Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Το «Ταουάσσουλ» στην Ισλαμική θεολογία σχετίζεται με την συμπεριφορά του πιστού, ο οποίος κάνει πράξεις λατρείας για να έρθει πιο κοντά (με την έννοια της αποδοχής) στον Δημιουργό του. Ο Ύψιστος λέει:
يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ
«επιθυμούν (για τον εαυτό τους) τα μέσα για να πλησιάσουν τον Κύριο τους» {Κοράνι 17:57}
Ποια είναι τα μέσα αυτά που χρησιμοποιεί ο πιστός για «να πλησιάσει» τον Κύριο; Είναι οι πράξεις λατρείας, είτε υποχρεωτικές είτε εθελοντικές. Μπορεί να είναι πράξεις, εκφράσεις (λόγια) και πιστεύω. Μερικά από αυτά είναι τα εξής: Ο Ύψιστος λέει:
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
«Στον Αλλάχ ανήκουν τα ωραιότερα ονόματα, γι’ αυτό μ’ αυτά να τον προσφωνείτε, κι αποφεύγετε εκείνους που βεβηλώνουν (η αρνούνται) τις ονομασίες Του, γιατί, γι’ αυτό που κάνουν, θα έχουν (την ανάλογη) ανταπόδοση» {Κοράνι 7:180}
Όταν ο πιστός επικαλείται τον Ύψιστο χρησιμοποιώντας τις Ονομασίες του και τις ιδιότητες/χαρακτηριστικά του, πάντα έτσι όπως καταγράφονται από το Κοράνι και την Σούννα (προφητική παράδοση-διδασκαλία) τότε αυτό είναι μια μορφή «Ταουάσσουλ». Και στην επίκληση μας, όταν Τον καλούμε με τις Ονομασίες του, χρησιμοποιούμε τις ανάλογες ονομασίες για την κάθε μας ανάγκη και περίπτωση. Για παράδειγμα, όταν ζητάμε συγχώρεση καλό είναι να τον επικαλούμαστε με την Ονομασία «Αλ Γαφούρ» (Αυτός που συγχωρεί) η εάν θέλουμε ευσπλαχνία, τον επικαλούμαστε με την Ονομασία «αρ Ραχμάν» (Ο Φιλεύσπλαχνος). Επίσης, μια σπουδαία μορφή «Ταουάσσουλ» είναι η Ορθόδοξη πίστη/δογματική, με Ταουχίντ (Μονοθεϊσμό). Ο Ύψιστος λέει:
رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
«Κύριε μας! Πιστέψαμε σ’ ό,τι έστειλες κι ακολουθήσαμε τον Απόστολο. Γι’ αυτό γράψε μας (να μας συμπεριλάβεις) με αυτούς που μαρτυρούν την αλήθεια» {Κοράνι 3:53}
Μια άλλη μορφή «Ταουάσσουλ» είναι οι ενάρετες πράξεις. Οποιαδήποτε ενάρετη πράξη (προσευχή, νηστεία, ελεημοσύνη, μετάνοια, ανάγνωση του Κορανίου, απομάκρυνση από το απαγορευμένο, κτλ), που γίνεται με ειλικρίνεια για χάρη του Αλλάχ, είναι ένα πολύ καλό μέσο να πλησιάσεις τον Ύψιστο. Για παράδειγμα έχουμε το γνωστό χαντίθ που καταγράφει την περίπτωση 3 ατόμων που εγκλωβίστηκαν σε μια σπηλιά με αποτέλεσμα να προσευχηθούν στον Ύψιστο για την απελευθέρωση τους. Στις επικλήσεις τους έκαναν αναφορά σε συγκεκριμένες ενάρετες πράξεις που έγιναν με ειλικρίνεια προς τον Κύριο. {Μπουχάρι 2215}
Αφού είδαμε επιγραμματικά το Ταουάσσουλ, να αναφέρουμε και μερικά πράγματα για το αιρετικό ψευτο-Ταουάσσουλ. Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να πλησιάσουν τον Ύψιστο με λάθος τρόπο. Αυτός ο λανθασμένος τρόπος έχει να κάνει με αιρετικές μεθοδολογίες που είτε στέκονται ως αίρεση είτε φτάνουν σε επίπεδα απιστίας (λόγω πολυθεϊστικής συμπεριφοράς). Ένα παράδειγμα αιρετικού Ταουάσσουλ είναι αυτό που κάνουν ορισμένοι από τους Σούφι (μυστικιστές).
Μαζεύονται στους λεγόμενους «κύκλους ενθύμησης» δήθεν για τον Ύψιστο και αρχίζουν ταυτόχρονα και ρυθμικά να επαναλαμβάνουν το όνομα του Αλλάχ (και άλλα παρόμοια). Αυτό είναι μια πλανεμένη και αιρετική μεθοδολογία ενθύμησης (δίκρ) του Αλλάχ του Υψίστου. Για ποιο λόγο; Διότι ο Προφήτηςصلى الله عليه وسلم δεν μας δίδαξε αυτόν τον τρόπο (η άλλους παρόμοιους) να θυμόμαστε (να κάνουμε δίκρ) τον Ύψιστο. Επίσης, το αιρετικό Ταουάσσουλ μπορεί να φτάσει και σε επίπεδα Πολυθεϊσμού και ειδωλολατρίας αν δεν γίνει με βάση την προφητική μεθοδολογία (Σούννα). Ένα παράδειγμα Ταουάσσουλ που φτάνει σε τέτοια επίπεδα είναι αυτό της λατρείας των νεκρών. Σε αυτήν την περίπτωση ο αιρετικός έχει πλανηθεί πιστεύοντας ότι ο νεκρός μπορεί να τον ωφελήσει (ευλογώντας τον, προστατεύοντας τον, βοηθώντας τον, κτλ) και επικαλείται τον νεκρό είτε να σταθεί ως μεσολαβητής ανάμεσα σε αυτόν και τον Ύψιστο, είτε ζητώντας άμεσα από αυτόν (τον νεκρό) για τις ανάγκες του. Αυτό είναι απιστία και κάποιος τίθεται εκτός Ισλάμ με τέτοιες πράξεις και συμπεριφορές.
Προσοχή λοιπόν. Ναι στο Ορθόδοξο Ταουάσσουλ, στο να προσεγγίσουμε Ορθόδοξα τον Ύψιστο, έτσι όπως δίδαξε ο Προφήτη μας صلى الله عليه وسلم , και μακριά από κάθε ανθρώπινο επινοημένο Ταουάσσουλ. Και όπως είπε ο Προφήτης μας صلى الله عليه وسلم:
«Ο καλύτερος λόγος είναι το βιβλίο του Αλλάχ και η καλύτερη καθοδήγηση είναι η καθοδήγηση του Μουχάμαντ. Τα χειρότερα πράγματα είναι αυτά που επινοούνται/καινοτομίες (σε θέματα δογματικής-θεολογίας) και κάθε καινοτομία οδηγεί στην πλάνη» {Σαχίχ Μούσλιμ, χαντίθ νούμερο 867}
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه
Categories: ΙΣΛΑΜ, Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.