الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Καταγράφεται στα «Σαχιχάιν (Μπουχάρι και Μούσλιμ), από τον Ουσάμα Ίμπν Ζάηντ رضي الله عنه, ότι ο Απόστολος του Αλλάχ صلى الله عليه وسلم είπε:

يؤتى بالرجل يوم القيامة فيلقى في النار فتندلق أقتاب بطنه فيدور بها كما يدور الحمار في الرحى فيجتمع إليه أهل النار فيقولون‏:‏ يا فلان ما لك ‏؟‏ ألم تك تأمر بالمعروف وتنهى عن المنكر‏؟‏ فيقول‏:‏ بلى، كنت آمر بالمعروف ولا آتيه، وأنهى عن المنكر وآتيه

«Ένας άνθρωπος θα παρουσιαστεί την ημέρα της ανάστασης (ημέρα της Κρίσης) και θα τον πετάξουν στην Κόλαση. Τα έντερά του θα χυθούν έξω και θα τα περιτριγυρίζει, έτσι όπως ένα γαϊδούρι περιτριγυρίζει την μυλόπετρα. Οι κρατούμενοι της κόλασης θα συγκεντρωθούν γύρω του και θα πούνε: «Τι συνέβη σε εσένα; Δεν μας προσκαλούσες να κάνουμε το καλό και μας απαγόρευες να κάνουμε το κακό;» Θα απαντήσει: «Σας προσκαλούσα να κάνετε το καλό, αλλά δεν το τηρούσα. Και σας απαγόρευα να κάνετε το κακό, αλλά το διέπραττα»

Επεξήγηση – σχόλιο, του Αλλάμα Σέηχ Σάλιχ αλ Φαουζάν:

Πρόκειται για ένα σπουδαίο χαντίθ. Μας δείχνει ότι αυτός που προσκαλεί στο καλό και απαγορεύει το κακό, είναι υποχρεωμένος να τηρεί τα λεγόμενα του. Δεν προσκαλεί τον κόσμο σε κάτι, όταν ο ίδιος δεν το τηρεί. Ο Αλλάχ προειδοποιεί από αυτό (τον τύπο χαρακτήρα). Ο Αλλάχ είπε για τα παιδιά του Ισραήλ:

أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

«Μήπως διατάζετε στους ανθρώπους το ενάρετο και ξεχνάτε να το  εφαρμόσετε στον εαυτό σας, ενώ εσείς απαγγέλετε τις γραφές (Τοράχ); Δεν σκέφτεστε; (δεν λογικεύεστε);» {Κοράνι 2:44}

Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ

كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ

«Ω εσείς που πιστεύετε. Γιατί λέτε εκείνα τα οποία δεν κάνετε (δεν εφαρμόζετε); Μεγάλη είναι η απέχθεια στον Αλλάχ να λέτε αυτά που δεν κάνετε» {Κοράνι 61: 2-3}

Αυτός που προσκαλεί στο ενάρετο και απαγορεύει το κακό, είναι υποχρεωτικό να το τηρεί στον εαυτό του πρώτα, έτσι ώστε ο κόσμος να τον πιστέψει και να τον ακολουθήσει (ως παράδειγμα). Σε περίπτωση που προσκαλεί στο ενάρετο και απαγορεύει το κακό, και δεν το εφαρμόζει (δεν το τηρεί στον εαυτό του), τότε ο κόσμος θα πει ότι είναι ψεύτης, δεν θα τον πιστέψουν και δεν θα εφαρμόσουν τα λεγόμενα του. Εάν αυτά όμως που λέει είναι σωστά (έχει συνέπεια), τότε πρώτα θα το εφαρμόσει στον εαυτό του.

