Καλεί το Κοράνι να προκαλέσουμε τρόμο σε αθώους μη Μουσουλμάνους; – Απάντηση σε Ισλαμοφοβικούς – سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ

Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Μου στάλθηκε ένα μήνυμα από μια σελίδα του Facebook, οπου (ειρωνικά) μου ζήταγε να σχολιάσω το Κορανικό εδάφιο, που βρίσκεται στο κεφάλαιο αλ Ανφάλ (κεφ.8) εδάφιο 12, στο οποίο λέει ο Ύψιστος:

إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ

«(Θυμηθείτε), όταν ο Κύριος σου είχε εμπνεύσει τους αγγέλους (με το μήνυμα): “Εγώ είμαι μαζί σας, δώστε σταθερότητα (δύναμη) σ’ όσους πιστεύουν, θα εγκαταστήσω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων, και χτυπήστε τον αυχένα τους, και χτυπήσετε τις άκρες απ’ τα δάχτυλα τους» {Κοράνι 8:12}

Οι διαχειριστές της σελίδας έβγαλαν το αυθαίρετο και άκυρο συμπέρασμα, οτι το εδάφιο προωθεί τρομοκρατικές ενέργειες σε άμαχο πληθυσμό. Παραπλανητικά και με μεγάλη δόση άγνοιας, το παρέθεσαν μαζί με ένα άρθρο που υποστηρίζει ότι η ΙΣΙΣ σκότωσε έντεκα χριστιανούς στη Νιγηρία.   

Ο διαχειριστής της σελίδας, στη συνέχεια, απευθύνεται σε εμένα λέγοντας:

«Περιμένω τον συνηθισμένο απολογητή να μας εξηγήσει πώς το Ισλαμικό Κράτος παρερμήνευσε την εντολή αποκεφαλισμού απίστων στο Κοράνι και γιατί δεν είναι πραγματικοί Μουσουλμάνοι…»

Προτού σχολιάσουμε το εδάφιο και την άγνοια του διαχειριστή περί Κορανίου και Ισλάμ γενικότερα, θα ήθελα να ρωτήσω τον διαχειριστή της σελίδας, για ποιο λόγο είναι επιλεκτικά ευαίσθητος σε θέματα τρομοκρατίας και βίας; Γιατί, για παράδειγμα, δεν δημοσίευσε την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση της Αλ Σαμπάμπ στη Σομαλία που δολοφονήθηκαν πάνω από 100 Μουσουλμάνοι; Μήπως γιατί η είδηση αυτή, όπως και χιλιάδες άλλες παρόμοιες, μας δείχνει ότι στην ουσία δεν είναι και τόσο «Ισλαμική» η τρομοκρατία, μιας και δολοφονούνται Μουσουλμάνοι;

Θέλω να πω, κάτι που το έχω σχολιάσει εκατοντάδες φορές, ότι αυτή η τρομοκρατία, της ΙΣΙΣ, της Αλ Κάιντα, της Μπόκο Χαράμ, της αλ Σαμπάμπ κτλ, δεν είναι Ισλαμική τρομοκρατία, δεν είναι Κορανική τρομοκρατία, αλλά Χαριτζητική. Αιρετικοί, παραστρατιωτικές ομάδες, τρομοκράτες, που τα περισσότερα θύματα τους είναι Μουσουλμάνοι και στοχεύουν το ίδιο το Ισλάμ.

Ιράκ, Σύρια, Λιβύη, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Σομαλία, Πακιστάν, είναι μερικές από τις Ισλαμικές χώρες που πλήττονται από τρομοκρατικές ενέργειες, και μάλιστα σε χώρους λατρείας (Τζαμιά). Τα νούμερα είναι χαοτικά για το πόσοι Μουσουλμάνοι σκοτώνονται από τρομοκρατικές επιθέσεις. Πως λοιπόν τους θεωρούμε Μουσουλμάνους; Το θύμα λοιπόν είναι το Ισλάμ και οι Μουσουλμάνοι. Δεν στέκονται ως θύτες.

Ο διαχειριστής της συγκεκριμένης πολεμικής σελίδας, δεν χρειάζεται να περιμένει να απαντήσω γιατί ήδη έχω αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της αρθρογραφίας μου, των βίντεο, των ηχητικών, των διαλέξεων και των βιβλίων μου πάνω σε αυτήν την διευκρίνηση και αποσαφήνιση. Απλά δεν είναι αντικειμενικός, ούτε ο σκοπός του είναι η αλήθεια, δεν επιθυμεί να κατανοήσει αλλά να επιτεθεί με άγνοια.

Επιλέγω να απαντήσω διότι αυτές οι κριτικές και οι πολεμικές είναι εξαιρετικές ευκαιρίες για διάδοση της αλήθειας. Δεν απευθύνομαι τόσο στον διαχειριστή της σελίδας, όσο στον κόσμο που με ειλικρίνεια αναζητά την αλήθεια. Αν και έχω απαντήσει σε παρόμοιες κριτικές, καλό είναι να εξουδετερώσουμε κάθε ίχνος αμφιβολίας. Πέρα από αυτό, μας δίνεται και η ευκαιρία να δούμε στην πράξη την μέθοδο της κοπτοραπτικής των Ισλαμικών κειμένων από μεριά τους, και βεβαίως το επίπεδο της άγνοιας τους.

