الحمد لله رب العالمين، وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، أما بعد
Από τα βασικά και συχνότερα λάθη που παρατηρούνται στο μήνα του Ραμαντάν είναι η διακοπή της νηστείας, δίχως έγκυρη δικαιολογία, όπως επίσης η νηστεία που συνοδεύεται με αμαρτίες την οποία μολύνουν. Ας δούμε αναλυτικά αυτές τις αστοχίες που οφείλουμε να προσέχουμε.
Το άτομο που διακόπτει την νηστεία του, επίτηδες, δίχως καμία έγκυρη Ισλαμική δικαιολογία, διαπράττει σοβαρό και μεγάλο αμάρτημα. Νομολογικά, οφείλει να αναπληρώσει την χαμένη νηστεία και να την συνοδέψει με ειλικρινή μετάνοια {Ίμπν Μπάζ, Φατάουα Ισλαμία, τόμος 3, σελ.289}
Και ενώ οι περισσότεροι γνωρίζουν το νομολογικό (φίκχ) κομμάτι, αδιαφορούν η δεν γνωρίζουν για τις συνέπειες αυτής της πράξης. Τι συνέπειες υπάρχουν γιαυτόν/αυτήν που εγκαταλείπει την νηστεία δίχως νόμιμη και έγκυρη Ισλαμική δικαιολογία;
Καταρχάς, ποιος είναι υποχρεωμένος να νηστέψει και ποιος όχι; Υποχρεωμένος να νηστέψει είναι ο κάθε ενήλικας (ενήλικας όπως ορίζεται στο Ισλάμ) Μουσουλμάνος, που έχει τα λογικά του, άνδρας η γυναίκα. Ο μη Μουσουλμάνος δεν μπορεί να νηστέψει και σε περίπτωση που το κάνει δεν γίνεται αποδεκτή η νηστεία του. Εάν όμως ασπαστεί το Ισλάμ, κατά την διάρκεια του Ραμαντάν, τότε νηστεύει τις υπόλοιπες ημέρες που έχουν μείνει και δεν είναι υποχρεωμένος να νηστέψει τις προηγούμενες.
Τα παιδιά δεν νηστεύουν. Όμως είναι καλό οι γονείς τους να τους βάζουν σιγά σιγά στην διαδικασία και όσο αντέχουν, χωρίς να καταπιέζονται. Επίσης, δεν νηστεύει το άτομο αυτό που έχει χάσει τα λογικά του. Αυτός που έχει χάσει την λογική του, δεν μπορεί να έχει ορθή πρόθεση, ούτε γνωρίζει τι κάνει. Επιπλέον, απαλλαγμένος από την νηστεία είναι ο άρρωστος (οποιαδήποτε μορφή αρρώστιας η θέμα υγείας που δεν του επιτρέπει να νηστέψει) και ο ταξιδιώτης. Και ο άρρωστος όμως και ο ταξιδιώτης, όταν επιστρέψουν (ο ένας επιστρέψει στην υγεία του, γίνει καλά, και ο άλλος επιστρέψει από το ταξίδι του) πρέπει να αναπληρώσουν τις ημέρες νηστείας που έχασαν. Ο Ύψιστος λέει:
فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ
«Αν όμως κανείς από σας είναι άρρωστος ή ταξιδεύει τότε να νηστέψει, αργότερα τις ανάλογες μέρες» {2:184}
Η γυναίκα επίσης στην περίοδο και μετά τον τοκετό της δεν νηστεύει αλλά αναπληρώνει ότι έχασε μετέπειτα αφού καθαρίσει.
