«Η Προφητική Παράδοση είναι η δεύτερη πηγή του Ισλάμ μετά το Κοράνι. Ο Αλλάχ πρόσταξε τον Προφήτη ν’αφηγηθεί όλα όσα Του Αποκάλυψε, καθώς επίσης και να ερμηνεύσει τα εδάφια του Κορανίου. [5/67 : 16/44, 64].
«Ω! Απόστολε! κήρυττε όλο το (Μήνυμα) που σου εστάλη απ’ τον Κύριο σου. Αν δεν το κάνεις, τότε δεν θα έχεις μεταφέρει την Αποστολή Του. Κι ο ΑΛΛΑΧ θα σε προστατεύσει απ’ τον κόσμο. Ο ΑΛΛΑΧ δεν καθοδηγεί τους άπιστους.» (Κοράνι 5:67)
«(Τους έχουμε στείλει) με Θεϊκά Σημεία, και Γραφές και στείλαμε (ακόμη) σε σένα κάτω το Κοράνιο, για να εξηγήσεις στους ανθρώπους καθαρά, εκείνο που έχει σταλεί σ’ αυτούς, και ίσως μπορέσουν να σκεφτούν.» (Κοράνι 16:44)
«Κι δεν έχουμε στείλει σε σένα κάτω το Βιβλίο, παρά μόνο να φανερώσεις σ’ αυτούς αυτά για τα οποία είχαν διαφορές, και είναι καθοδήγηση και ευσπλαχνία για το λαό εκείνο που πιστεύει.» (Κοράνι 16:64)
Η ερμηνεία του Κορανίου απ’ τον Προφήτη, η συμπεριφορά του, οι πράξεις του, και οι συμβουλές του είναι όλα τους απαραίτητα στοιχεία της Παράδοσης του. Ο ίδιος ο Προφήτης αναφέροντας την αναγκαιότητα της προσκόλλησης στις παραδόσεις είπε στον περιβόητο αποχαιρετιστήριό του λόγο:
«Σας έχω αφήσει δύο πράγματα και αν προσκολληθείτε σ’ αυτά δε θα πλανηθείτε ποτέ. Είναι το Βιβλίο του Αλλάχ (το Κοράνι), και η Παράδοση μου».
Δε μπορούμε ν’ αρνηθούμε ότι υπάρχουν πολλές ψευδείς και επινοημένες παραδόσεις και ρήσεις, που αποδόθηκαν στον Προφήτη, αλλά οι μορφωμένοι λόγιοι του Ισλάμ ανέκαθεν είχαν υπ’ όψη αυτήν την πιθανότητα, και επομένως διερεύνησαν εξονυχιστικά κάθε παράδοση, που αποδόθηκε στον Προφήτη. Το Κοράνιο ανέφερε την πιο σημαντική μέθοδο για την εξέταση ενός θέματος :
Ω! Εσείς που πιστεύετε! Αν ένας κουτσομπόλης σας παρουσιαστεί φέρνοντας μια είδηση, βεβαιωθείτε (για την αλήθεια), μήπως βλάψετε ένα λαό (απερίσκεπτα και) εν αγνοία, κι έπειτα μετανιώσετε για ότι έχετε κάνει. (Κοράνι 49:6)
Η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας, και η συμπεριφορά του ατόμου, που σχετίζεται με την παράδοση είναι σημαντικοί παράγοντες, που λαμβάνονται υπ’ όψη όταν εξετάζουμε την αυθεντικότητα της αναγωγής της Παράδοσης. Αυτός ο κανόνας βοήθησε τους Μουσουλμάνους, που τον εφάρμοσαν σ’ όσους αφηγούνταν τις Παραδόσεις του Προφήτη. Αυτή η μέθοδος εξέτασης και κριτικής οδήγησε στην ανάπτυξη των κανόνων της ιστορικής κριτικής της Προφητικής Παράδοσης.