Λέει ο Ύψιστος στη σούρα αλ Ανφάλ:

«(Θυμηθείτε), όταν ο Κύριος σου είχε εμπνεύσει τους αγγέλους (με το μήνυμα): “Εγώ είμαι μαζί σας, δώστε σταθερότητα (δύναμη) σ’ όσους πιστεύουν, θα εγκαταστήσω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων, και χτυπήστε τον αυχένα τους, και χτυπήστε τις άκρες απ’ τα δάχτυλα τους» {Κοράνι 8:12}

Ο  οποιοσδήποτε εάν έκανε τον κόπο να διαβάσει τα συμφραζόμενα του εδαφίου, θα καταλάβαινε ότι έχουμε αναφορά σε πόλεμο, αναφορά σε πεδίο μάχης, αναφορά σε στρατιώτες (πιστούς) που μάχονται ενάντια σε εχθρικούς στρατιώτες (των απίστων). Ακόμα και το όνομα του κεφαλαίου το ξεκαθαρίζει αυτό «Αλ Ανφάλ = τα λάφυρα του πολέμου»

Κάποιος θα αναρωτηθεί: και γιατί μια θρησκεία να ασχολείται με τον πόλεμο; Δεν πρέπει να επικεντρώνεται μόνο στη πνευματική καλλιέργεια του πιστού; Στην παράδοση του Αβραάμ και των Προφητών (κάτι που γίνεται αποδεκτό και από τους Εβραίους) η αποκάλυψη δεν καθορίζει μόνο το δόγμα, την λατρεία και τις λατρευτικές πράξεις, αλλά ο Θεός αποκαλύπτει και νόμους για τον άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Αποκαλύπτει δίκαιο. Αυτός είναι ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, του Ισμαήλ, του Νώε, του Ζαχαρία, του Ιωσήφ, του Ηλία, του Ιώβ, του Μωυσή, του Ιησού του Μουχάμαντ και άλλων Προφητών/Αποστόλων (η ειρήνη και η ευλογία να τους συνοδεύει). Συνεπώς, το Ισλάμ είναι ένας ολοκληρωτικός τρόπος ζωής που φτιάχνει και «τρέχει» κοινωνίες και συστήματα για τον πολίτη. Από μια κοινωνία δεν μπορεί να απουσιάζει το στρατιωτικό σύστημα. Είτε για αμυντικές καταστάσεις είτε για επιθετικές. Πρέπει όμως να δοθεί έμφαση στο γιατί και στο πότε γίνεται η επιθετική σύγκρουση στο Ισλάμ. Πως καθορίζεται και από ποιους. Το Τζιχάντ το κηρύττει ο Μουσουλμάνος ηγέτης μιας Μουσουλμανικής χώρας με τον νόμιμο στρατό της χώρας αυτής. Κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα να κηρύξει Τζιχάντ ειδάλλως θα προκύψει χάος, αδικία κατά αθώων και τρομοκρατία. Δηλαδή, όχι παραστρατιωτικά.

Ας δούμε το εδάφιο που παραθέτει ο Ισλαμοφοβικός. Διαβάζουμε από το Ταφσίρ (επεξηγηματική προσέγγιση) του Ίμπν Καθίρ:

{«θα εγκαταστήσω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων»}, «δηλαδή εσείς οι άγγελοι στηρίξτε τους πιστούς, δυναμώστε την στρατιωτική τους παράταξη κατά των εχθρών τους» {Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 4, σελ.273}  

Ομοίως, διαβάζουμε από το Ταφσίρ του Ίμάμ ασ-Σάαντι:

{ فَٱضْرِبُواْ فَوْقَ ٱلأَعْنَاقِ } أي: على الرقاب { وَٱضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ } أي: مفصل. وهذا خطاب، إما للملائكة الذين أوحى الله إليهم أن يثبتوا الذين آمنوا، فيكون في ذلك دليل أنهم باشروا القتال يوم بدر، أو للمؤمنين يشجعهم اللّه، ويعلمهم كيف يقتلون المشركين، وأنهم لا يرحمونهم، وذلك لأنهم شاقوا الله ورسوله أي: حاربوهما وبارزوهما بالعداوة

{«χτυπήστε τον αυχένα τους, και χτυπήστε τις άκρες απ’ τα δάχτυλα τους»}, «δηλαδή χτυπήστε τους στις αρθρώσεις. Η εντολή αυτή δόθηκε είτε στους αγγέλους οπου τους δόθηκε η έμπνευση, έτσι ώστε οι καρδιές των πιστών να ενδυναμωθούν, που αποδεικνύει ότι οι άγγελοι συμμετείχαν με την παρουσία τους στην μάχη του Μπάντρ, η απευθύνεται στους πιστούς. Ο Αλλάχ εξύψωσε το ηθικό των πιστών και περιέγραψε πώς να πολεμήσουν τους πολυθεϊστές , δείχνοντας καμία ευγένεια, και αυτό διότι κήρυξαν τον πόλεμο στον Αλλάχ και τον Απόστολο Του, δείχνοντας έχθρα». {Ταφσίρ ασ-Σάαντι, τόμος 2, σελ.94}

Η μάχη εδώ δίνεται μεταξύ στρατιωτών, και όχι μεταξύ πολεμιστών παραστρατιωτικής ομάδας (τρομοκρατικής) ενάντια σε άμαχο πληθυσμό απίστων, οπου αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα της προπαγάνδας και της αντι – Ισλαμικής ρητορικής που προσπαθεί να περάσει ο αδαής διαχειριστής της σελίδας και οι όμοιοι του Ισλαμοφοβικοί.

