Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο λόγιος, ο Ιμάμης Ίμπν αλ Τζάουζι αναφέρει από τον Καάσιμ αλ Τζού’ι (Σιφατ –ους Σάφουα τόμος 2, σελ. 200) τις εξής συμβουλές:

1) Όταν σου συμπεριφέρονται άδικα μην συμπεριφέρεσαι και εσύ άδικα

2) Όταν σε επαινούν και σε εγκωμιάζουν μην χαίρεσαι/ενθουσιάζεσαι.

3) Όταν σου ασκούν κριτική μην αναστατώνεσαι

4) Όταν δεν σε πιστεύουν μην εξοργίζεσαι

5) Όταν κάποιος ενεργεί με δόλιο τρόπο εναντίον σου μην ενεργείς και εσύ δόλια εναντίον του.

Σχολιασμός:

1) Η αδικία που έχεις υποστεί δεν σημαίνει ότι σου δίνει το ελεύθερο να αδικήσεις και εσύ. Μην επιστρέψεις με την σειρά σου αδικία σε αυτόν που σε αδίκησε αλλά δικαιοσύνη. Ο Αλλάχ είναι υπέρ αρκετός ως Υποστηρικτής. Λέει ο Ύψιστος για τους πιστούς: «και αντιμετωπίζουν (εμποδίζουν) το κακό κάνοντας το καλό» {Κοράνι 13:22}. Δεν μπορείς λοιπόν να αντιμετωπίσεις το κακό κάνοντας όμοιο κακό αλλά το εμποδίζεις με το να συμπεριφέρεσαι ενάρετα. Ο Ύψιστος λέει επίσης: «Ω Σεις οι πιστοί! Να σταθείτε σταθερά στο δίκαιο. Η μαρτυρία σας να είναι εντελώς για τον Αλλάχ κι αν πρόκειται (αν χρειαστεί για λόγους δικαιοσύνης, τότε ας είναι), ενάντια στον εαυτό σας, ή ενάντια στους γονείς και τους συγγενείς σας…» {Κοράνι 4:135}

2) Μην χαίρεσαι όταν σε επαινούν και σε εγκωμιάζουν διότι ο σατανάς στήνει παγίδες με αυτά τα συναισθήματα. Ξεχνάς τα λάθη σου και τις αμαρτίες σου και επικεντρώνεσαι στον εαυτό σου με αποτέλεσμα να γίνεις αλαζόνας. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να χάσεις την ειλικρίνεια σου προς τον Αλλάχ κάνοντας πράξεις (λατρείας/ενάρετες) όχι για Αυτόν αλλά για τους γύρω σου. Ο Ιμάμης αν Νάουαουι συλλέγει στο έργο του «Ριάντ ους Σαλιχήν» κεφ. 360, χαντίθ νούμερο 1788 και 1789, δυο ρήσεις του Αποστόλου (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) που τονίζουν ότι ο δημόσιος εγκωμιασμός/έπαινος προς τον άλλον είναι κάτι το ανεπιθύμητο.

3) Η ορθή κριτική που σκοπό έχει να διορθώσει για χάρη του Αλλάχ μόνο ωφέλειες μπορεί να έχει. Σε καλυτερεύει, σε ταπεινώνει και δείχνει ότι ο άλλος πραγματικά σε αγαπά. Ο Προφήτης μας είπε: «Όποιος δει ένα κακό/λάθος οφείλει να το αλλάξει με τα χέρια του, εάν δεν μπορεί τότε με την γλώσσα του, εάν δεν μπορεί τότε με την καρδιά του και αυτό είναι αδύναμη πίστη» (Μούσλιμ νούμερο 49). Οι ενάρετοι προκάτοχοι μας έλεγαν, όπως ο μεγάλος λόγιος Σουφιάν αθ-Θαουρή είχε αναφέρει: «Συναντήσαμε ανθρώπους που αγαπούσαν όταν κάποιος τους έλεγε , -Φοβηθείτε τον Αλλάχ τον Ύψιστο -. Σήμερα βρίσκουμε ανθρώπους που ενοχλούνται με αυτό.» Εννοώντας ότι είναι μεγάλη αμαρτία κάποιος όταν διορθώνεται και είναι αλήθεια, να ενοχλείται και να το αποστρέφεται αλαζονικά. 

4) Μην εξοργίζεσαι διότι βλάπτουν τον εαυτό τους και όχι εσένα. Με το να εξοργίζεσαι επειδή δεν σε πιστεύει ο άλλος σημαίνει ότι η καρδιά σου αναζητά να δοξαστεί και να επιβεβαιωθεί, συνεπώς δεν το κάνεις για χάρη της αλήθειας αλλά για λόγους εγωιστικούς. Έχεις κάθε δικαίωμα να λυπηθείς αλλά όχι να έχεις οργή, εκτός εάν η οργή είναι επειδή αρνούνται τον Ύψιστο. Μην το θυμό δεν κερδίζεις τίποτα παρά μόνο την θολούρα του μυαλού.   

5) Ο Ύψιστος λέει: «Μην αφήνετε το μίσος των άλλων να σας κάνει να εγκαταλείψετε την δικαιοσύνη» {Κοράνι 5:8}. Στην απάτη δεν θα απαντήσεις με απάτη και γενικά στο λάθος δεν θα απαντήσεις με λάθος. Στην απάτη θα απαντήσεις με δικαιοσύνη-νομιμότητα και στο λάθος θα απαντήσεις με το ορθό.

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: Πιστοί, Συμβουλές, αδικία, κακό