Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Η λατρεία, την οποία ο Αλλάχ όρισε και νομοθέτησε για τους πιστούς, έχει βασικές αρχές και κανόνες οπου συνοψίζονται ως εξής:
1)Η Ιμπάντα (λατρεία) είναι Ταουκιφίγια. Αυτό σημαίνει ότι στην λατρεία δεν υπάρχει χώρος για προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις. Δεν λατρεύει κάποιος τον Ύψιστο όπως επιθυμεί, νομίζει η αισθάνεται. Δεν ορίζεται από ανθρώπους. Η λατρεία περιορίζεται αυστηρά, ορίζεται και διέπεται από την αποκάλυψη (Κοράνι – Σούννα). Ο Νομοθέτης της λατρείας είναι αποκλειστικά και μόνο ο Αλλάχ ο οποίος είπε στον Προφήτη του:
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
«Γι’ αυτό να σταθείς (στο ίσιο Μονοπάτι) καθώς σου δόθηκε η διαταγή, εσύ κι όσοι μετανόησαν μαζί σου (στον Αλλάχ), και να μη παραβαίνετε (τα όρια του Αλλάχ). Αυτός βλέπει (καλά) όλα όσα κάνετε» {Κοράνι 11:112}
Λέει ο Ύψιστος:
ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ
«Έπειτα σε κάναμε να είσαι στο (σωστό) Δρόμο της Θρησκείας. Γι’ αυτό ν’ ακολουθείς αυτόν (το Δρόμο), και να μην ακολουθείς τις επιθυμίες εκείνων που δεν γνωρίζουν.» {Κοράνι 45:18}
Ο Αλλάχ διέταξε τον Προφήτη του να διευκρινίσει:
إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ
«Ακολουθώ μόνο αυτό που μου έχει αποκαλυφθεί (από τον Αλλάχ)» {Κοράνι 46:9}
Στη συνέχεια ο Αλλάμα αναφέρει και τις υπόλοιπες αρχές και κανόνες της λατρείας:
2) Η λατρεία πρέπει να συνοδεύεται με ειλικρίνεια προς τον Αλλάχ. Να αφοσιώνεται αποκλειστικά σε Αυτόν, με πρόθεση και πράξεις καθώς επίσης να μην περιέχει στοιχεία πολυθεΐας, παγανισμού και ειδωλολατρίας.
3) Η λατρεία χρειάζεται έναν άνθρωπο που στέκεται ως παράδειγμα έτσι ώστε να τον ακολουθήσουν οι πιστοί. Να ακολουθηθεί το παράδειγμα του στα θέματα της λατρείας. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Προφήτης και ο Απόστολος του Αλλάχ, ο Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم .
4) Η λατρεία καθορίζεται με χώρο και χρόνο, δηλαδή η λατρεία έχει συγκεκριμένο χώρο που λαμβάνει μέρος και επίσης σε συγκεκριμένο χρόνο (ώρες κτλ).
5) Η λατρεία πρέπει να συνοδεύεται με το στοιχείο της αγάπης προς τον Αλλάχ, της θεοσέβειας, της αφοσίωσης και της ελπίδας σε ανταμοιβή από Αυτόν (και μόνο).
6) Η λατρεία αποτελεί καθήκον και υποχρέωση για τον πιστό, από την στιγμή που εισέρθει στην εφηβεία μέχρι ως και τον θάνατο του.[1]
Η λατρεία στο Ισλάμ έχει τρεις πυλώνες: 1) Αγνή πρόθεση, 2) Ειλικρίνεια, 3) προσκόλληση στη Σούννα (διδασκαλίες/πρακτικές) του Προφήτη. Ας δούμε τι σημαίνει το καθένα ξεχωριστά.
1) Αγνή πρόθεση
Κατά την πράξη λατρείας εξαγνίζεις την πρόθεση και με αυτήν αναζητάς μόνο την ευχαρίστηση του Αλλάχ. Ο Προφήτης είπε: «Οι πράξεις κρίνονται με βάση τις προθέσεις και ο καθένας θα λάβει αυτό το οποίο είχε ως πρόθεση» [2]
Εξαγνίζουμε τις προθέσεις μας στις πράξεις λατρείας. Δηλαδή η λατρεία μας, ως πράξη, πρέπει να αφιερώνεται αποκλειστικά στον Ύψιστο. Η λατρεία ως πράξη που κρύβει επίγειες ωφέλειες και συμφέροντα η συνδέονται, με τον έναν τρόπο η τον άλλον με τα κοσμικά η αφιερώνεται σε άλλους εκτός από τον Ύψιστο, τότε είναι άκυρη και μη αποδεκτή.