Όλα τα πολεμικά εδάφια του Κορανίου, έχουν αυτήν την βασική αρχή, ότι ο πόλεμος γίνεται μεταξύ στρατιωτών, σε μια βάση ηθικού και νόμιμου πολέμου, είτε επεκτατικού είτε αμυντικού, που καθορίζεται από τον Μουσουλμάνο κυβερνήτη, μιας αναγνωρισμένης Ισλαμικής χώρας, με Μουσουλμανικό αναγνωρισμένο στρατό ενάντια σε αναγνωρισμένο εχθρικό στρατό.

Πάμε τώρα να δούμε πως τα προαναφερθέντα τεκμηριώνονται περεταίρω από τα Ισλαμικά κείμενα. Θα παραθέσω από προηγούμενη αρθρογραφία μου για να αποδείξω ότι ο διαχειριστής της σελίδας, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά την ύπαρξη του IslamForGreeks, επιτηδευμένα αγνόησε τις Ισλαμικές, ξεκάθαρες, αναφορές

Η Χαριτζητική τρομοκρατία των Ντάες (ΙΣΙΣ), αλ Κάιντα, Μπόκο Χαράμ και άλλων παρόμοιων τρομοκρατικών οργανώσεων, έχουν δώσει την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι το Τζιχάντ είναι μια βάρβαρη και απάνθρωπη πρακτική που στόχο έχει αθώους ανθρώπους. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο;

Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم καταγράφεται να λέει σε αυθεντική ρήση

مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا لَمْ يَرَحْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ

«Όποιος σκοτώσει Μουαάχανταν δεν πρόκειται να μυρίσει το άρωμα του παράδεισου» {Μπουχάρι, 3166}

Ο όρος «Μουαάχανταν» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον μη Μουσουλμάνο πολίτη που ζει σε Μουσουλμανικό κράτος. Συγκεκριμένα, ο λόγιος και συλλέκτης των Προφητικών ρήσεων, ο Ιμάμης αλ Μπουχάρι, κατηγοριοποιεί το συγκεκριμένο χαντίθ (ρήση του Προφήτη) με τίτλο باب إِثْمِ مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا بِغَيْرِ جُرْمٍ «Κεφάλαιο: Η αμαρτία/παρανομία γιαυτόν που σκοτώνει έναν αθώο (μη Μουσουλμάνο) που έχει ειρηνικές σχέσεις με Μουσουλμάνους»

Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم συμβούλευε τους στρατηγούς του στο πεδίο της μάχης:

لاَ تَغُلُّوا وَلاَ تَغْدِرُوا وَلاَ تُمَثِّلُوا وَلاَ تَقْتُلُوا وَلِيدًا

«Μην ενεργείτε με ύπουλο και δόλιο τρόπο, μην ακρωτηριάζετε και μην σκοτώνετε παιδιά» {Τιρμιδί, 1408}

Σε δεκάδες άλλες αυθεντικές ρήσεις, είπε «και μην σκοτώνετε τις γυναίκες» {Μπουχάρι 257, 258 – Μούσλιμ 4319, 4320 και πολλές άλλες

Ο Προφήτης είπε επίσης:

لاَ تَقْتُلُوا شَيْخًا فَانِيًا وَلاَ طِفْلاً وَلاَ صَغِيرًا وَلاَ امْرَأَةً وَلاَ تَغُلُّوا وَضُمُّوا غَنَائِمَكُمْ وَأَصْلِحُوا 

«Μην σκοτώνετε τον γέρο, το νεογέννητο, το παιδί η τη γυναίκα. Μην είστε ανέντιμοι με τα λάφυρα, συλλέξετε δίκαια, πράξτε το καλό και συμπεριφερθείτε καλά γιατί ο Αλλάχ αγαπά αυτούς που πράττουν ορθά και τίμια» {Άμπου Νταούντ, 2608}

Ο Άμπου Μπάκρ رضي الله ﺗﻌﺎﻟﯽٰ عنه Ο πρώτος ορθόδοξος χαλίφης του Ισλάμ και ο καλύτερος μαθητής και φίλος του Προφήτη صلى الله عليه وسلم, όταν εξουσιοδότησε τον Γιαζίντ Άμπου Σουφιάν ως αρχηγό για τις περιοχές της Συρίας, τον συμβούλεψε τα εξής:

