Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Η έλλειψη συγκέντρωσης στην προσευχή είναι συχνό φαινόμενο για το οποίο πολλοί παραπονιούνται και αναζητούν λύσεις. Ακολουθούν δυο σημαντικές τοποθετήσεις από τους λόγιους Σέηχ αλ Φαουζάν και Σέηχ Σουλαιμάν αρ Ρουχάιλι επί του θέματος. 

Πως αντιμετωπίζουμε την έλλειψη συγκέντρωσης; Σέηχ Σουλαιμάν αρ Ρουχάιλι: 

«Για να αποκτήσεις Χουσού’ου πρέπει να αγωνιστείς (Τζιχάντ με τον εαυτό σου). Και υπάρχει μια αρχή: Κάθε φορά που η κατάσταση (για την οποία αγωνίζεσαι να πετύχεις) είναι σπουδαία/μεγάλη, τότε και η κατάκτηση της είναι δύσκολη. Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά εφικτό να το πετέχιες. Άρα, η κατάσταση απαιτεί αγώνα. 

Πρώτον, από αυτά που ενισχύουν στην απόκτηση του Χουσού’ου είναι να ορίσεις για τον εαυτό σου ένα κομμάτι (από τον χρόνο σου) για εθελοντικές προσευχές στο σπίτι σου. Εκεί που κανείς δεν θα σε βλέπει, ακόμα και αν είναι προς το τέλος της νύχτας. Αυτό θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις Χουσού’ου, σε σημείο μάλιστα που το Χουσού’ου θα σου φάνει κάτι φυσιολογικό.

Επίσης, όπως αναφέρουν και οι Ουλεμά (λόγιοι) να προσφέρεις τις εθελοντικές προσευχές πριν τις υποχρεωτικές. Δηλαδή, δεν εισέρχεσαι αμέσως στην υποχρεωτική προσευχή. Προσεύχεσαι (πρώτα) τις εθελοντικές, είτε στο σπίτι είτε στο Τζαμί. Οι Ουλεμά λένε ότι η πρακτική αυτή κάνει την καρδιά πιο προσεκτική.

Επίσης, από τους τρόπους να αποκτήσεις Χουσού’ου είναι να είσαι συνειδητοποιημένος γιαυτα που λες στην προσευχή (να ξέρεις τι λες). Όταν λες «Αλλάχου Άκμπαρ» (Ο Αλλάχ είναι ο Μεγαλύτερος) να είσαι συνειδητοποιημένος για το νόημα του. Και όταν κάνεις επίκυψη με υποταγή στον Αλλάχ και λες «Σουμπχάννα Ράμπι αλ Αδίμ» (Δοξασμένος ο Τέλειος Αλλάχ, ο Μεγαλοπρεπής) να είσαι συνειδητοποιημένος της λέξης «αλ Αδίμ» (Μεγαλοπρεπής). Πως η καρδιά μου θα είναι απρόσεκτη με τον Μεγαλόπρεπη; Και καταυτόν τον τρόπο να σταθείς για την υπόλοιπη την προσευχή.

Από τους τρόπους να αποκτήσεις Χουσού’ου είναι να θυμάσαι πάντα ότι στέκεσαι μπροστά στον Αλλάχ. Σήμερα στέκεσαι μπροστά στον Αλλάχ, όμως αύριο (μετά θάνατο), θα στέκεσαι πάλι μπροστά στον Αλλάχ, με την διαφορά ότι δεν θα έχεις κανέναν και τίποτα ανάμεσα σε εσένα και τον Αλλάχ και Αυτός, ο Ύψιστος, θα σου μιλήσει. Να είσαι λοιπόν συνειδητοποιημένος με αυτό και αυτό θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις Χουσού’ου.

Από εκεί και πέρα οφείλεις να αγωνιστείς. Ο Ιμπλίς (σατανάς) δεν πρόκειται να σε αφήσει στην ησυχία σου. Όσο ζεις δεν θα σε αφήσει. Και όπως λέει ο Ίμπν ουλ Κάγιεμ: «Ο σατανάς παρατηρεί προσεκτικά την καρδιά (του ανθρώπου) και εισχωρεί από εκεί που μπορεί». Βλέπεις τους ανθρώπους να προσεύχονται ως μια ομάδα, αλλά οι καρδιές των περισσοτέρων δεν είναι συγκεντρωμένες. Παρολαυτα, η προσοχή τους δεν αποσπάται, σε όλους, από το ίδιο πράγμα. Παράδειγμα, αυτός που αγαπά την γνώση, ο σατανάς θα του έρθει (να του αποσπάσει την προσοχή) από αυτήν την πλευρά (χρησιμοποιώντας γνωστικά θέματα ανούσια της συγκεκριμένης στιγμής). Όταν το άτομο λέει Αλλάχου Άκμπαρ, ο σατανάς έρχεται να τον απασχολήσει με θέμα γνώσης (επί του θέματος). Σε απασχολεί μέχρι να τελειώσει η προσευχή, και όταν τελειώσει φεύγει και η σκέψη.

Και αυτός που αγαπά το ποδόσφαιρο θα του έρθει ο σατανάς από αυτήν την οδό. Και αυτός που αγαπά την μαγειρική ο σατανάς θα του έρθει από αυτήν την οδό. Σε κάθε έναν έρχεται και εισέρχεται με βάση αυτό που αγαπά (η τον απασχολεί) μέχρι να του αποσπάσει την καρδιά του από την προσευχή.

Το θέμα λοιπόν (του Χουσού’ου) απαιτεί αγώνα. Κάθε φορά που ο σατανάς θα πάρει κάτι από την καρδιά (θα αποσπάσει την προσοχή σε μικρό η μεγάλο βαθμό), το άτομο πρέπει να το επαναφέρει με το να αναζητήσει καταφύγιο στον Αλλάχ από τον σατανά τον καταραμένο.

