Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των παραβολών του Κορανίου από το βιβλίο الأمثال في القرآن الكريم (οι παραβολές στο ευγενές Κοράνι), γραμμένο από τον μεγάλο λόγιο και Ιμάμη, Ίμπν ουλ Κάγιεμ. Σε αυτήν την ανάρτηση θα δούμε το παράδειγμα που καταπιάνεται με τις συνέπειες του πολυθεϊσμού.

Λέει ο Ύψιστος:

فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ

حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ

«Γιαυτό αποφεύγετε τα σιχαμερά είδωλα, και αποφεύγετε τα λόγια τα ψεύτικα. Στραφείτε στον Αλλάχ (μόνο), μην αποδίδεται συνεταίρους σε Αυτόν. Και όποιος αποδίδει συνεταίρους στον Αλλάχ (πολυθεϊσμός/παγανισμός), είναι σαν να πέφτει από τον ουρανό και τα πουλιά να τον έχουν αρπάξει η ένας δυνατός άνεμος να τον φύσηξε/παρέσυρε σε ένα μακρινό μέρος» {Κοράνι 22:30-31}

Σχολιάζει ο Ιμάμης Ίμπν ουλ Κάγιεμ:

Το άτομο πρέπει να συλλογιστεί το παράδειγμα αυτών που συνεταιρίζουν  και εξομοιώνουν άλλους με τον Αλλάχ. Αυτή η παραβολή προσφέρει δυο ωφέλιμες συγκρίσεις. Πρώτον, μπορεί να εκληφθεί ως μια σύνθετη παρομοίωση, στην οποία ο Αλλάχ παρομοιάζει αυτόν που διαπράττει Σίρκ (πολυθεϊσμός, ειδωλολατρία, παγανισμό), με αυτόν που έφερε πάνω του μια καταστροφή δίχως διέξοδο. Ο Αλλάχ συγκρίνει το άτομο αυτό με αυτόν που πέφτει από τον ουρανό, ενώ ταυτόχρονα, τον αρπάζουν τα (άγρια) πτηνά, καταλήγοντας να πέφτει με το στομάχι του. Επίσης, τους φυσάει δυνατός άνεμος, σε ένα μακρινό τόπο. Με αυτήν την παρομοίωση, η σύγκριση εκλαμβάνεται ως ενιαία και ολόκληρη.

Η δεύτερη όψη, είναι να εκλάβουμε την παραβολή ως μια διαιρεμένη σύγκριση, οπου κάθε κομμάτι της αναλύεται διαφορετικά και ξεχωριστά. Εδώ η υψηλότητα, η τιμή και η ατελείωτη ποιότητα του Ιμάν (πίστης) και του Ταουχίντ (Μονοθεϊσμού) παρομοιάζονται με τον ουρανό, στον οποίο ανεβαίνουν και κατεβαίνουν. Και αυτός που εγκαταλείπει το Ιμάν και το Ταουχίντ παρομοιάζεται με αυτόν που πέφτει από αυτόν τον ουρανό έχοντας πόνο (κατά την πτώση).  Τα πουλιά που τον αρπάζουν και τον σκίζουν σε κομμάτια είναι τα δαιμόνια, τα οποία τον οδηγούν στην καταστροφή, έτσι όπως κάθε δαιμόνιο αρπάζει ένα κομμάτι από την καρδιά και την θρησκεία του ατόμου. Με αυτόν τον τρόπο, τα άγρια πτηνά του κόβουν κομμάτια από τα μέλη του σώματος και της σάρκας του. Ο δυνατός άνεμος που τον φυσάει σε μακρινό τόπο είναι οι (παράνομες) επιθυμίες του, τις οποίες και ακολουθεί, και τον φυσούν μακριά.

Πηγή: Αμθάλ φιλ Κουρ’άν αλ Καρίμ, σελ. 89

Δείτε περισσότερες παραβολές του Κορανίου εδώ

 والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: ΚΟΡΑΝΙ

Tags: πολυθεϊσμός, συνέπειες, Κοράνι, Παραβολές, επιπτώσεις