Πολλές φορές βλέπεις αδέλφια να έχουν μια λάθος σκέψη και ακόμα νοοτροπία απέναντι στην Ισλαμική υποχρέωση και το αμάρτημα. Η λογική τους λέει ότι «από την στιγμή που κάνω αμαρτίες και είμαι επιρρεπής στα αμαρτήματα, ποια είναι η ουσία να τηρώ τις Ισλαμικές υποχρεώσεις (νηστεία, προσευχή, ζακά κτλ)». Νιώθουν ένα είδος ασυνέπειας και καταλήγουν να εγκαταλείπουν τις υποχρεώσεις.  Για ποιο λόγο όμως αυτή η σκέψη και η στάση είναι λανθασμένη;