Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Η θρησκεία στον δυτικό πολιτισμό, από την στιγμή που εκλαμβάνεται ως κατώτερη και είναι θέμα προσωπικής επιλογής του καθενός, είναι αρκετά λογικό να εκπλήσσει αρνητικά όταν ενημερώνονται ότι στον Ισλαμικό νόμο ο αποστάτης τιμωρείτε με θάνατο.
Αν και απαγορεύτηκε η θανατική ποινή στην Αγγλία (το 1965) διατηρήθηκε ενεργή σε θέματα εθνικής προδοσίας. Γενικά η εσχάτη προδοσία στη δύση τιμωρούταν με θάνατο και σήμερα η τιμωρία σε αρκετές, αν όχι όλες τις δυτικές χώρες, είναι ισόβια φυλάκιση. Στην Αμερική, την Κίνα και στην Ιαπωνία η θανατική ποινή ισχύει ακόμα και σήμερα για σοβαρά εγκλήματα.
Το Ισλάμ δεν είναι απλά μια θρησκεία αλλά ένα ολοκληρωμένο σύστημα ζωής. Πέρα από την θεολογία, οι νόμοι του δεν διέπουν μόνο την συμπεριφορά του πιστού αλλά σχηματίζουν τους βασικούς κανόνες και την δημόσια τάξη σε ένα Ισλαμικό κράτος.
Στο Ισλαμικό δίκαιο «αποστασία» (Ρίντα) σημαίνει την άρνηση των νόμων (και θεολογικών) και άρνηση συμμετοχής στην κοινωνία. Είναι προδοσία ενάντια στο κράτος η οποία μετέπειτα ανοίγει την πόρτα για εχθροπραξίες στα πονηρά μυαλά.
Αυτός που θα επιλέξει να αφήσει την πίστη του Ισλάμ και να φύγει από την Ισλαμική χώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα κυνηγηθεί να θανατωθεί. Ούτε επίσης αυτός που αποστάτησε και τηρεί την καινούρια του πίστη/ιδεολογία ιδιωτικά και τηρώντας τους νόμους του κράτους, δεν θα κυνηγηθεί η θανατωθεί. Στην ιστορία του Ισλάμ ποτέ δεν υπήρχαν ανακριτές της πίστης και ούτε καταγράφεται τέτοια πρακτική στον Ισλαμικό νόμο.
Το Κοράνι λέει:
«Στη Θρησκεία δεν υπάρχει καταναγκασμός. Διότι η Αλήθεια έχει ξεχωριστεί ολοφάνερα απ’ την Πλάνη» (Κοράνι 2:256)
Η τιμωρία της αποστασίας, όπως τονίζουν Μουσουλμάνοι λόγιοι-νομολόγοι, κύριο στόχο έχει να αποθαρρύνει αυτούς που ασπάζονται φαινομενικά το Ισλάμ για να εναντιωθούν «από μέσα». Για παράδειγμα, στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ στην Μεδίνα, ήταν πρακτική αρκετών εβραίων να ασπάζονται το Ισλάμ και μετά να το εγκαταλείπουν για να λυγίσουν την αυτοπεποίθηση των πρώτων Μουσουλμάνων. Διαβάζουμε:
«Ένα μέρος απ’ τους οπαδούς του Βιβλίου είπαν: ” Να πιστεύετε το πρωί σ’ ό,τι αποκαλύφθηκε στους πιστούς, αλλά να το αρνείστε στο τέλος της μέρας. Ίσως κατά τύχη επιστρέψουν» (Κοράνι 3:72) (επίσης από το ταφσίρ του Τάμπαρι τόμος 6, σελ.508 και Ταφσίρ του Ίμπν Καθίρ τόμος, 2 σελ, 188)
Η τιμωρία της αποστασίας εκτελείται κυρίως για τους αποστάτες που συνεργάζονται με μια εχθρική δύναμη ενάντια σε ένα Ισλαμικό κράτος η σε αυτούς που πολεμούν κατά του κράτους και όχι τόσο εναντίον αυτού που αποστάτησε θεολογικά η ιδεολογικά (ισχύει όμως και αυτό).