إِنِّي مُوصِيكَ بِعَشْرٍ لاَ تَقْتُلَنَّ امْرَأَةً وَلاَ صَبِيًّا وَلاَ كَبِيرًا هَرِمًا وَلاَ تَقْطَعَنَّ شَجَرًا مُثْمِرًا وَلاَ تُخَرِّبَنَّ عَامِرًا وَلاَ تَعْقِرَنَّ شَاةً وَلاَ بَعِيرًا إِلاَّ لِمَأْكُلَةٍ وَلاَ تَحْرِقَنَّ نَحْلاً وَلاَ تُفَرِّقَنَّهُ وَلاَ تَغْلُلْ وَلاَ تَجْبُنْ   

«Σε συμβουλεύω με δέκα θέματα: Μην σκοτώσεις γυναίκες και παιδιά, ούτε ηλικιωμένους. Μην κόψεις τα δέντρα που παράγουν καρπούς. Μην καταστρέψεις σπίτια και οικίες που μένουν μέσα άνθρωποι. Μην σφάξεις πρόβατα, καμήλες, παρα μόνο αν χρειαστεί για φαγητό. Μην κάψεις έντομα/δέντρα, με κλέβεις τα λάφυρα, και μην συμπεριφέρεσαι άτιμα με δειλία» {Μάλικ Μουάττα. 971}

Επίσης, ο Μουσουλμάνος στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να μην καταστρέψει ούτε να παρενοχλήσει μοναχούς, ιερείς και κλήρο άλλης θρησκείας, καθώς επίσης να μην πειράξει τους χώρους λατρείας τους. Συγκεκριμένα, ο Άμπου Μπάκρ είχε υπερτονίσει στον στρατό του «θα συναντήσετε ανθρώπους που έχουν αφοσιωθεί στα μοναστήρια, αφήστε τους και μην τους πειράξετε, αφήστε τους να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν αφοσιωθεί» {Σίραατ Άμπου Μπάκρ, σελ. 345}   

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, υπό το φως των αυθεντικών Ισλαμικών πηγών, η Ντάες (ΙΣΙΣ) κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που διδάσκει ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم . Άρα πως λογίζονται ως Μουσουλμάνοι; Τα εγκλήματα κατά αθώου πληθυσμού, από ψευτο-Ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις, όχι μόνο δεν συναντιούνται στις πηγές του Ισλάμ αλλά αναιρούνται με τον πιο ξεκάθαρο και ολοκληρωτικό τρόπο.

Οι φρικαλεότητες της ΙΣΙΣ είναι γνωστές λίγο πολύ σε όλους μας. Ιδιαίτερα στο θέμα της αντιμετώπισης των αιχμαλώτων. Δολοφονούν, ακρωτηριάζουν, βιάζουν και όλα αυτά προσπαθούν να τα δικαιολογήσουν με τον Ισλαμικό νόμο. Ο Ισλαμικός Νόμος όμως, η Σαρία, είναι αθώος από αυτούς. Οι Ισλαμικές πηγές της Σαρία αναιρούν με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο όχι μόνο τους εγκληματίες της ΙΣΙΣ αλλά και διάφορους πολέμιους του Ισλάμ που εκμεταλλεύονται την όλη αμαύρωση που επιχειρείται από μεριά της ΙΣΙΣ.

Ο πιστός στρατιώτης ενός Ισλαμικού στρατού είναι υποχρεωμένος να δείχνει καλοσύνη και ευσπλαχνία

Να ξεκινήσουμε την αναίρεση με το Κορανικό χωρίο που λέει:

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا

«Και τρέφουν – από αγάπη (προς τον Αλλάχ) – το φτωχό, τον ορφανό και τον αιχμάλωτο» {Κοράνι 76:8}

Ο Ιμπν Καθίρ, στο γνωστό του επεξηγηματικό έργο (ταφσίρ Ιμπν Καθίρ) παραθέτει τις θέσεις των Σάλαφ (των μαθητών του Προφήτη και των πρώτων ενάρετων Μουσουλμάνων προκατόχων) που αναφέρουν ότι ο αιχμάλωτος είναι ο υπηρέτης (δούλος) και αυτός που αιχμαλωτίστηκε μετά από πολεμική σύγκρουση. Ο Ιμπν Αμπαάς λέει, όπως μας πληροφορεί ο Ιμάμης Ιμπν Καθίρ, ότι οι αιχμάλωτοι αυτοί είναι ειδωλολάτρες/παγανιστές. Σε αυτούς λοιπόν (φτωχοί, ορφανά και αιχμάλωτοι) ο πιστός Μουσουλμάνος καλείται να δείχνει καλοσύνη και ευσπλαχνία.