2) Ειλικρίνεια
Αυθεντική ειλικρίνεια με αποφασιστικότητα από μεριά μας για να τηρηθεί η λατρεία έτσι όπως ορίζει ο Ύψιστος στην αποκάλυψη (Κοράνι). Υπακοή σε αυτά που καλεί και απομάκρυνση σε αυτά που απαγορεύει με ειλικρινή προετοιμασία για να τον συναντήσουμε την Ημέρα της Κρίσης.
3) Προσκόλληση στη Σούννα του Προφήτη صلى الله عليه وسلم
Αυθεντική λατρεία σημαίνει οτι λατρεύεις τον Ύψιστο έτσι όπως αποκάλυψε ο Ίδιος καθώς επίσης όπως δίδαξε ο Προφήτης Του. Η μεθοδολογία της λατρείας μας πρέπει να είναι πανομοιότυπη με αυτήν του Προφήτη του Αλλάχ, ειδάλλως κινδυνεύουμε να πέσουμε σε αιρέσεις και πλάνες.
Ο Ύψιστος λέει
«Γι’ αυτό πάρετε ό,τι σας δώσει ο Απόστολος (ότι σας διατάζει) και αποφεύγετε ότι σας απαγορεύει.» {Κοράνι 59:7}
Επίσης,
«δεν θα πιστέψουν πραγματικά, αν δε σε κάνουν διαιτητή σ’ όλες τις ανάμεσα τους διαφωνίες. Κι έπειτα δεν θα βρουν καμιά δυσαρέσκεια στις ψυχές τους, σ’ ότι εσύ αποφασίσεις, θα παραδεχτούν υπακούοντας (τις αποφάσεις σου).» {Κοράνι 4:65}
Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε:
«όποιος καινοτομεί στα (λατρευτικά) θέματα μας δεν αποτελεί κομμάτι μας και δεν θα γίνει αποδεκτό (αυτό που επινόησε)»[3]
Επίσης,
«Ο καλύτερος λόγος είναι το βιβλίο του Αλλάχ και η καλύτερη καθοδήγηση είναι η καθοδήγηση του Μουχάμαντ. Τα χειρότερα πράγματα είναι αυτά που επινοούνται/καινοτομίες και κάθε καινοτομία οδηγεί στην πλάνη»[4]
Οφείλουμε να λατρεύουμε τον Δημιουργό μας, τον Αλλάχ, έτσι όπως μας δίδαξε ο Απόστολος του صلى الله عليه وسلم και μόνο, χωρίς προσθαφαιρέσεις και δικές μας επινοήσεις. Το να λατρεύουμε τον Αλλάχ σύμφωνα με την καθοδήγηση του Προφήτη αποτελεί δέσμευση για έναν Μουσουλμάνο. Για παράδειγμα, πλενόμαστε για προσευχή όπως έκανε ο ίδιος και μας δίδαξε, κάνουμε Χάτζ όπως έκανε ο ίδιος και μας δίδαξε, προσευχόμαστε όπως προσευχόταν. Το ίδιο ισχύει για όλα τα θεολογικά και νομολογικά θέματα.
Η λατρεία στο Ισλάμ στηρίζεται σε αυτά τα θεμέλια. Σε περίπτωση που απουσιάζει ένας πυλώνας της λατρείας τότε η λατρευτική πράξη δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον Ύψιστο.
Ο μεγάλος Αλλάμα Σέηχ Ίμπν Ουθαημήν στο βιβλίο του: «Οι θεολογικές/δογματικές καινοτομίες (αλ Ιμπνταά) υπό το φως της τέλειας νομοθεσίας και ο κίνδυνος των θεολογικών/δογματικών επινοήσεων» σελ. 21, αναφέρει τις έξι προϋποθέσεις που πρέπει να συνοδεύουν μια πράξη. Είναι οι εξής:
1) Λόγος/αιτία
2) Τύπος/μορφή
3) Αρίθμηση
4) Ο τρόπος/ το πώς
5) Χρόνος
6) Χώρος
[Εξήγηση των προϋποθέσεων με παραδείγματα]:
– Λόγος/αιτία: Η πράξη λατρείας πρέπει να συνοδεύεται με συγκεκριμένο λόγο και αιτία από το Κοράνι και την Σούννα. Παράδειγμα: Δεν μπορείς να προσευχηθείς δυο Ράκαα για να βρέξει διότι δεν υποστηρίζεται ως λόγος/αιτία από το Κοράνι και την Σούννα.
– Τύπος/μορφή: Η πράξη λατρείας πρέπει να συνοδεύεται με συγκεκριμένο τύπο/μορφή όπως ορίζεται στο Κοράνι και την Σούννα. Παράδειγμα: Δεν μπορείς να δώσεις το Ζακαάτ αλ Φίτρ σε μορφή χρημάτων διότι τα αχαντίθ του Αποστόλου ορίζουν την μορφή του Ζακαάτ αλ Φίτρ σε τρόφιμα και όχι σε χρήματα.
– Αρίθμηση: Η πράξη λατρείας πρέπει να συνοδεύεται με συγκεκριμένη αρίθμηση όπως ορίζεται στο Κοράνι και στην Σούννα. Παράδειγμα: Δεν μπορείς να προσευχηθείς 4 Ράκαα στη προσευχή Μάγριμπ όταν είναι γνωστό ότι η Μάγριμπ αποτελείται από 3 Ράκαα.
– Ο τρόπος/ το πώς: Η πράξη λατρείας πρέπει να συνοδεύεται με συγκεκριμένη μεθοδολογία και αυτή είναι του Προφήτη μας صلى الله عليه و سلم . Παράδειγμα: Δεν μπορείς να κάνεις γουδού (πλύσιμο της προσευχής) ξεκινώντας από τα πόδια και τελειώνοντας με το πρόσωπο.
– Χρόνος: Η πράξη λατρείας πρέπει να συνοδεύεται με συγκεκριμένο χρόνο όπως ορίζεται στο Κοράνι και στην Σούννα. Παράδειγμα: Δεν μπορείς να προσφέρεις την προσευχή Δούχρ στη θέση της Φάτζρ (η το αντίθετο). Η κάθε προσευχή έχει το συγκεκριμένο χρόνο της.
– Χώρος: Η πράξη λατρείας συνοδεύεται με το χώρο της όπως ορίζει το Κοράνι και η Σούννα. Παράδειγμα: Ι’τικάφ (παραμονή στο Τζαμί για λατρευτικούς λόγους) δεν μπορείς να κάνεις στη κατοικία σου η σε διαφόρους χώρους. Η Σούννα του Προφήτη ορίζει μόνο σε Τζαμί.
Με την άδεια του Υψίστου, αυτές οι έξι προϋποθέσεις που συνοδεύουν τις πράξεις λατρείας προστατεύουν τον πιστό από την αίρεση, την κακοδοξία και την πλάνη.
Τέλος, οφείλουμε να επισημάνουμε το ακυρωτικό της λατρείας, η οποία είναι η επιδεικτική λατρεία
Ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه و سلم είπε:
«Αυτό που φοβάμαι περισσότερο για εσάς είναι το Σίρκ αλ ‘Ασγαρ (το μικρό Σίρκ). Οι οπαδοί και οι πιστοί τον ρώτησαν, «Απόστολε του Αλλάχ τι είναι το μικρό Σίρκ;» Απάντησε, «είναι το να επιδεικνύεσαι και να κάνεις φιγούρα (Ρηά), διότι αλήθεια σας λέω, ο Αλλάχ θα πει την ημέρα της Κρίσης, και όταν οι άνθρωποι λάβουν την ανταμοιβή τους, «πηγαίνετε σε αυτούς που κάνετε επίδειξη και φιγούρα στη γη και δείτε αν μπορούν να σας ανταμείψουν» {Ταησήρ αλ Αζήζ αλ Χαμίντ, σελ 118}
Ο Προφήτης είπε επίσης:
«Άνθρωποι, προσέξτε το κρυφό Σίρκ! Ο κόσμος ρώτησε, «Τι είναι το κρυφό Σίρκ Απόστολε του Αλλάχ; Απάντησε, « Όταν ένας άνθρωπος προσεύχεται και ομορφαίνει την προσευχή του κάνοντας την άψογα επειδή τον κοιτάνε οι διπλανοί του, αυτό είναι κρυφό Σίρκ. {Από την συλλογή του Ίμπν Χουζάημα (αυθεντικό)}
Το να επιδεικνύεσαι σε πράξεις λατρείας:
Το «Ρηά» (επιδεικτική λατρεία) είναι η πρακτική του ανθρώπου όταν εκτελεί διάφορες μορφές λατρείας με στόχο να τον δει ο διπλανός του η να εξυψωθεί στα μάτια του κόσμου. Αυτό το αμάρτημα καταστρέφει όλα τα καλά που μπορεί να υπάρχουν σε μια πράξη και επιφέρει σοβαρή τιμωρία (μεταθανάτια) σε αυτόν που το κάνει. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, διότι είναι φυσιολογικό για τον άνθρωπο να επιθυμεί και να ευχαριστιέται όταν οι γύρω του τον δοξάζουν. Κάνοντας θρησκευτικές πράξεις για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους και με στόχο να μας εξυψώσουν είναι κάτι το οποίο απαιτεί την σοβαρή προσοχή του πιστού στο Ισλάμ. Αυτός ο κίνδυνος είναι αρκετά σημαντικός για τους πιστούς γιατί ένας αφοσιωμένος Μουσουλμάνος οφείλει να κάνει όλες τις πράξεις λατρείας να απευθύνονται μόνο στο Αλλάχ και σε κανέναν άλλον.
Η κινητήρια δύναμη που κρύβεται πίσω από αυτήν την πράξη είναι αρκετά δυνατή διότι προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου και της φύσης του. Ο Ίμπν Αμπαάς πολύ εύστοχα υπαινίχτηκε αυτήν την πραγματικότητα όταν είπε:
«Το Σίρκ (το μικρό – ρηά) είναι πιο πολύ κρυμμένο και από ένα μαύρο μυρμήγκι που ψηλαφίζει πάνω σε μια μαύρη πέτρα κατά την διάρκεια της νύχτας» {Ταησήρ αλ Αζήζ αλ Χαμίντ, σελ 587}
Έτσι λοιπόν, χρειάζεται μεγάλη προσοχή έτσι ώστε να διασφαλίσουμε τις προθέσεις και την συνείδηση μας να είναι «καθαρές» κατά την αρχή μιας πράξης και κατά την διάρκεια της.
Ντουά για προστασία:
Ο Προφήτης صلى الله عليه و سلم μας δίδαξε πως μπορούμε να προστατευτούμε από πράξεις που περιέχουν Σίρκ λέγοντας συγκεκριμένες επικλήσεις και προσευχές που μπορούν να ειπωθούν οποτεδήποτε. Ο Άμπου Μούσα είπε: «Μια μέρα ο Απόστολος του Αλλάχ είπε:
«άνθρωποι, φοβηθείτε το Σίρκ διότι είναι καλύτερα κρυμμένο και από ένα μυρμήγκι.» τον ρώτησαν «και πως μπορούμε να το αποφύγουμε όταν είναι τόσο καλά κρυμμένο Απόστολε του Αλλάχ;» απάντησε, να λέτε: Αλλαχούμμα ίννα ναούδουμπικα αν νούσρικα μπίκα σάηαν νά’λαμου, ουανασταγφίρουκα λιμαά λαά νά’λαμου ( Ω Αλλάχ, αναζητούμε καταφύγιο σε Εσένα να μην κάνουμε εν γνώση μας Σίρκ και ζητάμε συγχώρεση για αυτό που δεν γνωρίζουμε) {Από την συλλογή του Ιμάμ Άχμαντ στο Μούσναντ (αυθεντικό) – Άνταμπ αλ Μουφραντ, νο. 716}
Η παρομοίωση για τον πιστό που επιδεικνύεται και πως ακυρώνονται οι πράξεις:
Αυτός που πράττει ενάρετες πράξεις και έπειτα επιδεικνύεται (κάνει φιγούρα), με σκοπό να τον δουν οι γύρω του η να κερδίσει την προσοχή τους, μοιάζει με αυτόν που έχει πάει στην αγορά και γεμίζει το σακίδιο του με πέτρες. Το σακίδιο, έτσι φουσκωμένο από τις πέτρες που είναι, το βλέπουν οι γύρω με θαυμασμό και λένε «δείτε πόσο γεμάτο είναι το σακίδιο αυτού του άνδρα!». Το αποτέλεσμα είναι να κερδίζει μόνο τον «θαυμασμό» τους και να μένει μόνο με αυτόν, για πέτρες οι οποίες στην τελική του είναι εντελώς άχρηστες. {Τανμπίχ αλ Γαφιλήν, σελ. 1}
Το παραπάνω παράδειγμα ισχύει ακριβώς και γιαυτόν που πράττει ενάρετες πράξεις έτσι ώστε να κερδίσει φήμη και αναγνώριση. Θα μείνει μόνο με τον θαυμασμό των ανθρώπων και τίποτα άλλο, χωρίς να τον περιμένει καμία ανταμοιβή στην μεταθανάτια ζωή. Ο Ύψιστος λέει:
وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا
«Θα ανατρέξουμε στις πράξεις που έχουν κάνει (στην επίγεια ζωή), και θα τα κάνουμε σκόνη που παντού θα σκορπιστεί» {Κοράνι 25:23}
Η επίδειξη περιέχει Πολυθεϊσμό – Ποιο είναι το φάρμακο;
Ο φιγουρατζής και αυτός που επιδεικνύεται με τις πράξεις του θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την πίστη του στον Μονοθεϊσμό (ταουχίντ). Πέρα του ότι είναι μάταια τα έργα του, προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή της δημιουργίας και στην ουσία δεν πράττει για χάρη του Δημιουργού. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν γιαυτήν την αρρώστια που μπορεί να φωλιάσει στην κάρδια μας; Οι Ουλεμά (λόγιοι) της Ούμμα συμβουλεύουν να είμαστε προσκολλημένοι στην Σούννα του Προφήτη μας, με συνέπεια, κρύβοντας τις ενάρετες πράξεις μας έτσι όπως κρύβουμε τις αμαρτίες μας. Όλα αυτά, βέβαια, με ντουά (επίκληση) στον Ύψιστο. Όπως συνήθιζαν να λένε οι πρώτοι ενάρετοι προκάτοχοι μας «Ο αφοσιωμένος με ειλικρίνεια είναι αυτός που κρύβει τις καλές του πράξεις όπως κρύβει τις κακές του (πράξεις)» {του Ιμπραχίμ ατ Ταημι}
Πυλώνας του Μονοθεϊσμού, η ειλικρίνεια προς τον Ύψιστο
Χωρίς τον κεντρικό πυλώνα που είναι η ειλικρίνεια όλα είναι μάταια. Ο Ύψιστος λέει:
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ
«Εκείνοι που είπαν: “Ο Κύριος μας είναι ο Αλλάχ”, κι έπειτα στέκονται ειλικρινά και σταθερά (σ’ αυτή την ομολογία), θα κατεβαίνουν πάνω τους οι άγγελοι (κατά τον θάνατο) λέγοντας: “Μη φοβάστε, και μην θλίβεστε! Αλλά χαρείτε για τον Παράδεισο, που σας έχουν υποσχεθεί!» {Κοράνι 41: 30}
Ένας ρώτησε τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم:
«Απόστολε του Αλλάχ, πες μου κάτι έτσι ώστε να προσκολληθώ σε αυτό. Του απάντησε « Πες, -ο Κύριος μου είναι ο Αλλάχ- και έπειτα στάσου σταθερός με ειλικρίνεια σε αυτήν την δήλωση» {Ίμπν Μάτζα νούμερο 1314}
Και ο μεγάλος λόγιος της Σούννα (Προφητικής παράδοσης), ο Ιμαμ Άχμαντ είπε στο Μούσναντ του για αυτούς που στέκονται με σταθερότητα και ειλικρίνεια πάνω στο Ισλάμ με πίστη και με πράξεις: «Οι άγγελοι λένε στην ψυχή του πιστού την ώρα του θανάτου, – Έλα έξω καλή και αγνή ψυχή από το καλό σώμα οπου κατοικούσες, έλα έξω να αναπαυτείς, και να προμηθευτείς γενναιόδωρα, έλα έξω και σε περιμένει ο Κύριος χωρίς θυμό» {Ιμάμ Άχμαντ Μούσναντ τόμος 4 σελ 287}
Και πως είναι δυνατόν να λείπει το χαρακτηριστικό της ειλικρίνειας όταν ο πιστός διαβάζει τα εδάφια του Κυρίου που λένε:
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ
Εμείς είμαστε που πλάσαμε τον άνθρωπο και γνωρίζουμε, τι εισηγήσεις του ψιθυρίζει η ψυχή του, γιατί είμαστε πιο κοντά σ’ αυτόν παρά η φλέβα του λαιμού (του). {Κοράνι 50.16}
Μην ξεχνάμε ότι δυο Άγγελοι, από την στιγμή που φτάνουμε στην εφηβεία μας, είναι εκεί, ο ένας στα δεξιά μας και ο άλλος στα αριστερά μας, έτοιμοι να καταγράψουν κάθε πράξη και λέξη μας. Ο Ύψιστος λέει:
إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ
مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
(Πρόσεξε) τους δύο (φύλακες αγγέλους) που είναι ορισμένοι να μαθαίνουν (τα έργα του), τα μαθαίνουν (και τα σημειώνουν), καθισμένοι ο ένας στα δεξιά και ο άλλος στ’ αριστερά. Ούτε μια λέξη δεν προφέρει χωρίς εκεί να βρίσκεται ένας σκοπός έτοιμος (να τη σημειώσει).{Κοράνι: 50.17-18
Ειλικρίνεια προς τον Αλλάχ = σωτηρία
Η ειλικρίνεια συνδέεται άρρηκτα με την σωτηρία του ανθρώπου. Κάποιος θα παρουσιαστεί την Ημέρα της Κρίσης με 99 περγαμηνές από κακές πράξεις. Θα του πει ο Αλλάχ. «Έχεις τίποτα καλό (να παρουσιάσεις).» Θα πει «Όχι Κύριε Μου». Τότε ένα μικρό απόκομμα θα παρουσιαστεί υπέρ του το οποίο θα γράφει την λέξη « ΛΑ ΙΛΑΧΑ ΙΛΑ ΑΛΛΑΧ» (δεν υπάρχει άξιος λατρείας εκτός από τον Αλλάχ). Και θα του πει ο Αλλάχ, «Σίγουρα, αυτήν την Ημέρα ΔΕΝ θα αδικηθείς». Και έτσι η κάρτα του ΛΑ ΙΛΑΧΑ ΙΛΑ ΑΛΛΑΧ θα μπει στη ζυγαριά από την μια, και από την άλλη οι κακές πράξεις, και το λα ιλάχα ιλα αλλάχ με δύναμη θα βαρύνει με σύγκριση τις κακές πράξεις. Μια μόνο πρόταση, η πρόταση του Ταουχίντ (μονοθεϊσμού), ο λόγος για τον οποίο δημιουργηθήκαμε, ότι ο Αλλάχ είναι ο μόνος άξιος λατρείας και ο μόνος αληθινός Θεός. Αυτή η πρόταση θα υπερτερήσει για αυτόν. Μην νομίζετε ότι μια περγαμηνή είναι μικρή η έτσι όπως την φανταζόμαστε με το ανθρώπινο μυαλό μας. Μιλάμε για περγαμηνές που είναι αποθηκευμένες στον Αλλάχ, η κάθε μια ασύλληπτη σε μέγεθος για τα δικά μας δεδομένα. Αυτή όμως η μικρή, αλλά σημαντικότερη πρόταση στη ζωή μας, το Λά ιλάχα ίλα Αλλάχ, που αν τηρηθεί με ειλικρίνεια και πρακτική σωστή, τότε τίποτα άλλο δεν υπάρχει για τον κάτοχο αυτής της πρότασης εκτός από τον Παράδεισο, με την άδεια και την ευσπλαχνία του Αλλάχ.
