الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد 

Το νερό στο Ισλάμ κατέχει μια εξέχουσα θέση στη ζωή του πιστού όσον αφορά την τέλεση των λατρευτικών πράξεων και όχι μόνο. Στο παρακάτω άρθρο καταγράφουμε την σπουδαιότητα του νερού στη ζωή ενός Μουσουλμάνου και τις διάφορες εφαρμογές του στις πράξεις λατρείας και καθαριότητας.

Γουδού – πλύσιμο για προσευχή:

Η πιστός στο Ισλάμ οφείλει να είναι καθαρός και πλυμένος πριν την προσευχή. Το πλύσιμο της προσευχής πραγματοποιείται ως εξής: Προτού ξεκινήσουμε λέμε «Μπίσμιλλαχ». Ολοκληρωτικό πλύσιμο χεριών (ως τον καρπό και ανάμεσα στα δάχτυλα), 3 φορές. Πλύσιμο στόματος, μπουκώματα, βγάζοντας το νερό, 3 φορές. Εισπνοή νερού, βάζοντας νερό στη μύτη, όσο γίνεται πιο μέσα στα ρουθούνια με το δεξί χέρι και καθαρίζοντας την μύτη με το αριστερό. 3 φορές. Πλύσιμο προσώπου, όλο το πρόσωπο, μαγούλα, έως πίσω στα αυτιά. Αυτός που έχει γενειάδα την βρέχει και αυτή στο τελείωμα. Πλύσιμο χεριών, αυτή την φορά από τα ακροδάχτυλα ως και τον αγκώνα. Ξεκινώντας με το δεξί, μετά το αριστερό. 3 φορές. Πλύσιμο του κεφαλιού. Ξεκινώντας από το μέτωπο και πηγαίνοντας προς τα πίσω στο σβέρκο, με βρεγμένα χέρια, και έπειτα επαναφορά προς το μέτωπο. 1 φορά. Πλύσιμο αυτιών. Μέσα έξω και πίσω από το αυτί. 1-2 φορές. Πλύσιμο ποδιών. Από τον αστράγαλο μέχρι τα δάχτυλα του ποδιού και ανάμεσα τους, και την πατούσα. Ολόκληρο αυτό το κομμάτι. Ξεκινώντας με το δεξί και μετά με το αριστερό. 3 φορές.

Καλό είναι, όχι υποχρεωτικό, να πλυθούν, σαν ολοκλήρωση, τα χέρια και να ειπωθεί η ομολογία πίστεως «Ασχάντου α Λά Ιλάχα Ιλα Αλλά, Ουα Ασχάντου αν-να Μουχάμαντ Ρασούλ Αλλάχ»

Τα ακυρωτικά του γουδού: Καταστάσεις που μας ακυρώνουν το πλύσιμο της προσευχής και οφείλουμε να το επαναλάβουμε:

1)     Ούρηση η αφόδευση

2)     Αέρια

3)     Ύπνος (βαθύς)

4)     Χάνοντας τις αισθήσεις, λιποθυμία και κατάσταση μέθης

5)     Αγγίζοντας τα γενετικά όργανα

6)      Σεξουαλική επαφή (εδω χρειάζεται ολοκληρωτικό μπάνιο και όχι απλά γουδού – το περιγράφω στη συνέχεια)

Αυτά ακυρώνουν την κατάσταση του πλυσίματος μας για προσευχή. Σε περίπτωση που δεν θυμόμαστε αν έχουμε ακυρώσει το πλύσιμο η όχι (με τα παραπάνω) τότε δεν υπάρχει λόγος να το επαναλάβουμε το πλύσιμο. Εάν όμως δεν θυμόμαστε αν κάναμε το τελετουργικό (του πλυσίματος) η όχι, τότε, πρέπει να εκτελεστεί ξανά. Σε περίπτωση που δεν έχουμε πρόσβαση σε νερό και η πρόσβαση του είναι αδύνατη τότε η Σαρία προβλέπει καθαριότητα μέσω σκόνης η καθαρού χώματος, το λεγόμενο Ταγιάμουμ: Το Ταγιάμουμ γίνεται ως εξής: Χτυπάμε τα χέρια μας (μια φορά) σε σημείο σκόνης η καθαρού χώματος. Έπειτα τρίβουμε το πρόσωπο μας και έπειτα τα χέρια μας (ως τους καρπούς η έως τους αγκώνες).