Ο Ιμπν Καθίρ σημειώνει: ότι στην πρώτη μάχη μεταξύ των Μουσουλμάνων και των παγανιστών, όταν οι πιστοί αιχμαλώτισαν αρκετούς ειδωλολάτρες, Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم διέταξε τους στρατιώτες να μοιραστούν το φαγητό τους με τους αιχμάλωτους και να τους συμπεριφέρονται με καλοσύνη. Αυτή η διαταγή του Προφήτη ήρθε αφού είδε από τους Σαχάμπα (τους μαθητές) να δίνουν προτεραιότητα στους εαυτούς τους και να αγνοούν τους αιχμαλώτους. {Ταφσίρ Ιμπν Καθίρ, τόμος 10, σελ. 289}

Ο Σέηχ Άλι αλ Χαντάντι αναφέρει:

«Σε αυτά τα εδάφια ο Αλλάχ επαινεί τους ενάρετους πιστούς που δείχνουν καλοσύνη και ευγένεια στους αιχμάλωτους πολυθεϊστές. Δίνουν το φαγητό τους, παρόλο που το έχουν ανάγκη για τον εαυτό τους. Προτιμούν να καλύψουν τις ανάγκες των αιχμαλώτων παρά τις δικές τους. Αυτό διότι ο αιχμάλωτος είναι σε μια θέση αδυναμίας. Δεν μπορεί να φάει και να πιει μόνος του. Και οι Σαχάμπα κατανόησαν ότι η δύναμη τους δεν σήμαινε ότι έπρεπε να ήταν και αλαζόνες η τύραννοι προς τους άλλους

Στην μάχη του Μπάντρ οι Μουσουλμάνοι αιχμαλώτισαν 70 αιχμαλώτους απο τους πολυθεϊστές των Κουραίς και όποιος ήταν μαζί τους. Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله  عليه وسلم διέταξε καλοσύνη, ευγένεια και καλή μεταχείριση προς τους αιχμάλωτους. Οι Σαχάμπα τήρησαν την εντολή του Προφήτη με τον πιο όμορφο τρόπο. Ο Ιμπν Αμπαάς καταγράφει: «Όταν ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم έδωσε εντολή για καλοσυνάτη συμπεριφορά προς τους αιχμάλωτους, οι Σαχάμπα τους προτίμησαν (τους αιχμάλωτους) ακόμα και από τον ίδιο τους τον εαυτό στο κομμάτι της τροφής.

Ο σημαιοφόρος του στρατού των απίστων, ο Άμπου Ουζάιρ Ιμπν Ουμάιρ, στο πόλεμο του Μπάντρ, εξιστορεί την εμπειρία του με τους Μουσουλμάνους όταν αιχμαλωτίστηκε: «Κάθε φορά που ετοίμαζαν το φαγητό έδιναν το ψωμί τους σε εμας και έτρωγαν λίγους χουρμάδες, εξαιτίας της εντολής του Προφήτη σχετικά με εμάς. Ότι ψωμί έπιαναν το έδιναν σε εμάς σε σημείο που ντράπηκα και το γύρισα πίσω. Όμως κάθε φορά που το επέστρεφα αυτοί το έδιναν πίσω χωρίς να πάρουν κανένα κομμάτι. Η καλοσύνη τους έφτασε σε τέτοιο σημείο οπου προτιμούσαν να καλύψουν τις ανάγκες των αιχμαλώτων παρά τις δίκες τους» {Από την ομιλία του Σέηχ Άλι αλ Χαντάντι, Άμπου Ιιαάντ, 7 Φεβρουαρίου 2015}

Η συμπεριφορά αυτή του πιστού απορρέει από το γεγονός ότι ο Μουσουλμάνος επιθυμεί να ευχαριστήσει τον Αλλάχ και όχι τον κόσμο. Δεν το κάνει για κανένα κοσμικό η επίγειο όφελος.

إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا

«Σας τρέφουμε για τη χάρη του Αλλάχ μονάχα. Δεν επιθυμούμε αμοιβή από σας ούτε ευχαριστίες» {Κοράνι 76:9}

Η τιμωρία γιαυτόν που θα βιάσει την αιχμάλωτη-δούλα:

Ο μεγάλος Ιμάμης και νομολόγος, ο Μαάλικ Ίμπν Άνας (συλλέκτης των αχαντίθ του Προφήτη), στο έργο του «Αλ Μουάττα» καταγράφει ότι: «αυτός που βιάζει μια σκλάβα πρέπει να την πληρώσει και επίσης να τιμωρηθεί ο βιαστής» {Αλ Μουάττα, τόμος 2, σελ. 734}

Ο μεγάλος Ιμάμης και νομολόγος αλ Σάφιη στο κλασικό του έργο «Κιτάμπ αλ Ούμμ», λέει: «όποιος εξαναγκάζει με την βία να έχει ερωτική επαφή με την δούλα, τότε του απομακρύνουν την δούλα, πληρώνει και δέχεται την τιμωρία (όπως ορίζεται για τον βιαστή). {Κιτάμπ αλ Ούμμ, τόμος 3, σελ. 253}

Ο Όμαρ Ίμπν αλ Χαττάμπ رضي الله ﺗﻌﺎﻟﯽٰ عنه ο φίλος του Προφήτη και ο δεύτερος Χαλίφης του Ισλάμ, με το που έμαθε ότι ένας Μουσουλμάνος πηρέ μια σκλάβα και έκανε έρωτα μαζί της (χωρίς βία) διέταξε να τον λιθοβολήσουν, γιατί την πήρε σαν δούλα άδικα. Το χαντίθ είναι αυθεντικό.  {Αλ Μπάιχακι (Σούνναν Αλ Μπάιχακι), τόμος 2, σελ 363, νο. 18685}