Αυτή είναι η μια πτυχή του θέματος. Η δεύτερη πτυχή έχει να κάνει με την ημέρα της κρίσης. Αυτός που προσκαλεί στο ενάρετο και δεν το τηρεί και αυτός που απαγορεύει το κακό και το πράττει. Αυτό το άτομο θα παρουσιαστεί την ημέρα της κρίσης και θα πεταχτεί στην φωτιά της κόλασης. Θα είναι ο πρώτος (η από τους πρώτους) που θα εισέρθει στην φωτιά. Τα έντερα του θα χυθούν έξω, εξαιτίας της βαριάς τιμωρίας που θα λάβει, και θα τριγυρίζει γύρω από τα εντόσθια του όπως το γαϊδούρι γυρνάει γύρω από την μυλόπετρα.

Ο κόσμος συνήθιζε να έχει μυλόπετρες για να αλέθουν, να βγάζουν το νερό κτλ. Χρησιμοποιούσαν τα γαϊδούρια για να το γυρνάνε μέχρι να αλέσει. Το γαϊδούρι πήγαινε γύρω από το τροχό μέχρι να βγάλει νερό.

Οι κάτοικοι της κόλασης θα τον περιτριγυρίσουν και θα του πουν: «Δεν μας προσκαλούσες να κάνουμε το ενάρετο και μας απαγόρευες να κάνουμε το κακό; Γιατί μπήκες στην κόλαση μαζί μας;» Θα απαντήσει: «Ναι, σας προσκαλούσα στο καλό, αλλά δεν το τηρούσα στον εαυτό μου και σας απαγόρευα το κακό, αλλά το έπραττα στον εαυτό μου»

Και αυτό αποδεικνύει ότι είναι υποχρεωτικό γιαυτόν που προσκαλεί στο ενάρετο και απαγορεύει το κακό, να ξεκινά πρώτα με τον εαυτό του και με τα άτομα που βρίσκονται στο σπίτι του (οικογένεια του) και με τα άτομα που βρίσκονται γύρω του. 

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ

«Και προειδοποίησε τους κοντινούς σου συγγενείς» {Κοράνι 26:214}

وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا

«Και πρόσταξε την οικογένεια σου να κάνει τη τακτική προσευχή και να υπομένεις με σταθερότητα σ’ αυτήν» {Κοράνι 20: 132}

Και όσο γιαυτον που δεν τηρεί αυτά που λέει, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Οι πρώτοι που θα καούν στην κόλαση της φωτιάς, την ημέρα της κρίσης, είναι τρεις (κατηγορίες). Ο πρώτος είναι αυτός, που προσκαλεί στο καλό και απαγορεύει το κακό, αλλά δεν το τηρεί, και ακούσατε τι ειπώθηκε γιαυτόν. Ο δεύτερος είναι ο λόγιος που δεν κάνει πράξη την γνώση του. Συσσωρεύει γνώση και δεν την εφαρμόζει. Αυτοί είναι οι πρώτοι (η από τους πρώτους) που θα καούν στην κόλαση της φωτιάς την ημέρα της κρίσης. Ο τρίτος που θα καεί στην κόλαση της φωτιάς είναι αυτός που πολέμησε κάνοντας Τζιχάντ και πέθανε στο πεδίο της μάχης για χάρη του Αλλάχ. Θα καεί στην κόλαση της φωτιάς, γιατί όμως; Διότι πολέμησε έτσι ώστε να ειπωθεί γιαυτον ότι ήταν γενναίος, ήρωας. Η πρόθεση του (η πραγματική) ήταν η δόξα, δεν ήταν η ανταμοιβή από τον Αλλάχ (ούτε για χάρη Του).

Πρόκειται για τις καλύτερες (ενάρετες) πράξεις, παρολαυτα τα άτομα που καταπιάνονται με αυτές τις πράξεις θα καούν στην κόλαση της φωτιάς. Γιατί; Διότι δεν τις έκαναν πράξη, με ειλικρίνεια, για χάρη του Αλλάχ.

Πηγή: 

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Categories: ΜΟΥΧΑΜΑΝΤ(σ), Μουσουλμάνοι

Tags: συνέπεια, φωτιά, χαντίθ, Κόλαση, Σέηχ αλ Φαουζάν, ειλικρίνεια