Πώς κάνουμε γούσλ (πλύσιμο σε ολόκληρο το σώμα);

Το γούσλ είναι το ολοκληρωτικό πλύσιμο του σώματος, το λεγόμενο μπάνιο. Είναι υποχρεωτικό μετά την σεξουαλική επαφή, την έμμηνο ρύση (περίοδο) στην γυναίκα και το μεταγεννητικό αίμα.

Το γούσλ (ολοκληρωτικό πλύσιμο του σώματος – μπάνιο) γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο με βάση την Σούννα του Προφήτη μας صلى الله عليه و سلم

Ο Ύψιστος λέει:

«Σε περίπτωση που βρίσκεστε σε κατάσταση τζανάμπα (μετά την σεξουαλική επαφή), τότε να πλυθείτε» {Κοράνι 5:6}

Σε ποιες περιπτώσεις πλενόμαστε κάνοντας γούσλ υποχρεωτικά:

1) Όταν υπάρχει εκσπερμάτωση. Είτε από τον άνδρα είτε από την γυναίκα (οργασμός). Είτε στον ξύπνιο είτε στον ύπνο. Εάν πρόκειται περί ασθένειας και δεν συνοδεύεται με σεξουαλική ευχαρίστηση τότε δεν είναι υποχρεωτικό το γούσλ αλλά συνιστάται. Επίσης, όταν κάποιος κοιμάται  και έχει το λεγόμενο «υγρό όνειρο» (η αλλιώς «ονείρωξη»), δηλαδή οργασμό κατόπιν ενός ερωτικού ονείρου, οφείλει να κάνει γούσλ. Εάν δει σημάδια εκσπερμάτωσης, όταν ξυπνήσει, τότε το γούσλ είναι υποχρεωτικό, εάν όχι τότε δεν είναι.  

2) Όταν το πέος του άνδρα εισχωρήσει στο αιδοίο της γυναίκας. Ακόμα και στην περίπτωση που δεν υπάρχει εκσπερμάτωση διότι ο Προφήτης صلى الله عليه و سلم είπε: «όταν τα γενετικά όργανα συναντηθούν και αγγίξουν το ένα με το άλλο τότε το γούσλ είναι υποχρεωτικό» {Μούσλιμ, 783}. Το μπάνιο σε αυτήν την περίπτωση είναι υποχρεωτικό και για τους δυο (άνδρας – γυναίκα).

3) Όταν ο μη Μουσουλμάνος ασπάζεται το Ισλάμ. Ο Προφήτης صلى الله عليه و سلم συμβούλεψε ορισμένα άτομα που ασπάστηκαν το Ισλάμ να κάνουν γούσλ (Άμπου Νταούντ 355, ατ Τιρμιδί 604, Αν Νασάι 188). Παρολαυτα όμως η πιο σωστή νομολογική θέση είναι ότι δεν είναι υποχρεωτικό διότι ο Προφήτης δεν το διέταξε σε όλους παρά μόνο σε ορισμένους.

4) Όταν πεθάνει κάποιος. Το σώμα του νεκρού πρέπει να πλυθεί (Μπουχάρι 1265), εκτός από τους μάρτυρες.

5) Έμμηνος ρύση και μεταγεννητικό αίμα. Αφού ολοκληρώνεται η περίοδος της γυναίκας η σταματήσει το αίμα μετά την γέννα, οφείλει η Μουσουλμάνα, σε αυτές τις δυο περιπτώσεις, να κάνει γούσλ (κάθε φορά) {Μπουχάρι 228) – {Κοράνι 2:222}

Πως κάνουμε γούσλ;

Υπάρχουν δυο τρόποι για να κάνει κάποιος γούσλ με βάση τα αυθεντικά αχαντίθ του Προφήτη. Ο πιο γνωστός τρόπος, που βασίζεται στις προφητικές ρήσεις, είναι ο εξής:

1) Πρώτα έχεις την πρόθεση να κάνεις γούσλ

2) Έπειτα, πριν μπεις στον χώρο του πλυσίματος, λες μπίσμιλλάχ (εις το όνομα του Αλλάχ)

3) Αφού μπεις στον χώρο του πλυσίματος, πλένεις τρεις φορές τα χέρια σου.

