Ερώτηση:
«Καλησπέρα σας. Θέλω να σας ζητήσω να μου εξηγήσετε, περιληπτικά εάν δύνασθε, την φύση καθώς και τον λόγο ύπαρξης των περιέργων, αμετάφραστων γραμμάτων στις Σούρες 2:1 (όμοια με 3:1), 7:1, 13:1, 19:1, 20:1, 26:1, 28:1, 36:1 και 40:1 μέσα στο Ιερό Κοράνιο. – Ιδιαίτερα στην 10:1, 11:1 και 13:1 σε τι ακριβώς αναφέρεται; – Σε πολλά σημεία ο άγγελος καταγράφεται να αναφέρει τα θελήματα και τις πράξεις του Θεού χρησιμοποιώντας ρήματα στον πρώτο πληθυντικό. Γιατί; Αι εκδόσεις του Ιερού Κορανίου που κατέχω είναι «Sahih International» (μια μεταφρασμένη στην αγγλική και μια στην ελληνική γλώσσα) και στις δυο αναφέρεται η δωρεά του Βασιλιά Φαχντ μπιν Αμπντουλαζίζ Αλ Σαούντ και η υπογραφή του Σεΐχη Σάληχ μπιν Αμπντουλαζίζ μπιν Μουχάμμεντ Αλ ελ-Σέιχ ως Υπουργού Ισλαμικών Υποθέσεων, Βακουφίων και Ιερού Κηρύγματος, Γενικού επόπτη επί του Συγκροτήματος. Προσμένω απάντησή σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.»
Απάντηση:
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ευχαριστούμε για την ερώτηση σας.
Τα μεμονωμένα γράμματα που ξεκινούν στην αρχή ορισμένων κεφαλαίων του Κορανίου έχουν συζητηθεί απο τους μεγάλους Ουλεμά οι οποίοι πρόσφεραν παραπάνω από μια εκδοχή για το τι μπορεί να σημαίνουν. Όμως υπάρχει ομοφωνία και συναίνεση οτι αυτά τα γράμματα ανήκουν στο αόρατο πεδίο (για τον άνθρωπο) και γνώση για αυτά έχει μόνο ο Αλλάχ ο Ύψιστος. Αυτό έχει αναφερθεί από τον Abu Bakr, τον Umar, τον Uthman, τον Ali, και τον Ibn Masud.[1]
Σε ένα άλλο θέμα οπου υπάρχει ομοφωνία είναι ότι αυτά τα γράμματα δεν αποκαλύφθηκαν τυχαία, δίχως κανένα λόγο. Το αντίθετο, έχουν μεγάλη σημασία και βαρύτητα, και αν είχαμε αυθεντική δήλωση του Προφήτη Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) τότε δεν θα είχαμε άλλη επιλογή από να την δεχτούμε. Μόνο ένας αδαής θα έλεγε ότι αυτά τα γράμματα δεν έχουν κανένα νόημα και σημασία.[2]
Μια ισχυρή άποψη αρκετών μεγάλων Ουλεμά είναι ότι τα γράμματα αυτά μαρτυρούν το θαύμα του Κορανίου. Κανένας δεν κατάφερε μέχρι στιγμής να αναπαράγει ένα κείμενο σαν το Κοράνι. Οι αυθεντίες λογοτέχνες και ποιητές της εποχής του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) απέτυχαν, οπου και σύγχρονοι επικριτές είχαν και έχουν την ίδια μοίρα. Δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μια απαγγελία όμοια με το Κοράνι παρόλο (και εδώ είναι το θαύμα και το σημείο που το καταμαρτυρούν τα μεμονωμένα γράμματα) που αυτό το θαύμα (το Κοράνι) αποτελείται από γράμματα μιας γλώσσας οπου οι επικριτές όχι μόνο μιλούσαν (άραβες/αραβική) αλλά απαγγέλνανε ποιήματα και φιλοσοφικούς στίχους με βάση αυτών των γραμμάτων (της Αραβικής). Αυτή είναι η γνώμη του μεγάλου Ιμάμη και ερμηνευτή al Qurtubi, και του λόγιου ar Razi. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι και η άποψη του Ibn Taymiyyah.[3]
Ως προς το δεύτερο ερώτημα σας, ως προς το πρώτο πληθυντικό. Να τονίσουμε ότι το Κοράνι είναι ο αδημιούργητος λόγος του Αλλάχ και όχι η αναφορά του αγγέλου. Ο άγγελος μετέφερε τα λόγια του Αλλάχ στον απόστολο και προφήτη Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Το λογοτεχνικό ύφος στην αραβική γλώσσα δίνει την δυνατότητα να αναφερθεί κάποιος στον εαυτό του ως «εμείς» نحن (νάχνου) για σεβασμό, ευγένεια, η δόξα. Μπορεί επίσης να αναφερθεί στο πρόσωπο του ως «εγώ» أنا (άνα). Επίσης ο Ύψιστος αναφέρεται στον εαυτό του ως «αυτός» هو (χούα). Αυτά τα τρία ύφη χρησιμοποιούνται από τον Ύψιστο για να τον κατανοήσουν οι Άραβες.[4]
Ο Ibn Taymiyah είπε οτι ο Αλλάχ ο Ύψιστος αναφέρεται στο πρόσωπο του στο πληθυντικό για λόγους δόξας, δύναμης, και σεβασμού.[5]
Καλό είναι να διαβάσετε επίσης το άρθρο μας «Τι είδους βιβλίο είναι το Κοράνι και πως διαβάζεται»
————————————————————————————————————-
Υποσημειώσεις:
1) Tafsir Ibn Kathir τόμος 1 σελ. 102
2) Tafsir Ibn Kathir τόμος 1 σελ. 103
3) Tafsir at Tabari τόμος 1 σελ. 208
4) Lajnah aDaimah 4:143
5) Aqeedah al Tadmuriyah του Ibn Taymiyah σελ. 75 και 109
Άχμαντ Ελντίν
Categories: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΚΟΡΑΝΙ