Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين
الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Σε ένα αρκετά διαδεδομένο άρθρο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, το οποίο είναι απόκομμα από το βιβλίο «Μια σταγόνα Ιστορία», του Δημοσιογράφου Δημήτρη Καμπουράκη, παρατηρούνται πολλές διαστρεβλώσεις προς το πρόσωπο του Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم. Το άρθρο είναι ασόβαρο για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο τρόπος έκφρασης, η διατύπωση και η απουσία πηγών, το καθιστούν αυτόματα αναξιόπιστο και ακυρώνουν οποιαδήποτε εγκυρότητα. Επίσης, πολλές ιστορίες που παραθέτει ο δημοσιογράφος είναι καθαρά από οριενταλιστικές επινοήσεις.
Δεν είναι όμως μόνο το άρθρο του Καμπουράκη που χρήζει απάντησης, αλλά γενικότερα η ιδέα που επικρατεί σε πολλούς μη Μουσουλμάνους για το πρόσωπο του Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم όσον αφορά την πολυγαμία. Στο παρόν άρθρο θα σταχυολογήσουμε τις βασικές θέσεις των διαστρεβλωτών και θα τις απαντήσουμε παρουσιάζοντας τα ιστορικά γεγονότα που περιβάλλουν τον Προφήτη, τις γυναίκες του και το ζήτημα της πολυγαμίας.
Παραβίασε ο Απόστολος του Αλλάχ την Σαρία που αφορούσε την πολυγαμία;
Συχνά οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم είχε παραπάνω από τέσσερις γυναίκες, παραβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον νόμο που «ο ίδιος έφτιαξε». Ο Προφήτης είχε κάθε δικαίωμα να νυμφευτεί με περισσότερες γυναίκες διότι ήταν αρχηγός και ηγέτης της Ούμμα (των Μουσουλμάνων της οικουμένης). Δεν παραβίασε κάποιον κανονισμό διότι ο Ύψιστος του επέτρεψε να νυμφευτεί με παραπάνω από τέσσερις γυναίκες. Αυτό δεν ήταν τόσο προνόμιο όσο μια τεράστια κοινωνική και θρησκευτική ευθύνη που αποσκοπούσε σε συγκεκριμένα οφέλη όπως θα δούμε στη συνέχεια. Επιπλέον, να τονισθεί, ότι έτσι όπως ο Προφήτης είχε το δικαίωμα να νυμφευτεί περισσότερες από τέσσερις γυναίκες, είχε και περισσότερες υποχρεώσεις συγκριτικά με τους υπόλοιπους πιστούς. Για παράδειγμα ο Απόστολος του Αλλάχ είχε περισσότερα λατρευτικά καθήκοντα από τους πιστούς (Κοράνι 17:79). Μια άλλη υποχρέωση του Προφήτη, που δεν ισχύει για τους υπόλοιπους Μουσουλμάνους, είναι ότι δεν είχε το δικαίωμα να χωρίσει τις συζύγους του (τις συγκεκριμένες) για να νυμφευτεί άλλες, καθώς επίσης οι γυναίκες του, μετά τον θάνατο του, δεν επιτρεπόταν να ξαναπαντρευτούν (Κοράνι 33:52,53). Συνεπώς δεν τίθεται θέμα παραβίασης των κανονισμών.
Οι επικριτές πολλές φορές θέτουν το ζήτημα της ερωτικής λαγνείας ως αποκλειστικό σκοπό για τους γάμους του Προφήτη. Οι γάμοι του Προφήτη δεν περιείχαν το στοιχείο της ερωτικής λαγνείας αλλά της κοινωνικοθρησκευτικής ωφέλειας. Μέσα από τους γάμους αυτούς συσφίχτηκαν οι σχέσεις διαφόρων φυλών μεταξύ τους, όπως επίσης χρησιμοποιήθηκαν για την ενδυνάμωση και την διάδοση του Ισλάμ. Οι γάμοι αυτοί είχαν και φιλανθρωπικό στοιχείο μιας και οι περισσότερες γυναίκες του Προφήτη ήταν χήρες.
Ερωτική λαγνεία, μανιακός γυναικάς με αδυναμία στις χήρες;
Πολλοί αδαείς, όπως ο Δημήτρης Καμπουράκης, χαρακτήρισε τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم ως άνθρωπο που είχε «αδυναμία» στις χήρες, ενώ ταυτόχρονα τον παρουσιάζει ως «μανιακό γυναικά». Αφήνοντας στην άκρη το σφάλμα του αναχρονισμού, τα άτομα αυτά αδυνατούν να κατανοήσουν ότι αν ο Προφήτης ήταν «γυναικάς» τότε δεν θα νυμφευόταν χήρες, αλλά νέες παρθένες. Μόνο μία παρθένα νυμφεύτηκε (την Άισα) στη ζωή του. Επίσης, εάν ο Προφήτης ήταν «μανιακός γυναικάς» αυτό θα ήταν γνωστό στο περίγυρο του και βασικό χαρακτηριστικό της ζωής του πριν καν λάβει το Προφητικό αξίωμα. Όμως είναι γνωστό ότι σε αυτό το στάδιο της ζωής του είχε μόνο μια γυναίκα, την ευλογημένη Χαντίτζα και αυτή ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη του. Συνεπώς ο χαρακτηρισμός «μανιακός γυναικάς» δεν ευσταθεί, όπως και το γεγονός ότι οι γάμοι του Προφήτη δεν υποκινήθηκαν από ερωτική λαγνεία αλλά από κοινωνικοθρησκευτικό και φιλανθρωπικό όφελος προς την Ούμμα.
Ο Μουσουλμάνος λόγιος, Ίμπν Χάτζαρ αλ Ασκαλάνι στο έργο του «Φάτχ αλ Μπάρι» (τόμος 9, σελ.115) αναφέρει επιγραμματικά μερικούς λόγους για τους οποίους ο Απόστολος του Αλλάχ νυμφεύτηκε τις γυναίκες του:
1) Σύσφιξη δεσμών με τους συγγενείς της νύφης και ένωση δυνάμεων
2) Δημοσίευση της προσωπικής ζωής του Προφήτη έτσι ώστε να λειτουργήσει ως δίδαγμα στους πιστούς για τις υποχρεώσεις τους προς τις οικογένειες τους
3) Νομοθεσίες και κανονισμοί που αφορούν γυναικεία, συζυγικά και οικογενειακά θέματα, τα οποία διδάχτηκε η Ούμμα από τις γυναίκες του Προφήτη صلى الله عليه و سلم
4) Στήριξη σε γυναίκες που δεν είχαν βιοποριστικά μέσα (χήρες, άπορες κτλ)
5) Επιβράβευση σε γυναίκες που πρόσφεραν και θυσιάστηκαν για το Ισλάμ
6) Ακυρώνοντας ήθη και έθιμα της προ-Ισλαμικής εποχής (η περίπτωση του γάμου με την Ζάηναμπ μπίντ Τζάχς που θα δούμε στη συνέχεια)
Μελετώντας την βιογραφία του Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم από αυθεντικές ρήσεις και όχι οριενταλιστικές πηγές, συμπεραίνουμε ότι κανένας γάμος του Προφήτη δεν υποκινήθηκε από το στοιχείο της ερωτικής λαγνείας. Δεν υπάρχει αμφιβολία βεβαίως, ότι ακόμα και αν ο Προφήτης νυμφευόταν για λόγους ερωτικής επιθυμίας, τότε και πάλι αυτό δεν θα σήμαινε κάτι υποτιμητικό προς το ευλογημένο του πρόσωπο και αυτό διότι ο Απόστολος του Αλλάχ ήταν άνθρωπος με φυσικές ανάγκες όπως όλοι μας.
Οι γυναίκες του Προφήτη صلى الله عليه و سلم
Ας ρίξουμε μια ματιά στις ευλογημένες γυναίκες του Προφήτη μας صلى الله عليه و سلم
1) Χαντίτζα μπίντ Χουουάλιντ
Ο Προφήτης νυμφεύτηκε μαζί της στην ηλικία των 25 ετών ενώ εκείνη ήταν 40 ετών. Ήταν η πρώτη του σύζυγος και δεν νυμφεύτηκε με καμία άλλη παρά μόνο μετά τον θάνατο της. Όλα τα παιδιά του Προφήτη γεννήθηκαν από αυτήν εκτός από τον Ιμπραχίμ. Ο Προφήτης την αγαπούσε και την μνημόνευε συχνά {Μπουχάρι, νο.3815}. Ο Ιμάμης αλ Μπουχάρι έχει αφιερώσει ένα κεφάλαιο στη συλλογή του για τον γάμο αυτόν.
2) Σάουντα μπίντ Ζάμ’αα
Η Σάουντα ήταν από τους πρώτους που μετανάστευσαν στην Αιθιοπία έτσι ώστε να προστατέψει την πίστη της (Ισλάμ) από τους παγανιστές Άραβες. Σύμφωνα με τον Ίμπν Καθίρ ο Προφήτης ήθελε να την επιβραβεύσει κάνοντας της πρόταση γάμου. Οι ιστοριογράφοι διαφωνούν για την ηλικία της, όταν παντρεύτηκε με τον Προφήτη, με τους περισσότερους να συμφωνούν ότι ήταν πάνω από τα 35. Δες Ίμπν Καθίρ, αλ Μπιντάγια ουα-Νιχάγια. Ο Προφήτης βρισκόταν στο δέκατο έτος ως Απόστολος του Αλλάχ. {Ταμπακάτ, Ίμπν Σαάντ, τόμος 8, σελ.52-53}
3) Άισα μπίντ Άμπου Μπάκρ
Την ίδια περίοδο ο Προφήτης του Αλλάχ صلى الله عليه و سلم νυμφεύτηκε και την Άισα, την κόρη του Άμπου Μπάκρ. Ο γάμος έγινε όταν η Άισα ήταν 6 ετών ενώ ολοκληρώθηκε όταν ήταν 9 ετών {Μπουχάρι, νο.3894, 5077}. Ήταν η μοναδική παρθένα που νυμφεύτηκε ο Προφήτης. Μια γρήγορη απάντηση ως προς τα περί παιδοφιλίας του Προφήτη μας προς τους αμαθείς και σε αυτούς που κρίνουν αναχρονιστικά. Η Άισα δεν ήταν παιδί αλλά γυναίκα σύμφωνα με την κουλτούρα, την εποχή της και τους ορισμούς της ενηλικίωσης. Για παράδειγμα διαβάζουμε στο Cambridge World History of Food: «Ο Albrecht von Haller (1775) υποστήριξε ότι τα κορίτσια στις νότιες περιοχές της Ασίας, όπου το κλίμα ήταν θερμό, ήταν σε ηλικία γάμου στο όγδοο έτος της ηλικίας τους και γεννούσαν στο ένατο ή δέκατο έτος τους. Αντίθετα, οι γυναίκες στις αρκτικές περιοχές δεν είχαν έμμηνο ρύση μέχρι την ηλικία των 23 ή 24» Την άποψη αυτή συμμερίζονταν και άλλοι συγγραφείς του δέκατου όγδοου αιώνα, κυρίως οι J.F. Freind (1738), Herman Boerhaave (1744), και o Μοντεσκιέ (1751) {Cambridge World History of Food, σελ. 1455} . Επίσης, οι χριστιανοί βασιλείς παντρευόντουσαν κορίτσια από την ηλικία των εννέα, όπως υποστήριξε η καθηγήτρια Lynda Garland του Πανεπιστημίου Νέα Αγγλία λέγοντας: «Μικρές νύφες, είτε από το Βυζάντιο είτε ξένες πριγκίπισσες, ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, ιδίως από τα τέλη του δωδέκατου αιώνα. Η Ειρήνη Δούκαινα, σύζυγος του Αλέξιου Α Κομνηνού, ήταν δώδεκα στο γάμο της, και η αυτοκράτειρα πριν ήταν δεκαπέντε. Η πριγκίπισσα (του Βυζαντίου) Θεοδώρα, ανιψιά του Μανουήλ, ήταν στο δέκατο τρίτο έτος της, όταν παντρεύτηκε τον Βαλδουίνο (Γ) των Ιεροσολύμων, και η Μαργαρίτα-Μαρία της Ουγγαρίας παντρεύτηκε τον Ισαάκιο Β Άγγελο στην ηλικία των εννέα»
4) Χάφσα μπίντ Ούμαρ
Ο σύζυγος της ήταν ο σαχάμπι Χουναης Ιμπν Χουδαάφα ο οποίος πέθανε στην Μεδίνα. Μετά τον θάνατο του, ο πατέρας της Χάφσα, ο Ούμαρ Ιμπν αλ Χαττάμπ, ήθελε να παντρέψει την κόρη του. Ρώτησε αρχικά τον Ουθμάν ιμπν Αφφάν ο οποίος δεν επιθυμούσε γάμο εκείνη την περίοδο, έπειτα ρώτησε τον Άμπου Μπάκρ ο οποίος γνώριζε οτι ο Προφήτης έκανε αναφορά για εκείνη και δεν ήθελε να παρέμβει, έπειτα ο ίδιος ο Απόστολος صلى الله عليه و سلم την ζήτησε σε γάμο και παντρεύτηκαν. {Μπουχάρι, νο.4005}
5) Ζάηναμπ μπίντ Χουζάημα
Ο Απόστολος صلى الله عليه و سلم την νυμφεύτηκε στο μήνα του Ραμαζανίου μετά την Χίτζρα (μετανάστευση στη Μεδίνα). {Ταμπακάτ, Ίμπν Σαάντ, τόμος 8, σελ.115}
6) Ούμ Σάλαμα μπίντ Άμπου Ουμάγια
Ο σύζυγος της ήταν ο Άμπου Σάλαμα ο οποίος ήταν και σαχάμπι του Προφήτη صلى الله عليه و سلم . Όταν πέθανε ο Άμπου Σάλαμα, η Ούμ Σάλαμα προσευχήθηκε με επίκληση λέγοντας: «Ω Αλλάχ, αντάμειψε με στην συμφορά μου και αποζημίωσε με, με κάτι καλύτερο από αυτό που έχασα». Έπειτα, αφού προσευχήθηκε με αυτά τα λόγια ο Απόστολος του Αλλάχ της έκανε πρόταση γάμου {Μούσλιμ, νο.918}
7) Τζουαιρίγια μπίντ αλ Χάριθ
Ήταν αιχμάλωτη πολέμου στην μάχη με τους Μπάνουλ Μουστάλικ. Απευθύνθηκε στον Προφήτη صلى الله عليه و سلم για την ελευθερία της. Ο Προφήτης την ζήτησε σε γάμο και εκείνη δέχτηκε. Το αποτέλεσμα ήταν όλη η φυλή της να απελευθερωθεί μιας και συγγένεψαν με τον Απόστολο του Αλλάχ. Όλοι οι οπαδοί του Προφήτη από σεβασμό άφησαν με την σειρά τους ελεύθερους τους αιχμάλωτους της φυλής. Γιαυτο και ειπώθηκε για εκείνη ότι έφερε μεγάλη ευλογία για τον λαό της. {Ιμπν Χισάμ, τόμος 3, σελ.408, με αυθεντικό ισνάντ}
8) Ζάηναμπ μπίντ Τζάχς
Στη σούρα αλ Αχζάμπ 33:37 αναφέρεται ο γάμος της με τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم. Ήταν παντρεμένη με τον Ζάηντ Ιμπν αλ Χάριθ ο οποίος υιοθετήθηκε αρχικά από τον Προφήτη του Αλλάχ. Ο γάμος μεταξύ τους (Ζάηντ και Ζάηναμπ) δεν ήταν πετυχημένος με αποτέλεσμα το ζευγάρι να χωρίσει. Ο Προφήτης της έκανε πρόταση γάμου και εκείνη με χαρά δέχτηκε. Ορισμένοι ορινταλιστές και επικριτές αναφέρουν την ιστορία που υποστηρίζει: ότι ο Προφήτης όταν είδε την Ζάηναμπ την ερωτεύτηκε και εντυπωσιάστηκε από τα κάλλη της. Η ιστορία όμως δεν είναι έγκυρη και κανένα αυθεντικό χαντίθ δεν την υποστηρίζει. Ο Προφήτης το μόνο που φοβόταν, το οποίο αναφέρει και το κορανικό εδάφιο, ήταν η κριτική των Αράβων διότι θα παντρευόταν την πρώην γυναίκα του θετού υιού του. Οι άραβες πίστευαν ότι ο θετός υιός είναι σαν πραγματικός βιολογικός γιος. Όμως ο κανονισμός αυτός δεν έχει βάση στην Ισλαμική νομοθεσία διότι η υιοθεσία δεν λογίζεται ως συγγένεια η ως πραγματικό βιολογικό τέκνο. Με αυτόν τον γάμο, μεταξύ του Προφήτη και της Ζάηναμπ, όπως αναφέρει και το τέλος του εδαφίου, ακυρώνεται κάθε σκέψη και αντίληψη των τότε Αράβων που πίστευαν ότι τα υιοθετημένα τέκνα είναι πραγματικά (βιολογικά).
