Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Στα τελευταία εδάφια της σούρα αλ Μάιντα ο Ύψιστος μας ενημερώνει για την συζήτηση που θα λάβει μέρος την Ημέρα της Κρίσης μεταξύ Εκείνου και του Ιησού του Μεσσία (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν)

يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ

إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ

وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ

إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

قَالُوا نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ

قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ

وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

«Την ημέρα που ο Αλλάχ θα συγκεντρώσει τους Αποστόλους και θα τους πει: «Τι ανταπόκριση βρήκατε (από τους ανθρώπους στις διδασκαλίες σας). Θα πούνε: «Δεν έχουμε γνώση, Εσύ, πράγματι, είσαι Αυτός που γνωρίζει το αόρατο (το κρυφό)»

«Όταν ο Αλλάχ θα πει (την Ημέρα της Κρίσης). Ιησού, υιε της Μαρίας. Θυμήσου την χάρη μου σε εσένα και την μητέρα σου, όταν σε υποστήριξα με το άγιο πνεύμα (τον Γαβριήλ), οπου μίλησες στους ανθρώπους όταν ήσουν στην κούνια (όταν ήσουν μωρό και παιδί) και όταν ήσουν ώριμος (διδάσκοντας). Και όταν σου δίδαξα την γραφή, την κατανόηση με σοφία, την Τοράχ και το Ευαγγέλιο. Και όταν έκανες από πηλό την μορφή ενός πτηνού, με την άδεια Μου, και φύσηξες σε αυτό και έγινε ζωντανό πουλί, με την άδεια Μου. Και όταν θεράπευσες τους εκ γενετής τυφλούς, τους λεπρούς, με την άδεια Μου. Και όταν ανέστησες τους νεκρούς με την άδεια Μου. Και όταν εμπόδισα το λαό του Ισραήλ να μην σε πειράξουν (όταν σε προστάτεψα από αυτούς που ήθελαν να σε σκοτώσουν), διότι τους παρουσιάστηκες με φανερά και ξεκάθαρα σημεία, και οι άπιστοι ανάμεσα τους είπαν (στα θαύματα που παρουσίασες): «αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μαγεία»

Και όταν ενέπνευσα στις καρδιές των μαθητών σου να πιστεύουν σε Εμένα και στον Απόστολο μου, είπαν: «πιστεύουμε, και να είσαι μάρτυρας ότι είμαστε Μουσουλμάνοι (υποταγμένοι στο θέλημα του Αλλάχ).

Και όταν οι μαθητές είπαν: «Ιησού υιε της Μαρίας, μπορεί ο Κύριος σου να μας στείλει από τον ουρανό ένα τραπέζι στρωμένο με φαγητά; Ο Ιησούς είπε: «σεβαστείτε (να έχετε θεοσέβεια) τον Αλλάχ, αν είστε από αυτούς που πιστεύουν»

Είπαν οι μαθητές: «Απλώς επιθυμούμε να φάμε, να είμαστε δυνατοί στην πίστη, να αναγνωρίσουμε (να επιβεβαιώσουμε στην καρδιά μας) ότι μας λες την αλήθεια και να είμαστε μάρτυρες της αλήθειας αυτής»

Είπε ο Ιησούς, ο υιός της Μαρίας: Αλλάχ, Κύριε μας. Στείλε μας από τον ουρανό ένα τραπέζι στρωμένο (με φαγητό) για εμάς. Και ας μας γίνει αυτό, για τον πρώτο και τον τελευταίο από εμάς, μια θρησκευτική ενθύμηση (γιορτή), ένα σημάδι από Εσένα και προμήθευσε μας την συντήρηση μας, Εσύ είσαι ο καλύτερος Συντηρητής των αναγκών μας.

Είπε ο Αλλάχ: Θα σας το στείλω κάτω σε εσάς. Σε περίπτωση όμως που απιστήσει κάποιος από εσάς, μετά από αυτό, τότε θα τον τιμωρήσω με ένα είδος τιμωρίας που ποτέ δεν τιμώρησα κανέναν από την ανθρωπότητα και τα πνεύματα.