Και να ξέρεις, ότι το θέμα της συγκέντρωσης στην προσευχή δεν πρόκειται να καθιερωθεί, μέχρι που να δώσεις αγώνα και να κρατήσεις υπομονή για μεγάλη περίοδο. Έπειτα, θα αποκτήσεις Χουσού’ου που είναι τεράστια ευλογία και γενναιοδωρία γιαυτον τον επίγειο κόσμο, μια γλυκάδα που δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Κάποιοι από τους Σάλαφ έλεγαν: «Υπάρχει ένα θέμα (το Χουσού’ου στην προσευχή)  για το οποιο αν οι βασιλιάδες γνώριζαν θα μας πολεμούσαν με τα ξίφη τους». Το θέμα λοιπόν απαιτεί αγώνα»

Η προσευχή πρέπει να συνδεθεί με την καρδιά. Σέηχ Σάλιχ αλ Φαουζάν

Ο Αλλάμα Σάλιχ αλ Φαουζάν παραθέτει τα λόγια του Σέηχ ουλ Ισλάμ Μουχάμαντ Ίμπν Άμπντουλ Ουαχάμπ:

«Να γνωρίζεις, είθε ο Αλλάχ να σε ελεήσει, ότι το πνεύμα της προσευχής έχει να κάνει με την σύνδεση της καρδιάς (του πιστού) με τον Αλλάχ»

Ο Αλλάμα αλ Φαουζάν σχολιάζει:

Αυτή είναι η ουσία και ο στόχος της προσευχής. Ο στόχος δεν είναι απλά να στέκεσαι, να σκύβεις, να προσκυνάς και η καρδιά να είναι απρόσεκτη (να χαζεύει). Είναι απλά μια σωματική προσευχή η οποία δεν ωφελεί τον πιστό.

Η προσευχή είναι η σύνδεση μεταξύ του δούλου (πιστού) και του Κυρίου του. Ο δούλος συνδέεται με τον Κύριο του με μια καρδιά συγκεντρωμένη που κάνει επίκληση και συλλογίζεται το Κοράνι που διαβάζεται. Καταυτόν τον τρόπο τον ωφέλει η προσευχή του.

Όσο γιαυτόν που απλά βρίσκεται στην προσευχή μόνο με το σώμα του, σκύβει, προσκυνά και στέκεται, δίχως η καρδιά του να είναι συγκεντρωμένη, τότε αυτή είναι μια προσευχή εξωτερική (των μελών του σώματος μόνο) και όχι εσωτερική (της καρδιάς). Και μπορεί να μην χρειάζεται να την επαναλάβει (απο νομολογικής άποψης), αλλά σίγουρα μια τέτοια προσευχή δεν θα τον ωφελήσει με τον Αλλάχ τον Ύψιστο

Λέει ο Ύψιστος για την προσευχή:

وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ

الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

«Είναι πραγματικά δύσκολο, εκτός γι’ αυτούς που είναι ταπεινοί. Και που έχουν στο νου τη βεβαιότητα ότι θα συναντήσουν τον Κύριο τους κι ότι θα ξαναγυρίσουν σ’ Αυτόν» {Κοράνι 2:45-46}

Και ο Αλλάχ προειδοποίησε αυτούς που είναι απρόσεκτοι όταν προσεύχονται:

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ

«Αλίμονο σε αυτούς που προσεύχονται» {Κοράνι 107:4}

Ο Αλλάχ τους περιγράφει ως άτομα που προσεύχονται (εξωτερικά) αλλά είναι απρόσεκτοι στην προσευχή τους (εσωτερικά). Είναι απρόσεκτοι στην συγκέντρωση τους, απρόσεκτοι στο να προσεύχονται τις καθορισμένες ώρες και απρόσεκτοι με τις καρδιές τους (ξεχνιούνται).

Ο Αλλάχ προειδοποιεί με την λέξη وَيْل (αλίμονο), μια μορφή σκληρής τιμωρίας (μετά θάνατον), παρόλο που προσεύχονται. Προσεύχονται αλλά δεν καθιερώνουν προσευχή καθώς πρέπει, διότι η ουσία είναι να καθιερώσεις (καθώς πρέπει) την προσευχή με όλες τις υποχρεώσεις που την συνοδεύουν.

Και αν αυτή είναι η κατάσταση με αυτούς που προσεύχονται με απροσεξία, τότε τι ισχύει (ως τιμωρία και προειδοποίηση) γιαυτους που δεν προσεύχονται καθόλου! Ο Αλλάχ να μας φυλάει.

Αυτοί που δεν προσεύχονται δεν είναι Μουσουλμάνοι και η αιώνια κατοικία τους (μετά θάνατον) θα είναι η φωτιά της Κόλασης, διότι όποιος δεν προσεύχεται είναι κάφιρ (μη Μουσουλμάνος – άπιστος). Ενώ όποιος προσεύχεται με απροσεξία, χωρίς να τελειοποιεί τις κινήσεις (ρουκού, σουτζούντ, κιγιάμ), τότε απλά και μόνο έχει προσευχηθεί εξωτερικά (χωρίς ουσία και νόημα). Το ίδιο ισχύει και γιαυτον που δεν προσεύχεται στις καθορισμένες ώρες.

Μια τέτοια προσευχή (απρόσεκτη) δεν πρόκειται να τον ωφελήσει με τον Αλλάχ, γιαυτο και ο Μουσουλμάνος πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός σε αυτό το κομμάτι στην προσευχή του. 

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: συγκέντρωση, Μουσουλμάνοι, Προσευχή, Ρουχάιλι, Φαουζάν