الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο Σέηχ Σάλιχ αλ Φαουζάν επεξηγεί και σχολιάζει το εδάφιο του Κορανίου που λέει:

وإذا قيل لهم آمنوا بما أنزل الله قالوا نؤمن بما أنزل علينا ويكفرون بما وراءه وهو الحق مصدقا لما معهم

«Και όταν ειπώθηκε σε αυτούς (τους Εβραίους). «Πιστέψτε σε αυτό που αποκάλυψε ο Αλλάχ». Είπαν «Πιστεύουμε μόνο σε ότι έχει αποκαλυφθεί σε εμάς». Και απίστησαν σε ότι ήρθε μετά, ενώ είναι η αλήθεια που επιβεβαιώνει αυτό που έχουν…» {Κοράνι 2.91»

Ο Αλλάμα σχολιάζει:

«Και όταν ειπώθηκε σε αυτούς «Πιστέψτε σε αυτό που αποκάλυψε ο Αλλάχ (στο Κοράνι)», δηλαδή πιστέψτε, ακολουθήστε το, κάνοντας το πράξη. Δεν είναι μόνο πίστη στην καρδιά. Είναι επίσης πίστη με πράξεις και να το ακολουθείς. Πιστέψτε με τις καρδιές σας, με τις γλώσσες (λεγόμενα) και με τις πράξεις. Αυτό είναι το Ιμάν (πίστη).

Πιστέψτε σε αυτό που αποκάλυψε ο Αλλάχ. Και προσέξτε, ο Αλλάχ ο Ύψιστος δεν είπε πιστέψτε σε αυτό που αποκαλύφθηκε στον Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم. Είπε πιστέψτε σε αυτό που ο Αλλάχ αποκάλυψε. Είναι υποχρεωτικό να ακολουθείς οτιδήποτε αποκάλυψε ο Αλλάχ δίχως να κοιτάς σε ποιον το έχει αποκαλύψει. Εφόσον είναι από τον Αλλάχ, τότε είναι υποχρεωτικό να το ακολουθήσεις (να το τηρήσεις). Είτε αποκαλύφθηκε στον Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم , είτε στον Μωυσή, είτε στον Ιησού, είτε σε οποιονδήποτε από τους Προφήτες/Αποστόλους του Αλλάχ.

Γιαυτό λοιπόν, αυτό που λαμβάνεται υπόψη δεν είναι οι άνθρωποι (τα πρόσωπα). Ο καθοριστικός παράγοντας είναι αυτό που ο Αλλάχ έχει αποκαλύψει. Και αυτό ακριβώς ξεριζώνει την ρίζα του φανατισμού. Παρολαυτα αυτοί (Εβραίοι) έχουν αυτόν τον φανατισμό και λένε πιστεύουμε μόνο σε ότι έχει αποκαλυφθεί σε εμάς. Γιαυτο και πιστεύουν σε ένα μέρος της αποκάλυψης ενώ το άλλο μέρος της το αρνούνται (με απιστία) και το κάνουν αυτό από την σκοπιά του φανατισμού, της κομματικοποίησης, της προ Ισλαμικής άγνοιας. Γιαυτό και ο Αλλάχ λέει: «Και απίστησαν σε ότι ήρθε μετά», δηλ σε αυτό που αποκαλύφθηκε πέρα από αυτούς.

Γιαυτό και απίστησαν (Οι Εβραίοι) σε αυτό που αποκαλύφθηκε στον Ιησού και δεν αναγνωρίζουν το μήνυμα του. Και απίστησαν επίσης σε αυτό που αποκαλύφθηκε στον Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم . Αυτό δεν είναι το μονοπάτι του πιστού (ως συμπεριφορά). Ο πιστός ακολουθεί την αλήθεια, από όπου κι αν προέρχεται.

Η αλήθεια είναι η χαμένη περιουσία του πιστού. Όπου κι αν την βρει την παίρνει μαζί του. Και δεν λέει (όπως λένε ορισμένοι) «δεν θα πιστέψω ούτε θα ακολουθήσω κάποιον παρά μόνο την σχολή σκέψης μου» ούτε λέει «δεν θα ακολουθήσω τίποτα παρά μόνο ότι λέει ο τάδε».

Είναι υποχρεωτικό για κάθε πιστό της οικουμένης να πιστεύει σε ότι έχει αποκαλύψει ο Αλλάχ, είτε αυτό έχει αποκαλυφθεί στον Μωυσή, είτε στον Ιησού είτε στον Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε όλους τους Προφήτες/Αποστόλους του Αλλάχ), δίχως κομματισμούς/φανατισμούς. Δίχως να περιορίζεται η αλήθεια σε συγκεκριμένες ομάδες η σχολές σκέψεων (νομολογίας). Αυτό αποτελεί υποχρέωση (για τον πιστό).

Αυτό επίσης αποτελεί και απάντηση σε κάθε φανατισμένο αυτής της Ούμμα (από τους Μουσουλμάνους), οι οποίοι είναι φανατικοί στη σχολή σκέψης τους (μαδάχιμπ τους), οπου δείχνουν φανατισμό προς τις δηλώσεις των λογίων τους. Αυτό είναι μια απάντηση προς αυτούς. Και με αυτό (το χαρακτηριστικό τους) δείχνουν ομοιότητα με τους Εβραίους. Αυτοί που λένε: δεν θα πιστέψω σε τίποτα παρά μόνο σε αυτό που λέει η σχολή σκέψης μου, η δεν θα ακολουθήσω τίποτα παρά μόνο ότι μου λέει ο Σέηχ η ο Ιμάμης μου, αυτό είναι χαρακτηριστικό ομοιότητας με τους Εβραίους. Οι οποίοι λένε: «Πιστεύουμε μόνο σε ότι έχει αποκαλυφθεί σε εμάς». Και απίστησαν σε ότι ήρθε μετά. Δηλαδή αρνούνται και απορρίπτουν το οτιδήποτε παρά μόνο ότι έχει αποκαλυφθεί σε αυτούς. 

Αυτός λοιπόν που δείχνει φανατισμό προς την σχολή σκέψης, η προς τα λεγόμενα ενός Ιμάμη από τους λόγιους της Ούμμα, ενώ την ίδια ώρα υπάρχει εναντίωση στην αλήθεια και στις αποδείξεις, τότε αυτό είναι χαρακτηριστικό ομοιότητας με τους Εβραίους. Και αυτό διότι είναι υποχρεωτικό για όλους τους Μουσουλμάνους να ακολουθούν την απόδειξη, από το βιβλίο του Αλλάχ και την Σούννα του Προφήτη صلى الله عليه و سلم , δίχως να κοιτάνε τα πρόσωπα, τις σχολές σκέψεις, τις παρατάξεις και τις ομάδες. Ο φανατισμός αυτός απαγορεύεται.

Είναι υποχρεωτικό γιαυτόν που η αλήθεια του έχει ξεκαθαριστεί, με αποδείξεις, να την ακολουθήσει, ανεξάρτητα αν ο Ιμάμης του λέει κάτι διαφορετικό η αντίθετο. Εξαιτίας αυτού ο μεγάλος Ιμάμης ασ-Σάφιη, με συναίνεση των Μουσουλμάνων, είπε: «Όταν η Σούννα του Προφήτη صلى الله عليه و سلم γίνεται φανερή, τότε δεν επιτρέπεται ο Μουσουλμάνος να την εγκαταλείπει για την δήλωση του οποιουδήποτε.

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Ιμάμης στο Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: πρόσωπα, Εξτρεμισμός, Μουσουλμάνοι, Ούμμα, Σέηχ Φαουζάν, Φανατισμός