Και όταν ο Αλλάχ θα πει (την Ημέρα της Κρίσης): Ιησού, υιε της Μαρίας. Είπες στους ανθρώπους «λατρεύετε εμένα και την μητέρα μου σαν θεούς εκτός από τον Αλλάχ»; Θα πει (ο Ιησούς): Όλη η δόξα ανήκει σε Εσένα! Δεν αρμόζει σε εμένα να πω κάτι για το οποίο δεν έχω δικαίωμα να πω. Εάν έλεγα κάτι τέτοιο, θα το γνώριζες. Γνωρίζεις τι κρύβεται στον εαυτό μου, ενώ εγώ δεν γνωρίζω τι κρύβεται σε Εσένα. Μόνο Εσύ είσαι ο Γνώστης του αοράτου και του κρυφού.

Τίποτα δεν είπα παραπάνω από αυτά που με διέταξες να πω: Λατρεύετε τον Αλλάχ, τον Κύριο μου και τον Κύριο σας. Και ήμουν μάρτυρας γιαυτους όσο βρισκόμουν ανάμεσα τους. Όταν όμως με πήρες πάνω (αναλήφθηκα), Εσύ ήσουν ο Παρατηρητής τους και Εσύ είσαι ο μάρτυρας για όλα

Αν τους τιμωρήσεις, τότε είναι οι δούλοι Σου, και αν τους συγχωρέσεις, τότε Εσύ είσαι ο Παντοδύναμος, ο Πάνσοφος. {Κοράνι 5:109-118}

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος θα συγκεντρώσει τους Αποστόλους και θα τους ρωτήσει για την ανταπόκριση που έλαβαν από τον λαούς τους. «Την ημέρα που ο Αλλάχ θα συγκεντρώσει τους Αποστόλους και θα τους πει: «Τι ανταπόκριση βρήκατε (από τους ανθρώπους στις διδασκαλίες σας). Θα πούνε: «Δεν έχουμε γνώση, Εσύ, πράγματι, είσαι Αυτός που γνωρίζει το αόρατο (το κρυφό)». Δηλαδή όλη η γνώση ανήκει σε Εσένα. Γνωρίζεις καλύτερα ποιες προθέσεις είχαν. Γνωρίζεις το ορατό και το αόρατο.

«Όταν ο Αλλάχ θα πει (την Ημέρα της Κρίσης). Ιησού, υιε της Μαρίας. Θυμήσου την χάρη μου σε εσένα και την μητέρα σου». Να θυμάσαι τις χάρες Μου σε εσένα και στη μητέρα σου και να είσαι ευγνώμων μιας και σε ευλόγησα με τέτοιο τρόπο που δεν ευλόγησα άλλους. 

«σε υποστήριξα με το άγιο πνεύμα (τον Γαβριήλ)». Σε ενίσχυσα στη γέννηση σου με το άγιο πνεύμα το οποιο σε εξάγνισε και με την αποκάλυψη (ευαγγέλιο). Και δυνάμωσες έτσι ώστε να διδάξεις τον κόσμο και να τους προσκαλέσεις στην αλήθεια. Εδώ το «άγιο πνεύμα» πολλοί λόγιοι υποστηρίζουν ότι είναι ο Γαβριήλ (ειρήνη σε αυτόν). Ο Αλλάχ διέταξε τον αρχάγγελο να υποστηρίξει τον Ιησού στις ευάλωτες και δύσκολες στιγμές του.

«οπου μίλησες στους ανθρώπους όταν ήσουν στην κούνια (όταν ήσουν μωρό και παιδί)». Μίλησες προσκαλώντας τους ανθρώπους στον Αλλάχ, στο ενάρετο και τους απαγόρευσες από το ανήθικο και την αμαρτία. Η πρόσκληση στην αλήθεια ήταν χαρακτηριστικό όλων των Προφητών και των Αποστολών, ιδιαίτερα αυτών που είναι γνωστοί ως «οι αποφασιστικοί» που κατέχουν σπουδαία θέση ως Απόστολοι και Προφήτες (Νώε, Αβραάμ, Μωυσής, Ιησούς, Μουχάμαντ – ειρήνη και ευλογία σε όλους). Η διαφορά με τον Ιησού όμως είναι ότι μίλησε από την βρεφική ηλικία (Κοράνι 19:30-31), οπου επιβεβαίωσε το προφητικό του αξίωμα και αθώωσε την μητέρα του από τις αισχρές κατηγορίες των Εβραίων.

