Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

 الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Η ιστορία μας μαρτυρά, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, την σπουδαιότητα του Μουσουλμανικού πολιτισμού που άνθησε από τις πρώτες κιόλας ημέρες του Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه و سلم και των συντρόφων του (Σαχάμπα). Είναι ιστορικά γνωστό και αποδεδειγμένο ότι ο σκοταδισμός του Μεσαίωνα δεν άγγιξε τους Μουσουλμάνους, παρά μόνο την Χριστιανική Ευρώπη η οποία χρωστά πολλά στους Άραβες διανοούμενους και επιστήμονες της εποχής. Στην πραγματικότητα οι Μουσουλμάνοι βίωναν την χρυσή εποχή τους όταν ο δυτικός κόσμος βυθιζόταν στον σκοταδισμό. 

Τι γίνεται όμως σήμερα; Γιατί σαν Μουσουλμάνοι βιώνουμε αυτήν την οπισθοδρόμηση με σύγκριση τους άλλους; Γιατί είμαστε αδύναμοι και ανήμποροι να αντιδράσουμε; Γιατί έχουμε μείνει πίσω στον επιστημονικό τομέα, στην ανάπτυξη, στην παιδεία και σε άλλους παρόμοιους κλάδους; Γιατί πλέον δεν είμαστε εμείς οι μπροστάρηδες;

Πολλοί προσπάθησαν και προσπαθούν να δώσουν απάντηση σε αυτό το φαινομενικά περίπλοκο ερώτημα αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή και εύκολη. Βρίσκεται στο Κοράνι, ο Ύψιστος λέει:

ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

«Γιατί ο Αλλάχ ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει την Εύνοια Του που μ’ αυτή ευνόησε ένα λαό, εκτός αν αλλάξουν οι ίδιοι ό,τι είναι στις ψυχές τους, Και πράγματι, ο Αλλάχ είναι Εκείνος που όλα τ’ ακούει κι όλα τα γνωρίζει» {Κοράνι 8:53}

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος μας πληροφορεί ότι δεν πρόκειται να αλλάξει την καλή και ευλογημένη μας κατάσταση. Αυτή είναι η Σούννα του (τρόπος, μέθοδος) προς την ανθρωπότητα και τα δημιουργήματα του. Ότι δίνει σαν χάρη δεν το παίρνει πίσω. Τουναντίον, το πολλαπλασιάζει και το αυξάνει. Σε μια μόνο περίπτωση ο Κύριος διακόπτει την χάρη και την ευλογία αυτή, όταν εμείς πρώτα έχουμε αλλάξει αρνητικά ως προς τις υποχρεώσεις μας απέναντι Του.

Και αυτή είναι η υπέρτατη αλήθεια. Και ο Αλλάχ λέει την αλήθεια. Μήπως δεν αλλάξαμε απέναντι στον Κύριο μας; Ποια είναι η σχέση μας με σύγκριση τους πρώτους Μουσουλμάνους (Σάλαφ); Καμία απολύτως. Και εφόσον αλλάξαμε, φυσικό επακόλουθο είναι να αντικαταστήσει ο Ύψιστος την καλή μας και ενάρετη κατάσταση, την οποία απολαμβάναμε σαν Ούμμα, με μιζέρια, εχθροπραξίες, αδυναμία και ανικανότητα.

Οι ανθρωπολόγοι και κοινωνιολόγοι θα αποδώσουν την οπισθοδρόμηση αυτή σε υλικούς και τεχνικούς παράγοντες, αυτό όμως είναι μια επιφανειακή προσέγγιση και δεν εντοπίζει την βασική αιτία. Η βασική αιτία αναφέρεται στο Κοράνι (8:53) όπως προαναφέραμε και σχετίζεται με την συμπεριφορά του Μουσουλμάνου στο Ισλάμ, δηλαδή κατά πόσο το τηρεί με πράξεις και αφοσίωση. Ιστορικά ακόμα είναι γνωστό ότι οι Μουσουλμάνοι που έγραψαν την χρυσή εποχή ήταν πιστοί μεγαλωμένοι σε κοινότητες και κοινωνίες που το Ισλάμ τηρούταν με ευλάβεια και με προσκόλληση στο Κοράνι και την Σούννα του Προφήτη. 

Όταν ο Ύψιστος ευλογεί ένα άτομο, έναν λαό, μια κοινότητα η ένα σύνολο ανθρώπων, τότε ποτέ δεν αφαιρεί την ευλογημένη τους κατάσταση, παρα μόνο όταν αυτοί στέκονται με ανυπακοή προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον Ύψιστο.

Ο Ύψιστος ευλογεί και παραχωρεί την χάρη του στους δούλους του  και την αφαιρεί μόνο όταν επικρατεί ανάμεσα τους η αμαρτία, η ανυπακοή, η αχαριστία και η παρανομία. Συνεπώς, όπως τονίζουν και οι λόγιοι (Ουλεμά), η θεϊκή χάρη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την υπακοή προς τον Δημιουργό. Εάν ο πιστός είναι υπάκουος στις εντολές του Κυρίου τότε απολαμβάνει την χάρη του, εάν όχι τότε χάνει την χάρη του.

Ο Ύψιστος λέει:

وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ

«Κι ο Αλλάχ έδωσε ένα παράδειγμα: Ένα χωριό χαιρόταν ασφάλεια κι ησυχία, και του δόθηκαν τα πιο άφθονα αγαθά, από κάθε τόπο και μεριά. Κι όμως έδειξε αγνωμοσύνη για τις χάρες του Αλλάχ. Γι’ αυτό κι ο Αλλάχ το έκανε να δοκιμάσει την σκληρή πείνα και το φόβο εξ αιτίας των πράξεων που έκαναν» {Κοράνι 16:112}

Η ασφάλεια και η συντήρηση ενός λαού (η τόπου) καθορίζεται από το πώς αυτός ο λαός θα συμπεριφερθεί στον Ύψιστο όσον αφορά την διαχείριση των ευλογιών. Ο πρώτος και ο χειρότερος τρόπος για να αρνηθείς τις χάρες του Ύψιστου είναι να διαπράξεις πολυθεΐα και ειδωλολατρία, με τον έναν τρόπο η τον άλλον. Άλλοι τρόποι αγνωμοσύνης και αχαριστίας στις χάρες και τις ευλογίες του Αλλάχ είναι η αμαρτία, η αίρεση, η απιστία και η ανυπακοή. Όταν λοιπόν πράττονται αυτά, η ασφάλεια και η ησυχία που μπορεί να απολαμβάνει μια κοινωνία η το άτομο μετατρέπονται σε φόβο και πείνα

Ποια είναι λοιπόν η λύση; Τι πρέπει να κάνουμε για να ζήσουμε πάλι τις χρυσές εποχές αυτές οπου εμείς ήμασταν ο οδηγός;

Η λύση είναι η παιδεία και εξαγνισμός – التصفية و التربية, όπως σημειώνει ο Αλλάμα Σέηχ αλ Αλμπάνι. Με αυτόν τρόπο, ιν σαα Αλλάχ, θα έρθει η αλλαγή. Με το να μάθουμε την πίστη μας, να την τηρούμε, με τον ίδιο τρόπο που την τηρούσε ο Προφήτης και οι Σαχάμπα, όχι σύμφωνα με τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας, όχι σύμφωνα με τις προσωπικές μας ερμηνείες.

Η λύση δεν βρίσκεται στον πολιτικό ακτιβισμό, στον “τζιχαντισμό”, στην κομματικοποίηση και στην υιοθέτηση ξένων μεθοδολογιών που προέρχονται από τους κουφάρ (άπιστους – μη Μουσουλμάνους). Δεν είναι λύση διότι δεν είναι κομμάτι της παράδοσης μας ως μέτρο καλυτέρευσης. Το μέτρο αυτό είναι η αποκεκαλυμμένη αλήθεια από τον Ύψιστο, δεν είναι προϊόν ανθρώπινης επινόησης η φαντασίας. Το μέτρο καλυτέρευσης είναι η προσκόλληση στην Προφητική μεθοδολογία τήρησης του Ισλάμ, μένοντας μακριά από αιρέσεις και προσωπικές απόπειρες κατανόησης της πίστης. Αυτό ακριβώς, με την άδεια του Αλλάχ, μας χάρισε τις χρυσές εποχές του Ισλαμικού πολιτισμού, τον σπουδαιότερο πολιτισμό που γνώρισε ο πλανήτης.

Έτσι λοιπόν, με τον τρόπο που ο Ύψιστος αφαιρεί την χάρη του, διότι αλλάξαμε προς την ανυπακοή, με τον ίδιο τρόπο επιστρέφει την ευλογία σε περίπτωση αλλαγής προς το καλό και την υπακοή. Και αυτό είναι υπόσχεση και δέσμευση από μεριά του Υψίστου.

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا ۚ وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

«Ο Αλλάχ υποσχέθηκε σ’ εκείνους από σας που έχουν πιστέψει, κι έκαναν καλές πράξεις, ότι θα τους χαρίσει κυριαρχία στη γη, όπως είχε δοθεί σεκείνους που (έζησαν) πριν απ’ αυτούς, και θα στερεώσει τη θρησκεία τους που την έχει διαλέξει γι’ αυτούς και θα αλλάξει (την κατάσταση τους) έπειτα από το φόβο που είχαν (επιδιώκοντας) ασφάλεια και ειρήνη. Αυτοί λατρεύουν Εμένα (μόνο) και δεν κάνουν άλλο πράγμα συνέταιρο Μου (στη λατρεία). Κι όποιος αρνηθεί – μετά απ’ αυτό -την Πίστη, αυτοί είναι οι παράνομοι» {Κοράνι 24:55} 

Πόσο πιο ξεκάθαρο μπορεί να γίνει; Όταν πιστεύουμε και πράττουμε ανάλογα με την πίστη μας (δεν μένουμε απλά στην θεωρία), τότε ο Αλλάχ υπόσχεται να μας χαρίσει την κυριαρχία στην γη και ο φόβος θα αντικατασταθεί με την ασφάλεια. Πόσο ανάγκη έχουμε αυτήν την ασφάλεια στις Μουσουλμανικές χώρες. Χώρες τις οποίες κάψαμε με τα ίδια μας τα χέρια με διάφορες επαναστάσεις και άλλες χαοτικές μεθοδολογίες που υιοθετήσαμε!

Αυτοί λοιπόν που έχουν πιστέψει ορθά και την πίστη τους την συνοδεύουν με ανάλογες πράξεις, που θα τους δοθεί δύναμη στην γη και ασφάλεια, οφείλουν να έχουν επίσης ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό. Οφείλουν να είναι Μονοθεϊστές. Να λατρεύουν μόνο τον Έναν και Μοναδικό, τον Μόνο Άξιο λατρείας, τον Δημιουργό. Τίποτα και κανείς να μην συνεταιρίζεται στην κυριότητα Του, στην λατρεία Του και στις ονομασίες και τα χαρακτηριστικά του. Λά ιλλάχα ίλα Αλλάχ – لا إله إلا الله 

Παιδεία και εξαγνισμός, التصفية و التربية αυτή είναι η λύση,  και σίγουρα δεν έρχεται από την μια μέρα στην άλλη. Πρέπει να γαλουχηθούμε πάνω σε αυτήν την νοοτροπία για αρκετά χρόνια, ιδιαίτερα όταν έχουμε ποτιστεί με κουμμουνιστικές, εθνικιστικές, σοσιαλιστικές, αναρχικές, ριζοσπαστικές, εξτρεμιστικές και πολλές άλλες διάφορες αντι-Ισλαμικές πλανεμένες αντιλήψεις.

Από τώρα πρέπει να ξεκινήσουμε να περπατάμε προς αυτήν την πορεία. Την πορεία της παιδείας και του εξαγνισμού. Για να κερδίσουμε πάλι την ευλογία του Κυρίου μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.  Ώρα λοιπόν να ξυπνήσουμε

أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ

«Μα δεν έφθασε πια ο καιρός για τους πιστούς ώστε οι καρδιές τους να ταπεινωθούν με τη ενθύμηση του Αλλάχ και με την Αλήθεια (το Κοράνιο) που (τους) έχει αποκαλυφθεί; (έτσι ώστε) να μη μοιάσουν μ’ εκείνους που τους δόθηκαν παλαιότερα οι γραφές (Τοράχ – Ευαγγέλιο), που πολύς καιρός πέρασε πάνω τους και σκλήρυναν οι καρδιές τους. Κι ανάμεσα τους πολλοί είναι διεφθαρμένοι και ανυπάκουοι»{Κοράνι 57:16}

Από την συλλογή του Ιμάμ Άμπου Νταούντ, στο βιβλίο «οι μεγάλες μάχες» με αρίθμηση 4297, διαβάζουμε:

 حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدِّمَشْقِيُّ، حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ بَكْرٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ جَابِرٍ، حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ السَّلاَمِ، عَنْ ثَوْبَانَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏»‏ يُوشِكُ الأُمَمُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمْ كَمَا تَدَاعَى الأَكَلَةُ إِلَى قَصْعَتِهَا ‏»‏ ‏.‏ فَقَالَ قَائِلٌ وَمِنْ قِلَّةٍ نَحْنُ يَوْمَئِذٍ قَالَ ‏»‏ بَلْ أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ وَلَكِنَّكُمْ غُثَاءٌ كَغُثَاءِ السَّيْلِ وَلَيَنْزِعَنَّ اللَّهُ مِنْ صُدُورِ عَدُوِّكُمُ الْمَهَابَةَ مِنْكُمْ وَلَيَقْذِفَنَّ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمُ الْوَهَنَ ‏»‏ ‏.‏ فَقَالَ قَائِلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَا الْوَهَنُ قَالَ ‏»‏ حُبُّ الدُّنْيَا وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ ‏»‏

«Ο Θαουμπάν είπε ότι ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه وسلم είπε: «Σύντομα τα έθνη θα μαζευτούν γύρω σας (να σας επιτεθούν) σαν να πρόκειται να γευματίσουν γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι/πιάτο.» Κάποιος είπε «Μήπως θα είναι γιατί θα είμαστε λίγοι εκείνες τις ημέρες;» Είπε «Όχι, θα είστε πολλοί σαν τον αφρό του ποταμιού (η κάτι παρόμοιο) αλλά άχρηστοι και ο Αλλάχ θα πάρει τον φόβο από την καρδιά των εχθρών σας (που είχαν για εσάς) και θα ρίξει στην καρδιά σας «Ουάχν» (αδυναμία). Κάποιος του είπε «Και τι είναι το Ουάχν Απόστολε του Αλλάχ;» Είπε: «Η αγάπη για αυτόν τον κόσμο και αντιπάθεια για τον θάνατο» [Αυθεντικό χαντίθ: Σαχίχ απο τον λόγιο Μουχάντιθ αλ-Αλμπάνι]

Όσο ο Μουσουλμάνος δεν θα τηρεί την ονομασία του, δηλαδή το να είναι «Μούσλημ» (Μουσουλμάνος = υποταγμένος στον Κύριο τον Δημιουργό, τον Μόνο άξιο λατρείας) και όσο θα απομακρύνεται από το Ισλάμ (συγκεκριμένα από την Σούννα) τότε οι εχθροί της Ούμμα δεν θα αισθανθούν κανένα φόβο και κανέναν σεβασμό προς τους Μουσουλμάνους.

Να παρατηρήσουμε μια λεπτομέρεια εδώ που αναιρεί ορισμένους Μουσουλμάνους που επιμένουν σε διάφορες φιλοσοφίες, ιδεολογίες και μεθοδολογίες που είναι ξένες προς την Ισλαμική πίστη και διδασκαλία. Από το χαντίθ διαβάσαμε ότι ο Ύψιστος είναι Αυτός που θα εξαφανίσει από τις καρδιές των εχθρών κάθε φόβο και σεβασμό και η αίτια είναι γιατί οι Μουσουλμάνοι θα είναι άχρηστοι. Βλέπουμε ότι η κατηγορία απευθύνεται προς τους Μουσουλμάνους και όχι προς τους μη Μουσουλμάνους. Συνεπώς ο κακός Μουσουλμάνος έχει την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται (σαν Ούμμα). Δες Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν και γενικά ο υποβιβασμός που δεχόμαστε καθημερινά.

Ορισμένοι ψευτο ιμάμηδες, λαϊκιστές, που έχουν πολιτικοποιήσει και κομματικοποιήσει την θρησκεία, θα υποστηρίξουν οτι η Ούμμα άπλα δοκιμάζεται ενώ ειναι ενάρετη. Τα άτομα αυτά, με τον δημαγωγικό τους λόγου, επιτηδευμένα κλείνουν τα μάτια στους άλλους έτσι ώστε να μην αντικρίσουν την πραγματική πηγή του προβλήματος, οπου ειναι η Ούμμα η ίδια. Η θρησκεία γιαυτους ειναι μια πολιτική σταδιοδρομία και έχουν ανάγκη τις μάζες και τον όχλο, τον οποίον δεν θέλουν να ξεβολέψουν με την αυτοκριτική.  

Σίγουρα η δοκιμασία από τον Ύψιστο ερχεται και στους πιστούς οπου η κατάληξη της ειναι θετική. Για την ακρίβεια ο Αλλάχ δοκιμάζει έντονα με συμφορές τους πιστούς και τους ενάρετους. Όμως τους διαφεύγει το “πιστούς και τους ενάρετους“, οχι αυτούς που παραβιάζουν βασικές δογματικές διδασκαλίες και διαπράττουν ασύστολα μεγάλες παρανομίες ενάντια στη θρησκεία του Ισλάμ. Η δοκιμασία αυτών των ατόμων ειναι μορφή τιμωρίας και όχι ευλογίας όπως την περίπτωση των ενάρετων. 

Στις ήμερες που ζούμε όμως οι Μουσουλμάνοι που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, με διαφορές κομματικοποιημένες αντιλήψεις και αθεϊστικές φιλοσοφίες, θα ρίξουν το φταίξιμο στους άλλους. Ποτέ δεν θα κοιταχτούν στον καθρέφτη να αναθεωρήσουν την στάση τους, τον τρόπο σκέψης τους και την συμπεριφορά τους απέναντι στον Ύψιστο και τις εντολές του (Κοράνι και Σούννα). Για όλα φταίνε οι κυβερνήτες, οι τύραννοι, οι εχθροί, οι γονείς, η κοινωνία. Ποτέ όμως δεν θα ασκήσουν κριτική στον ίδιο τους τον εαυτό. Για όλα φταίνε οι άλλοι, και ποτέ αυτοί.

Ο Ύψιστος κατηγορεί τον κακό Μουσουλμάνο για την μίζερη κατάσταση του ενώ ο κακόδοξος και ο πλανεμένος, η αυτός που είναι αδαής, προτιμά να ρίχνει τις κατηγορίες στους άλλους. Μήπως γνωρίζουν καλύτερα από Αυτόν που τους έπλασε; Ακόμα όμως και αν οι υπεύθυνοι είναι «οι άλλοι» τότε γιατί δεν καταλαβαίνουν ότι ο Αλλάχ το επέτρεψε (την ανωτερότητα των εχθρών) λόγω της πνευματικής αρρώστιας αυτής (Ουάχν) των Μουσουλμάνων;

Δεν είναι αλήθεια άραγε ότι η αγάπη για την επίγεια ζωή έχει καταλάβει τον μεγαλύτερο χώρο στην καρδιά μας; Αν ναι, που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γιαυτο, ας μην απορούμε για την μίζερη κατάσταση μας.

Ο εχθρός, ο κόσμος όλος, δεν πρόκειται να μας σεβαστεί εάν δεν επιστρέψουμε στο Ισλάμ, στο αυθεντικό Ισλάμ του Προφήτη και των Σαχάμπα, έτσι όπως το κατανόησαν οι ενάρετοι προκάτοχοι μας που έζησαν ένδοξες ημέρες και έγραψαν ιστορία. Όχι το «Ισλάμ» αυτό το οποίο απαρτίζεται από κακοδοξίες, αιρέσεις, εξτρεμισμό, μυστικισμό, φιλοσοφίες, δυτικές έννοιες και ιδεολογίες.

Ο Αμπντάλλα Ίμπν Ούμαρ αφηγείται: «Ο Απόστολος του Αλλάχ (صلى الله عليه وسلم) στράφηκε προς εμάς και μας είπε: «Ω εσείς οι Μουχατζιρήν (οι πρώτοι Μουσουλμάνοι που μετανάστευσαν από την Μέκκα στην Μεδίνα), υπάρχουν πέντε πράγματα με τα οποία θα δοκιμαστείτε, και αναζητώ καταφύγιο στον Αλλάχ σε περίπτωση που θα τα ζήσετε (και είναι τα εξής):

يَا مَعْشَرَ الْمُهَاجِرِينَ خَمْسٌ إِذَا ابْتُلِيتُمْ بِهِنَّ وَأَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ تُدْرِكُوهُنَّ لَمْ تَظْهَرِ الْفَاحِشَةُ فِي قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا إِلاَّ فَشَا فِيهِمُ الطَّاعُونُ وَالأَوْجَاعُ الَّتِي لَمْ تَكُنْ مَضَتْ فِي أَسْلاَفِهِمُ الَّذِينَ مَضَوْا ‏.‏ وَلَمْ يَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِلاَّ أُخِذُوا بِالسِّنِينَ وَشِدَّةِ الْمَؤُنَةِ وَجَوْرِ السُّلْطَانِ عَلَيْهِمْ ‏.‏ وَلَمْ يَمْنَعُوا زَكَاةَ أَمْوَالِهِمْ إِلاَّ مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنَ السَّمَاءِ وَلَوْلاَ الْبَهَائِمُ لَمْ يُمْطَرُوا وَلَمْ يَنْقُضُوا عَهْدَ اللَّهِ وَعَهْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ غَيْرِهِمْ فَأَخَذُوا بَعْضَ مَا فِي أَيْدِيهِمْ ‏.‏ وَمَا لَمْ تَحْكُمْ أَئِمَّتُهُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ وَيَتَخَيَّرُوا مِمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلاَّ جَعَلَ اللَّهُ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ  

• Η ανηθικότητα θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, σε τέτοιο βαθμό, ώστε θα την διαπράττουν ανοιχτά, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν και να εξαπλωθούν ανάμεσα τους  επιδημίες και ασθένειες οι οποίες δεν ήταν γνωστές στους προκατόχους τους.

• Θα κλέβουν στο ζύγισμα και στο μέτρημα με αποτέλεσμα να προσβληθούν με χρόνια γεμάτα δυσκολίες, από πείνα, και την αδικία των κυβερνητών τους.

• Θα αρνούνται να δώσουν την Ζακά (ελεημοσύνη προς τον φτωχό) από τον πλούτο τους με αποτέλεσμα η βροχή να παρακρατηθεί για αυτούς στον ουρανό, και αν δεν ήταν για τα ζώα, τότε δεν θα έπεφτε βροχή επάνω τους.

• Θα παραβιάζουν την συμφωνία που έχουν με τον Αλλάχ και τον Απόστολο Του με αποτέλεσμα ο Αλλάχ να δώσει την δυνατότητα στους εχθρούς τους να υπερισχύσουν πάνω τους και να αρπάξουν ότι έχουν στα χέρια τους.

• Εάν οι κυβερνήτες τους δεν αποφασίζουν σύμφωνα με το βιβλίο του Αλλάχ (Κοράνι) και δεν αναζητήσουν κάθε καλό από αυτό που ο Αλλάχ αποκάλυψε, τότε θα τους κάνει να πολεμούν μεταξύ τους»

[Σούναν Ίμπν Μάτζα χαντίθ νούμερο 4019, αυθεντικό με συναίνεση των λογίων και με καταγραφή από πολλές άλλες συλλογές (αλ Μουσταντρακ του Χαάκιμ  τόμος 4, σελ. 583 και στο αλ Αουσατ του Ταμπαρανί τόμος 5, σελ. 61-62)]

Η ανηθικότητα και η αισχρότητα που μας περιβάλει έχει φέρει ασθένειες και επιδημίες που πράγματι ήταν άγνωστες στους προγόνους μας. Εάν λοιπόν βιώνουμε δυσκολίες, πείνα, και νιώθουμε ότι μας αδικούν οι κυβερνήτες μας, ας ρίξουμε μια ματιά στις πράξεις μας. Μήπως κάποτε αδικήσαμε και εμείς, κλέψαμε τον διπλανό μας, αδικήσαμε στο μέτρημα και στο ζύγισμα; Εάν ο πλανήτης μας υποφέρει από ξηρασία (η οτιδήποτε που αφορά το περιβάλλον) τότε ίσως είναι γιατί ξεχάσαμε τον φτωχό που έχει μερίδιο από την περιουσία μας. Όταν ο εχθρός μας καταδυναστεύει είναι γιατί εμείς ξεχάσαμε τον Κύριο μας και την καθοδήγηση του Προφήτη μας και αφήσαμε τις επιθυμίες μας να μας καταδυναστεύσουν πρώτα. Κάθε εμφύλιος και διχόνοια μεταξύ των Μουσουλμάνων έγκειται στο γεγονός ότι οι αποφάσεις παίρνονται με βάση τις γνώμες του κάθε ένα η την κομματικοποίηση. Δεν στηρίζονται στην αποκάλυψη και στον θεϊκό Νόμο.

