Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Όλοι μας σαν Μουσουλμάνοι επαναλαμβάνουμε στην προσευχή μας το εναρκτήριο, την αλ φάτιχα. Συγκεκριμένα, όλοι μας κάνουμε ντουά στον Ύψιστο να μας καθοδηγήσει στο ορθό μονοπάτι και να μας προστατέψει από τα μονοπάτια των πλανεμένων και αυτών που έχουν προκαλέσει την οργή Του.

صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ

«Καθοδήγησε μας στο ορθό μονοπάτι. Στο μονοπάτι εκείνων που τους χάρισες την χάρη σου, όχι εκείνων που προκάλεσαν την οργή σου και παραστράτησαν». 

Γνωρίζουμε επίσης την συγκεκριμένη εξήγηση από τα κλασικά Ταφασίρ (επεξηγήσεις Κορανίου) όσον αφορά την ταυτότητα αυτών που πλανήθηκαν και προκάλεσαν την οργή του Υψίστου.

[Όχι εκείνων που προκάλεσαν την οργή σου και παραστράτησαν]: Αυτοί που προκάλεσαν την οργή του Υψίστου είναι ο λαός του Ισραήλ. Και οι Προφήτες, που ο Αλλάχ ο Ύψιστος έστελνε διαδοχικά στο Ισραήλ, μαρτυρούν για αυτήν την πραγματικότητα. Αναγνώρισαν την αλήθεια αλλά δεν την δέχτηκαν. Όσο για αυτούς που παραστράτησαν τότε είναι οι Χριστιανοί. Παραστράτησαν διότι έπεσαν σε αιρέσεις και κακοδοξίες σε σημείο να θεοποιήσουν έναν Προφήτη (Ιησού, ειρήνη σε αυτόν). {Δες, «Αλ Φάτιχα: Τα 7 επαναλαμβανόμενα Κορανικά εδάφια»}

Αρκετοί όμως από εμάς έχουμε την εντύπωση, δυστυχώς, ότι τα εδάφια αυτά (…εκείνων που προκάλεσαν την οργή σου και παραστράτησαν) σχετίζονται αποκλειστικά με τους Ιουδαίους και τους Χριστιανούς. Μεγάλο λάθος. Τα εδάφια αυτά αφορούν τον κάθε έναν, στο γενικό τους πλαίσιο, που α) όταν γνωρίζει κάτι δεν το τηρεί η β) που κάνει κάτι, ως πράξη λατρείας η πίστης, χωρίς γνώση.

Όποιος έχει γνώση και δεν συμβαδίζει με αυτήν κάνοντας πράξεις (σε θέματα πίστης/λατρείας) τότε έχει υιοθετήσει το χαρακτηριστικό των Εβραίων/Ιουδαίων οι όποιοι είναι γνωστοί για τις γνώσεις τους σε θέματα θεολογίας, παρολαυτα δεν δίνουν σημασία στην τήρηση τους. Το αποτέλεσμα είναι να κερδίσουν την οργή του Υψίστου. Από την άλλη, όποιος λατρεύει τον Ύψιστο δίχως γνώση, δίχως ξεκάθαρη απόδειξη από τον λόγο Του και την μεθοδολογία του Προφήτη/Αποστόλου Του, τότε έχει υιοθετήσει το χαρακτηριστικό των Χριστιανών οι οποίοι είναι γνωστοί για τις πολλές (ποσοτικά) πράξεις λατρείας που εξωτερικεύουν, παρολαυτα το κάνουν δίχως γνώση. Το αποτέλεσμα είναι πλανηθούν.

Όταν η γνώση σου δεν συνοδεύεται με ανάλογες πράξεις τότε υπάρχει ο κίνδυνος της οργής του Υψίστου. Και όταν πράττεις χωρίς θεμέλια γνώσης/αποδείξεων υπάρχει ο κίνδυνος της πλάνης/αίρεσης. Ο Μουσουλμάνος λοιπόν πρέπει να είναι προσεκτικός με αυτές τις συμπεριφορές που μπορεί να αποτελούν χαρακτηριστικά των αλλόθρησκων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος υιοθέτησης τους είναι ανύπαρκτος.

Το άρθρο βασίστηκε στην συμβουλή του Αλλάμα Σέηχ Δρ. Σάλιχ αλ Φαουζάν που βρίσκεται στο εξαιρετικό του έργο البيان لأخطاء بعض الكتاب  -(δηλώνοντας/παρουσιάζοντας) τα λάθη που πράττουν ορισμένοι από τους συγγραφείς

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: πλάνη, χαρακτηριστικό, Εβραίοι, Ισλάμ, Ιουδαίοι, Χριστιανοί, οργή