9) Ούμ Χαμπίμπα μπίντ Άμπου Σουφιάν
Ήταν παντρεμένη με τον Ουμπάιντουλλάχ Ίμπν Τζάχς, ο οποίος πέθανε στην Αβησσυνία (Αιθιοπία). Έπειτα ο κυβερνήτης της Αιθιοπίας την πάντρεψε με τον Προφήτη صلى الله عليه و سلم {Άμπου Νταούντ, νο.2107}
10) Μαημούνα μπίντ αλ Χάριθ
Ο Προφήτης νυμφεύτηκε την Μαημούνα μετά την ολοκλήρωση της Ούμρα (τελετουργικό προσκυνήματος) το 629. Η ηλικία της ήταν περίπου 29 με 30 ετών {Φάτχ αλ Μπάρι, χαντίθ νο.5114, Ταρίχ ατ-Τάμπαρι}
11) Σαφία μπίντ Χουάη ιμπν Αχτάμπ
Ήταν αιχμάλωτη πολέμου από την μάχη του Χάημπαρ. Ο Προφήτης صلى الله عليه و سلم την νυμφεύτηκε αφού την άφησε ελεύθερη. {Μπουχάρι, νο.371}
Αυτές ήταν οι γυναίκες με τις οποίες νυμφεύτηκε ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه و سلم . Δυο από αυτές, η Χαντίτζα και η Ζάηναμπ μπίντ Χουζάημα, πέθαναν κατά την διάρκεια της ζωής του, ενώ 9 γυναίκες άφησε πίσω του μετά τον θάνατο του. Σε αυτό το γεγονός δεν υπάρχει κάποια διαφωνία μεταξύ των Μουσουλμάνων λογίων και των ιστοριογράφων. Είδαμε επίσης ότι κανένας γάμος του Προφήτη δεν υποκινήθηκε από την ερωτική λαγνεία. Η μία περίπτωση στην οποία φημολογείται το δήθεν ερωτικό πάθος (με την Ζάηναμπ μπίντ Τζάχς) στηρίζεται σε ρήσεις οι οποίες ιστορικά δεν είναι αξιόπιστες καθώς επίσης είναι αντιφατικές με το Κορανικό κείμενο στη σούρα αλ Αχζάμπ και με τα αυθεντικά αχαντίθ. Όλοι σχεδόν οι γάμοι του Προφήτη έγιναν για δυο κυρίως λόγους: α) Σύσφιξη δεσμών με τους συγγενείς της νύφης, ένωση δυνάμεων και β) για φιλανθρωπικούς σκοπούς. {Ίμπν ουλ Κάγιεμ, Ζααντ αλ Μαάντ, τόμος 1, σελ.105-112}
Η ένσταση για την πολυγαμία
Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει στο Κοράνι:
فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً
«…να νυμφεύεστε άλλες δύο ή τρεις ή τέσσερις γυναίκες της επιλογής σας. Αν όμως φοβάστε μήπως τις αδικήσετε τότε να νυμφεύεστε μόνο μία…» {Κοράνι 4:3}
Ένας Μουσουλμάνος λοιπόν έχει δικαίωμα να παντρευτεί μέχρι και 4 γυναίκες. Δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά του δίνεται αυτή η επιλογή. Οφείλει όμως να είναι δίκαιος με τις γυναίκες του και να μην αδικεί καμία εις βάρος της άλλης. Και όποιος φοβάται ότι μπορεί να αδικήσει, τότε οφείλει να νυμφεύεται μόνο μία.
Σε αυτό το σημείο, η κριτική κατά του Ισλάμ για την πολυγαμία στηρίζεται στην επίκληση του συναισθήματος. Ρεαλιστικά όμως, πραγματιστικά, είναι ότι πιο φυσιολογικό για το άνδρα. Να μην είναι μονογαμικός. Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η φύση του άνδρα δεν είναι μονογαμική. Αυτό το μαρτυρά η ανδρική φύση, ποιο σωστά το πώς έχει δημιουργηθεί ο άνδρας, το μαρτυρούν διάφοροι πολιτισμοί, όχι μόνο στο Ισλάμ, το μαρτυρά η ιστορία, η κοινωνιολογία και η ανθρωπολογία. Ανθρωπολογικά, όσοι έχουν κάνει εισαγωγικά μαθήματα περί ανθρωπολογίας, θα συμπεράνουν ότι η πολυγαμία των ανδρών ωφελούσε την γυναίκα. Παραδοσιακά οι γυναίκες στον πλανήτη είναι κατά πολύ περισσότερες από τους άνδρες και σε κάθε άνδρα αντιστοιχεί πάνω από μια γυναίκα.
Όμως, υπάρχει μια αντιφατική νοοτροπία στην Δύση. Έχουν πρόβλημα με την πολυγαμία και το θεωρούν υποτιμητικό για την γυναίκα και την ιδία ώρα δεν έχουν πρόβλημα με τις ερωμένες, η τουλάχιστον για αυτούς είναι πιο ανεκτικό. Το να έχεις ερωμένη στην δύση πλέον είναι αποδεκτό φαινόμενο. Δηλαδή προτιμούν να εναντιώνονται στο φυσιολογικό (την πολυγαμία), υποκριτικά και να ασκούν πολεμική στο πραγματιστικό. Στο Ισλάμ, αν θέλει ο άνδρας δεύτερη γυναίκα, είναι υποχρεωμένος να κάνει οικογένεια μαζί της (με την έννοια του γάμου), να την αναγνωρίσει ως σύζυγο, όχι απλά να περνά καλά, και εδώ ακριβώς βρίσκεται η αξιοπρέπεια της Μουσουλμάνας ως δεύτερη η τρίτη σύζυγος, με σύγκριση την ερωμένη που απλά χρησιμοποιείται για ερωτικούς σκοπούς. Με την μια κτίζεις οικογένεια, με σεβασμό στο πρόσωπο της, αναγνωρίζοντας τα δικαιώματα της, δικαιώματα όπως η πρώτη σύζυγος. Με την άλλη, απλά την χρησιμοποιείς ερωτικά.
Χριστιανικές πολεμικές για την πολυγαμία και οι πηγές της «ερωτικής λαγνείας»
Το οξύμωρο και το λυπηρό είναι να ακούς κριτικές κατά της πολυγαμίας από άτομα που δηλώνουν Χριστιανοί. Ακόμα χειρότερα, όταν προσπαθούν να ακυρώσουν το προφητικό αξίωμα του Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم εξαιτίας των πολλών συζύγων του. Παράδοξο είναι επίσης η κριτική από μεριά τους στην «ερωτική λαγνεία», την ίδια ώρα που στα ιερά τους κείμενα υπάρχει πλήθος αναφορών περί ερωτικών παθών, αιμομιξιών και πολυγαμίας.
– Η πολυγαμία στην βίβλο. Ο Σολομών ο σοφός είχε χιλιάδες γυναίκες και παλλακίδες:
«Είχε εφτακόσιες συζύγους και τριακόσιες παλλακίδες…» {Α Βασιλέων 11:3}
– Ο Δαυίδ ήταν πολυγαμικός και είχε πολλές παλλακίδες. Συμφωνά με την Βίβλο ο Θεός του έδωσε τις γυναίκες στην αγκαλιά του:
«Και να τι λέει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ: “εγώ σε έχρισα βασιλιά του Ισραήλ κι εγώ σε έσωσα από την καταδίωξη του Σαούλ. 8Σου έδωσα στην κατοχή σου την οικογένεια του κυρίου σου, του Σαούλ, κι έβαλα τις γυναίκες του στην αγκαλιά σου· σου έδωσα απόλυτη εξουσία στο λαό τού Ισραήλ και του Ιούδα. Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται λίγα, θα μπορούσα να σου δώσω ακόμα περισσότερα» {Β Σαμουήλ, 12: 7-8}
«1Οι γιοι του Δαβίδ, που γεννήθηκαν στη Χεβρών ήταν οι εξής: Πρωτότοκος ο Αμών, γιος της Αχινοάμ της Ιζρεελίτισσας Δεύτερος ο Δανιήλ, γιος της Αβιγαίας της Καρμηλίτισσας. 2Τρίτος ο Αβεσσαλώμ, γιος της Μααχά κόρης του Ταλμαΐ, βασιλιά της Γεσούρ. Τέταρτος ο Αδωνίας, γιος της Χαγγείθ. 3Πέμπτος ο Σεφατίας, γιος της Αβιτάλ. Έκτος ο Ιθρεάμ, γιος της Αιγλά. 4Οι έξι αυτοί γιοι γεννήθηκαν στη Χεβρών, όπου ο Δαβίδ βασίλεψε εφτά χρόνια και έξι μήνες. Στην Ιερουσαλήμ βασίλεψε τριάντα τρία χρόνια, 5και απέκτησε εκεί πολλούς γιους: από τη Βαθ-Σονά, κόρη του Αμμιήλ, απέκτησε τέσσερις γιους, τους: Σιμεά, Σωβάβ, Ναθάν και Σολομώντα. 6Από διάφορες άλλες συζύγους απέκτησε εννέα γιους, τους: Ιβχάρ, Ελισαμά, Ελιφέλετ, 7Νωγά, Νεφέγ, Ιαφιά, 8Ελισαμά, Ελεαδά και Ελιφελέτ. 9Όλοι οι παραπάνω ήταν γιοι του Δαβίδ εκτός από τους γιους των παλλακίδων. Η Ταμάρ ήταν μια από τις κόρες του Δαβίδ» {Α Χρονικών 3: 1-9}
– Ο Μωσαϊκός Νόμος επιβεβαιώνει την πολυγαμία:
«Αν ο κύριος της δούλης πάρει και άλλη γυναίκα, δεν επιτρέπεται να περικόψει την τροφή της, το ρουχισμό της, και τις συζυγικές σχέσεις μαζί της» {Έξοδος 21:10}
«Ίσως κάποιος έχει δύο γυναίκες και αγαπάει τη μια περισσότερο από την άλλη. Αν του γεννήσουν και οι δύο γιους κι ο πρωτότοκος γιος δεν προέρχεται από την ευνοούμενη σύζυγο…» {Δευτερονόμιο 21:15}
– Ο Αβραάμ ήταν πολύγαμος. Πέρα από την Σάρα και την Αγάρ είχε και την Χεττόυρα:
«Ο Αβραάμ πήρε κι άλλη γυναίκα, που ονομαζόταν Χεττούρα» {Γένεση 25:1}
