωτήστε ένα  παιδί για το ψυγείο που βρίσκεται στην κουζίνα σας αν δημιουργήθηκε μόνο του. Έπειτα υποστηρίξτε στο παιδί ότι το ψυγείο σας δεν έχει κάποιο σκοπό, απλά στέκεται εκεί δίχως λόγο. Απλά παρατηρήστε τις αντιδράσεις του.

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ

«Ή μήπως δημιουργήθηκαν από το τίποτε; ή μήπως οι ίδιοι είναι οι δημιουργοί; (του εαυτού τους;)» {Κοράνι 52:35}

أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ

Ή μήπως έπλασαν τους ουρανούς και τη γη; Όχι! (απλούστατα) δεν είναι βέβαιοι [Κοράνι 52:36]

Τα εδάφια αυτά καταδεικνύουν, μέσα από μια σειρά ρητορικών ερωτήσεων, ότι το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν δημιούργησε το σύμπαν στο οποίο κατοικεί είναι μια αυτονόητη αλήθεια. Ομοίως, το γεγονός ότι το σύμπαν δεν δημιουργήθηκε από μόνο του είναι μια αυτονόητη αλήθεια. Ομοίως, το γεγονός ότι το σύμπαν δεν υφίστανται παρά μόνο μέσω μιας εξωτερικής δύναμης, έξω από αυτό, είναι μια αυτονόητη αλήθεια. Όλες αυτές οι γνώσεις είναι έμφυτες, μέσω διαίσθησης, απαραίτητες, αυτονόητες και δεν απαιτούν εμπειρικά στοιχεία για να θεωρηθούν αληθινά. Επομένως, υπάρχουν μόνο τρία σενάρια. Είτε «το τίποτα δημιούργησε κάτι» είτε «το κάτι το οποίο δημιουργήθηκε από μόνο του» ή «κάτι το οποίο δημιούργησε κάτι άλλο». Όταν παρουσιάζονται αυτά τα τρία σενάρια, όλοι οι άνθρωποι με υγιή σκέψη (ακόμη και οι έντιμοι άθεοι) θα πουν το τελευταίο, ότι το «κάτι το οποίο δημιούργησε κάτι άλλο» απευθύνεται στην κοινή λογική. Αναγνωρίζεται εύκολα μέσω της ανθρώπινης εμπειρίας και παρατήρησης, μέσω διαίσθησης και λογικής.

Η ανθρώπινη παρατήρηση της φύσης διαπιστώνει σχέδιο, κανόνες, αρμονία, υπολογισμούς. Είναι προσβολή του νου και αντί-επιστημονικό να λέμε ότι το τίποτα μπορεί να φέρει κάτι. Το τίποτα φέρνει κάτι μόνο σε ένα φανταστικό σενάριο βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αυτή ακριβώς είναι και θρησκεία του αθεϊσμού και αυτό ακριβώς προσπαθούν να μας πείσουν οι αμπελοφιλόσοφοι της (Hitchens, Dawkins, Dennet, Harris, μερικά ονόματα).

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το προφανές. Η ζωή και το σύμπαν προέκυψαν μέσω επιλογής, πρόθεσης, γνώσης, θέλησης, δύναμης και σοφίας. Πρόκειται για ένα εμπειρικό γεγονός το οποίο μας γίνεται γνωστό μέσω της ανθρώπινης μας διαίσθησης, της βασικής κοινής λογικής, της ανθρώπινης εμπειρίας στο βιομηχανικό και τεχνολογικό κλάδο, όπως επίσης επικυρώνεται η μεθοδολογία αυτή μέσω της επιστημονικής προσέγγισης (δοκιμής, πειράματος, επαναληψιμότητα, αξιοπιστία μέτρησης κτλ)

Η επιλογή, πρόθεση, γνώση, δύναμη και σοφία είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά που πρέπει να κατέχει ένα όν έτσι ώστε να δημιουργήσει. Κάθε φορά που παρατηρούμε την κτίση με την εξαιρετική πολυπλοκότητα της, γινόμαστε μάρτυρες για το Παντοδύναμο αυτό Όν με τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά. Έτσι ακριβώς όπως ένα παιδί θαυμάζει ένα αντικείμενο προηγμένης τεχνολογίας (ψυγείο, κλιματιστικό, ηλεκτρονικό πατίνι κτλ) και αναγνωρίζει έμφυτα ότι είναι δημιουργημένο. Μια δημιουργία που προέρχεται από κάποιον που το επέλεξε να το κατασκευάσει, έχοντας γνώση για το αντικείμενο που θα κτίσει, δύναμη να φέρει εις πέρας το έργο και σοφία έτσι ώστε να ωφελήσει.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί αυτήν την αδιάψευστη πραγματικότητα, παρά μόνο ένας σχιζοφρενής θρησκόληπτος που πιστεύει τυφλά, ορμώμενος και τυφλωμένος από τον (αμπελο)φιλοσοφικό στοχασμό που τον πότισαν οι αμπελοφιλόσοφοι της αθεΐας, οι οποίοι έντυσαν την θρησκεία τους και το δόγμα τους με ψευδό επιστημονικό λόγο. Τα θύματα τους ποτίστηκαν με αυτόν τον παραλογισμό έτσι ώστε να σβηστεί από μέσα τους κάθε ψήγμα λογικής και φυσικής πίστης που υπάρχει στον Δημιουργό τους.  