Η υποχρέωση της νηστείας απευθύνεται σε όλους, ταξιδιώτες και μη, καθαροί η ακάθαρτοι, άρρωστοι η υγιείς. Όλοι είναι υποχρεωμένοι να νηστέψουν, είτε στα χρονικά πλαίσια που ορίζει ο Ύψιστος, είτε μετά ως αναπλήρωση, εφόσον υπάρχει νόμιμη δικαιολογία. {Δρ. Σάλιχ αλ Φαουζάν, Εισαγωγή στην Ισλαμική νηστεία}
Ορισμένοι έχουν την εντύπωση ότι η νηστεία μπορεί να αναπληρωθεί με το να δίνεις τροφή στον φτωχό. Παραθέτουν το Κορανικό χωρίο που λέει:
وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ
«Κι όσοι μπορούν να νηστέψουν και δεν το κάνουν, τότε να δώσουν για εξιλασμό τροφή σ’ ένα φτωχό» {2.184}
Με βάση αυτό το εδάφιο λανθασμένα νομίζουν ότι έχουν την επιλογή να μην νηστέψουν και να ταΐσουν τον φτωχό. Όμως ο εξιλασμός δίνοντας τροφή στον φτωχό ισχύει μόνο για τον ηλικιωμένο και την ηλικιωμένη που ενώ μπορούν να νηστέψουν ταλαιπωρούνται από τα γηρατειά τους. Η απόδειξη είναι τα λεγόμενα του σαχάμπι Ίμπν Αμπάς ο οποίος είπε επεξηγώντας το εδάφιο:
قَالَ كَانَتْ رُخْصَةً لِلشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَالْمَرْأَةِ الْكَبِيرَةِ وَهُمَا يُطِيقَانِ الصِّيَامَ أَنْ يُفْطِرَا وَيُطْعِمَا مَكَانَ كُلِّ يَوْمٍ مِسْكِينًا وَالْحُبْلَى وَالْمُرْضِعُ إِذَا خَافَتَا
«Πρόκειται για μια άδεια που δόθηκε στον ηλικιωμένο άνδρα και γυναίκα, που ενώ είναι σε θέση να νηστέψουν, τους επιτρέπει να μην νηστέψουν (λόγω ταλαιπωρίας) και αντι γιαυτο να δώσουν τροφή σε έναν φτωχό για κάθε ημέρα νηστείας που χάνεται. Αποτελεί επίσης άδεια για τις εγκυμονούσες και τις θηλάζουσες οι οποίες φοβούνται βλάβη για τον εαυτό τους (η για το παιδί)» {Άμπου Νταούντ, νο.2318}
Συνεπώς, ο υγιής ο Μουσουλμάνος που είναι σε θέση να νηστέψει δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία να εγκαταλείψει την νηστεία.
Ποιες ειναι οι συνέπειες; Όποιος δεν νηστέψει την μήνα του Ραμαντάν, θεωρείται χειρότερος από τον μοιχό και την μοιχαλίδα, από αυτόν που πίνει αλκοόλ, καθώς επίσης αμφισβητείται η εγκυρότητα της πίστης του.
Διαβάζουμε σε αυθεντική καταγραφή μια ρήση που λέει ότι ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είδε σε όνειρο (που είναι μορφή αποκάλυψης):
فإذا أنا بقوم معلقين بعراقيبهم ، مشققة أشداقهم ، تسيل أشداقهم دما، قلت : من هؤلاء ؟ قال : هؤلاء الذين يفطرون قبل تحلة صومهم
«Είδα ανθρώπους να κρέμονται, χτυπημένοι, από τους μυς των ποδιών, με τα πλαϊνά του στόματος σκισμένα στα δυο, και να τρέχει αίμα από το στόμα. Είπα «ποιοι είναι αυτοί;». Και μου απάντησαν «Είναι αυτοί που διέκοπταν την νηστεία τους πριν την καθορισμένη ώρα» {Ίμπν Χουζάιμα, νο.1986 και Ίμπν Χιμπαάν, νο.7491}
Ο Αλλάμα αλ Αλμπάνι εύστοχα παρατηρεί λέγοντας:
هذه عقوبة من صام ثم أفطر عمدا قبل حلول وقت الإفطار ، فكيف يكون حال من لا يصوم أصلا ؟!
«Αυτή είναι η τιμωρία γιαυτους που νήστευαν και διέκοπταν την νηστεία πριν την ώρα της. Άραγε τι ισχύει (πόσο περισσότερο επίπονη τιμωρία) γιαυτούς που δεν νηστεύουν καθόλου;».
Η νηστεία, όπως είναι γνωστό, αποτελεί πυλώνα του Ισλάμ. Και ορισμένοι από τους Σάλαφ (ενάρετοι Μουσουλμάνοι προκάτοχοι) θεωρούσαν άπιστο (κάφιρ) αυτόν που εγκατέλειπε την νηστεία.
Για αυτούς που δεν νηστεύουν, δίχως δικαιολογία όπως ορίζεται στο Ισλάμ, η καλύτερη συμβουλή είναι να ζητήσουν συγχώρεση με μετάνοια προς τον Ύψιστο και να ξεκινήσουν το συντομότερο την νηστεία τους. Και ότι έχασαν από τις υποχρεωτικές ημέρες νηστείας να τις αναπληρώσουν. Η πόρτα της συχώρεσης και της μετάνοιας είναι πάντα ανοιχτή, να βιαστούν πριν έρθει ο ξαφνικός θάνατος που εκεί κάνεις δεν θα μπορέσει να τους βοηθήσει.
