الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Διαβάζουμε στο Κοράνι τον Ύψιστο να λέει:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُم ۖ مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ

«Η μήπως νομίζετε ότι θα εισέλθετε στον Παράδεισο δίχως να δοκιμαστείτε έτσι όπως δοκιμάστηκαν αυτοί που ήρθαν πριν από εσάς; Αντιμετώπισαν σκληρή φτώχεια, έντονα παθήματα και κλονίστηκαν τόσο ισχυρά σε σημείο που και ο Απόστολος και αυτοί που πίστεψαν μαζί του είπαν: «Πότε θα έρθει η βοήθεια του Αλλάχ; Σίγουρα! Η βοήθεια του Αλλάχ είναι κοντά!» {Κοράνι 2:214}

Ο Αλλάχ ενημερώνει τους πιστούς ότι θα τους δοκιμάσει. Θα τους δοκιμάσει με ευκολίες και δυσκολίες, έτσι όπως δοκίμασε τις προηγούμενες γενιές των πιστών. Αυτή είναι η μέθοδος του Υψίστου η οποία δεν αλλάζει. Αυτός που ακολουθεί την θρησκεία του Παντοδύναμου και ακολουθεί (καθώς πρέπει) τους κανόνες και τις εντολές Του, τότε η δοκιμασία και η ταλαιπωρία είναι αναπόφευκτη.

Σε περίπτωση που δείξει υπομονή και αυτοσυγκράτηση στο θείο διάταγμα (κάνταρ) και δεν ανησυχεί για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει για χάρη του Αλλάχ, τότε είναι ειλικρινής, κάτοχος της αληθινής ευτυχίας/γαλήνης και του υψηλού επιπέδου (πνευματικά).

Όποιος βλέπει τις δοκιμασίες αυτές ως τιμωρία που τον αποθαρρύνουν να τηρήσει τις υποχρεώσεις του (ως πιστός) τότε δεν είναι ειλικρινής στην πίστη του. Και αυτό διότι η πίστη δεν είναι οι επιθυμίες και οι εικασίες του καθένα (ευσεβείς πόθοι), παρα μόνο αυτό που αποδεικνύεται μέσω πράξεων

Δοκιμασίες, συμφορές και αναταραχές από τους εχθρούς βίωσαν και οι προηγούμενες γενιές πιστών. Όπως ο Ύψιστος λέει: {Αντιμετώπισαν σκληρή φτώχεια}, {έντονα παθήματα}, όπως αρρώστιες  {και κλονίστηκαν τόσο ισχυρά} με κάθε ειδους φοβίες όπως απειλες για την ζωή τους, τον εκτοπισμό τους, αρπαγή της περιουσίας τους, της γης τους, δολοφονίες και άλλες μορφές ζημιάς και συμφοράς, σε σημείο που άρχιζε να τους περνάει από το μυαλό τους ότι η βοήθεια από τον Αλλάχ αργοπορεί, αν και είχαν σιγουριά για την έλευση της, αλλα ήταν πολύ δύσκολο να το αντέξουν {σε σημείο που και ο Απόστολος και αυτοί που πίστεψαν μαζί του είπαν: «Πότε θα έρθει η βοήθεια του Αλλάχ;}.

Η ανακούφιση έρχεται όταν η συμφορά έχει γίνει έντονης μορφής. Όσο περισσότερο είναι η ένταση της συμφοράς, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει η ανακούφιση. Γιαυτό και ο Ύψιστος λέει: {Σίγουρα! Η βοήθεια του Αλλάχ είναι κοντά!}. Είναι πάντα κοντά ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος. Αυτό ισχύει γιαυτον που είναι πιστός και είναι προσκολλημένος στην αλήθεια (της πίστεως), δηλαδή θα δοκιμαστεί σίγουρα.

Κάθε φορά που η δοκιμασία σκληραίνει και δείχνει υπομονή τηρώντας το μονοπάτι της πίστεως, τότε η δοκιμασία θα μετατραπεί σε ευλογία γιαυτόν, η δυσκολία θα μετατραπεί σε ευκολία, θα νικήσει τον εχθρό, θα γιατρευτεί από την (πνευματική) αρρώστια. Αυτό το εδάφιο είναι όμοιο με ένα άλλο στο Κοράνι, στο οποίο ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ

«Ή μήπως έχετε την αντίληψη ότι θα μπείτε στον Παράδεισο χωρίς να γίνει γνωστό (δοκιμασία) από τον Αλλάχ εκείνοι που αγωνίστηκαν σκληρά για το έργο Του, και παρέμειναν σταθεροί;» {Κοράνι 3:142}

Και όταν είπε ο Ύψιστος ομοίως:

أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ

«Μήπως νομίζουν οι άνθρωποι ότι θα μείνουν ήσυχοι όταν λένε: «πιστεύουμε», κι ότι δεν θα δοκιμαστούν (για την πίστη τους);» {Κοράνι 29:2}

Συνεπώς όταν το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με την δοκιμασία και την συμφορά, τότε είτε θα τιμηθεί είτε θα εξευτελιστεί

{Ταφσίρ Ασ-Σάαντι, τόμος 1, σελ.266}

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: πίστη, Συμφορές, Υπομονή, αγώνας, βοήθεια, δοκιμασίες, εχθρός, νίκη