Ως αποτέλεσμα της σημαντικότητας των Παραδόσεων του Προφήτη, οι Μουσουλμάνοι ερευνητές έβαλαν τα δυνατά τους για να επιβεβαιώσουν τις αυθεντικές Παραδόσεις, ή να τις απορρίψουν ως ψευδείς επινοήσεις. Ίδρυσαν επίσης νέους κλάδους επιστήμης σχετικά με την Προφητική Παράδοση. Αυτοί οι νέοι κλάδοι περιλαμβάνουν την επιστήμη της Βιογραφίας των Αφηγητών, την επιστήμη της Παραπομπής, και την επιστήμη της Ακριβολογίας (Προσβολής και Κατοχύρωσης της Αυθεντικότητας & Αξιοπιστίας), όλοι αυτοί οι κλάδοι εισήχθησαν για την γρήγορη διερεύνηση του ήθους, της συμπεριφοράς, του τρόπου ζωής, και την αξιοπιστία εκείνων, που αφηγήθηκαν την Προφητική Παράδοση.
Ο Προφήτης Μοχάμμαντ είχε προειδοποιήσει τον κόσμο για την απόδοση ψευδών ρήσεων, ή πράξεων λέγοντας:
«Όποιος εσκεμμένα μου αποδίδει ψευδολογίες, ας λάβει και την θέση του στην Κόλαση».
Ένας από τους πολλούς ερευνητές που αφοσίωσαν την ζωή τους στη μελέτη της Ακριβολογίας της Προφητικής Παράδοσης είναι ο Ιμάμης Αλ-Μπουχάρη (810-870 μ.Χ.) Συνέλλεξε πάνω από μισό εκατομμύριο παραδόσεις, που αποδίδονταν στον Προφήτη, τις περιεργάστηκε, τις εξέτασε, και τις μελέτησε μ’ επιμέλεια και μεθοδικότητα. Αφού εφάρμοσε την αυστηρή απαλοιφή των αμφίβολων παραδόσεων, τελικά ενέκρινε μόνο εννέα χιλιάδες Παραδόσεις. Αν εξαιρέσουμε τις επαναλαμβανόμενες Ρήσεις, μας μένουν μόνο τρεις χιλιάδες. Την μέθοδο του Αλ-Μπουχάρη στην εξακρίβωση της αυθεντικότητας των παραδόσεων μελέτησαν και ακολούθησαν και άλλοι Μουσουλμάνοι Επιστήμονες των Προφητικών Ρήσεων.
Μετά από φιλόπονες προσπάθειες των Μουσουλμάνων επιστημόνων για να εξακριβώσουν την αυθεντικότητα των Ρήσεων, συγκροτήθηκαν έξι βιβλία σ’ αυτόν τον τομέα, καθώς ελέγχθηκαν, εγκρίθηκαν και αναγνωρίστηκαν. Οι τίτλοι τους είναι: Οι Αυθεντικές Παραδόσεις του Αλ- Μπουχάρη, Οι Αυθεντικές Παραδόσεις του Μόσλεμ, Οι Παραδόσεις του Αλ-Νασάη, του Άμπου-Νταούντ, του Αλ- Τιρμίδη, και του Ίμπεν Μάτζα. Υπάρχουν επίσης βιβλία, που αναφέρουν και απορρίπτουν δεκάδες χιλιάδες μη αυθεντικών και επινοημένων παραδόσεων.
Έτσι, είναι προφανές ότι οι Μουσουλμάνοι επιστήμονες μελέτησαν και εξακρίβωσαν την αυθεντικότητα της Προφητικής Παράδοσης μ’ απαράμιλλη αφοσίωση και ακρίβεια και ότι οποιεσδήποτε αμφιβολίες σ’ αυτό το θέμα είναι απολύτως κακόβουλες και αδικαιολόγητες.
Μια από τις κύριες ενστάσεις ενάντια στην αυθεντικότητα των Προφητικών Ρήσεων είναι η κατηγορία ότι περιλαμβάνουν αντιφάσεις. Επομένως, θα ήθελα να προσθέσω τους ακόλουθους συλλογισμούς στην επιχειρηματολογία μου σχετικά με το προηγούμενο μέρος αυτού του κεφαλαίου :
Το Κοράνιο βεβαιώνει τη συμμόρφωση των πιστών με την Προφητική Παράδοση. Αυτό είναι δηλωμένο στ’ ακόλουθα Κορανικά εδάφια:
«Όποιος υπακούει στον Προφήτη υπακούει Στον Αλλάχ» [4/80].