Ένα άλλο συχνό λάθος που παρατηρείται ειναι η νηστεία που συνοδεύεται με αμαρτίες
Ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم είπε:
مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ وَالْجَهْلَ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ
«Όποιος από εσάς δεν εγκαταλείψει τις ψευδείς δηλώσεις (ψέματα, χυδαιολογία, κουτσομπολιό, άσχημα λόγια,) τις κακές πράξεις (αμαρτίες κτλ) και τα άσχημα λόγια (λεκτική ανηθικότητα και ότι παρόμοιο) προς άλλους, τότε ο Αλλάχ δεν χρειάζεται την νηστεία του (συγκεκριμένου) ατόμου – να αφήνει το φαγητό του και το νερό του {Μπουχάρι, νο. 6057}
Σε άλλη αυθεντική ρήση διαβάζουμε:
رُبَّ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلاَّ الْجُوعُ وَرُبَّ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلاَّ السَّهَرُ
Μπορεί να υπάρχει ένας που νηστεύει αλλά δεν κερδίζει τίποτα από την νηστεία του (ανταμοιβές) παρά μόνο πείνα (και διψά). Και αυτοί που προσεύχονται (την νύχτα) και δεν κερδίζουν τίποτα παρά μόνο αϋπνία {Μούσναντ του Ιμάμ Άχμαντ, νο. 8856 και Ίμπν Μάτζα, νο. 1690}
Ο σέηχ ουλ Ισλάμ, Ίμπν ουλ Κάγιεμ, παρατηρεί τα εξής:
Η αληθινή, πραγματική και πάνω από όλα έγκυρη νηστεία ενός πιστού είναι κυρίως με πράξεις, δηλαδή απομάκρυνση της αμαρτίας. Τι ουσία έχει η νηστεία όταν ταυτόχρονα γίνονται αμαρτίες (μικρές η μεγάλες) και δείχνουμε ανυπακοή προς τον Ύψιστο; Η νηστεία δεν είναι μόνο άδειο στομάχι και διψασμένη γλώσσα. Και έτσι όπως διακόπτουμε την νηστεία μας όταν τρώμε και πίνουμε, με τον ίδιο τρόπο διακόπτονται τα φρούτα της ανταμοιβής της νηστείας με τις αμαρτίες και την ανυπακοή. Και ποιο το αποτέλεσμα; Είναι στην ουσία σαν να μην νηστεύουμε. {Ίμπν ουλ Κάγιεμ, Ουάμπιλ ας Σάγιμπ σελ. 47-48}
Καταγράφεται από τον Άμπου Μουταουάκιλ, ότι ο σαχάμπι Άμπου Χουράιρα رضي الله عنه και οι σύντροφοι του συνήθιζαν να κάθονται στο Τζαμί όταν νήστευαν και έλεγαν «εξαγνίζουμε την νηστεία μας» {Ίμπν Άμπου Σάημπα, νο.8881}
Ο Ιμάμης Ίμπν Χάζμ σχολίασε τη ρήση λέγοντας:
Καθόντουσαν στο τζαμί και είπαν «εξαγνίζουμε την νηστεία μας». Αυτό διότι η ανάμειξη με τον κόσμο μπορεί να προκαλέσει «πληγές» στην νηστεία. Πόσο ανάγκη έχουμε να αναγεννήσουμε αυτήν την καθοδήγηση (συμβουλή) κατά την διάρκεια αυτών των ημερών νηστείας!
Ίμπν Χάζμ, αλ Μούχαλλά, τόμος 6, σελ.179
Η ανάμειξη με τον κόσμο πολλές φορές μας παρασύρει και μας κάνει να ξεφεύγουμε από την Ισλαμική γραμμή μας, και ακόμα περισσότερο από την νηστεία μας. Ένα μέσο προστασίας είναι η παραμονή (περισσότερο η λιγότερο) στο τζαμί, ένα περιβάλλον το οποίο δεν περιέχει αμαρτία, κουτσομπολιά, πειρασμούς και διάφορους άλλους περισπασμούς.
Ο Αλλάμα, ο Σέιχ Άμπντούλ Ραζάκ συμβουλεύει λέγοντας ότι ο πιστός στο Ραμαζάνι βρίσκεται σε μια εξαιρετική και σπάνια ευκαιρία να διαπράξει το ενάρετο, να προσφέρει εθελοντική λατρεία. Αν δεν το κάνει τώρα, στο μήνα του Ραμαντάν, τότε πότε θα το κάνει; Αν δεν μετανοήσεις τώρα, πότε θα μετανοήσεις; Αν δεν ζητήσεις συγχώρεση από τον Αλλάχ τώρα πότε θα ζητήσεις; Γιαυτο και διαβάζουμε σε αυθεντικό χαντίθ να λέει:
وَرَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ دَخَلَ عَلَيْهِ رَمَضَانُ ثُمَّ انْسَلَخَ قَبْلَ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ
«Είθε το άτομο να εξευτελιστεί από την στιγμή που εισέρχεται πάνω του το Ραμαζάνι και τον προσπερνάει δίχως να έχει λάβει συγχώρεση» {Τιρμιδί, νο.3545}
Είναι μεγάλη συμφορά για το άτομο να του φύγει το Ραμαζάνι και να μην έχει δεχτεί συγχώρεση. Να έχεις έναν ευλογημένο μήνα και να τον αφήνεις να φύγει με αμαρτίες. Είθε ο Αλλάχ ο Ύψιστος να μας κρατάει στο ορθό Του μονοπάτι με σταθερότητα, κουράγιο και δύναμη.
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
Categories: ΙΣΛΑΜ, Μουσουλμάνοι
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.