Σε ένα άλλο χαντίθ ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم διέταξε την ελευθερία σε μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της την χτύπησε στο πρόσωπο. {Μούσλιμ, νο. 4082}

Διδασκαλίες για τους αιχμαλώτους και τους δούλους:

Ο Προφήτης λέει: « Οι υπηρέτες σας και οι σκλάβες-σκλάβοι σας είναι αδέρφια σας. Όποιος έχει σκλάβα-σκλάβο έχει την υποχρέωση να τους δίνει φαγητό από την μερίδα του και ρούχα από αυτά που ντύνεται. Δεν πρέπει να τους βάζετε εργασίες πέρα από τις αντοχές τους. Αν πρέπει να τους βάλετε να κάνουν σκληρή εργασία τότε να τους βοηθήσετε.» {Μπουχάρι (κεφ. Ιμάν) νο. 22, Μούσλιμ (κεφ. Ιμάν) νο. 38, 39, 40}

Η τελευταία ομιλία του Προφήτη περιείχε και μια υπενθύμιση προς τους πιστούς Μουσουλμάνους: Να τηρούν με ευλάβεια την προσευχή τους και να είναι δίκαιοι με τους σκλάβους

Ο ξάδελφος του Προφήτη καταγράφει ότι ο Προφήτης είπε: «Η προσευχή! Η προσευχή! Και φοβηθείτε τον Αλλάχ όσων αναφορά τις σκλάβες-σκλάβους σας.» {Μπουχάρι στο «Άνταμπ αλ Μούφραντ» , νο. 158.

Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε: «κανείς από εσάς όταν συστήνει την υπηρέτρια του η τον υπηρέτη του να λέει «από εδώ ο σκλάβος μου η σκλάβα μου» το καλύτερο είναι να τον συστήσει ως αδερφό του η αδελφή του» {Από την συλλογή του Ιμάμη Άχμαντ στο Μούσναντ, νο. 2 – 4}

Ο Ύψιστος λέει:

وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا

«Και να λατρεύετε τον Αλλάχ και να μην έχετε στην λατρεία Αυτού κανένα μέτοχο. Και να προσφέρετε καλοσύνη στους γονείς, στους συγγενείς, στα ορφανά και στους φτωχούς, στους γείτονες που συνδέεστε με συγγένεια και στους γείτονες που δεν είναι συγγενείς, στους στενούς συντρόφους (φίλους και συνεταίρους), και στους οδοιπόρους που συναντάτε και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες. Γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τον υπερήφανο, τον ματαιόδοξο» {Κοράνι 4:36}

Καλοσύνη στις αιχμάλωτες και όχι κακομεταχείριση. Να σημειωθεί ότι οι αιχμάλωτες και οι σκλάβες είχαν δικαίωμα να ζητήσουν την απελευθέρωση τους. Το Κοράνι περιγράφει τους Μουσουλμάνους σαν «ευσεβείς» όταν τους απελευθερώνουν. Ο Ύψιστος λέει:

لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ 

«Ευσέβεια δεν είναι μόνο να στρέφετε ανατολικά και δυτικά τα πρόσωπα σας αλλά η ευσέβεια είναι εκείνου που πιστεύει στον Αλλάχ και στην Έσχατη Μέρα, στους Αγγέλους και στο Βιβλίο και στους προφήτες” Να δίνει από την περιουσία του, ενώ την αγαπάει για τους συγγενείς του, και για τα ορφανά, και για τους απόρους, και για τους οδοιπόρους, και τους ζητιάνους και για την απελευθέρωση των σκλάβων…» {Κοράνι 2:177}

Υπό το φως των Ισλαμικών πηγών της Σαρία, που είναι το Κοράνι και η προφητική παράδοση (Σούννα), βλέπουμε ότι η ΙΣΙΣ δεν στέκεται απολύτως πουθενά. Οι φρικαλεότητες της όχι μόνο δεν συναντιούνται στις πηγές του Ισλάμ αλλά αναιρούνται με τον πιο ξεκάθαρο και ολοκληρωτικό τρόπο. Μαζί με την ΙΣΙΣ αναιρούνται και ξεμπροστιάζονται και οι πολέμιου του Ισλάμ που λασπολογούν την αλήθεια με βάση τις πράξεις των τρομοκρατών.

Η περίπτωση της φυλής Μπάνου Κουράιζα:

Ένας από τους αναγνώστες της Ισλαμοφοβικής σελίδας, ανέφερε στα σχόλια το περιστατικό με την φυλή Μπάνου Κουράιζα, οπου Ο Προφήτης καταδίκασε τους στρατιώτες της σε θανατική ποινή εξαιτίας της προδοτικής στάσης τους, μιας και τάχθηκαν υπέρ των εχθρών των Μουσουλμάνων, συνωμότησαν για τον αφανισμό τους, παραβιάζοντας έτσι την συνθήκη ειρήνης που είχαν με τον Προφήτη.