– Η Βίβλος παρουσιάζει τους Προφήτες και τους ενάρετους του Θεού να διαπράττουν αιμομιξίες και σεξουαλικά αμαρτήματα:
«Ένα βράδυ, ο Δαβίδ σηκώθηκε από το κρεβάτι του και περπατούσε στο δώμα του ανακτόρου του. Από κει είδε μια πολύ ωραία γυναίκα που έπαιρνε το λουτρό της. 3Αμέσως έστειλε και ζήτησε πληροφορίες για τη γυναίκα. «Αυτή είναι η Βηρσαβεέ», του είπαν, «κόρη του Ελιάμ και γυναίκα του Ουρία του Χετταίου». 4Ο Δαβίδ τότε έστειλε τους ανθρώπους του και την κάλεσε στην κατοικία του. Εκείνη πήγε κι αυτός πλάγιασε μαζί της· έπειτα εκείνη γύρισε στο σπίτι της. Ήταν μόλις που είχε καθαριστεί από τα έμμηνά της» {Β Σαμουήλ 11:2-4}
Εδώ να θυμηθούμε λίγο την κριτική τους κατά του Προφήτη μας صلى الله عليه و سلم οπου υποτίθεται είδε την ομορφιά της Ζάηναμπ μπίντ Τζάχς και την «ερωτεύτηκε». Σκανδαλίστηκαν οι υποκριτές για τον υποτιθέμενο έρωτα του Προφήτη και δεν σκανδαλίστηκαν για την μοιχεία του Προφήτη Δαυίδ. Σημειωτέον, εμείς οι Μουσουλμάνοι δεν αποδεχόμαστε αυτήν την βλασφημία κατά του Προφήτη Δαυίδ. Το χειρότερο δεν είναι η μοιχεία που παρουσιάζει η Βίβλος, το χειρότερο είναι ότι ο Δαυίδ παρουσιάζεται να μηχανεύεται ολόκληρο σχέδιο έτσι ώστε να εξοντώσει τον σύζυγο της Βηρσαβεέ, τον Ουρία. Με ποιον τρόπο; Τον έστειλε στην πρώτη γραμμή της μάχης και τον άφησε να δολοφονηθεί επίτηδες έτσι ώστε να νυμφευτεί την γυναίκα με την οποία διάπραξε μοιχεία. {Β Σαμουήλ 11:15}
– Ο Λώτ διαπράττει σεξουαλική επαφή με τις κόρες του:
«30Ο Λωτ φοβόταν να μείνει στη Σηγώρ. Γι’ αυτό έφυγε από ’κει και κατοίκησε στα βουνά σε μια σπηλιά μαζί με τις δύο κόρες του. 31Μια μέρα, η μεγαλύτερη κόρη είπε στη μικρότερη: «Ο πατέρας μας γέρασε και δεν υπάρχει στην περιοχή άντρας να συνευρεθεί μαζί μας, όπως γίνεται σ’ όλον τον κόσμο. 32Έλα να μεθύσουμε τον πατέρα μας με κρασί και να πλαγιάσουμε μαζί του για ν’ αφήσουμε απογόνους απ’ αυτόν». 33Μέθυσαν λοιπόν τον πατέρα τους με κρασί εκείνη τη νύχτα, και πήγε η μεγαλύτερη και κοιμήθηκε μαζί του. Εκείνος όμως δεν την κατάλαβε ούτε όταν ξάπλωσε ούτε όταν σηκώθηκε. 34Την άλλη μέρα η μεγάλη κόρη είπε στη μικρή: «Χτες βράδυ πλάγιασα εγώ με τον πατέρα μας. Έλα να τον μεθύσουμε κι απόψε και μετά πήγαινε να κοιμηθείς κι εσύ μαζί του, για ν’ αφήσουμε απογόνους απ’ αυτόν». 35Μέθυσαν λοιπόν και εκείνη τη νύχτα τον πατέρα τους και πήγε η μικρότερη και πλάγιασε μαζί του. Αλλά και πάλι εκείνος δεν την κατάλαβε ούτε όταν ξάπλωσε ούτε όταν σηκώθηκε.» {Γένεση 19:30-35}
– Ενα από τα βιβλία της Βίβλου, το Άσμα Ασμάτων, που το αποδίδουν στο Σολομών, είναι γεμάτο από ερωτικές/σεξουαλικές περιγραφές:
«1Γιατί να μην είσ’ αδερφός μου,
να ’χεις της μάνας μου θηλάσει τους μαστούς!
Τότε θα σ’ έβρισκα έξω και θα σε φιλούσα
και κανενός δε θα ’χα την καταφρόνεση.
2Θα σε οδηγούσα και θα σ’ έφερνα
στης μάνας μου το σπίτι,
κι εκεί θα με δασκάλευες.