«Και όταν σου δίδαξα την γραφή, την κατανόηση με σοφία»: Τις προηγούμενες αποκαλύψεις, ιδιαίτερα την Τοράχ. Ο Ιησούς ήταν ο σημαντικότερος και σπουδαιότερος Ραβίνος, μετά τον Μωυσή, και γνώστης του Μωσαϊκού Νόμου. Και βεβαίως στην γνώση αυτή συμπεριλαμβάνεται και το Ευαγγέλιο. Έτσι όπως ο Ύψιστος λέει: «όταν σου δίδαξα την γραφή, την κατανόηση με σοφία, την Τοράχ και το Ευαγγέλιο»

«Και όταν έκανες από πηλό την μορφή ενός πτηνού, με την άδεια Μου». Εδώ περιγράφονται μερικά θαύματα του Ιησού. Έκανε το πτηνό από πηλό, αληθινό πουλί που πέταξε με την άδεια του Αλλάχ. Και θεράπευσε αυτούς που γεννηθήκαν τυφλοί.

«Και όταν θεράπευσες τους εκ γενετής τυφλούς, τους λεπρούς, με την άδεια Μου. Και όταν ανέστησες τους νεκρούς με την άδεια Μου». Σπουδαία θαύματα τα οποία ξεπερνούν τις δυνατότητες της επιστήμης και των ιατρών.

«Και όταν εμπόδισα το λαό του Ισραήλ να μην σε πειράξουν (όταν σε προστάτεψα από αυτούς που ήθελαν να σε σκοτώσουν), διότι τους παρουσιάστηκες με φανερά και ξεκάθαρα σημεία, και οι άπιστοι ανάμεσα τους είπαν (στα θαύματα που παρουσίασες): «αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μαγεία». Προσπάθησαν να τον σκοτώσουν σταυρώνοντας τον, και αυτό διότι η αλήθεια του μηνύματος του ήταν ξεκάθαρη που τους ανάγκαζε να το ασπαστούν. Αυτοί όμως, τα ξεκάθαρα σημεία τα τιτλοφόρησαν ως μαγεία. Ο Αλλάχ τον προστάτεψε από τους εχθρούς του και δεν επέτρεψε στους Εβραίους να τον πειράξουν. Όλες αυτές οι ευλογίες και χάρες που έλαβε από τον Αλλάχ ο Ιησούς, ο υιός της Μαρίας, καλείται να τις θυμάται με ευγνωμοσύνη.

«Και όταν ενέπνευσα στις καρδιές των μαθητών σου να πιστεύουν σε Εμένα και στον Απόστολο μου, είπαν: «πιστεύουμε, και να είσαι μάρτυρας ότι είμαστε Μουσουλμάνοι (υποταγμένοι στο θέλημα του Αλλάχ)». Άλλη μια εξαιρετική ευλογία είναι οτι άνοιξε τις καρδίες των μαθητών να τον δεχτούν ως Προφήτη και Απόστολο του Αλλάχ, αποδέχτηκαν το μήνυμα του, πίστεψαν στον Αλλάχ και ομολόγησαν το Ισλάμ ως θρησκεία τους (Μουσουλμάνοι, δηλ. υποταγμένοι στο θέλημα του Αλλάχ).

«Και όταν οι μαθητές είπαν: «Ιησού υιε της Μαρίας, μπορεί ο Κύριος σου να μας στείλει από τον ουρανό ένα τραπέζι στρωμένο με φαγητά;» Το αίτημα ήταν από την σκοπιά της ανάγκης (λόγω πείνας) όπως επίσης για ενδυνάμωση της πίστεως, και όχι από την σκοπιά της αμφιβολίας η της πρόκλησης με βλασφημία.