4) Έπειτα πλένεις τα γενετικά σου όργανα

5) Έπειτα ακολουθείς την διαδικασία του πλυσίματος της προσευχής (γουντού)

6) Έπειτα πλένεις το κεφάλι σου τρεις φορές ρίχνοντας νερό πάνω του και τρίβοντας το καλά (τα δάχτυλα να ακουμπούν το κρανίο στο τρίψιμο).

7) Έπειτα πλένεις το υπόλοιπο σώμα τρίβοντας το και σιγουρεύεις ότι το νερό έχει φτάσει και έχει καθαρίσει κυριολεκτικά κάθε σημείο του δέρματος. Κάθε σημείο του σώματος πρέπει να βραχεί και να πλυθεί και αυτό τονίζεται για τον πιστό/πιστή {Άμπου Νταούντ, 248}

Στην διαδικασία του γούσλ το άτομο πρέπει να φροντίζει να μην σπαταλά το νερό και να καταναλώνει μόνο όσο χρειάζεται για το πλύσιμο του. Αυτό ήταν και το παράδειγμα του Αποστόλου صلى الله عليه و سلم

Καθαρισμός μετά την χρήση της τουαλέτας

Ρωτήθηκε ο Αλλάμα Ίμπν Μπάαζ:

لقد قرأت حديث عن النبي ﷺ بما معناه: أن تنزهوا من البول، فإن أكثر عذاب القبر منه، ما معنى هذا؟

«Διάβασα το χαντίθ του Προφήτη صلى الله عليه وسلم  που λέει: «να αποφεύγετε τα ούρα, διότι η περισσότερη τιμωρία στον τάφο προέρχονται από αυτά (ελλιπή καθαρισμό από ούρα). Τι σημαίνει αυτή η ρήση;»

Απάντησε:

الجواب: هذا حديث جيد، رواه الحاكم في صحيحه ورواه جماعة، ولفظه: استنزهوا من البول؛ فإن عامة عذاب القبر منه، وفي لفظ: أكثر عذاب القبر من البول، فمعناه: التحفظ، معناه: التحفظ من البول والحذر منه، فإذا أراد الإنسان يبول يبول في محل لين، أو في جحر من محل قضاء الحاجة، لئلا يطير إليه الرشاش رشاش البول، فالمرأة والرجل كذلك عليهما جميعاً أن يعتنيا بهذا الأمر، فيكون البول في محل لا يطشش على الإنسان، وإذا أصابه شيء منه، طشش على فخذه، أو طشش على قدمه، فيصب عليه الماء، ويغسله عن ما أصابه، يغسل ما أصابه، حتى يكون قد تحرز من البول، وإذا كان المحل لين كالأرض اللينة، أو وضع الفرج على نفس الجحر الذي يذهب فيه الماء، حتى لا يطشش عليه كفى ذلك، لكن بكل حال التنزه والتحرز طيب، فلو قدر أنه صادف البول حافة المحل البول فطشش على فخذ أو على ساق أو قدم، فإن المسلم والمسلمة عليهما أن يغسلا ذلك. نعم. 

