الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος αναφέρει δυο βασικές αιτίες για την είσοδο στη φωτιά της κόλασης:

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ

«Κι αυτό, γιατί δεν πίστευε στον Ύψιστο Αλλάχ. Κι ούτε ενδιαφέρθηκε (ενθάρρυνε) για την τροφή του φτωχού» {Κοράνι 69:33-34}

Ο Ιμάμης Ασ-Σαάντι στο Ταφσίρ του σχολιάζει λέγοντας:

فإن السبب الذي أوصله إلى هذا المحل: { إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ } بأن كان كافرا بربه معاندا لرسله رادا ما جاءوا به من الحق. { وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ } أي: ليس في قلبه رحمة يرحم بها الفقراء والمساكين فلا يطعمهم [من ماله] ولا يحض غيره على إطعامهم، لعدم الوازع في قلبه، وذلك لأن مدار السعادة ومادتها أمران: الإخلاص لله، الذي أصله الإيمان بالله، والإحسان إلى الخلق بوجوه الإحسان، الذي من أعظمها، دفع ضرورة المحتاجين بإطعامهم ما يتقوتون به، وهؤلاء لا إخلاص ولا إحسان، فلذلك استحقوا ما استحقوا

“Ο λόγος που ήρθε αυτό το άτομο σε αυτήν την θέση (τιμωρία κόλασης) είναι διότι:

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

«Κι αυτό, γιατί δεν πίστευε στον Ύψιστο Αλλάχ»

Στάθηκε ως άπιστος στον Κύριο του, πεισματικά εναντιώθηκε στους Αποστόλους Του και αρνήθηκε την αλήθεια (της αποκάλυψης) των Αποστόλων

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ

«Κι ούτε ενδιαφέρθηκε (ενθάρρυνε) για την τροφή του φτωχού»

Δεν είχε έλεος και ευσπλαχνία στην καρδιά του για τον φτωχό και αυτόν που βρίσκεται σε ανάγκη. Δεν χρησιμοποίησε τα χρήματα του έτσι ώστε να τους δώσει τροφή, ούτε ενθάρρυνε τους άλλους να δώσουν τροφή και αυτό διότι δεν απέμεινε τίποτα στην καρδιά του από καλούς τρόπους συμπεριφοράς (ευπρέπεια, καλοσύνη).

Αυτοί οι δυο παράγοντες αναφέρονται στο Κοράνι διότι η αιώνια ευχαρίστηση περιστρέφεται γύρω από δυο πράγματα:

1) Αποκλειστική αφοσίωση στον Αλλάχ με Ιχλάς (ειλικρίνεια), το οποίο είναι το βασικό θεμέλιο της πίστης στον Αλλάχ

2) Καλή συμπεριφορά προς τα πλάσματα έχοντας Ιχσαάν (καλοσύνη). Υπάρχουν διάφορες μορφές καλοσύνης. Μια από τις κορυφαίες μορφές είναι να βοηθήσεις τον άλλον στις πιο δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει, με το να προσφέρεις αρκετή τροφή για να τους υποστηρίξεις

Έτσι λοιπόν, αυτοί που δεν είχαν ούτε ιχλάς (ειλικρίνεια με τον Αλλάχ) ούτε ιχσαάν προς την κτίση (καλοσύνη και στήριξη), τους άξιζε να πάρουν αυτό που πήραν (τιμωρία)” [Ταφσίρ Ασ-Σαάντι]

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Categories: Μουσουλμάνοι