Ποιος φταίει λοιπόν για τα προβλήματα μας; Εμείς και μόνο εμείς και όπως λέει ο Ύψιστος:

إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ

Ο Αλλάχ, βέβαια, ποτέ δεν θ’ αλλάξει την κατάσταση ενός λαού, αν αυτοί οι ίδιοι δεν αλλάξουν ό,τι είναι μέσα στις ψυχές τους {Κοράνι 13:11}

Ο Προφήτης صلى الله عليه وسلم είπε: 

إِذَا تَبَايَعْتُمْ بِالْعِينَةِ وَأَخَذْتُمْ أَذْنَابَ الْبَقَرِ وَرَضِيتُمْ بِالزَّرْعِ وَتَرَكْتُمُ الْجِهَادَ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ ذُلاًّ لاَ يَنْزِعُهُ حَتَّى تَرْجِعُوا إِلَى دِينِكُمْ

Ο Αμπντάλλα Ίμπν Ούμαρ είπε: Άκουσα τον Απόστολο του Αλλάχ, ο οποίος είπε «όταν θα εισέλθετε σε δοσοληψίες που περιέχουν τοκισμό και προσπαθείτε να ακυρώστε τον τοκισμό (να το νομιμοποιείτε), και όταν κρατάτε τις ουρές των βοδιών (για να γεωργήσετε), και εγκαταλείπετε το Τζιχάντ (να αγωνίζεστε υπέρ του Αλλάχ), τότε ο Αλλάχ θα στείλε σε εσάς τον εξευτελισμό, και δεν θα σας απαλλάξει από αυτόν τον εξευτελισμό έως ότου επιστρέψετε στην θρησκεία σας. {Άμπου Νταουντ, νο.3462}

Είθε ο Αλλάχ να μας λυπηθεί γιατί η Ούμμα σε γενικές γραμμές καταπιάνεται με όλες αυτές τις αστοχίες η οποίες προφητεύτηκαν με εντυπωσιακή ακρίβεια από τον Προφήτη μας. 

Ο μεγάλος Ιμάμ Μαάλικ εύστοχα παρατήρησε, λέγοντας, ότι τα ζητήματα της μετέπειτα γενιάς των Μουσουλμάνων δεν πρόκειται να διορθώνουν εάν δεν αναζητήσουν αυτό που διόρθωσε τα ζητήματα της πρώτης γενιάς Μουσουλμάνων. Και ορθά τίθεται το ερώτημα: Και τι διόρθωσε την πρώτη γενιά των Μουσουλμάνων; Οι πορείες; Οι διαδηλώσεις; Η κομματικοποίηση; Η μίμηση των κουφάρ; Φυσικά και όχι. Αυτό που διόρθωσε την πρώτη γενιά των Μουσουλμάνων και τους έκανε επιτυχημένους ήταν η προσκόλληση στο Κοράνι και την Σούννα, η μελέτη των πρώτων ενάρετων προκατόχων μας (Σάλαφ), η εξωτερίκευση της γνώσης σε πράξεις, η παιδεία και η καλλιέργεια.

Εάν δεν αλλάξουμε εμείς (σαν Μουσουλμάνοι), να αναθεωρήσουμε την σκέψη μας και την στάση μας απέναντι στο Κοράνι και την Σούννα, τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Η προσκόλληση στο Κοράνι και την Σούννα, με την κατανόηση των ενάρετων Μουσουλμάνων προκατόχων, θα φέρει την αλλαγή, και την επιτυχία, όχι το να κατηγορούμε συνεχώς τους άλλους για τις δικές μας αδυναμίες.

Οι «άλλοι» κάνουν την δουλειά τους, όπως και εμείς οφείλουμε να κάνουμε την δουλεία μας. Και η δουλειά μας πρέπει να είναι η παιδεία και η καλλιέργεια. Το να ρίχνουμε συνεχώς το φταίξιμο στους άλλους δεν οδηγεί πουθενά. Το αντίθετο μάλιστα, μας κρατά πίσω.

Είθε ο Αλλάχ ο Παντοδύναμος να μας συγχωρέσει. Είθε ο Ύψιστος να μας δώσει την δύναμη να αλλάξουμε σε αυτό που Τον ευχαριστεί έτσι ώστε να μας δώσει πάλι πίσω την χαμένη αξιοπρέπεια μας. Αμήν

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: σκοταδισμός, Ισλάμ, Μουσουλμάνοι, Οπισθοδρόμηση, αιτία, λύση, μεσαίωνας