Οι δυτικές χώρες κατά το παρελθόν (μακρινό και κοντινό όπως Ρωσία, Ιταλία, Αμερική) έχουν εκτελέσει προδότες για μεταφορά κρατικών μυστικών και πληροφοριών. Κανένας πολέμιος/επικριτής, από αυτούς που αναπαράγουν διάφορες προπαγανδιστικές «ειδήσεις», δεν θα είχε πρόβλημα με την ποινή αυτή προς τον προδότη (εθνικών η άλλων συμφερόντων). Στο Ισλάμ όμως η ποινή του προδότη είναι για πολύ σοβαρότερους λόγους. Δεν είναι απλή εναντίωση σε ανθρώπους αλλά προς τον Θεό τον ίδιο και ο Θεός είναι υπεράνω από οποιαδήποτε επίγεια συμφέροντα, αντιλήψεις και προσωπικές επιθυμίες.
Κατανοώ απόλυτα ότι αρκετοί μη Μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας θα δυσκολευτούν να δεχτούν την τιμωρία της αποστασίας. Σκοπός μου δεν είναι να πείσω αλλά να γίνει κατανοητή η ορθόδοξη Ισλαμική θέση. Έχουμε βεβαίως και τους αιρετικούς Μουσουλμάνους ( ψευτοπροοδευτικούς) που δεν δέχονται την αποστασία παρόλο που καταγράφεται ξεκάθαρα στην Σούννα (διδασκαλίες – παράδοση) του Προφήτη (Μπουχάρι (6922) και Μπουχάρι (6484) επίσης Μούσλιμ (1676))
Επίσης, θερμή παράκληση προς Χριστιανούς και Ιουδαίους επικριτές: Προτού ασκήσετε κριτική για την τιμωρία της αποστασίας στο Ισλάμ διαβάστε τα ιερά κείμενα σας που προωθούν την θανατική ποινή για τον αποστάτη καθώς επίσης και για τον αλλόθρησκο ιεραπόστολο που «θα παρασύρει» τον πιστό. Διαβάστε από το βιβλίο του Δευτερονομίου 13: 6-9, 17:3-5, και από το Β Χρονικών 15:13. Για όσους ακόμα που θα δικαιολογηθούν ότι ο νόμος του Μωυσή έχει ακυρωθεί λόγω της παρουσίας του Ιησού (ειρήνη και ευλογία σε αυτούς) ας ρίξουν μια ματιά στο «ευαγγέλιο του Ματθαίου» 5:17 οπου ξεκάθαρα αναφέρεται και τονίζεται ότι ο νόμος δεν έχει ακυρωθεί
Κλείνοντας το άρθρο, να τονίσουμε κάτι σημαντικό: ότι η τιμωρία της αποστασίας, καθώς επίσης και άλλοι νόμοι του Ισλάμ ως προς την νομολογία και όχι ως προς την θεολογία και δόγμα, ισχύουν μόνο σε μια Ισλαμική χώρα που εφαρμόζεται ο Ισλαμικός νόμος. Απαγορεύεται αυστηρά στον οποιοδήποτε Μουσουλμάνο να εκτελεί ποινές του Ισλαμικού δικαίου σε χώρες μη Μουσουλμανικές όπως επίσης απαγορεύεται και στις ίδιες τις Ισλαμικές χώρες να παρεμβαίνει. Διότι ΜΟΝΟ οι αρμόδιοι αναλύουν, κρίνουν, και δικάζουν όπως δικηγόροι, δικαστές, δικαστήρια, αστυνομία, δικαιοσύνη. Ο κάθε Μουσουλμάνος που ζει σε μη Μουσουλμανική χώρα οφείλει να σέβεται και να συμμορφώνεται στο σύνταγμα και στους νόμους της κάθε χώρας. Το δικαίωμα του είναι μόνο ως προς την θεολογία, το δόγμα, και τα λατρευτικά καθήκοντα και όχι στο νομικό δίκαιο.
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