«Το χαντίθ αυτό είναι καλό (σε αξιοπιστία) και είναι σε αφήγηση του αλ Χαάκιμ στο Σαχίχ (στην αυθεντική του συλλογή). Τα λεγόμενα του Προφήτη صلى الله عليه وسلم  αναφέρουν «αποφεύγετε τα ούρα, διότι η περισσότερη τιμωρία στον τάφο προέρχονται από αυτά». Και σύμφωνα με μια άλλη διατύπωση «Η περισσότερη τιμωρία του τάφου οφείλεται στα ούρα». Δηλαδή, πρέπει (ο πιστός) να προσέχει τα ούρα του και να τα αποφεύγει (να μην λερώνεται με αυτά). Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να ουρήσει πρέπει να το κάνει σε μέρος που η επιφάνεια είναι μαλακιά (όπως το χώμα), η σε τουαλέτα, έτσι ώστε οι σταγόνες ούρων να μην τον πιτσιλήσουν (σε ρούχα, σώμα, δέρμα κτλ)

Αυτό ισχύει για τον άνδρα και για την γυναίκα. Πρέπει να είναι προσεκτικοί σε αυτό το θέμα. Τα ούρα δεν πρέπει να τον/την πιτσιλάνε. Σε περίπτωση που πέσουν σταγόνες από ούρα στους μηρούς η στο πόδι, τότε πρέπει να πλυθεί με καθαρό νερό (τοπικά).

Στο μέρος που κάποιος ουρεί, εάν είναι μαλακιά επιφάνεια η κάποιος σιγουρεύει ότι τα ούρα του θα καταλήξουν στην τουαλέτα (δίχως να λερώσει), δίχως να πιτσιλίσει τον εαυτό του (και το μέρος), τότε αυτό είναι αρκετό.

Είναι ενάρετη πράξη να είναι κάποιος προσεκτικός με τα ούρα του (επιμελής καθαρισμός μετά την χρήση της τουαλέτας). Και σε περίπτωση που τα ούρα πέσουν στην άκρη της τουαλέτας και πιτσιλάνε στον μηρό και στο πόδι, τότε άνδρας/γυναίκα οφείλουν να πλυθούν τοπικά (και να καθαρίσουν τυχόν ακαθαρσίες στο μέρος)»

Νερό και σπατάλη:

Η σπατάλη καταδικάζεται στο Ισλάμ. Ο Ύψιστος προειδοποιεί λέγοντας:

وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ

«…και μην υπερβάλλετε (σπαταλώντας), γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους υπερβολικούς (σπάταλους)» {Κοράνι 6:141} 

Ο Απόστολος του Αλλάχ πέρασε από τον Σάαντ όταν έκανε γουδού και του είπε:

مَا هَذَا السَّرَفُ ‏”‏ ‏.‏ فَقَالَ أَفِي الْوُضُوءِ إِسْرَافٌ قَالَ ‏”‏ نَعَمْ وَإِنْ كُنْتَ عَلَى نَهَرٍ جَارٍ

«Γιατί αυτή η σπατάλη; Απάντησε: «Μπορεί να υπάρχει σπατάλη στο γουδού; Ο Προφήτης απάντησε: «Ναι, ακόμα και όταν βρίσκεσαι σε όχθη που κυλάει ποτάμι» {Ίμπν Μάτζα, αξιόπιστο, νο.460}

Ο πιστός λοιπόν είναι προσεκτικός και χρησιμοποιεί το νερό δίχως να το σπαταλάει με υπερβολή.

Είδαμε πως η καθαριότητα στη ζωή ενός Μουσουλμάνου είναι υψίστης σημασίας και σπουδαιότητας. Σπουδαίες πράξεις λατρείας, όπως η προσευχή, δεν γίνονται αποδεκτές εάν δεν υπάρχει το στοιχείο της καθαριότητας. Γιαυτο, ο πιστός οφείλει να πλένεται σωστά και σύμφωνα με την Σούννα του Προφήτη καθώς επίσης να μην παραμελεί η να είναι απρόσεκτος με αυτό το σοβαρό θέμα.

Λένε ότι η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά, στο Ισλάμ η καθαριότητα είναι η μισή πίστη όπως είπε και ο Προφήτης, الطُّهُورُ شَطْرُ الإِيمَانِ {Μούσλιμ, 223}

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Categories: ΙΣΛΑΜ

Tags: σπουδαιότητα, σημαντικότητα, Ισλάμ, Μουσουλμάνοι, καθαριότητα, νερό