Άχμαντ Μ.Ελντίν – أحمد بن محيي الدين

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد

Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είπε:

مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ وَالْجَهْلَ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ

«Όποιος από εσάς δεν εγκαταλείψει τις ψευδείς δηλώσεις (ψέματα, χυδαιολογία, κουτσομπολιό, άσχημα λόγια,) τις κακές πράξεις (αμαρτίες κτλ) και τα άσχημα λόγια (λεκτική ανηθικότητα και ότι παρόμοιο) προς άλλους, τότε ο Αλλάχ δεν χρειάζεται την νηστεία του (συγκεκριμένου) ατόμου – να αφήνει το φαγητό του και το νερό του {Μπουχάρι, νο. 6057}

Σε άλλη αυθεντική ρήση διαβάζουμε:

رُبَّ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلاَّ الْجُوعُ وَرُبَّ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلاَّ السَّهَرُ

Μπορεί να υπάρχει ένας που νηστεύει αλλά δεν κερδίζει τίποτα από την νηστεία του (ανταμοιβές) παρά μόνο πείνα (και διψά). Και αυτοί που προσεύχονται (την νύχτα) και δεν κερδίζουν τίποτα παρά μόνο αϋπνία {Μούσναντ του Ιμάμ Άχμαντ, νο. 8856 και Ίμπν Μάτζα, νο. 1690}

Ο σέηχ ουλ Ισλάμ, Ίμπν ουλ Κάγιεμ, παρατηρεί τα εξής:

Η αληθινή, πραγματική και πάνω από όλα έγκυρη νηστεία ενός πιστού είναι κυρίως με πράξεις, δηλαδή απομάκρυνση της αμαρτίας. Τι ουσία έχει η νηστεία όταν ταυτόχρονα γίνονται αμαρτίες (μικρές η μεγάλες) και δείχνουμε ανυπακοή προς τον Ύψιστο; Η νηστεία δεν είναι μόνο άδειο στομάχι και διψασμένη γλώσσα. Και έτσι όπως διακόπτουμε την νηστεία μας όταν τρώμε και πίνουμε, με τον ίδιο τρόπο διακόπτονται τα φρούτα της ανταμοιβής της νηστείας με τις αμαρτίες και την ανυπακοή. Και ποιο το αποτέλεσμα; Είναι στην ουσία σαν να μην νηστεύουμε.

Πηγή: {Ίμπν ουλ Κάγιεμ, Ουάμπιλ ας Σάγιμπ σελ. 47-48}

Καταγράφεται από τον Άμπου Μουταουάκιλ, ότι ο σαχάμπι Άμπου Χουράιρα رضي الله عنه και οι σύντροφοι του συνήθιζαν να κάθονται στο Τζαμί όταν νήστευαν και έλεγαν «εξαγνίζουμε την νηστεία μας» {Ίμπν Άμπου Σάημπα, νο.8881}

Ο Ιμάμης Ίμπν Χάζμ σχολίασε τη ρήση λέγοντας:

Καθόντουσαν στο τζαμί και είπαν «εξαγνίζουμε την νηστεία μας». Αυτό διότι η ανάμειξη με τον κόσμο μπορεί να προκαλέσει «πληγές» στην νηστεία. Πόσο ανάγκη έχουμε να αναγεννήσουμε αυτήν την καθοδήγηση (συμβουλή) κατά την διάρκεια αυτών των ημερών νηστείας!

Πηγή: Ίμπν Χάζμ, αλ Μούχαλλά, τόμος 6, σελ.179

Η ανάμειξη με τον κόσμο πολλές φορές μας παρασύρει και μας κάνει να ξεφεύγουμε από την Ισλαμική γραμμή μας, και ακόμα περισσότερο από την νηστεία μας. Ένα μέσο προστασίας είναι η παραμονή (περισσότερο η λιγότερο) στο τζαμί, ένα περιβάλλον το οποίο δεν περιέχει αμαρτία, κουτσομπολιά, πειρασμούς και διάφορους άλλους περισπασμούς.

Ο Αλλάμα, ο Σέιχ Άμπντούλ Ραζάκ συμβουλεύει λέγοντας ότι ο πιστός στο Ραμαζάνι βρίσκεται σε μια εξαιρετική και σπάνια ευκαιρία να διαπράξει το ενάρετο, να προσφέρει εθελοντική λατρεία. Αν δεν το κάνει τώρα, στο μήνα του Ραμαντάν, τότε πότε θα το κάνει; Αν δεν μετανοήσεις τώρα, πότε θα μετανοήσεις; Αν δεν ζητήσεις συγχώρεση από τον Αλλάχ τώρα πότε θα ζητήσεις; Γιαυτο και διαβάζουμε σε αυθεντικό χαντίθ να λέει:

وَرَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ دَخَلَ عَلَيْهِ رَمَضَانُ ثُمَّ انْسَلَخَ قَبْلَ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ

«Είθε το άτομο να εξευτελιστεί από την στιγμή που εισέρχεται πάνω του το Ραμαζάνι και τον προσπερνάει δίχως να έχει λάβει συγχώρεση» {Τιρμιδί, νο.3545}

Είναι μεγάλη συμφορά για το άτομο να του φύγει το Ραμαζάνι και να μην έχει δεχτεί συγχώρεση. Να έχεις έναν ευλογημένο μήνα και να τον αφήνεις να φύγει με αμαρτίες. 

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وآله وصحبه

Categories: Μουσουλμάνοι

Tags: προσοχή, Εξαγνισμός, Μουσουλμάνοι, Νηστεία, ασφάλεια, αμαρτίες