Κρασί μοσχάτο θα σε πότιζα
κι απ’ των ροδιών μου το χυμό να πιεις.
3Το αριστερό του χέρι κάτω απ’ το κεφάλι μου
και το δεξί του με κρατάει στην αγκαλιά του» {Άσμα Ασμάτων 8:1-3}
«2Τι όμορφα που ’ναι τα βήματά σου
με τα σανδάλια σου,
αρχοντογεννημένη!
Είν’ η καμπύλη των μηρών σου περιδέραιο
από τεχνίτη χέρια σμιλεμένο.
3Ο κόλπος σου κρατήρας τορνευτός,
και το κρασί το ευωδιαστό δεν του απολείπει.
Είν’ η κοιλιά σου θημωνιά σταριού
φραγμένη ολόγυρα με κρίνα.
4Τα στήθη σου τα δυο σαν δυο ελαφόπουλα,
δίδυμα ζαρκαδάκια.» {Άσμα Ασμάτων 7:2-4}
«Τι όμορφη που είσαι και τι θελκτική
μέσα στα χάδια, αγάπη μου!
8Μοιάζει η κορμοστασιά σου με το φοίνικα,
τα στήθη σου τσαμπιά χουρμάδες.
9Είπα: «Θ’ ανέβω απά’ στο φοίνικα
τα βάγια του θα πιάσω,
θα γίνουνε τα στήθη σου σαν τα σταφύλια του αμπελιού,
και της ανάσας σου η οσμή μοσκοβολιά από μήλα.
10Το στόμα σου θα γίνει
σαν το εξαίσιο το κρασί…»
ΕΚΕΙΝΗ:
«…Κρασί οπού κυλάει γλυκά
μόνο για τον αγαπημένο μου,
και βρέχει του τα χείλη και τα δόντια».
«Σ’ εκείνον μόνο ανήκω»
ΕΚΕΙΝΗ:
11Δική του είμ’ εγώ του αγαπημένου μου
κι εκείνου η λαχτάρα είναι για μένα!
12Έλα κι ας βγούμε στα χωράφια, αγαπημένε μου,
ας την περάσουμε τη νύχτα στα χωριά,
13κι ας πάμε ξημερώματα στ’ αμπέλια
να δούμε αν βλάστησαν τα κλήματα,
του σταφυλιού ο ανθός αν άνοιξε,
αν λουλουδίσαν οι ροδιές.
Εκεί τον έρωτά μου θα σου δώσω» {Άσμα Ασμάτων 7:7-12}
«Τό στόμα του είναι γλύκα μοναχή
και μυριοπόθητη ολάκερη η ύπαρξή του.
Τέτοιος ο αγαπημένος μου
και τέτοιος ο καλός μου,
κοπέλες της Ιερουσαλήμ» {Άσμα Ασμάτων 5:16}
Όχι μόνο δεν τους σκανδάλισαν ποτέ τα εδάφια αυτά, αλλά σύγχρονοι Χριστιανοί θεολόγοι το αποκαλούν ως η «θεολογία του έρωτα» . Έχουν μετά το θράσος να σκανδαλίζονται με τις περιγραφές του Παραδείσου στο Ισλάμ, για τις αγνές παρθένες τις οποίες ο πιστός Μουσουλμάνος θα νυμφευθεί στον Παράδεισο, για την πολυγαμία του ευλογημένου Προφήτη μας. Έχουν το θράσος μετά να ασκούν κριτική και πολεμική κάνοντας λόγο περί «ερωτικής λαγνείας».
Συνοψίζοντας, οι επικριτές όχι μόνο δεν έχουν να προσάψουν τίποτα στον Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم, αλλά οποιαδήποτε λασπολογία τους επιστρέφεται και προσγειώνεται στα ίδια τους τα ιερά βιβλία όπως διαβάσαμε. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι επιτρέπεται (και είναι σημάδι αγνότητας) να επιθυμείς να νυμφευτείς έτσι ώστε να ικανοποιήσεις την σεξουαλική σου επιθυμία, μη θέλοντας να μοιχεύσεις. Παρολαυτα γνωρίζουμε (όπως είδαμε) ότι ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه و سلم ουδέποτε παρακινήθηκε από αυτόν τον σκοπό. Ακόμα όμως αν είχε βάση αυτός ο ισχυρισμός, τότε τίποτα και κανείς δεν θα ήταν σε θέση να του προσβάλει το Προφητικό και Αποστολικό αξίωμα.
Εάν ωφεληθήκατε και σας άρεσε η ανάρτηση, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε ενισχύοντας το IslamForGreeks. Δείτε εδώ τους τρόπους που μπορείτε να στηρίξετε τις προσπάθειες
Categories: ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ(σ)
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.