«Ο Ιησούς είπε: «σεβαστείτε (να έχετε θεοσέβεια) τον Αλλάχ, αν είστε από αυτούς που πιστεύουν». Τους επέπληξε διότι οι πιστοί πρέπει να είναι ακλόνητοι στην πίστη δίχως να ζητούν θαύματα με τις συνέπειες να είναι άγνωστες. Όμως οι μαθητές ξεκαθάρισαν τις προθέσεις τους λέγοντας: «Απλώς επιθυμούμε να φάμε, να είμαστε δυνατοί στην πίστη, να αναγνωρίσουμε (να επιβεβαιώσουμε στην καρδιά μας) ότι μας λες την αλήθεια και να είμαστε μάρτυρες της αλήθειας αυτής». Επιθυμούσαν να ικανοποιήσουν την πείνα τους και να αυξήσουν την σιγουριά τους όπως επίσης την γνώση τους. Ένα αίτημα το όποιο έκανε και ο Αβραάμ (Κοράνι 2:260)

Όταν ο Ιησούς κατανόησε τις προθέσεις του, επικαλέστηκε τον Ύψιστο λέγοντας: «Αλλάχ, Κύριε μας. Στείλε μας από τον ουρανό ένα τραπέζι στρωμένο (με φαγητό) για εμάς. Και ας μας γίνει αυτό, για τον πρώτο και τον τελευταίο από εμάς, μια θρησκευτική ενθύμηση (γιορτή), ένα σημάδι από Εσένα». Ας είναι ένα τελετουργικό σαν γιορτή, κάτι που δεν θα ξεχάσουμε και θα το μνημονεύουμε για χάρη Σου. «και προμήθευσε μας την συντήρηση μας, Εσύ είσαι ο καλύτερος Συντηρητής των αναγκών μας». Ο Ιησούς ζήτησε αυτό το τραπέζι για δυο λόγους, ο πρώτος είναι ο θρησκευτικός, να λειτουργήσει δηλαδή σαν σημάδι από τον Ύψιστο, και ο δεύτερος ως παροχή συντήρησης (τροφής).

Είπε ο Αλλάχ: «Θα σας το στείλω κάτω σε εσάς. Σε περίπτωση όμως που απιστήσει κάποιος από εσάς, μετά από αυτό, τότε θα τον τιμωρήσω με ένα είδος τιμωρίας που ποτέ δεν τιμώρησα κανέναν από την ανθρωπότητα και τα πνεύματα» Και αυτό διότι το θαύμα ήταν εξαιρετικό και κανείς δεν θα είχε την δικαιολογία μετέπειτα να αρνηθεί την πιστή. Όποιος μετά από αυτό το σημάδι γινόταν αρνητής θα του άξιζε η χειρότερη μορφή τιμωρίας.