Ο Αλλάμα Σάλιχ Αλ Φαουζάν λέει στην επεξηγηματική που έγραψε για το βιβλίο του Ιμάμ Μουχάμαντ Ίμπν Αμπντουλ Ουαχαάμπ (οι έξι βασικές αρχές), σελ 9: «Το πιο σημαντικό δεν είναι κάποιος να νηστεύει, να προσεύχεται και να κάνει διάφορες πράξεις λατρείας, το πιο σημαντικό είναι η ειλικρίνεια που περιέχεται σε αυτές τις πράξεις. Οι λίγες πράξεις που περιέχουν ειλικρίνεια είναι πολύ καλύτερες από τις πολλές, τις αμέτρητες πράξεις λατρείας που περιέχουν λίγη η καθόλου ειλικρίνεια. Και ειλικρίνεια σημαίνει ότι οι πράξεις γίνονται για χάρη του Αλλάχ διότι αυτός είναι ο Μόνος άξιος λατρείας»
Και ο Άμπου Χουράιρα μας παραθέτει μια ρήση (χαντίθ) του Προφήτη μας صلى الله عليه و سلم που έχει να κάνει με την ειλικρίνεια και πως θα τιμωρηθεί αυτός που η πρόθεση του δεν στηρίζεται σε αυτήν την βασική αρχή. Σε αυτήν την ρήση ο Απόστολος του Αλλάχ ανέφερε αυτούς που θα είναι από τους πρώτους που θα δικαστούν:
1) Αυτός που πέθανε σαν μάρτυρας για το μονοπάτι/αλήθεια του Αλλάχ.
2) Αυτός που έλαβε γνώση (Ισλάμ) και δίδαξε.
3) Αυτός που του δόθηκε πλούτος και ξόδευε ελεύθερα προς το καλό.
Όλοι τους θα καούν στη φωτιά. Γιατί; Διότι σε όλους αυτούς έλειπε το στοιχείο της ειλικρίνειας. Ο Απόστολος εξηγεί γιατί το τέλος τους θα είναι η φωτιά λέγοντας ότι ο κάθε ένας το έκανε για χάρη της δόξας και της φήμης και όχι για χάρη του Αλλάχ. Ο μαρτυράς μαρτύρησε για να τον πουν άξιο πολεμιστή η μεγάλο μάρτυρα. Ο γνώστης έλαβε γνώση για να τον αποκαλέσουν λόγιο, γνώστη, και διάφορα αλλά παρόμοια. Και ο τρίτος έδινε για να τον πουν γενναιόδωρο και ανοιχτοχέρη. Όλοι τους θα δικαιολογηθούν ότι το έκαναν για χάρη του Αλλάχ, αλλά ο Αλλάχ διαβάζει τις καρδιές και τις προθέσεις και θα πει σε όλους αυτούς ότι είναι ψεύτες και οτι έπραξαν για χάρη τους και για χάρη των άλλων και όχι για χάρη του Κυρίου. Η ρήση είναι αυθεντική καταγράφεται από την συλλογή του Ιμάμ Μούσλιμ και στην συλλογή του Ιμάμη ατ Τιρμιδί και του αν Νασάι.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν την σπουδαιότητα και την σημαντικότητα της ειλικρίνειας. Ένα χαρακτηριστικό για το οποίο πρέπει να αγωνιζόμαστε κάθε μέρα διότι ο Σατανάς πάντα στέκεται έτοιμος να το κλέψει από κάθε πράξη μας.
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه
[1] Σέηχ Σάλιχ αλ Φαουζάν, «Τα θεμέλια της λατρείας, εισαγωγικό σημείωμα
[2] Μπουχάρι, 6689
[3] Μπουχάρι και Φάτχ αλ Μπάρι, Ιμπν Χάτζαρ αλ Ασκαλάνι, νούμερο 2697
[4] Μούσλιμ, χαντίθ νούμερο 867
Categories: ΙΣΛΑΜ
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.