Πολλές πηγές αναφέρουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Μπάνου Κουράιζα ενάντια των Μουσουλμάνων, με στόχο τα γυναικόπαιδα, όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ιστορικός των θρησκειών, Κάρεν Άρμστρονγκ στο βιβλίο της, {“Muhammad: Prophet for our time”, HarperPress, σελ. 160}

Οι ανιστόρητοι επικριτές, επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν τον Προφήτη εξαιτίας της θανατικής ποινής που δέχτηκαν οι άνδρες στρατιώτες της φυλής. Συχνά τους παρουσιάζουν ως θύματα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν στρατιώτες και εν δυνάμει απειλή (όπως οι προκάτοχοι τους από τις εβραϊκές φυλές) για την πρώτη Ισλαμική κοινότητα της Μεδίνας. Πολλοί επιτηδευμένα προσπαθούν να αποκρύψουν το γεγονός ότι θανατώθηκαν οι στρατιώτες της φυλής, και όχι απλά οι «άνδρες» της φυλής, έτσι ώστε να παρουσιαστεί δήθεν η αδικία και η βαρβαρότητα σε δήθεν άμαχο πληθυσμό.

Παρολαυτα όμως οι πηγές είναι ξεκάθαρες και αναφέρουν ότι έχουμε να κάνουμε με στρατιώτες, πολεμιστές, που στόχευαν τα γυναικόπαιδα των Μουσουλμάνων. Επίσης, η ποινή που τους επιβλήθηκε τους βρήκε απόλυτα σύμφωνους μιας και παραδέχτηκαν την καταπάτηση της συνθήκης και την εγκληματική συμμαχία με τους πολυθεϊστές. Διαβάζουμε στη συλλογή του Ιμάμ αλ Μπουχάρι οτι: Η φυλή Κουράιζα συμφώνησε να δεχτεί την ετυμηγορία του Σάαντ Ίμπν Μουάδ (τον είχε ορίσει η ίδια η φυλή υπεύθυνο για λογαριασμό της, έτσι ώστε να βγάλει απόφαση για την ποινή).

هَؤُلاَءِ نَزَلُوا عَلَى حُكْمِكَ ‏”‏‏.‏ فَقَالَ تَقْتُلُ مُقَاتِلَتَهُمْ وَتَسْبِي ذَرَارِيَّهُمْ

Ο Προφήτης είπε στον Σάαντ. Αυτοί (οι Μπάνου Κουράιζα) συμφώνησαν την ετυμηγορία σου. Ο Σάαντ είπε: «θανατική ποινή στους στρατιώτες και τα παιδιά να κρατηθούν ως αιχμάλωτοι (υπό την προστασία της Ισλαμικής κοινότητας)» {Μπουχάρι, νο.4121}

Συνεπώς, έχουμε να κάνουμε με στρατιώτες πολέμου, και όχι με αθώους άνδρες της φυλής όπως προσπαθούν οι προπαγανδιστές να υπονοήσουν. Η θανατική ποινή επιβλήθηκε σε στρατιώτες μαχητές.

Ο Μουσουλμάνος καλείται να ζήσει ειρηνικά, με αρμονία και συνύπαρξη με τους άπιστους που δεν τον πολεμούν για λογαριασμό της πίστης του. Οφείλει σε αυτούς να είναι ειρηνικός, ευγενικός, καλοσυνάτος και να τηρεί την συνθήκη ειρήνης (όπως προαναφέραμε). Το Κοράνι είναι ξεκάθαρο όταν λέει:

لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δικαιοσύνη μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» {Κοράνι 60:8}

Ο Μουσουλμάνος λόγιος, Μουχάμαντ Νάσιρ Ελντίν Αλ Αλμπάνι σχολίασε το εδάφιο λέγοντας:

«Το εδάφιο αυτό είναι μια ξεκάθαρη διαταγή για να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη προς τους μη Μουσουλμάνους που έχουν ειρήνη μαζί μας και ζούμε (ως συνέπεια) αρμόνικα». {Σιλσιλατουλ Αχαντίθ ας Σαχίχα, τόμος 2, σελ.318}

Ένα άλλο στοιχείο που αποδεικνύει την αρμονική συνύπαρξη είναι τα δικαιώματα που έχει ένας μη Μουσουλμάνος γείτονας από τον  Μουσουλμάνο γείτονα του. Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είπε:

مازال جبريل يوصيني بالجار حتى طننت أنه سيورثه

«Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ δεν σταμάταγε να μου τονίζει τα δικαιώματα του γείτονα μου, μέχρι να φτάσω σε σημείο να σκέπτομαι ότι θα με κληρονομούσε» (αυθεντική ρήση με συναίνεση)

Ο Μουσουλμάνος λόγιος, ο Αλλάμα Ίμπν Μπαάζ σχολίασε το χαντίθ λέγοντας:

«…και αν ο γείτονας μας είναι μη Μουσουλμάνος τότε έχει και αυτός δικαιώματα από εμάς…Και είναι νομοθετημένο να του δώσουμε ελεημοσύνη (εφόσον την έχει ανάγκη)….» διότι ο Αλλάχ λέει:

لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» (Κοράνι 60:8) {Μάτζμού’ου Φατάουα Ίμπν Μπαάζ, τόμος 6}  

Ο λόγιος και μαθητής των Σαχάμπα (πρώτοι οπαδοί και μαθητές του Προφήτη), ο ‘Αταα, σχολίασε για το Κορανικό εδάφιο που λέει:

وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا

«Και μίλα με καλοσυνάτο τρόπο στους ανθρώπους;» {Κοράνι 2:83}

«Δηλαδή, να μιλάς με καλούς τρόπους σε όλους, είτε Μουσουλμάνους είτε πολυθεϊστές, είτε ατόμων από άλλα θρησκεύματα» {Ταφσίρ ατ Τάμπαρι, τόμος 1, σελ. 311}

Ο μαθητής και οπαδός του Προφήτη, ο Ίμπν Αμπάς, είπε:

«Ακόμα και αν ο ίδιος ο Φαραώ μου μιλούσε με καλοσύνη, τότε θα ανταπέδιδα με ευγένεια και καλοσυνάτο τρόπο» {Αλ Χαντάικ του Ίμπν ουλ Τζάουζι, τόμος 3, σελ. 102}

Και στην συλλογή του Άνταμπ αλ Μούφραντ του Μπουχάρι (χαντίθ νο. 1113) ο Ιμπν Αμπάς καταγράφεται να λέει:

لو قال لي فرعون بارك الله فيك ، لقلت وفيك 

«Αν ο Φαραώ μου έλεγε  – είθε ο Αλλάχ να σε ευλογεί – σίγουρα θα απαντούσα- και εσένα το ίδιο- »

Ο λόγιος και Ιμάμης αλ Κούρτουμπι παραθέτει το Κορανικό χωρίο που ο Ύψιστος συμβουλεύει τον Μωυσή και τον Ααρών λέγοντας τους σχετικά με τον Φαραώ:

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ

«Και μιλήστε του με ευγενικό και καλοσυνάτο τρόπο, ίσως (με αυτόν τον τρόπο) να θυμηθεί και να αποκτήσει θεοσέβεια» {Κοράνι 20:44}

Ο Ιμάμ αλ Κούρτουμπι στην συνέχεια εύστοχα παρατηρεί:

«Σήμερα λοιπόν αυτός που μιλά και απευθύνεται στους ανθρώπους δεν είναι καλύτερος από τον Μωυσή και τον Ααρών. Επίσης, το άτομο που απευθυνόμαστε, δεν μπορεί να είναι χειρότερος από τον Φαραώ. Παρολαυτα όμως, ο Ύψιστος, διατάζει ευγένεια και καλοσύνη» {Τζαάμι’ι λι Αχκαάμ ιλ Κουρ’αν, τόμος 2, σελ. 16}

Ο σαχάμπι Άμπντάλλαχ Ίμπν Άμρ όταν έσφαξε ένα πρόβατο ρώτησε τον υπηρέτη του:

عن عبد الله بن عمرو رضي الله عنهما، أَنَّهُ ذُبِحَت لَهُ شاةٌ فَجَعَلَ يَقُولُ لِغُلَامِهِ أَهْدَيْتَ لِجَارِنَا الْيَهُودِيِّ؟ أَهْدَيْتَ لِجَارِنَا الْيَهُودِيِّ؟ سَمِعْتُ رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: (مَا زَالَ جِبْرِيلُ يُوصينى بِالْجَارِ حَتى ظَنَنتُ أنه سَيَورِثُه)

«Έστειλες λίγο κρέας στον Εβραίο γείτονα μας; Άκουσα τον Προφήτη να λέει ότι «ο Γαβριήλ δεν σταμάταγε να μου τονίζει τα δικαιώματα του γείτονα μου, μέχρι να φτάσω σε σημείο να σκέπτομαι ότι θα με κληρονομούσε» {Αλ Ιρουά, νο. 891}

Έχουμε επίσης αρκετές καταγεγραμμένες περιπτώσεις οπου ο Προφήτης δεχόταν δώρα από μη Μουσουλμάνους και αυτός με την σειρά του έκανε δώρα σε αυτούς. Ο Ιμάμης αλ Μπουχάρι στη συλλογή του έχει ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο με τίτλο «Η αποδοχή δώρων από παγανιστές» και καταγράφει το εξής χαντίθ

«Ένας παγανιστής βασιλιάς έστειλε ένα άσπρο μουλάρι ως δώρο στον Προφήτη και ο Προφήτης του έστειλε ως δώρο μια ενδυμασία…» {Μπουχάρι, νο. 2615

Όλα αυτά και άλλα πολλά, που καταγράφονται στις Ισλαμικές πηγές, αποδεικνύουν ότι ο Μουσουλμάνος είναι υποχρεωμένος να ζει αρμόνικα με αυτούς που ζουν ειρηνικά μαζί του, να είναι καλοσυνάτος, ευγενικός και πάνω από όλα δίκαιος.

Δείτε επίσης:

Φάκελος Τρομοκρατία

Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه



Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Tags: , , , , , , , , , , , , , , ,

Αρέσει σε %d bloggers: