Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ο Ύψιστος λέει:
أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ
وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِن تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ
«(Ο Προφήτης Διδάσκει) να μη λατρεύετε κανέναν παρα μόνο τον Αλλάχ. (και να πει): “Εγώ -αληθώς – είμαι (σταλμένος) σε σας από Εκείνον, για να προειδοποιήσω και να αναγγείλω ευχάριστα νέα. “(Και να κηρύξει τα εξής): επιδιώκετε τη συγχώρηση του Κυρίου σας, κι έπειτα επανέλθετε σ’ Αυτόν μετανοιωμένοι. Θα σας παραχωρήσει ευχάριστες (κι αληθινές) χάρες, για ενα ορισμένο χρόνο, (τέρμα), και θα χορηγήσει την (άφθονη) χάρη Του, σ’ όποιον την αξίζει! Αν όμως απομακρυνθείτε, τότε φοβούμαι για σας την Τιμωρία της Μεγάλης Ημέρας.» {Κοράνι 11:2-3}
Όποιος θέλει την αφθονία και την επιτυχία, σε αυτήν την ζωή και την επόμενη, οφείλει να είναι Μονοθεϊστής. Να μην λατρεύει τίποτα και κανέναν, παρά μόνο τον Έναν και Μοναδικό, τον Μόνο άξιο λατρείας, τον Δημιουργό Αλλάχ, τον Θεό όλων των Προφητών.
Όποιος θέλει την αφθονία και την επιτυχία, σε αυτήν την ζωή και την επόμενη, οφείλει να προσέχει τις αμαρτίες και να απομακρύνεται από αυτές. Συχνά να ζητά συγχώρεση με ειλικρίνεια για τυχόν σφάλματα και να επιστρέφει μετανοιωμένος στον Κύριο.
Όποιος θέλει την αφθονία και την επιτυχία, σε αυτήν την ζωή και την επόμενη, οφείλει να είναι προσεκτικός έτσι ώστε να μην απομακρυνθεί και εγκαταλείψει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον Δημιουργό του. Να είναι σταθερός με συνέπεια.
Η ευημερία, η αφθονία και η επιτυχία, σε αυτήν και την επόμενη ζωή σχετίζονται με την τήρηση του Ταουχίντ (Μονοθεϊσμού) με πίστη και πράξεις, την συνεχόμενη τάση του πιστού να ζητά συγχώρεση για τις αμαρτίες και τα λάθη του επιστρέφοντας με μετάνοια, και την σταθερότητα με συνέπεια στις υποχρεώσεις του προς τον Αλλάχ τον Ύψιστο.
Ταουχίντ, συγχώρεση με μετάνοια και σταθερότητα με συνέπεια είναι ο οδηγός προς την επιτυχία. Όμως γιατί κάποιοι, ενώ διαπράττουν συνεχόμενα αμαρτίες η δεν πιστεύουν, απολαμβάνουν την ευημερία σε αυτήν την ζωή; Αυτός που απολαμβάνει την αφθονία στην επίγεια ζωη του ενώ διαπράττει αμαρτίες η απιστία τότε αυτό στην ουσία είναι τιμωρία και σήμα κινδύνου. Ο Ύψιστος λέει:
فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ
«τους ανοίξαμε τις πόρτες για όλα τα (καλά) πράγματα, και όταν χάρηκαν μ’ αυτά που πήραν, τότε τους στείλαμε την τιμωρία μας ξαφνικά και να τώρα που βυθιστήκαν στην απόγνωση!» {Κοράνι 6:44}
Όταν διαπράττονται αμαρτίες και απιστία και ταυτόχρονα υπάρχει ευημερία τότε η τιμωρία είναι πολύ κοντά. Όταν όμως η ευημερία συνοδεύεται με πίστη, ενάρετες πράξεις, συνείδηση προς τις υποχρεώσεις μας απέναντι στον Αλλάχ και απομάκρυνση από το απαγορευμένο τότε αυτό είναι ευλογία και χάρη από τον Ύψιστο.
Και γιατί βλέπουμε τις περισσότερες φορές ο πιστός να δοκιμάζεται με φτώχια, δυσκολίες και βάσανα; Σε αυτήν την περίπτωση είτε τιμωρείται για τυχόν λάθη και αστοχίες, είτε η δοκιμασία αυτή λειτουργεί εξαγνιστικά και προς όφελος του. Διαβάστε περισσότερα εδώ
وصلى الله وسلم وبارك على نبينا محمد
Categories: ΚΟΡΑΝΙ, Μουσουλμάνοι