«Έτσι ακολουθήστε όσα σας υπέδειξε ο Προφήτης, και απορρίψτε όσα σας απαγόρεψε».[59/7]
Η Προφητική Παράδοση συμπεριλαμβάνει τις εγκρίσεις και τις απαγορεύσεις του Προφήτη. Επομένως, οι Παραδόσεις του Προφήτη είναι ένα αναγκαίο τμήμα της Ισλαμικής Ομολογίας, και αν αμελήσουμε την τήρησή τους, τότε αθετούμε σκόπιμα και το Κοράνι.
Δεν υπάρχει δυσκολία στο να ξεχωρίσουμε μια αυθεντική Ρήση, από μια μη αυθεντική, ή παραποιημένη, ειδικά αφού οι Μουσουλμάνοι Ερευνητές έθεσαν τους κανόνες σ’ αυτό το θέμα πριν από πολλούς αιώνες. Όπως προαναφέραμε στο τελευταίο μέρος, δεν μπορούμε ποτέ να παρακάμψουμε την Παράδοση του Προφήτη εφόσον είναι η δεύτερη πηγή του Ισλάμ. Πρέπει να μείνουμε πιστοί στους κανόνες της Παράδοσης, και ν’ αντιληφθούμε ότι οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τις αντιφατικές παραδόσεις μπορεί να ξεκαθαριστεί με την εφαρμογή της μεθόδου και των κανόνων, που θέσπισαν οι Μουσουλμάνοι Ερευνητές, και που επιτρέπει σε κάποιον να ξεχωρίσει την αυθεντική παράδοση από την μη αυθεντική και την παραποιημένη.
Η Προφητική Παράδοση είναι η ακριβέστερη ερμηνεία των εδαφίων του Κορανίου, αφού έγινε απ’ τον ίδιο τον Προφήτη. Πώς μπορούμε λοιπόν να την παρακάμψουμε για αναξιόπιστους ισχυρισμούς; Οι Μουσουλμάνοι προσεύχονται πέντε φορές την ημέρα σύμφωνα με τον τρόπο και τις οδηγίες, που περιγράφονται στην Προφητική Παράδοση, και με λεπτομέρειες, που δεν καταγράφονται στο Κοράνι. Ομοίως, υπάρχουν και άλλες πολλές ανάλογες περιπτώσεις.
Οι Ιερές Γραφές των θρησκειών, που προηγήθηκαν του Ισλάμ γράφτηκαν με τρόπο και ύφος όμοιο μ’ αυτό των Προφητικών Ρήσεων, όμως κανένας, από τους οπαδούς αυτών των θρησκειών δεν απαίτησε ότι πρέπει ν’απορριφθούν ως ασυνάρτητες, αντιφατικές και αβέβαιες.
Τέτοια θέματα πρέπει να μελετούνται αντικειμενικά και μ’ αυθεντικές αποδείξεις, ώστε οι ύποπτες αφηγήσεις να αναλύονται και να ταξινομούνται. Αυτή είναι η μέθοδος που συστήθηκε και εφαρμόστηκε αποδοτικά από τους Μουσουλμάνους Ερευνητές πριν από πολλούς αιώνες.»
Πηγή:
1) Από το βιβλίο του Δρ. Μαχμούντ Χάμντυ Ζακζούκ «Ισλαμικές Αλήθειες», κεφ 2, σελίδα 23. Μεταφράστηκε από την ΝΙΝΑ Α. ΜΠΟΥΡΣΑΝ
2) Iqbal, Muhammad, The Renewal of Religious Thought in Islam. Σελίδα 160
*Προτεινόμενο άρθρο: Η αυθεντικότητα και η αξιοπιστία του Κορανικού κειμένου
Κατηγορίες:ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ(σ)