«Και όταν ο Αλλάχ θα πει (την Ημέρα της Κρίσης): Ιησού, υιέ της Μαρίας. Είπες στους ανθρώπους «λατρεύετε εμένα και την μητέρα μου σαν θεούς εκτός από τον Αλλάχ»; Θα πει (ο Ιησούς): Όλη η δόξα ανήκει σε Εσένα!». Εδώ ακυρώνεται η πλάνη των Χριστιανών και ο Ιησούς την Ημέρα της Κρίσης θα τους απαρνηθεί γιαυτα που πίστεψαν (τριάδα, υιός θεού, θεάνθρωπος κτλ). Ο Ύψιστος γνωρίζει πολύ καλά τι δίδαξε και τι είπε ο Ιησούς, αλλά ξεκινάει τον διάλογο με σκοπό να αναιρεθούν όσοι υποστηρίζουν την θεότητα του Ιησού. Θα πει: «Όλη η δόξα ανήκει σε Εσένα». Είσαι πολύ ανώτερος από αυτό που σου προσάπτουν και από αυτό που σε συναιτερίζουν. «Δεν αρμόζει σε εμένα να πω κάτι για το οποίο δεν έχω δικαίωμα να πω». Πως θα μπορούσα να τολμήσω να πω κάτι τέτοιο όταν δεν έχω καμία δικαιοδοσία γιαυτο. Κανένα πλάσμα, σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκεται, δεν έχει δικαίωμα να σταθεί ως όμοιος με τον Δημιουργό τον Ύψιστο. Τουναντίον, όλοι τους είναι υπηρέτες και δούλοι Του. «Εάν έλεγα κάτι τέτοιο, θα το γνώριζες. Γνωρίζεις τι κρύβεται στον εαυτό μου, ενώ εγώ δεν γνωρίζω τι κρύβεται σε Εσένα. Μόνο Εσύ είσαι ο Γνώστης του αοράτου και του κρυφού». Γνωρίζεις πολύ καλά, καλύτερα από εμένα, τι έκανα και τι τους είπα. Και εδώ ο Ιησούς δείχνει μια εξαιρετική ταπεινότητα προς τον Κύριο του και έναν σπουδαίο σεβασμό προς Αυτόν. Δεν έμεινε μόνο στην άρνηση, αλλά τόνισε ότι σαν Απόστολος και Προφήτης ποτέ δεν θα παρέκλινε από τον ρόλο του ο οποίος είναι η διάδοση του Μονοθεϊσμού. Γιαυτο και έπειτα περνάει στην περαιτέρω αποσαφήνιση λέγοντας: «Τίποτα δεν είπα παραπάνω από αυτά που με διέταξες να πω: Λατρεύετε τον Αλλάχ, τον Κύριο μου και τον Κύριο σας. Και ήμουν μάρτυρας γιαυτους όσο βρισκόμουν ανάμεσα τους. Όταν όμως με πήρες πάνω (αναλήφθηκα), Εσύ ήσουν ο Παρατηρητής τους και Εσύ είσαι ο μάρτυρας για όλα». Ήμουν ένας Απόστολος και Προφήτης, δούλος Σου και ουδέποτε μπήκα στην διαδικασία να θεοποιήσω τον εαυτό μου, ούτε ποτέ τους είπα «είμαι ο Θεός σας, λατρέψτε με». Ούτε τους προσκάλεσα στην λατρεία της μητέρας μου (την οποία άδικα θεοποίησαν με το να την επικαλούνται στις προσευχές).

«Λατρεύετε τον Αλλάχ, τον Κύριο μου και τον Κύριο σας». Αυτή ήταν η διδασκαλία μου και ουδέποτε τους προσκάλεσα να λατρέψουν εμένα και την μητέρα μου. Και έτσι όπως είναι Κύριος και Θεός σας, έτσι και για εμένα είναι ο Κύριος και ο Θεός μου, δηλαδή και εγώ έχω Θεό που προσκυνώ, λατρεύω και είμαι κάτω από τον έλεγχο Του.

«Και ήμουν μάρτυρας γιαυτούς όσο βρισκόμουν ανάμεσα τους. Όταν όμως με πήρες πάνω (αναλήφθηκα), Εσύ ήσουν ο Παρατηρητής τους και Εσύ είσαι ο μάρτυρας για όλα» Ήμουν μάρτυρας της ορθότητας τους και ενάντια στις πλάνες τους. Ουδέποτε τους προσκάλεσα σε κάτι αντίθετο από αυτά που με δίδαξες. Όταν όμως αναλήφθηκα, ήσουν ο Μοναδικός μάρτυρας για αυτά που είπαν και έκαναν, ακούς και βλέπεις τα πάντα, γνωρίζεις τις προθέσεις.

«Αν τους τιμωρήσεις, τότε είναι οι δούλοι Σου». Γνωρίζεις καλύτερα τις καταστάσεις τους και αν τους αρμόζει να τιμωρηθούν. «και αν τους συγχωρέσεις, τότε Εσύ είσαι ο Παντοδύναμος, ο Πάνσοφος». Γνωρίζεις καλύτερα τις καταστάσεις τους και αν αξίζουν συγχώρεση, διότι Εσύ είσαι ο Παντοδύναμος γεμάτος σοφία.  

Το άρθρο βασίστηκε στο Ταφσίρ του Ιμάμη Ασ-Σάαντι, τόμος 3, σελ. 48-54 και του Σέηχ Ίμπν Ουθαημήν

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΚΟΡΑΝΙ

Tags: Αλλάχ, Διάλογος, Ημέρα Κρίσης, Ιησούς