Οι άθεοι γνωρίζουν πολύ καλά το αγκάθι των χαρακτηριστικών της επιλογής, πρόθεσης, γνώσης, δύναμης και σοφίας στην δημιουργία. Γιαυτο και προσπαθούν να τα αποδώσουν στην φύση. Για παράδειγμα, κάνουν λόγο για την «μητέρα φύση». Όμως είναι γνωστό και εύκολα αντιληπτό ότι η φύση δεν είναι σε θέση να σκεφτεί, να διανοηθεί, να παράγει πρόθεση, γνώση και σοφία. Αυτή είναι η βασική τους επιχειρηματολογία η οποία στην ουσία πρόκειται για σόφισμα δίχως καμία επιστημονική τεκμηρίωση. Η «μητέρα φύση», την οποία επικαλούνται παραπλανητικά, αμπελοφιλοσοφικά και με εκφραστικά τεχνάσματα, στην πραγματικότητα είναι η θεότητα την οποία λατρεύουν. Δεν διαφέρουν από τους πρωτόγονους λάτρεις της φύσης. Παρολαυτα όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα των άθεων, ως δήθεν οπαδοί της επιστήμης, είναι η επιστημονική τεκμηρίωση για τον υποτιθέμενο μηχανισμό της φύσης που δήθεν παράγει τα βασικά χαρακτηριστικά (επιλογή, πρόθεση, γνώση, δύναμη, σοφία) για την κτίση. Γνωρίζουν πολύ καλά όμως ότι δεν είναι σε θέση να επιχειρηματολογήσουν με επιστημονικούς όρους, παρά μόνο με θρησκευτικούς και αμπελοφιλοσοφικούς.

Και εδώ ακριβώς καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι έχουμε να κάνουμε με μια θρησκεία και ένα παράλογο φιλοσοφικό στοχασμό, όχι με επιστημονικά δεδομένα. Η επιστημονική ορολογία που χρησιμοποιούν είναι ένας παραπλανητικός μανδύας με μπόλικη δόση από εκφραστικά τεχνάσματα εξαπάτησης.

Είναι καλό να σημειωθεί ότι πολλοί αμαθείς, νομίζουν οτι η πίστη στο Θεό συγκρούεται με την επιστήμη (φυσική παρατήρηση, δεδομένα κτλ). Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Για την ακρίβεια το Κοράνι, σε αρκετά εδάφια του, καλεί στην φυσική παρατήρηση της κτίσης για την εξαγωγή νουθεσιών. Όπως παρατηρήσαμε αυτή ακριβώς η παρατήρηση βεβαιώνει για την ύπαρξη του Δημιουργού (Κοράνι 10:101). Η σύγκρουση μεταξύ πιστεύω και επιστήμης λαμβάνει μέρος όταν το δεύτερο μπαίνει σε πλαίσια φιλοσοφίας και κοσμοαντίληψης, δηλαδή όταν καταλήγει να θρησκειοποιείται, όπως ακριβώς κάνουν οι άθεοι με το παράλογο θρήσκευμα τους (αθεϊσμός). Όταν αυτό συμβαίνει, οπου δυστυχώς είναι και ο κανόνας, τότε παύει να είναι επιστήμη και μετατρέπεται σε πίστη. Το αποτέλεσμα είναι, αυτού του είδους η «επιστήμη», που στην ουσία πρόκειται για φιλοσοφία και κοσμοθεωρία, να χάνεται και να εξαφανίζεται μπροστά στα ατράνταχτα επιχειρήματα της αποκεκαλυμμένης αλήθειας.

Είδαμε λοιπόν πως οι άθεοι, στην πραγματικότητα, είναι φανατικοί θρησκόληπτοι στην θεότητα τους (φύση) και στο παράλογο θρήσκευμα τους (το τίποτα φέρνει κάτι). Ένας παραλογισμός που εντοπίζεται εύκολα και από ένα μικρό παιδί (κάντε το πείραμα με το ψυγείο). Η πεποίθηση ότι η δημιουργία μας δεν περιέχει αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά (επιλογή, πρόθεση, γνώση, δύναμη, σοφία), τα οποία απαραίτητα οδηγούν σε ένα σοφό Όν, είναι όμοια με την πεποίθηση ότι η μηχανή αναζήτησης της google (μπορείτε να βάλατε διάφορα παραδείγματα εδώ) δημιουργήθηκε τυχαία, δίχως σκοπό και υφίσταται δίχως από επιλογή, πρόθεση, γνώση, δύναμη, σοφία. Με άλλο λόγια μια πεποίθηση σχιζοφρενική.

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: atheism, ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Tags: Dawkins, Dennet, Harris, Hitchens, Άθεοι, Αθεϊσμός, Αθεΐα